آذر ۹, ۱۳۸۹ 0

بسیاری از افراد نیازمند کاهش اندازه ی دور کمرشان هستند و به راستی چه کسی یک شکم صاف را نمی خواهد؟

اساس یک رژیم غذایی صاف کننده ی شکم، یک الگوی غذایی متناسب که میزان انرژی آن محدود شده است، می باشد. از طرف دیگر، این نوع رژیم حاوی مقادیر کافی از سبزیجات، میوه جات و غلات سبوس دار است.

این نوع رژیم غذایی، همان چیزی است که به طور متداول تحت عنوان “رژیم مدیترانه ای” معروف می باشد. در این نوع رژیم، توصیه می گردد انرژی دریافتی شما به طور ناگهانی کم نگردد و حاوی انرژی ای معادل با ۱۶۰۰ کالری باشد.

در این نوع رژیم، بر مصرف یک سری مواد غذایی تاکید می شود از جمله: غلات سبوس دار، میوه ها، سبزی ها ، آجیل، حبوبات، شیر و لبنیات کم چرب و کمی گوشت قرمز (مصرف گوشت قرمز در حدود یک بار درهفته).

خیلی از رژیم های تبلیغاتی تضمین کننده ی لاغری شکم، بر مصرف چربی های تک زنجیره ای غیر اشباع مانند روغن زیتون یا روغن آفتابگردان تاکید دارند. اگرچه مصرف چربی های سالم در کنترل چاقی و به ویژه چاقی شکمی مفید است، ولی به تنهایی موثر نخواهد بود، زیرا به هر حال حاوی انرژی فراوان می باشند.

آیا رژیم غذایی خاصی برای از بین بردن چاقی های موضعی وجود دارد؟

واقعیت آن است که شواهد علمی کنونی، رژیم غذایی را که باعث لاغری یک قسمت از بدن شود، تایید نمی کنند. هنگام رژیم غذایی، روند لاغری از صورت آغاز می شود و به سمت پایین حرکت می کند.

در رژیم های لاغری سریع الاثر که همراه با محدودیت شدید کالری در یک مدت زمان کوتاه می باشد، بیشترین منطقه ای که لاغر می شود، صورت فرد خواهد بود. در نظر بگیرید فردی که فقط از چاقی شکمی رنج می برد و صورت لاغری دارد، با استفاده از این نوع رژیم های غیر اصولی، علاوه بر این که دچار اختلالات فراوان جسمی می گردد، لاغری صورت و به عبارت دیگر افتادگی پوست، تغییرات نامطلوب ظاهری را در او به وجود می آورد که شما و نزدیکان تان را از اجرای هر نوع رژیم لاغری مایوس می نماید.

ولی در صورتی که یک رژیم غذایی اصولی را که همراه با کاهش تدریجی در انرژی دریافتی و اصلاح الگوی تغذیه ای باشد آغاز نمایید، قطعا بعد از مدت کوتاهی بیشترین حجم بافت چربی را از ناحیه مورد نظرتان از دست خواهید داد، بدون آن که عوارض نامطلوبی را در شما ایجاد نماید.

تاثیر چربی های غیر اشباع، بویژه روغن زیتون و دانه های گیاهی مانند انواع خشکبار و سویا در رفع چاقی شکمی چگونه است؟

چربی های اشباع و به ویژه چربی های ترانس، چاقی شکمی را تشدید می کنند. بر همین اساس در رژیم های لاغری شکم، بر مصرف چربی تک زنجیره ای غیر اشباع (مثل روغن زیتون) به همراه هر وعده غذایی تاکید می گردد. روغن های تک زنجیره ای غیر اشباع در زیتون، اووکادو، آجیل، کاکائوی تیره، سویا، تخم کتان و روغن آفتابگردان، یافت می شوند.

مطالعات پژوهشی نشان می دهد مصرف روغن تک زنجیره ای، مزایای بسیاری برای سلامت و نیز به دست آوردن شکمی صاف دارد. چربی های تک زنجیره ای غیر اشباع همچنین ممکن است به کنترل اشتها کمک کنند و در نتیجه افزودن آن به وعده ها و میان وعده های غذایی، رعایت برنامه غذایی و کاهش چربی شکمی را آسان تر می کند.

اما به این نکته باید توجه ویژه ای داشت که در افرادی که سال ها دارای برنامه غذایی نامنظم و چاقی بوده اند، اثرات مطلوب چربی های غیر اشباع با پُرخوری ناپدید می گردد، زیرا باید پذیرفت که به هر حال چربی های غیر اشباع نیز حاوی انرژی مشابه سایر روغن ها بوده و در افراد چاق که انتقال پیام سیری به مغز دچار اختلال است، در نهایت چاقی کم نخواهد شد.

توصیه های اساسی برای حذف چاقی موضعی:

– واقع بین باشید: این توصیه در کاهش چربی شکمی، مهم تر از سایر موارد می باشد. توجه داشته باشید که روش سریعی برای کاهش چربی دور شکم وجود ندارد.

– بسیار محتاط باشید: چنانچه رژیمی یافتید که به شما اطمینان داد سریعا چربی شکمی شما را کاهش می دهد، بدانید فایده ای نخواهد داشت و احتمالا سبب از دست دادن آب بدن می گردد تا چربی بدن؛ و بعد از قطع این رژیم، آب بدن مجددا برمی گردد.

– متعهد به ادامه رژیم باشید: برای کاهش چربی شکمی و حفظ لاغری آن، مصمم باشید.

– داشتن رژیم غذایی منظمی که حاوی سه وعده اصلی و دو تا سه میان وعده باشد، در تنظیم متابولیسم (سوخت و ساز) طبیعی بدن شما اهمیت فراوان دارد و از پراشتهایی کاذب شما جلوگیری می نماید.

– انجام ورزش های هوازی مانند پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا در کاهش چربی شکمی خیلی موثر است.

– دراز و نشست: چنانچه می خواهید شکم سفتی داشته باشید، باید روی ماهیچه های شکمی کار کنید. دلیلی برای ترس از ورزش های شکمی مانند دراز و نشست در صورتی که به درستی انجام شود، وجود ندارد. ولی از طرف دیگر توجه به این نکته مهم است که این ورزش هم به تنهایی موثر نیست و باعث بروز کمردرد در شما می شود.

درباره ی شروع و نوع فعالیت بدنی حتما با پزشک تان مشورت نمایید.

– رژیم غذایی کم چربی: رژیم کم چرب با مقدار زیادی میوه ها و سبزیجات تازه داشته باشید. چربی موجود در رژیم غذایی شما باید ۲۵ تا ۳۰ درصد از انرژی دریافتی روزانه شما را تشکیل دهد که در این بین باید بیشتر از چربی های غیر اشباع استفاده نمایید. بر همین اساس:

* از روغن زیتون و یا دانه های روغنی مانند خشکبار، در حد تنظیم شده توسط متخصص تغذیه می توانید استفاده نمایید.

* مصرف غذاهای دریایی: حداقل ۲ تا ۳ بار در هفته، ماهی بخورید.

* آنچه نباید بخورید: از مصرف گوشت های پر چرب و پر نمک ( مثل سوسیس و کالباس) اجتناب نمایید. از مصرف مواد قندی و شیرین نیز بپرهیزید.


آذر ۹, ۱۳۸۹ 0

خیلی از افرادی که سال ها رژیم لاغری گرفته اند، از این کلمه متنفرند و وقتی به آنان توصیه می شود که رژیم کاهش وزن داشته باشید، می گویند سال هاست که رژیم لاغری دارند، ولی نتیجه ای نمی گیرند.

اگر شما هم جزء این دسته از افراد هستید، حتما به دنبال راهی برای کاهش وزن بدون رژیم لاغری می باشید.

قدم های عملی ذیل شما را در این راه کمک می نمایند:

قدم اول- با واژه رژیم گرفتن خداحافظی کنید.

رژیم ها را فراموش کنید. در حقیقت شما باید کلمات “رژیم و رژیم گرفتن” را از ذهن تان پاک کنید، زیرا مانعی بر سر راه شما هستند. آنها جلوی کاهش وزن شما را می گیرند.

هر موقع این کلمات را می شنوید، به خوردن مشتاق تر می گردید و نتیجه آن نیز چیزی نخواهد بود، جز آن که مشکل اضافه وزن شما، بدتر و بدتر می شود.

قدم دوم- به سالم خوردن توجه کنید، نه به کالری مواد غذایی!

عبارت “سالم غذا خوردن” از عبارت “رژیم گرفتن” بسیار زیباتر است. از امروز این لغت را بکار برید.

هنگام خوردن مواد غذایی سعی کنید آن چه را که سالم تر است انتخاب نمایید، بدون آن که به میزان کالری آن توجه کنید. باید بدانید با دانستن جدول کالری مواد غذایی و نیز انرژی سوخته شده در اثر ورزش های مختلف ، موفق به کاهش وزن نخواهید شد.

امروزه فراوانند کسانی که لیست کالری مواد غذایی را همراه خود دارند و یا با استفاده از نرم افزارهای کامپیوتری می توانند به انرژی موجود در مواد غذایی پی ببرید. ولی باید بدانید که حفظ کردن کتاب آیین نامه رانندگی، شما را راننده نخواهد کرد!

قدم سوم- وزنه را کنار بگذارید.

وزن کردن مکرر باعث لاغر شدن شما نمی شود، فقط ترس شما را زیاد می کند. خیلی از کسانی که چند بار در روز خود را وزن می کنند، پس از مدتی ناامید شده و دیگر از ترازو می ترسند. در نتیجه تا مدت ها خود را وزن نمی کنند و افزایش وزنی تا ۲۰ کیلوگرم پیدا می نمایند، بدون آن که به آن توجه کرده باشند.

لذا همین الان ترازو را کنار بگذارید، زیرا برای قدم بعدی به آن نیاز دارید.

قدم چهارم- در مورد وزنتان نگران نباشید.

این که شما دائما نگران وزنتان باشید، مشکل شما را حل نخواهد کرد. لذا به جای نگرانی دائمی، با مشاوره با پزشک یا متخصص تغذیه، راه حلی عملی برای کاهش وزن خود بیابید. دلایل آن که شما باید نگرانی برای کاهش وزن را کنار بگذارید، شامل:

* نگرانی در مورد وزن تان شما را چاق تر می کند.

نگرانی باعث ایجاد احساس یاس و ناامیدی در شما می شود. در نتیجه بیشتر می خورید و چاق تر می شوید.

* احساس نگرانی در مورد وزنتان باعث می شود برای حل مشکل تان ناتوان تر شوید.

نگرانی باعث ایجاد حس شکست در شما می شود. در نتیجه شما در نبرد کاهش وزن،از پیش شکست خورده هستید.

* نگرانی باعث هدر دادن وقت گرانبهای شما می گردد.

حس نگرانی تمرکز شما را برای موفقیت مختل خواهد کرد. لذا به جای نگرانی، کاری کنید که از کاهش وزن لذت ببرید.

قدم پنچم- در دنیای واقعی قدم بردارید، نه در عالم رویا

تلاش برای رسیدن به یک وزن ایده آل غیر منطقی، شما را در ادامه ی رژیم ناامید خواهد کرد.

اگر از چاقی شدید رنج می برید، باید بدانید با ۱۰ درصد کاهش وزن، به موفقیتی خواهد رسید که ادامه راه را برای شما تسهیل خواهد نمود. لذا لباس هایی را که تا ۶ ماه پیش می توانستید بپوشید، ولی امروز دیگر اندازه شما نیستند را به عنوان هدف انتخاب نمایید تا اندازه ی بدنتان به آن برسد.

قدم ششم- به جلوتر نگاه کنید.

نگران نباشید هفته آینده و یا ماه آینده ، وزن شما چقدر خواهد شد. آینده نگر باشید و برنامه درازمدت برای لاغر شدن داشته باشید، مثلا بگویید ۶ ماه دیگر.

* دوست دارید بعد از ۶ ماه چه وزنی داشته باشید؟

* یک محرک خوب انتخاب کنید تا باعث تشویق شما برای کاهش وزن شود، مثل جلوگیری از پادرد.

قدم هفتم- برای ۷ روز آینده، تقویم غذایی خود را یادداشت کنید.

شاید شما هم این جمله را شنیده اید که : “من هیچ چیز نمی خورم، ولی چاق می شوم”.

واقعیت آن است که هیچ کس با نخوردن چاق نمی شود، مگر اینکه اشتباه کند. لذا برای ۷ روز:

۱) هر چیزی را که می خورید یادداشت کنید.

۲) زمان خوردن هرچیزی را نیز یادداشت کنید.

خود را گول نزنید.هدف از نوشتن تقویم غذایی این است که ببینید واقعا چه چیزهایی می خورید! همچنین به شما کمک می کند زمان خوردن خود را هم بدانید، زیرا بی نظمی در ساعات خوردن نیز اشتهای کاذب شما را تحریک می کند.

قدم هشتم- یک برنامه سالم غذایی برای خود تهیه کنید.

این برنامه غذایی باید ساده باشد:

۱- به طور مرتب از این مواد خوراکی استفاده کنید:

میوه، سبزیجات ، نان و غلات سبوس دار مانند: نان سنگک، برنج قهوه ای و ماکارونی سبوس دار، جو.

* روزانه حداقل ۵ واحد میوه و سبزیجات مصرف کنید.

* روزانه حداقل ۳ تا ۵ واحد نان و غلات سبوس دار مصرف کنید.

* از مصرف آرد سفید تا آنجایی که می توانید خودداری کنید. همیشه سعی کنید از غلات سبوس دار استفاده کنید.

۲- به طور مرتب از لبنیات کم چرب استفاده کنید:

شیر کم چرب ، ماست کم چرب، پنیر کم چرب.

* روزانه حداقل ۳ واحد لبنیات کم چرب مصرف کنید.

۳- این غذاهای پروتئینی را بخورید:

تخم مرغ ، ماهی، گوشت قرمز بدون چربی، مرغ بدون پوست ، سویا.

* اگر کلسترول خون شما بالاست، بیش از ۲ عدد تخم مرغ در هفته مصرف نکنید.

* از گوشت قرمز نهایتا ۲ تا ۳ بار در هفته و هر بار به طور متوسط ۶۰ تا ۷۰ گرم مصرف کنید.

* از پروتئین گیاهی مانند سویا ، لوبیا و به طور کلی حبوبات نیز حتما استفاده کنید.

* ماهی به ویژه ماهی های چرب را که به شیوه کبابی یا بخارپز آماده می شوند را ۲ بار در هفته بخورید.

۴- از این مواد غذایی بسیار کم و یا اصلا مصرف نکنید:

روغن، کره، سس مایونز ، خامه، شکر.

* سعی کنید حداکثر ۳۰ درصد کالری مصرفی شما از چربی ها و روغن باشد.

* روغن های گیاهی مانند روغن زیتون خالص ، روغن کانولا و روغن ماهی بهترین انتخاب در میان روغن ها هستند.

* از مصرف مارگارین و روغن نباتی جامد که حاوی چربی ترانس هستند، خودداری کنید.

۵- نوشیدنی ها:

آب، آب میوه طبیعی ، چای و یا قهوه (به شرطی که به آنها شکر یا قند اضافه نکنید) را می توانید در طی روز مصرف کنید.

۶- از تنقلات و شیرینی ها به طور مناسب استفاده نمایید.

از انواع شیرینی جات، کیک، شکلات، کاکائو، چیپس و ذرت بوداده به میزان مناسب استفاده کنید، زیرا حذف کامل و طولانی مدت این مواد از رژیم افراد غیرممکن خواهد بود.

* ممکن است بعضی اوقات دوست داشته باشید از این خوراکی ها استفاده کنید! اشکالی ندارد، ولی حداکثر یک بار در هفته از این مواد خوراکی بخورید، زیرا حاوی چربی ترانس و مضر بوده و میزان زیادی کالری دارند.

اگر اطلاعات شما از رژیم های غذایی کم است سعی کنید با مطالعه و تحقیق بیشتر سطح سواد تغذیه ای خود را بالا ببرید، زیرا بعضی اوقات ما تخمین درستی از محتویات مواد خوراکی نداریم.

تحقیقات نشان داده است هر چقدر در مورد تغذیه سالم و رژیم های غذایی اطلاعات بیشتری داشته باشیم، راحت تر وزن کم می کنیم.


آذر ۸, ۱۳۸۹ 0

همه ما از فواید ورزش آگاهیم. در این میان برخی به طور حرفه‌ای، برخی به عنوان یک تفریح و برخی به منظوری خاص مثل کاهش وزن ورزش می‌کنند.

درست است که ورزش تاثیر بسزایی در بالا بردن کیفیت زندگی انسان دارد، ولی باید آن را به درستی انجام دهیم تا نتیجه مطلوب حاصل شود. یکی از عواملی که می‌تواند در ورزش نقش مهمی داشته باشد،‌ تغذیه صحیح قبل و پس از ورزش است.

اگر سری به باشگاه‌های ورزشی زده باشید، خواهید دید بسیاری از افرادی که مشغول ورزش هستند، به‌رغم توصیه‌های مربیان در خصوص تغذیه قبل و بعد از ورزش، حالت سردرگمی دارند و با وجود ساعات زیادی که ورزش می‌کنند، تاثیر دلخواهی را مشاهده نمی‌کنند.

تغذیه ورزشکار، قبل و بعد از ورزش اگر به طور صحیح برنامه‌ریزی شود، باعث آرامش و عملکرد بهتر ورزشکار در طول ورزش می‌شود. در واقع غذایی که پیش از ورزش مصرف می‌شود، گلیکوژن کافی ذخیره شده در عضلات و ماهیچه‌های بدن را که برای عملکرد بهتر ورزشی نیاز است، تامین می‌کند و غذایی که پس از ورزش مصرف می‌شود، بازیابی و توانایی ورزشکار را بالا می‌برد.

تغذیه قبل از ورزش

تصورات اشتباهی درباره تغذیه ورزشکاران وجود دارد که تعدادی از آنها به تغذیه پیش از ورزش مربوط می‌شود. برخی می‌پندارند غذا خوردن پیش از انجام حرکات ورزشی باعث ایجاد حالت تهوع و انقباضات شکمی در ورزشکار می‌شود. برخی فکر می‌کنند اگر با شکم خالی ورزش کنند، چربی بیشتری می‌سوزانند.

البته باید گفت پُر بودن شکم و خوردن غذای سنگین پیش از ورزش باعث ناراحتی معده، حالت تهوع و انقباضات شکمی می‌گردد و این حالت به این دلیل ایجاد می‌شود که تمام انرژی بدن صرف گوارش و هضم غذای خورده شده می‌گردد و جریان خون بیشتر به سمت سیستم گوارشی رفته و کمتر به سمت عضلات و ماهیچه‌ها می رود. از دیگر سو، ورزش کردن با شکم خالی هم توصیه نمی‌شود، زیرا می‌تواند باعث کاهش قند خون ، احساس ضعف و افت انرژی بدن گردد. بنابراین شما باید مقداری غذای سبک پیش از ورزش مصرف کنید تا انرژی لازم برای ورزش و نیز چربی‌سوزی را افزایش دهد. در واقع در صورت خوردن غذای سنگین شامل پروتئین، فیبر و چربی زیاد، باید سه تا چهار ساعت از انجام فعالیت‌های ورزشی خودداری کنید تا غذای شما هضم شود. ولی در صورت استفاده از غذایی سبک، دو ساعت بعد می‌توانید ورزش کنید. پس بهتر است یک تا دو ساعت پیش از ورزش غذای سبکی میل کنید. بدن در چنین شرایطی ترجیح می‌دهد از کربوهیدرات‌ها به عنوان سوخت استفاده کند، پس بهتر است موادی مانند نان، ماکارونی، میوه و سبزیجات را قبل از ورزش بخورید. اما اگر در زمان ورزش احساس گرسنگی کردید، می‌توانید وعده کوچکی شامل کمی میوه، نوشیدنی ورزشی یا مقداری آب میوه مصرف کنید.

در واقع هر چه به زمان انجام ورزش نزدیک می‌شوید، باید سعی کنید از خوردن غذا اجتناب کنید و در صورت نزدیک شدن به زمان انجام ورزش، از غذاهای زود هضم استفاده کنید.

چون گلوکز مهم‌ترین منبع انرژی برای انجام حرکات ورزشی است، باید پیش از ورزش، بیشتر از مواد حاوی کربوهیدرات استفاده کنید که هضم آنها راحت‌تر صورت می‌گیرد.

مصرف کافئین (مثل قهوه) در بدن به عنوان محرک سیستم عصبی مرکزی عمل می کند و با بالا بردن سوخت چربی‌ها برای تامین انرژی، مقاومت فرد را افزایش می دهد و در نتیجه باعث حفظ گلیکوژن در ماهیچه‌ها می‌گردد. البته برخی افراد به این ماده حساسیت شدید دارند و با مصرف آن دچار علائمی مانند تهوع، لرزش عضلات و سردرد می‌‌شوند. کافئین زیاد ادرارآور است و منجر به کاهش آب بدن و پایین آمدن عملکرد فرد می‌گردد.

از مصرف هر گونه غذای چرب که هضم آن آهسته و به سختی صورت می‌گیرد و مدت زیادی در معده باقی می‌ماند خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث بروز مشکلاتی در معده شود. گوشت، شیرینی‌جات، سرخ کردنی ها و چیپس از این دسته مواد به شمار می‌روند.

تغذیه پس از ورزش

به طور کلی نوع تغذیه و زمان صحیح آن پس از ورزش و انجام فعالیت‌های بدنی می‌تواند اثر ورزش را در بدن ماندگار کند و اگر درست انجام نگیرد، اثر عکس خواهد داشت.

معمولا توصیه می‌شود دو ساعت پس از انجام ورزش، غذای سبک یا میان ‌وعده‌ای مصرف کنید. در واقع مصرف مواد پرکالری و کربوهیدرات‌ها بلافاصله پس از ورزش می‌تواند حساسیت انسولینی بدن را بالا ببرد. بالا رفتن حساسیت انسولینی، کار بدن را برای جذب قند از جریان خون و ذخیره آن در عضلات و سایر بافت‌ها و استفاده از آن به عنوان انرژی را آسان‌تر می‌کند و این حالت می‌تواند باعث بالا رفتن قند خون شود و خطر ابتلا به دیابت را افزایش دهد.

تحقیقات اخیر حاکی از آن است که بسیاری از فواید ورزش‌های هوازی به تغذیه پس از ورزش بستگی دارد. ولی همان طور که گفتیم لازم نیست در این فاصله به خودتان گرسنگی دهید. بلکه استفاده از غذاهای کم‌کالری علاوه بر این که حساسیت انسولینی را بالا نمی‌برد، حتی مقدار کالری را‌ که هنگام ورزش از دست داده‌ایم، جبران می‌کند. گرسنگی دادن به خود پس از ورزش باعث ولع بیشتر در وعده غذایی اصلی می‌شود. پس سعی کنید با مصرف غذای کم‌کالری گرسنگی خود را پس از ورزش رفع کنید و این کار لطمه‌ای هم به بهره‌مندی از فواید ورزش نمی‌زند. در واقع آن چیزی که باعث از بین رفتن اثر ورزش می‌شود، مصرف غذاهای پرکالری مانند انواع کربوهیدرات‌ها (سیب‌زمینی و شکلات) است که اثر منفی بر بدن دارند، به خصوص برای افرادی که قصد لاغر شدن دارند.

اما افرادی که قصد دارند حجم عضلات بدنشان افزایش یابد، می‌توانند در این زمان، یعنی در فاصله دو ساعت پس از ورزش از مقداری کربوهیدرات‌ و پروتئین و مقدار کمی چربی استفاده کنند، ولی نباید در این کار زیاده‌روی کنند. از این مواد می‌توان به مصرف ماکارونی، نان سبوس‌دار ، میوه و ماست اشاره کرد.

مصرف کمی کربوهیدرات مانند میوه یا آبمیوه حدود ۱۵ دقیقه پس از ورزش به ذخیره‌سازی مجدد گلیکوژن در عضلات کمک می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف ۱۰۰ تا ۲۰۰ گرم کربوهیدرات طی دو ساعت بعد از ورزش به ساخت گلیکوژن کافی ذخیره شده برای ورزش بعدی کمک می کند و اگر زمان آن از دو ساعت بیشتر شود، مقدار ذخیره گلیکوژن تا ۵۰ درصد در عضلات کاهش می‌یابد. مصرف پروتئین هم پس از ورزش اسید آمینه‌هایی را تولید می‌کند که برای ساخت مجدد بافت ماهیچه‌ای که در طول ورزش شدید و طولانی آسیب دیده‌اند، لازم است و از سوی دیگر جذب آب را از روده‌ها بالا برده و جذب آب ماهیچه‌ها را افزایش می‌دهد. اسید آمینه‌های موجود در پروتئین، سیستم ایمنی بدن را تحریک کرده و فرد را نسبت به سرما و سایر عفونت‌ها مقاوم می‌کند.

پس همیشه به یاد داشته باشید که برای داشتن اندامی متناسب، ورزش تنها یک روی سکه است و روی دیگر سکه، تغذیه سالم و استفاده صحیح از آن است، به طوری که باعث بالا بردن توان بدن و رسیدن ما به هدف انجام ورزش گردد.


آذر ۷, ۱۳۸۹ 0

در شرایط آلودگی هوا برای کاهش صدمات به دستگاه تنفسی و التهاب دستگاه گوارش ناشی از این آلودگی، مصرف شیر و لبنیات را افزایش دهید.

به گزارش ایسنا، مصرف شیر و فرآورده‌ های آن سبب نرم شدن مخاط تنفسی فوقانی، مری و معده می ‌شود. از سوی دیگر به دلیل وجود ترکیبات مناسب برای رشد و نمو باکتری‌ های مفید که عمل دفع ادرار و مدفوع و مواد آلاینده را تنظیم می ‌کنند التهابات و بیماری‌ های دستگاه گوارش را کاهش می ‌دهد. کاهش التهاب‌ ها در مقابله با نقش رادیکال‌ های آزاد که به صورت آلاینده‌ ها وارد بدن شده‌ اند، نقش موثری داشته به سلامت بدن کمک می‌ کند.

به اعتقاد متخصصان تغذیه، مصرف دوغ و ماست ‌های “پروبیوتیک” برای مقابله با آلاینده ‌های هوا انتخاب بهتری به شمار می ‌روند. آلاینده‌ های موجود شامل ترکیبات مختلفی است که از طریق هوای تنفسی وارد بدن شده، آثار مخرب آن روی بافت‌ های بدن، دستگاه تنفسی و قلب و عروق برجای مانده در طولانی مدت ابتلا به پوکی استخوان را تشدید می ‌کند.

از سوی دیگر در زمان آلودگی هوا، جذب “ویتامین D ” از طریق پوست به شدت کاهش می ‌یابد. به همین دلیل در شهرهای بزرگ که معمولا هوای آلوده دارند، کمبود ویتامین D از شیوع بالایی برخوردار است. بر اساس آخرین تحقیق کشوری ۶۰ درصد زنان تهرانی به صور مختلف دچار کمبود ویتامین D هستند.

به گفته دکتر ربابه شیخ الاسلام مدیر پایگاه اطلاع رسانی علمی تغذیه و سلامت ایران، افرادی که کمبود کلسیم دارند، بیشتر در معرض خطر آلودگی با سرب قرار می ‌گیرند.

وی ادامه داد: به دلیل آن که گیرنده ‌های فلزات دو ظرفیتی در بدن انسان به صورت رقابتی عمل می‌ کند در صورتی که این گیرنده‌ ها، قبلا با فلزات مورد نیاز بدن مانند آهن و کلسیم اشباع شده باشند، بدن کمتر در معرض آلودگی با سرب قرار می ‌گیرد. یکی از راه های پیشگیری از آلودگی هوا مصرف بیشتر لبنیات و اشباع کردن این گیرنده‌ ها است.

دکتر شیخ الاسلام، علاوه بر سایر اقداماتی که در شرایط وارونگی هوا برای مقابله با آثار مضر آلودگی بر سلامت می ‌بایست انجام شود بر توجه به تغذیه مناسب تاکید کرد و افزود: تغذیه متعادل و مناسب با در دسترس قرار دادن مواد مغذی که هر یک به طریقی بافت‌ های بدن را در برابر آثار مخرب ذرات آلاینده یاری می‌ کنند، نقش موثری در حفظ سلامت بدن دارد.

دکتر مسعود کیمیاگر، متخصص تغذیه نیز توصیه می‌ کند: در هوای آلوده، مصرف شیر افزایش یابد، زیرا شیر به دلیل دارا بودن فسفر، منیزم و کلسیم، خنثی کننده سموم است.

این متخصص تغذیه افزود: سعی کنید، ماست و دوغ به مقدار فراوان بنوشید و اگر ماست با ذائقه شما سازگار نیست، دوغ رقیق را به همراه گل محمدی به دفعات زیاد مصرف کنید.

وی با تاکید بر مصرف فرآورده‌ های شیری کم چرب در افرادی که مبتلا به بیماری های قلبی- عروقی هستند، گفت: گروه شیر و لبنیات در هرم مواد غذایی به عنوان منابع خوب کلسیم و ویتامین D شناخته می‌ شود. به همین دلیل، همواره برای پیشگیری و مقابله با گسترش پوکی استخوان بر مصرف شیر و لبنیات تاکید شده است.

هر ساله با آغاز سرد شدن هوا، افزایش آلودگی به خصوص در شهرهای بزرگ به موضوعی مهم تبدیل می‌ شود. عوارض ناشی از افزایش آلاینده ها بر سلامت مردم، اهمیت توجه به این مشکل را بیشتر می ‌کند.

هیدروکربورهای سرطان زا ناشی از سوخت ناقص مواد سوختی، انواع فلزات سنگین مثل سرب که با سوختن ترکیبات نفتی مثل بنزین و گازوئیل در هوا منتشر می ‌شوند و گاز خطرناک منواکسید کربن از جمله این ترکیبات هستند. در اثر پدیده گلخانه ‌ای در فصل سرما، این گاز به اضافه بقیه گازهای مضر به سطح زمین بر می گردند و وارد ریه های ما می ‌شوند.

آلودگی هوا روی بافت ‌های بدن، دستگاه تنفسی و قلب و عروق تاثیر فراوانی دارد. همچنین مطالعه اخیر محققان علوم پزشکی نشان می ‌دهد؛ افراد جوانی که در مناطق آلوده به دود زندگی می‌ کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های گوارشی قرار دارند.

آلودگی هوا همچنین بیماری های قلبی و عروقی و مرگ ناشی از آن را زیاد می ‌کند. این اتفاق معمولا در افراد مستعد بیماری قلبی عروقی مانند کسانی که بیش از ۶۰ سال دارند یا کسانی که سابقه نارسایی قلبی دارند، رخ می ‌دهد. همچنین کسانی که دچار ناراحتی ریوی مزمن به خاطر استعمال سیگار هستند یا دیابت دارند، بیش از دیگران در معرض خطرات قلبی عروقی ناشی از آلودگی هوا قرار دارند.


آذر ۳, ۱۳۸۹ 0

کاکائو یا شکلات (Chocolate) یک خوردنی محبوب است. خیلی‌ها به طعم بی‌نظیرش علاقه دارند. خیلی‌ها هم به حالت ذوب شدن آن در دهان اعتیاد دارند.

بومی‌های مکزیک و اجداد اسپانیایی شان، اولین مصرف کنندگان دانه های تلخ کاکائو بوده‌اند، اما نخستین کسانی که کاکائو را به شکل مدرن از دانه کاکائو استخراج کردند، هلندی‌ها بودند.

چیزی که همیشه باعث شده تا والدین برای بچه‌هایشان حد و مرز در خوردن شکلات تعیین کنند و خودشان هم با خیال راحت یک تکه لذیذ از این خوراکی دوست داشتنی را در دهان نگذارند، کالری بالا و البته ترس از بیماری‌هایی است که ممکن است به دنبال آن بیایند.

حقیقت ماجرا این است که شکلات تیره و کم چرب ضرری ندارد.

شکلات حاوی صدها نوع ماده شیمیایی مفید از جمله فلاوونوئیدها، کاتچین، منیزیم و آهن است.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد بر خلاف تصورات گذشته، شکلات برای سلامت بدن مضر نیست، بلکه برای بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا و حتی پوسیدگی دندان هم مفید است.

البته باید توجه داشت که این نتایج مفید، مختص کسانی بوده که فقط شکلات مصرف می‌کردند و نه هیچ ماده شیرین دیگری. همچنین این نتایج در مورد افراد سیگاری و افراد کم تحرک (که ورزش روزانه ندارند) صدق نمی‌کرد.

در ضمن به خاطر داشته باشید که شکلات دارای مقدار زیادی کالری است و مصرف آن به افراد چاق توصیه نمی‌شود. بنابراین باید در مصرف شکلات نیز حد اعتدال را رعایت کرد، زیرا مصرف متعادل آن به سلامتی بدن کمک می‌کند.

شکلات و کاهش التهاب

مطالعات محققان ایتالیایی نشان می‌دهد که شکلات تیره (Dark Chocolate) می‌تواند در کاهش التهاباتی که به بیماری‌های قلبی عروقی منجر می‌شود موثر باشد. التهاب مزمن می‌تواند به بیماری قلبی منجر شود، بنابراین کنترل التهاب از مهم‌ترین بخش‌های درمان محسوب می‌شود.

این بررسی‌ها نشان می‌دهد، مصرف روزانه ۷/۶ گرم شکلات به معنای یک تکه کوچک شکلات، دو تا سه بار در هفته برای پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی کافی است. البته مصرف شکلات شیری اثری ندارد. با مصرف بیش از این مقدار، آثار مفید شکلات از بین می‌رود.

یکی دیگر از مطالعات بهداشتی نیز نشان می دهد، احتمال لخته شدن پلاکت ها و گلبول‌های خونی، در افرادی که به شکلات علاقه دارند کمتر است.

در کل مصرف شکلات، خطر ابتلا به بیماری های قلبی یا هر بیماری دیگری را تا حدود ۵۰ درصد کاهش می‌دهد.

جنگ شکلات با سرطان

آنتی اکسیدان‌های مختلف موجود در شکلات سبب می‌شود که این خوراکی لذیذ خاصیت ضد سرطانی هم داشته باشد. به عنوان مثال، فلاوونوئید موجود در شکلات یک نوع آنتی اکسیدان است که مانع از آسیب به قلب و عروق و ابتلا به سرطان می‌شود و به حفظ سلامت و شادابی پوست کمک می‌کند البته، مقدار این ماده در شکلات‌های تیره بیش از شکلات‌های شیری و سفید رنگ است.

فلاوانول یکی دیگر از این مواد است که مزه تلخ شکلات هم از آن ناشی می‌شود و هر چقدر میزان این ماده در شکلات کمتر باشد، مزه شکلات شیرین‌تر می‌شود. این ماده نیز یک نوع آنتی اکسیدان است که خطر بروز بیماری‌های قلبی و سرطان را کاهش می‌دهد و می‌تواند از بروز دیابت، فشار خون بالا و زوال عقل نیز پیشگیری کند.

کاتچین موجود در دانه‌های شکلات نیز می‌تواند از ابتلا به سرطان‌ها و بیماری‌های قلبی عروقی پیشگیری کند. کاتچین در چای هم وجود دارد، اما میزان آن در شکلات تلخ، چهار برابر چای است.

فشار پایین می‌آید، قند تنظیم می‌شود

شواهد زیادی در دست است که ثابت می‌کند شکلات، فشار خون را کاهش می دهد و طول عمر را زیاد می‌کند، اما محققان بر این عقیده‌اند که این دو عامل از نظر آماری با هم ارتباطی ندارند؛ بدین معنا که مکانیسم دقیق عمل شکلات در بدن همچنان یک معماست و یافته‌های ما حاکی از آن است که کاهش خطر مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی، بیشتر از این که به دلیل کاهش فشار خون باشد، به دلیل مکانیسم مرموز و خاصی است که شکلات منشأ آن است. البته این به شرطی است که هرگاه بخواهیم شکلات و کاکائو را در رژیم غذایی خود وارد کنیم، به همان میزان هم از مصرف چربی و قند در دیگر غذاها بکاهیم تا شاهد عوارض منفی به خصوص در بیماران کلیوی و مبتلایان به فشار خون بالا نباشیم.

مورد دیگری که متخصصان، شکلات را برای بیماران مفید می‌دانند، در رابطه با بیماران مبتلا به دیابت است، زیرا باید به محض مشاهده اولین علایم کاهش قند خون، برای جلوگیرى از ایجاد هیپوگلیسمى (کاهش قند خون) و رفتن به حالت کما، از یک خوراکى شیرین استفاده کنند. به همین دلیل توصیه اکید وجود دارد که دیابتى‌ها همیشه چند حبه قند یا شکلات شیرین به همراه داشته باشند تا به محض بروز علائم هیپوگلیسمی، آن را بخورند.

وفور مواد مغذی در شکلات

بسیاری از خانم‌ها پیش از عادت ماهیانه، میل عجیبی به خوردن شکلات دارند که می‌توان آن را به این اصل که “وقتی بدن چیزی کم دارد، آن را می طلبد” نسبت داد. لذا این میل عجیب می‌تواند به دلیل وجود منیزیم در شکلات باشد، زیرا کمبود منیزیم باعث بروز برخی ناراحتی‌ها در دوران پیش از قاعدگی می‌شود.

علاقه برخی خانم ها به خوردن شکلات در حین بارداری را نیز می‌توان بر اساس همین اصل توجیه کرد که می‌تواند به دلیل کم خونی آن‌ها باشد، زیرا شکلات حاوی آهن بوده و برای کم خونی مفید است.

شکلات همچنین حاوی مقدار زیادی پروتئین است. کلسیم، ریبوفلاوین، ویتامین B1 و ویتامین A هم از دیگر ترکیبات موجود در شکلات هستند. شکلات دارای مقادیر زیادی چربی هم هست، اما این چربی موجب بالا رفتن کلسترول خون نمی‌شود.

تئوبرومین هم ترکیب دیگری است که به مقدار جزیی در شکلات موجود است و ترکیب این ماده با کافئین موجود در شکلات، باعث ایجاد احساس نشاط در مصرف کنندگان می‌شود.


آذر ۱, ۱۳۸۹ 0

مسوول کمیته ی آموزش همگانی انجمن تغذیه گفت: سبزیجات و میوه‌ های خام در کل، حاوی ویتامین های بیشتری نسبت به سبزیجات و میوه ‌های پخته هستند، با این‌ حال گیاهخواری محض را توصیه نمی ‌کنیم.

دکتر برلیانت بزرگمهر در گفت و گو با خبرنگار بهداشت و درمان ایسنا، افزود: میوه ‌ها و سبزیجات را می‌ توان خام مصرف کرد البته مواد مغذی برخی از آن‌ ها مانند هویج، در صورت مصرف به صورت نیم پز، بهتر جذب بدن می‌ شوند.

این متخصص تغذیه تاکید کرد: مواد غذایی حیوانی دارای خواص تغذیه‌ ای بسیار خوبی هستند. با این حال هر روز باید سه تا پنج واحد انواع سبزیجات و دو تا چهار واحد انواع میوه‌ ها را مصرف کرد. در این جهت بهتر است که سبزی یا سالاد هنگام ناهار و شام مصرف شود اما افراد غذای خود را به مواد گیاهی منحصر نکنند.

وی با بیان این که گوشت قرمز و سفید برای بدن ضروری هستند، گفت: مصرف بیش از حد آن ها باعث افزایش اسید اوریک خون می‌ شود، البته افراط در مصرف حبوبات نیز همین نتیجه را در پی دارد. افرادی که اسید اوریک خون آن‌ ها بالا است نیز نباید برخی سبزیجات مانند کلم بروکلی، گل کلم، اسفناج و قارچ را زیاد مصرف کنند.

مصرف گوشت قرمز و سفید برای بدن ضروری است

مسوول کمیته آموزش همگانی انجمن تغذیه درباره ی تاثیر لبنیات بر سلامت بدن اظهار کرد: لبنیات در رشد و استحکام استخوان ها و در به تعویق انداختن سن پوکی استخوان بسیار مفید است.

به گفته ی بزرگمهر، ویتامین ‌های گروه B در برخی از مواد حیوانی مانند گوشت، تخم مرغ و ماهی وجود دارند. زرده ی تخم مرغ حاوی ویتامین A و سفیده ی آن بهترین منبع پروتئین حیوانی است، البته در مصرف این مواد به ویژه‌ گوشت قرمز و تخم مرغ نیز نباید افراط کرد.

وی با اشاره به ویتامین B12 ، گفت: ویتامین B12 مقداری در جوانه ‌های گیاهان وجود دارد، ولی میزان آن برای بدن کافی نیست. B12 فقط در منابع حیوانی وجود دارد. از سوی دیگر نیاز بدن به این ویتامین بسیار کم است و مصرف نکردن آن به اندازه ی کافی باعث بروز عوارض خطرناکی در بدن می ‌شود که دیر نمود پیدا می ‌کند.

بزرگمهر ادامه داد: کم خونی وخیم یا کشنده یکی ازعوارض مصرف نکردن ویتامین B12 به مقدار کافی است، علاوه بر این، کمبود B12، اعصاب را تحت تاثیر قرار می ‌دهد، به گونه ‌ای که غشای میلین(غشایی که روی سلول ‌های عصبی را فرا گرفته است) از بین می ‌رود، بنابراین رنگ پوست این افراد زرد لیمویی می ‌شود.

این متخصص تغذیه درباره ی پروتئین و کلسیم موجود در گیاهان اظهار کرد: این نوع پروتئین‌ ها اسید آمینه ‌های اساسی را ندارند، بنابراین به خوبی جذب بدن نمی ‌شوند.

فیبر زیاد گیاهان نیز از عواملی است که باعث خوب جذب نشدن کلسیم موجود در آن ‌ها می‌ شود.

علاوه بر آن، جذب آهن و روی گیاهان در بدن به خوبی انجام نمی ‌شود،

البته اگر دو نوع پروتئین گیاهی مانند غلات، حبوبات و یا مغز دانه‌ ها و حبوبات، مخلوط یا غذاهایی مانند عدس پلو یا عدسی با نان خورده شود، نیاز بدن به این مواد تا حدی تامین می‌ شود.

وی با بیان این که بدن زنان باردار و شیرده، نوجوانان و کودکان به کلسیم نیاز زیادی دارد، تاکید کرد: مواد گیاهی تکافوی احتیاجات این گروه‌ ها را نمی‌ کند علاوه برآن، این دسته از افراد به آهن زیادی نیاز دارند، این در حالی است که آهن مواد گیاهی به خوبی جذب بدن نمی‌ شود، البته اگر مقداری از منابع ویتامین ث مانند آب لیموترش تازه با غذا مخلوط شود، میزان جذب آهن افزایش می‌ یابد.

لبنیات در رشد و استحکام استخوان ها و در به تعویق انداختن سن پوکی استخوان بسیار مفید است

بزرگمهر ادامه داد: روی در رشد، سلامت پوست و میزان ایمنی بدن موثر است و در پروتئین حیوانی به مقدار کافی وجود دارد البته در منابع گیاهی مانند غلات و حبوبات نیز مقدار روی زیاد است، ولی به خوبی جذب نمی‌ شود.

بزرگمهر در پایان با بیان این که مصرف مخلوط مناسبی از منابع گیاهی ممکن است باعث ایجاد چاقی شود، اظهار کرد: حبوبات و غلات، نشاسته و مغز دانه‌ ها چربی مفید زیادی دارند، اما مصرف زیاد آن ‌ها ممکن است منجر به چاقی شود.


آذر ۱, ۱۳۸۹ 0

گیاهان مختلف دارای خواص زیاد و متفاوتی هستند، با این حال خوب است بدانیم که برای هر بیماری یا مشکل خاص، چه گیاهانی مفیدتر است.

اما این بدان معنا نیست که آن ها را به صورت خودسرانه و به مقادیر زیاد دریافت نماییم. پروفسور روگر بیارد، پژوهشگر دانشگاه آدلاید می گوید: بسیاری از ترکیبات گیاهی می ‌توانند حاوی غلظت ‌های کشند‌ه‌ ای از آرسنیک، جیوه و سرب باشند. این مواد ممکن است سبب بروز بیماری های جدی و یا حتی منجر به مرگ مصرف کننده شوند، به ویژه اگر در مقادیر بسیار زیاد مصرف شده و یا به جای خوردن، تزریق شوند.

نکته ی قابل ملاحظه ی دیگری که لازم می دانم آن را عنوان کنم این است که گیاهان دارویی مختلف را با توجه به توصیه‌ های اطرافیان و دوستان و بدون هیچ گونه مطالعه و آشنایی مصرف نکنید و استفاده از این گیاهان بهانه ای نباشد که در دوران بیماری، درمان اصلی خود را به تعویق بیندازید و از خوردن داروهایی که پزشک تان تجویز کرده است، فاصله بگیرید.

این تقسیم بندی برگرفته از کتاب گیاهان دارویی و گیاه درمانی آقای دکتر محمد حسین صالحی سورمقی، دانشیار دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

گیاهان دارویی آرام بخش، ضد افسردگی، مقوی اعصاب و محافظ اعصاب

اسطوخودوس، بابونه، بادرنجبویه، بهارنارنج، جوی دوسر، جینسینگ، جینکو، چای، رازک، ریحان، زردچوبه، زعفران، سنبل الطیب، علف چای، کرفس، گل رنگ، گل ساعتی، گل گاوزبان، نعنا فلفلی و نعنا قمی.

گیاهان دارویی ادرارآور

بومادران، جعفری، چای، ذرت، قره قات، علف چای، کدوتنبل، کرفس، گزنه، گل رنگ، گل گاوزبان، لیموترش، مرزه، همیشه بهار و هویج.

گیاهان دارویی افزایش دهنده ی قوای جنسی

انیسون، بادام زمینی، توت فرنگی، پنج انگشت، جعفری، جینسینگ، رازیانه، ریحان، زردآلو، زعفران، سیر، شاه تره، شنبلیله، فلفل، کرفس، گردو، گشنیز، نعنا فلفلی، نعنا قمی، همیشه بهار و هویج.

گیاهان دارویی استروژنیک و ضد استروژن (تنظیم کننده اختلالات هورمونی)

پنج انگشت، رازک، رازیانه، کتان.

گیاهان دارویی شیرافزا

انیسون، بادام زمینی، پنج انگشت، رازک، رازیانه، ریحان.

گیاهان دارویی ضد آلرژی (ضد حساسیت)

انگور، بادرنجبویه، خارمریم، دارچین، زردچوبه، شاه تره، نارنج

گیاهان دارویی ضد آلزایمر

اسطوخودوس، اکلیل کوهی، انگور، بادرنجبویه، جینکو، چای، ریحان، کرفس، مریم گلی

گیاهان دارویی ضد اسهال

اوکالیپتوس، به، بومادران، چای، دارچین، سیب، گون، ماست، مرزه

گیاهان دارویی ضد اکسیدان

آویشن، انگور، اکلیل کوهی، بابونه، بادام زمینی، توت فرنگی، جعفری، جین سینگ، جینکو، چای، خارمریم، ریحان، زردچوبه، زعفران، زنجفیل، زیتون، سویا، فلفل، قاصدک، قره قاط، علف چای، کدوتنبل، کرفس، کنگرفرنگی، گردو، لیموترش، مرزه، مریم گلی، نارنج، نعنا فلفلی، هویج.

گیاهان دارویی ضد تعریق و عطش

فلفل، لیموترش، مریم گلی، مرزه.

گیاهان دارویی ضد درد و التهاب

اسطوخودوس، اکلیل کوهی، اوکالیپتوس، بومادران، جعفری، خارمریم، زنجفیل، فلفل، قره قاط، علف چای، کرفس، گل رنگ، مرزه، همیشه بهار

گیاهان دارویی ضد سرطان

انگور، پیاز، توت فرنگی، جین سینگ، جینکو، چای، زردچوبه، سویا، سیر، فلفل، علف چای، کرفس، گون، ماست، مرزه، همیشه بهار، هویج.

گیاهان دارویی ضد سم

اکلیل کوهی، زیتون، سیر، فلفل، قاصدک، لیموترش، نعنا فلفلی.

گیاهان دارویی ضد میکروب، ضد قارچ و ضد ویروس

آویشن، انگور، اکلیل کوهی، انیسون، اوکالیپتوس، بادرنجبویه، بارهنگ، بومادران، پیاز، پنج انگشت، جعفری، چای، حنا، دارچین، رازیانه، زردچوبه، زنجفیل، سرخارگل، سیر، عسل، فلفل، قره قاط، علف چای، کرفس، گردو، گشنیز، گل رنگ، ماست، مرزه، نعنا فلفلی، نعنا قمی، همیشه بهار

گیاهان دارویی قاعده آور

اسطوخودوس، اکلیل کوهی، انیسون، بابونه، بومادران، پنج انگشت، جعفری، رازک، زعفران، خارمریم، کرفس، گل رنگ.

‎گیاهان دارویی کاهش دهنده اسید اوریک

اسفرزه، بارهنگ، جعفری، جو دو سر، زیتون، سرخ ولیک، کرفس، نارنج، هویج.

گیاهان دارویی کاهش دهنده ترشح شیر

جعفری، مریم گلی، هویج.

گیاهان دارویی کاهش دهنده قند خون

اسطوخودوس، اوکالیپتوس، پیاز، جو، جین سینگ، زیتون، سیر، شنبلیله، قاصدک، کدوتنبل، کرفس، کنگرفرنگی، گردو، گزنه، گشنیز، هویج.

گیاهان دارویی کاهش دهنده میل جنسی

رازک، مریم گلی، نعنا فلفلی.(همان طور که مشاهده می کنید نعنا فلفلی و خیلی از گیاهان دیگر هم در کاهش و هم در افزایش یک مورد خاص دیده می شوند، این مساله به این دلیل است که این گیاهان خواص تعدیل کننده دارند، مانند انگور که هم خاصیت لاغر کنندگی دارد و هم خاصیت چاق کنندگی.)

گیاهان دارویی محرک سیستم دفاعی بدن

آویشن، انگور، بابونه، بارهنگ، جو دو سر، جین سینگ، ختمی، زردچوبه، سرخارگل، سیر، قره قاط، مریم گلی.

گیاهان دارویی مسهل

انگور، اسفرزه، بادام، توت فرنگی، ختمی، زیتون، سنا، صبر زرد، کتان، کرچک، گون.

گیاهان دارویی موثر بر بهداشت و سلامت پوست

آواکادو، آویشن، اسیدهای گیاهی، انگور، بابونه، بادام، بادام زمینی، پنیرک، توت فرنگی، جو دو سر، حنا، خارمریم، ختمی، زیتون، شنبلیله، شیرین بیان، شاه تره، صبرزرد، عسل، گزنه، ماست، همیشه بهار، هویج.

گیاهان دارویی موثر بر اختلالات دستگاه تنفس

آویشن، اسفرزه، اوکالیپتوس، بارهنگ، بومادران، پنیرک، پیاز، جو، جین سینگ، جینکو، چای، ختمی، زردآلو، سیب، سرخارگل، شیرین بیان، عسل، فلفل، گل گاوزبان، مرزه، نعنا فلفلی، نعنا قمی.

گیاهان دارویی موثر بر قلب و عروق(کاهش چربی، کاهش کلسترول، کاهش فشار خون و موارد دیگر)

آواکادو، آویشن، اسفرزه، اکلیل کوهی، انگور، بابونه، بادام زمینی، بارهنگ، پیاز، جعفری، جو، جین سینگ، جینکو، چای، زنجفیل، زیتون، سرخ ولیک، سویا، سیب، سیر، شنبلیله، فلفل، قره قاط، علف چای، کتان، کدو تنبل، گزنه، کنگر فرنگی، گردو، گشنیز، گل رنگ، گل گاوزبان، لیموترش، ماست، نارنج، همیشه بهار، هویج.

گیاهان دارویی موثر بر دستگاه گوارش(ضد درد، نفخ و اسپاسم، ضد یبوست، مقوی و محرکه هضم)

آویشن، اکلیل کوهی، انیسون، اسطوخودوس، بابونه، بادرنجبویه، بومادران، به، توت فرنگی، پیاز، جعفری، جو دو سر، حنا، دارچین، رازک، رازیانه، ریحان، زردآلو، زردچوبه، زعفران، زنجفیل، سیر، شیرین بیان، عسل، علف چای، فلفل، قاصدک، قره قاط، کرفس، کنگر فرنگی، گشنیز، گل ساعتی، گل گاوزبان، گون، لیموترش، مرزه، مریم گلی، نارنج، نعنا فلفلی، نعنا قمی، همیشه بهار، هویج.

گیاهان دارویی موثر در اختلالات کبدی

انگور، انیسون، جعفری، چای، خارمریم، زردچوبه، سویا، سیر، شاه تره، قاصدک، کنگرفرنگی، گیاه رنگ، نارنج.


آذر ۱, ۱۳۸۹ 0

از آغاز تمدن بشری، گیاهان نه تنها در طبخ غذاهای مورد استفاده ی انسان ها نقش مهمی داشته اند، بلکه در درمان های طبی هم همراه انسان بوده اند.

گیاه پزشکی و گیاه درمانی منشا پیدایش داروهای بسیاری از جمله داروی افدرین بوده است که از گیاه افدرا به دست آمده و یا داروی دیگوکسین که از گیاه Digitalis purpurea تولید شده است.

با پیشرفت های حاصل شده در امر پزشکی، طب سنتی و گیاه پزشکی جایگاه خود را از دست داده است، ولی در بسیاری از نقاط جهان هنوز اعتماد خاصی نسب به این گونه داروها وجود دارد.

متاسفانه به دلیل استفاده ی ناآگاهانه و خودسرانه ی برخی از مکمل های گیاهی و تداخل آن ها با بسیاری از داروها به ویژه داروهای قلبی – عروقی عوارض جبران ناپذیری هم ممکن است ایجاد شود، بنابراین در کنار تأثیرات مفید و مثبت آن ها باید از عوارض ناشی از تداخل آن ها با سایر داروها هم آگاه بود.

در جهان حدود ۱۵ میلیون نفر در معرض خطر تداخل گیاهان دارویی و داروهای پزشکی می باشند و مصرف کنندگان این گونه داروها اطلاعات کمی در مورد تداخل داروهای گیاهی با سایر داروها و عوارض جانبی ناشی از آن ها دارند.

گیاهان بسیاری وجود دارند که دارای اثرات درمانی و پیشگیری کننده از بیماری های قلبی – عروقی هستند و بر بالا بودن چربی خون، فشار خون و نارسایی قلبی از طریق ایجاد اثرات آنتی اکسیدانی، ضد لخته ای، کاهش دهنده ی فشار خون و جلوگیری از سخت شدن عروق، تنظیم ضربان قلب و گشادکنندگی عروق تاثیرگذار هستند.

داده های به دست آمده از مطالعات اپیدمیولوژیک، نقش آنتی اکسیدان ها و فلاونوئیدهای موجود در گیاهان را در بهبود سلامت قلب و عروق به اثبات رسانده اند.

از طرفی گیاهان ممکن است تاثیرات منفی هم بر عملکرد قلب و عروق داشته باشند؛ از جمله ایجاد آریتمی، فشار خون و ایجاد اثرات مشابه جریانات عصبی سمپاتیک که باعث ایجاد تداخل در فعالیت قلب می شود.

برای مثال برخی از گیاهان دارویی با داروهای ضد انعقادی تداخل پیدا کرده و باعث افزایش اثر دارو و ایجاد احتمال خونریزی می گردند. داروی وارفارین یکی از داروهای مورد مصرف در بیماری های قلبی – عروقی است که تداخل آن با گیاهان اهمیت حیاتی برای بیمار دارد.

در زیر برخی از مکمل های گیاهی که با وارفارین تداخل دارند ذکر شده است:

زنجفیل: زنجفیل یا زنجبیل از تشکیل لخته در خون جلوگیری می نماید، لذا باید از مصرف آن خودداری شود.

سیر: ثابت شده است که سیر از تشکیل لخته در خون جلوگیری می کند و باعث افزایش رقت خون می گردد.

بیمارانی که وارفارین مصرف می نمایند، نباید بیشتر از ۱ حبه سیر در روز مصرف کنند، زیرا ممکن است باعث رقیق شدن بیش از حد خون و احتمال خونریزی گردد.

چای سبز: چای سبز باعث خنثی شدن اثر وارفارین می گردد، بنابراین افرادی که چای سبز و وارفارین مصرف می نمایند باید خون خود را مرتبا چک کنند تا اثر دارو کم نشده باشد.

خیار: پوست خیار حاوی ویتامین K می باشد. تا حد امکان خیار را بدون پوست مصرف نمایید.

گزنه: برگ های گیاه گزنه دارای ویتامین K می باشند و اثر وارفارین را کاهش می دهند، بنابراین از مصرف آن باید خودداری شود.

سویا: مصرف فرآورده های لوبیای سویا و شیر سویا باعث کاهش اثر ضد لخته ای وارفارین و افزایش احتمال بروز لخته می گردد. از مصرف فرآورده های حاوی سویا خودداری نمایید.

زردچوبه و پیاز: زردچوبه و پیاز هم دارای اثرات ضد لخته ای می باشند و مصرف زیاد آن ها باعث افزایش احتمال خونریزی می گردد. مصرف ۱ عدد پیاز کوچک در روز منعی ندارد.

در مورد میوه ها هم دو مورد استثناء وجود دارد:

انبه و گریپ فروت.

گریپ فروت: در صورت مصرف مداوم آب گریپ فروت، اثر وارفارین زیاد شده و احتمال خونریزی را افزایش می دهد. در صورت مصرف وارفارین از مصرف گریپ فروت و آب گریپ فروت خودداری نمایید.

گریپ فروت در مختل شدن اثر داروهای دیگری هم نقش دارد و افرادی که از داروهای آنتی هیستامین، داروهای کاهش دهنده ی کلسترول و آرام بخش استفاده می نمایند، نیز باید از مصرف آن خودداری کنند.

انبه: مصرف فرآورده های انبه و آب و عصاره ی انبه باعث افزایش اثر ضد لخته ای وارفارین و احتمال خونریزی می گردد، بنابراین از مصرف آن خودداری نمایید.

حالا به بررسی اثرات مفید چند گیاه در سیستم قلبی می پردازیم…

* دیژیتالیس پورپورا. تعداد زیادی از گیاهانی که حاوی گلیکوزید می باشند، دارای خاصیت تقویت کنندگی قلب هستند و باعث افزایش قدرت انقباضی قلب می شوند؛ همانند داروی دیگوکسین که از گیاه Digitalis purpurea به دست می آید و در درمان بیماری نارسایی قلبی کاربرد دارد و دوز مصرف آن باید با توجه به شرایط خاص بیمار تنظیم گردد.

همچنین افرادی که تحت درمان با دیگوکسین می باشند، باید از مصرف همزمان داروهای گیاهی چون شیرین بیان، اسفرزه، بارهنگ و جین سینگ که ممکن است باعث افزایش سمیت دیگوکسین و یا کاهش اثر آن شود، جداً خودداری نمایند، زیرا در هر دو حالت ممکن است باعث به خطر افتادن زندگی آن ها گردد.

* گیاه گل مار (Snakeroot) حاوی ترکیب آلکالوئیدی reserpine بوده و از سال ۱۹۳۱ به عنوان داروی کاهش دهنده ی فشار خون مورد بررسی قرار گرفت و یکی از اولین داروهایی بود که در مقیاس وسیع جهت درمان فشار خون، مورد استفاده قرار گرفت.

این دارو تاثیر خود را از طریق بلوکه کردن غیر قابل برگشت آمین های بیوژن مانند نوراپی نفرین، دوپامین و سروتونین در سیستم اعصاب محیطی و مرکزی اعمال می کند.

reserpine از طریق کاهش بازده قلبی، کاهش مقاومت عروق محیطی، کاهش ضربان قلب و کاهش ترشح رنین باعث کاهش فشار خون می گردد.

با عرضه ی داروهای جدید فشار خون که عوارض کمتری بر سیستم اعصاب داشتند، تولید و عرضه ی این دارو کمتر شد.

* گیاه چهار کاسبرگی (Stephania tetrandra) در طب چینی به عنوان داروی کاهش دهنده ی فشار خون مورد استفاده بوده است.

تتراندرین آلکالوئیدی است که از این گیاه به دست می آید و اثری مشابه وراپامیل(داروی کاهنده فشار خون) دارد.

استفاده ی خودسرانه از این گیاه ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی مانند جهش ژنی و مشکلات سیستم ایمنی شود.

* گیاه سرخ ولیک یا زالزالک (crataegus hawthorn) جهت درمان آنژین صدری(درد قفسه سینه) موثر تشخیص داده شده است.

برگ ها و گل های این گیاه حاوی ترکیبات فعال بیولوژیکی مانند پروسیانین های اولیگومریک، فلاونوئیدها و کاتشین ها می باشند.

همچنین دارای خواص آنتی اکسیدانی هستند و از تشکیل ترومبوکسان A2 (ترکیب موثر در ایجاد لخته) هم جلوگیری می کنند.

به علاوه مانع افزایش کلسترول، تری گلیسیرید و LDL شده و از پیشرفت آترواسکلروز، تجمع کلسترول در کبد(از طریق تجزیه ی آن به اسیدهای صفراوی) و سنتز کبدی کلسترول جلوگیری می نمایند.

* ریشه و دانه گیاه جینکوبیلوبا(ginkgo biloba) در طب چینی استفاده های زیادی داشته است، ولی استفاده از آن در طب نوین از قرن بیستم آغاز شده است.

فلاونوئیدهای موجود در جینکوبیلوبا باعث کاهش نفوذپذیری سرخرگ ها می شوند. همچنین دارای خاصیت بلوکه کردن رادیکال های آزاد بوده و ترپن های موجود در آن مانند جینکولوئیدها از فعالیت فاکتورهای فعال کننده پلاکتی جلوگیری می نمایند.

به علاوه ثابت شده است که باعث کاهش مقاومت عروقی و بهبود جریان خون بدون تاثیر بر فشار خون می گردند.

همچنین تاثیرات مثبت آن بر خستگی، بهبود حافظه و خلق و خو به اثبات رسیده است.

* برگ های گیاه رزماری باعث افزایش جریان خون، کمک به هضم غذا، بهبود خلق و خو و افزایش انرژی می شوند.

تحقیقات زیادی در مورد اثر آنتی اکسیدانی ترکیبات دی ترپنوئید آن مخصوصا کارنوزیک اسید و کارنوزول صورت گرفته است. همچنین از تولید سوپر اکسیدها جلوگیری می کند.

روغن های معطر آن نیز دارای اثرات ضد میکروبی بوده و پیگمان های آن باعث نفوذپذیری عروق می شوند.

در کنار افزایش مصرف داروهای گیاهی، باید اطلاعات مفیدی هم در خصوص تداخلات این گونه مکمل ها با داروهای مصرفی در اختیار بیماران قرار گیرد تا از عوارض احتمالی تداخلات آن ها که گاهی بسیار حیاتی می باشند، جلوگیری گردد.

در پایان به بیماران قلبی که از داروهای ضد انعقادی چون وارفارین و یا داروی دیگوکسین استفاده می نمایند، توصیه می شود با توجه به حیاتی بودن این داروها برای آن ها، از مصرف هر گونه داروی گیاهی همراه با آن ها جداً خودداری نمایند.


آذر ۱, ۱۳۸۹ 0

دکتر احمدرضا درستی مطلق عضو هیأت علمی و دانشیار گروه تغذیه و بیوشیمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران که رییس سابق انستیتو تغذیه و مدیر فعلی موسسه ملی تغذیه و فناوری غذا است. در زیر قسمت اول از مصاحبه اختصاصی با ایشان را می خوانید:

تعریف علمی چاقی چیست؟

تلقی ما این است که هر کس ظاهر و اندام بزرگ تری دارد، چاق است، اما به لحاظ علمی در واقع چاق نیست. باید بگویم ظاهر بزرگ و وزن زیاد، الزاما به معنای چاقی نیست.

گاهی اوقات در سوءتغذیه و کم خوری های مفرط اشخاصی را می بینیم که بدن و صورت باد کرده ای دارند و در اثر بدخوری ورم دارند، ولی ممکن است مردم به اشتباه فکر کنند که این اشخاص چاق هستند. بنابراین چاقی از نظر علمی یک تعریف مشخصی دارد. در واقع میزان چربی اضافی بدن به گونه ای که سلامت بدن را تهدید کند، به لحاظ علمی چاقی گفته می شود.

البته از دید مردم، چاقی تعریف دیگری و یک آدم چاق، ویژگی های دیگری دارد. در این خصوص نباید شکل ظاهری مردم معیار و مبنای قضاوت باشد. یعنی اگر ظاهر شخصی را نگاه کردند، نباید قضاوت کنند که چاق هست یا خیر.

ما افراد سالمندی را داریم که اصلا به نظر نمی آید که اضافه وزن داشته باشند، اما میزان چربی بدنشان زیاد است و به لحاظ علمی چاق هستند و کسانی را هم داریم که استخوان بندی درشتی دارند و این استخوان بندی درشت اقتضا می کند که عضله زیاد و مناسبی هم داشته باشند و مردم فکر می کنند که این شخص چاق است. بنابراین در مورد چاقی نمی توان اساسا بر اساس ظاهر اشخاص قضاوت کرد.

در ضمن صرف این که کسی چاق است، نمی توان گفت که از هر ماده مغذی به میزان فراوانی در بدنش دارد. ما مواردی داریم که اشخاصی به دلیل خوردن چربی زیاد، چاق اند و در عین حال شب کور هستند، چون ویتامین A کافی دریافت نکرده اند و پوستشان هم خراب است، یا لثه هایشان ناراحت است و خون ریزی می کند، چون ویتامین C کافی دریافت نمی کنند. در واقع این اشخاص تعادل را در خوردن خود رعایت نکرده اند.

در واقع میزان چربی اضافی بدن به گونه ای که سلامت بدن را تهدید کند، به لحاظ علمی چاقی گفته می شود

با این تعریف شما این اشخاص چه ویژگی هایی دارند و با چه معضلاتی مواجه هستند؟

تعداد زیادی از عوامل تهدید کننده ی سلامت افراد با چاقی در ارتباط هستند که نه تنها سلامت جسمی، بلکه سلامت روحی و سلامت اجتماعی را نیز شامل می شود.

افرادی که چاق هستند سیستم هورمونی شان به گونه ای عمل می کند که روی ذهن و روح شان اثر می گذارد. این افراد عموما بی حال ترند. خیلی از کارها و فعالیت ها را انجام نمی دهند و متاسفانه به برخی از آرزوهای شان هم نمی رسند؛ مثلا امکان انتخاب همسر دلخواه شان نسبت به دیگران کمتر می شود و یا امکان همراهی با دیگران در فعالیت اجتماعی مثل ورزش کردن و یا رفتن به پیک نیک را طبیعتا از دست می دهند. چاقی عوارض جدی دارد و این عوارض، فقط جسمانی نیست.

توصیه ی شما به این افراد برای این که مشکلات شان رفع شود چیست؟

توصیه ی من این است که هر کسی با توجه به شرایط زندگی اش باید تغییراتی در روش زندگی و فعالیت و غذا خوردن خودش ایجاد کند تا بتواند این مشکلات را حل کند.

ما در بدن مان می بایست مقداری چربی داشته باشیم و داریم و حتی آدمی که دارای سوءتغذیه است بین ۳ تا ۵ درصد از وزن بدنش چربی است. حتی روزی که در اثر سوءتغذیه و لاغری مفرط هم از دنیا برود، هنوز ۳ درصد از وزن بدنش چربی است.

چربی اطراف قلب و اندام های داخلی بدن را می پوشاند و از وارد شدن ضربه به این اندام ها جلوگیری می کند. زیر پوست ما چربی وجود دارد که باعث می شود آن را نرم نگه دارد و از سرما محافظت کند. چربی تا حدی برای بدن ضروری است و بیشتر از آن مقدار ضروری، می تواند مشکل ساز باشد و عوارضی ایجاد کند.

افرادی که چاق هستند سیستم هورمونی شان به گونه ای عمل می کند که

روی ذهن و روح شان اثر می گذارد. این افراد عموما بی حال ترند. خیلی از

کارها و فعالیت ها را انجام نمی دهند و متاسفانه به برخی از آرزوهای شان

هم نمی رسند.

به نظر شما مهم ترین عوامل ایجاد کننده ی چاقی چیست؟

در یک بیان کلی گفته می شود وقتی ما بیش از نیازمان غذا دریافت کنیم، این غذای اضافی را بدن به این خاطر که نمی تواند مصرف کند، به صورت چربی ذخیره می کند که این ذخیره کردن، به چاق شدن منجر می شود.

باید ببینیم که ورودی و خروجی ما چه تناسبی دارد؛ یعنی این که آن مقدار غذایی را که نیاز داریم دریافت می کنیم یا زیادتر از آن را. این مهم ترین عامل ایجاد چاقی است.

اگر بخواهیم عوامل دیگری را هم نام ببریم باید بگوییم که ژنتیک هم کاملا موثر است. اشخاصی هستند که فعالیت خوبی دارند و غذای متعادلی هم مصرف می کنند، اما چاق می شوند. عکس این هم صادق است. افرادی هستند که خیلی پرخورند ولی لاغر هستند، زیرا ژنتیک شان طوری است که چاق نمی شوند.

علاوه بر نوع غذا خوردن، روش غذا خوردن هم خیلی مهم است. آدم های چاق عموما سراغ غذاهای پرکالری تر می روند و غذاها را هم سریع تر می خورند. بیشتر به غذاهای فست فود علاقه نشان می دهند و در ضمن گاهی اوقات یک پیتزا را طی دو سه لقمه می خورند، یعنی سرعت غذا خوردن شان بالاست.

مورد دیگر خواب است. افرادی که خیلی زیاد می خوابند، انرژی کمی مصرف می کنند و چاق می شوند. جالب این است که افراد کم خواب نیز چاق می شوند. این ها کسانی هستند که به دلیل فعالیت کم بدنی، دچار عارضه ی کم خوابی می شوند ، مثلا کل وقت خودشان را پشت کامپیوتر و پای تلویزیون می گذرانند و این بی تحرکی باعث می شود دچار کم خوابی شوند. بنابراین خواب نامناسب هم باعث چاقی می شود.

هر کسی که می خواهد رژیم غذایی مناسبی را برای کاهش وزن خود شروع

کند، علاوه بر رژیم غذایی به او توصیه می کنیم که آرام غذا بخورد، شب ها به موقع بخوابد و در روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد و در انتخاب نوع غذا و

مقدار غذا دقت کند.

رفتارهای تغذیه ای در دوران نوزادی هم در چاقی موثرند. مثلا مادری که قبل از ۶ ماهگی، غذای کمکی به صورت خیلی زیاد و نامتعارف به نوزاد خود می دهد، باعث می شود که تعداد سلول های چربی در بدن نوزادش زیاد شود و وقتی این نوزاد بزرگ می شود، دائما با چاقی دست و پنجه نرم می کند.

جالب است بدانید که فصل تولد هم در چاقی موثر است. چون مادر مثل هر موجود دیگری در زمستان شیرش پرچرب تر است و هم اشتهای مادر و هم اشتهای نوزادی که در زمستان به دنیا می آید، به غذا خوردن بیشتر است. ضمنا فصل زمستان سال بعد، بچه راه افتادن و حرکت کردن را آغاز می کند، بنابراین مجبور است که به دلیل سرما در خانه باشد و فعالیت بدنی نداشته باشد. پرخوری اجباری به همراه کم تحرکی اجباری باعث می شود افرادی که در زمستان به دنیا می آیند، احتمال چاق شدن شان بیشتر باشد.

علاوه بر این ها زمان شروع غذای کمکی در نوزادان، مقدار غذایی که می خورند و شرایط مادر در دوران بارداری هم خیلی مهم است؛ مثلا مادری که در دوران بارداری افزایش وزن پیدا کرده است، باعث می شود که نوزاد به جای ۳ کیلو با وزن ۴ کیلوگرم به دنیا بیاید. حتی مادر ممکن است در دوران بارداری دچار دیابت شود و یا حتی در اثر اضافه وزن مسموم شود.

عامل دیگر بحث فعالیت بدنی است. آدم هایی که تحرک کمتری دارند، احتمال چاقی در آنها بیشتر است. این عواملی که نام بردم در بروز چاقی موثرند. به طوری که هر کسی که می خواهد رژیم غذایی مناسبی را برای کاهش وزن خود شروع کند، علاوه بر رژیم غذایی به او توصیه می کنیم که آرام غذا بخورد، شب ها به موقع بخوابد و در روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد و در انتخاب نوع غذا و مقدار غذا دقت کند.

نوع زندگی امروزی- زندگی ماشینی، زندگی پیامکی، زندگی اینترنتی و یا هراسم دیگری که روی آن می توان گذاشت- در بروز چاقی چه اثراتی دارد و بروز عوارض آن در سلامت خصوصا سلامت اجتماعی تا چه میزان موثر است؟

امروز اگر کولر و یا تلویزیون کنترل نداشته باشد، این به نوعی برای مان زشت و ناپسند شده است. اگر آیفون نداشته باشیم، اصلا تحمل نداریم که تا دم در بیاییم و حتی در را باز کنیم. واقعا عوض شده ایم. صبح سرویس می آید دنبال فرزندمان، او را سوار می کند و دم در مدرسه پیاده می کند و تاکید هم می کنیم که دم در بیاید و کلی هم به فرزندمان توصیه می کنیم که توی حیاط مدرسه زیاد ندود- که شاید زمین بخورد- زنگ تفریح توی کلاس بنشیند و … .

کلاً فرهنگ ما عوض شده است. حضور تلویزیون در گذشته در زندگی اشخاص این قدر پررنگ نبود.

یکی از راه های لذت بردن در جامعه ی امروزی ما، غذا خوردن است. وقتی ما نمی توانیم به دامان طبیعت برویم و لذت ببریم، باید به رستوران برویم تا غذا بخوریم و لذت ببریم.

مردم الان راه رفتن را زشت می دانند. اگر به کسی بگوییم که مثلا تا فلان جا پیاده رفتیم، بلافاصله با این سوال مواجه می شویم که مگر ماشین نداشتی؟ در ضمن خانه ها کوچک شده است و راه رفتن و فعالیت کودکان در آنها موجب آزار همسایگان می شود. انگار ما در لانه های زنبوری زندگی می کنیم که هر کدام در یک سلول در یک برج بلند زندانی شده ایم.

مردم زیاد می خورند و غذاها پرچرب شده است. فرهنگ غذایی مردم به سمت فست فودها تمایل زیادی پیدا کرده است چون خوشمزه اند یا سس جز لاینفک سفره های امروزی شده است. باید بگویم یکی از راه های لذت بردن در جامعه ی امروزی ما، غذا خوردن است. وقتی ما نمی توانیم به دامان طبیعت برویم و لذت ببریم، باید به رستوران برویم تا غذا بخوریم و لذت ببریم. غذای پرکالری می خوریم و بیش از نیازمان هم می خوریم و تحرک بدنی هم نداریم. همه ی این ها نتیجه اش این است که زندگی اجتماعی ما را به سمت چاقی سوق داده است.

در این شرایط بر اساس آمار سال های اخیر در ایران، بیش از نیمی از مردم ما دچار سوءتغذیه ی اضافه دریافت اند و بخشی هم کمبود دریافت و لاغری دارند. مجموعه ای هم که سالم هستند، با این تفاسیر حدود یک سوم جمعیت می شوند. البته این فقط شامل ایران نیست، بلکه با تقریبی بالاتر و پایین تر در تمامی دنیا این رقم مشابه است. اما با کمال تأسف باید بگویم که در ایران هم سوءتغذیه ی چاقی داریم و هم سوءتغذیه ی لاغری.


آبان ۲۷, ۱۳۸۹ 0

اگر شما هم جزو طرفداران لواشک و آلوچه و قره قروت هستید، پیشنهاد می ‌کنم گفتگوی هفته نامه ی سلامت با دکتر تیرنگ نیستانی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی و دانشیار انستیتو تحقیقات تغذیه ایران و دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی را درباره ی این خوراکی‌ های ترش و وسوسه ‌برانگیز بخوانید.

آلوچه و لواشک جزو خوراکی ‌های خوب و مفیدند یا بد و مُضر؟

هیچ‌ کدام! ما در دنیای تغذیه، خوب و بد مطلق نداریم. گاهی خواصی برای بدترین خوراکی‌‌ ها هم کشف می ‌شود و گاهی از برخی مضرات خوراکی ‌های خوب، نام برده می ‌شود. آلوچه و لواشک نه کاملا خوب هستند، نه مطلقا بد.

خوبی‌ ها و فواید این خوراکی‌ ها چیست؟

خیلی از خواص میوه‌ ها مانند فیبر و رنگدانه‌ های آنتی‌ اکسیدانی در لواشک میوه‌ ها هم وجود دارد و تازه، املاح میوه ‌ای که به صورت لواشک یا آلوچه درمی‌ آید، نه تنها کم نمی‌ شود؛ بلکه با جوشاندن، تغلیظ و خشک‌ کردن، افزایش هم می ‌یابد.

از طرف دیگر، بسیاری از کارمندان نمی‌ توانند هر روز با خودشان میوه به محل کارشان ببرند اما می ‌توانند کمی برگه‌ های خشک آلو، هلو، زردآلو یا لواشک را داخل جیب شان بگذارند و در طول روز میل کنند.

یعنی آلوچه و لواشک، همه مواد مغذی موجود در میوه‌ها را دارند؟

نه کاملا. بسیاری از میوه‌ ها و سبزی‌ ها منبع خوبی برای دریافت ویتامین‌ C هستند که بخش زیادی از این ویتامین‌، طی فرآیند خرد و خشک‌‌ کردن، تخریب می ‌شود و از بین می ‌رود. به‌ عنوان نمونه، در هر ۱۰۰ گرم سیب، ۶/۴ میلی ‌گرم ویتامین C وجود دارد که این میزان وقتی که سیب خشک می ‌شود یا به صورت لواشک در می ‌آید، به ۸/۳ میلی‌ گرم می ‌رسد. به طور کلی، ۱۰۰ گرم از میوه تازه، حاوی مقادیر بالایی از آب است که با جوشاندن و تبدیل کردن آن به لواشک، آب‌ میوه کم می‌ شود.

مقدار ویتامین C لواشک میوه‌ ها از خود میوه تازه کمتر است.

مصرف مکرر این قبیل خوراکی ‌ها چه مضراتی دارد؟

بزرگ ‌ترین ضرر آلوچه یا میوه‌ هایی که به لواشک تبدیل می ‌شوند، اسیدیته ی بالای آن ها است.

بچه‌ ها معمولا عادت دارند لواشک یا آلوچه را کنار د‌هان شان بگذارند و آن ها را به آرامی بمکند و چون اسیدیته ی این خوراکی ‌ها بالا است، این کار باعث فرسایش سطح مینای دندان‌ در درازمدت می‌ شود. به همین دلیل، ‌توصیه می ‌شود که بعد از خوردن این خوراکی‌ ها حتما کمی آب بنوشید.

به علاوه، برخی از افراد، مشکل افزایش ترشح اسید معده دارند که با مصرف زیاد خوراکی‌ های ترش، این مشکل در آن ها شدت پیدا می ‌کند.

بعضی ‌ها لواشک و آلوچه و قره ‌قروت را برای هضم سریع ‌تر غذاهای چرب و به امید لاغر شدن می ‌خورند. به نظر شما این کار درست است؟

به هیچ ‌وجه! لواشک و آلوچه کسی را لاغر نمی ‌کند. برعکس، با خوردن این خوراکی ‌ها همان‌ طور که گفته شد، ترشح اسید معده بیشتر و در نتیجه غذا بهتر هضم می ‌شود و هر چقدر هضم غذا بهتر باشد، جذب آن توسط بدن هم بیشتر می ‌شود.

خوردن لواشک و این قبیل خوراکی‌ ها قدرت هضم را افزایش می ‌‌دهد و هضم بهتر با جذب بهتر و در نتیجه بالا رفتن وزن در افراد همراه است.

این درست است که می ‌گویند خوراکی ‌های ترش مانند قره ‌قروت یا لواشک کالری ندارند و ما می ‌توانیم بدون نگرانی از چاق شدن، آن ها را بخوریم؟

نه! درست است که میوه‌ های خشک و حتی لواشک‌ هایی که به صورت بهداشتی و سالم تهیه می‌ شوند، می ‌توانند یک میان ‌وعده خوب برای همه افراد باشند اما این خوراکی‌ ها در مقایسه با میوه‌ های تازه معادل خودشان، کالری بیشتری دارند و مصرف بی‌ رویه‌ شان می‌ تواند باعث چاقی شود و این نکته باید در مورد کودکان یا کسانی که اضافه وزن دارند، مورد توجه قرار گیرد.

می ‌گویند قره‌ قروت کلسیم فراوانی دارد و مصرف به اندازه‌ اش برای پیشگیری از پوکی ‌استخوان مفید است. نظر شما در این باره چیست؟

این یک باور درست است که قره‌ قروت منبع خوبی برای کلسیم محسوب می ‌شود اما اسیدیته این خوراکی مفید، از لواشک خیلی بیشتر است و مصرفش می‌ تواند همان آثار مخرب را روی دندان‌ ها بگذارد.

ضمن این که افزودن نمک فراوان به قره‌ قروت باعث بالا رفتن سدیم خون می‌ شود و در نتیجه ابتلا به بیماری هایی مانند پُرفشاری خون یا افزایش دفع کلیوی کلسیم شدت می ‌یابد.

به همین دلیل به همه افراد توصیه می ‌شود که اگر می ‌توانند محصولات لبنی مانند ماست یا شیر را جایگزین مصرف قره‌ قروت کنند و تنها گاهی اوقات از آن به عنوان چاشنی غذا یا نوعی تنقلات استفاده کنند.

اما این که مصرف قره ‌قروت از ابتلا به پوکی‌استخوان پیشگیری می‌ کند فقط در حد یک ادعا است و اثر آن در درازمدت روی پوکی ‌استخوان به هیچ عنوان تحت آزمایش‌ های علمی قرار نگرفته است.

پس، قره ‌قروت اگر بدون نمک تهیه شده باشد، می ‌تواند بخشی از نیاز روزانه ما به کلسیم را تامین کند اما تاثیر چندانی در پیشگیری از پوکی استخوان ندارد و اگر فردی مشکلی نداشته باشد، بهتر است کلسیم روزانه‌ اش را از طریق مصرف ۲ لیوان شیر یا ماست تامین کند و با خوردن قره‌ قروت شور، میزان سدیم خونش را بالا نبرد.


آبان ۲۶, ۱۳۸۹ 0

یکی از مهم ترین دلایل مرگ افراد، بیماری های قلبی هستند. متخصصان تغذیه داشتن رژیم متعادل، مصرف کم چربی های اشباع، مصرف زیاد میوه ها و سبزیجات تازه، مصرف زیاد ماهی، مصرف کم شکر، مصرف زیاد فیبر و مصرف کم کالری را برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری ها توصیه می کنند.

در زیر ۲۵ ماده غذایی را که برای جلوگیری از ابتلا به بیماری های قلبی مفیدند، نام می برم:

۱- ماهی

ماهی یکی از اصلی ترین و غنی ترین منابع چربی امگا ۳ است. این چربی به عنوان محافظ قلب مطرح می شود و این اثر را با کاهش التهاب و کاهش لخته شدن خون اعمال می کند. همچنین چربی امگا ۳، میزان کلسترول خون را تنظیم می کند.

مصرف ماهی به خصوص ماهی های چرب مثل سالمون ، تن و ساردین، به میزان دو بار در هفته برای حفظ سلامت قلب توصیه شده است.

برای حفظ سلامت قلب می توانید ماهی را در فر کباب کرده و به همراه مقداری آب لیمو میل کنید.

۲- روغن زیتون

روغن زیتون باعث کاهش بیماری های قلبی و کاهش چربی های بد خون (LDL ) می شود. این روغن را برای پخت غذا (نه سرخ کردن) و یا روی سالاد استفاده کنید.

۳- سیر

سیر خون را تصفیه می کند، جلوی چسبندگی و لخته شدن خون را می گیرد و ذخیره خونی کافی را برای قلب فراهم می کند.

۴- سیب

سیب دارای ماده ای با نام quercetin می باشد که جلوی التهاب و لخته شدن خون را می گیرد. سیب دارای ویتامین ها و فیبر نیز می باشد. مصرف سیب با بادام یا گردو یک میان وعده مغذی محسوب می شود.

۵- پرتقال

پرتقال دارای ویتامین C، پتاسیم، فیبر و آنتی اکسیدان می باشد. نوشیدن ۱ تا ۲ لیوان آب پرتقال در روز اثر شگفت انگیزی بر روی کاهش فشار خون بالا دارد. همچنین، این میوه جلوی تشکیل لخته خون و تصلب شرایین را می گیرد و کلسترول خون را پایین می آورد.

۶- غلات سبوس دار

این غلات، ویتامین ها و فیبر مورد نیاز برای حفظ سلامت قلب را فراهم می کنند.

ساندویچی را با نان سبوس دار (مثل سنگک یا بربری یا نان فانتزی سبوس دار) ، مرغ ، گوجه فرنگی و کاهو درست کرده و میل کنید.

۷- آب چغندر

خون را تصفیه می کند و برای بهبود بیماری های قلبی استفاده می شود. اما بر اساس تحقیقات انجام گرفته، نباید بیشتر از ۲۸ گرم آب چغندر در روز مصرف کرد، زیرا می تواند برای بدن مضر باشد. بهتر است آب هویج را با آب چغندر مصرف کرد.

۸- انار

انار دارای پتاسیم می باشد. چربی های خون را از اکسیده شدن محافظت می کند و از لخته شدن خون جلوگیری می کند.

۹- آب انگور قرمز تازه

روزانه ۱ لیوان آب انگور قرمز تازه می تواند باعث کاهش فشار خون بالا شود.

۱۰- سبزیجات برگ سبز

این سبزیجات حاوی فولات و ویتامین E می باشند. سبزیجات برگ سبز در افزایش قدرت حافظه در سن پیری نیز مفید هستند.

۱۱- گوجه فرنگی

گوجه فرنگی دارای آنتی اکسیدان لیکوپن، ویتامین E ، بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین A) و دیگر مواد مغذی است. لیکوپن باعث کاهش خطر بیماری های قلبی و کاهش فشار خون بالا می شود. این نکته را از فراموش نکنید که سس گوجه فرنگی و رب گوجه فرنگی به همان میزان گوجه فرنگی خام، دارای لیکوپن هستد.

۱۲- عناب

دارای پتاسیم و منیزیوم می باشد. همانطور که می دانید، پتاسیم و منیزیوم برای تقویت قلب بسیار مفیدند. عناب از فشار خون بالا نیز جلوگیری می کند.

۱۳- خیار

خیار حاوی پتاسیم، منیزیوم و فیبر می باشد و موجب پایین آمدن فشار خون می شود.

۱۴- سویا

پروتئین سویا از ابتلا به بیماری های قلبی جلوگیری می کند. از طرف دیگر، با خوردن سویا به جای گوشت، میزان چربی اشباع دریافتی خود را کم می کنید.

۱۵- ملاس (شربت چغندر قند)

دارای املاح آهن و مس می باشد. برای تقویت قلب و فشار خون بسیار مفید است.

۱۶- بادام

بادام و دیگر آجیل ها دارای چربی خوب (HDL)، ویتامین E و دیگر مواد مغذی می باشند که باعث تنظیم مقدار کلسترول خون می گردند. همچنین، بادام منبع خوبی از پروتئین و فیبر است.

۱۷- لسیتین

لسیتین برای تقویت قلب مفید است و جلوی چسبندگی و لخته شدن خون را می گیرد. بهترین منابع آن عبارتند از سویا و زرده تخم مرغ.

۱۸- رازیانه

رازیانه برای سهولت گردش خون مفید است.

۱۹- اسفناج

اسفناج غنی از آهن می باشد و برای تقویت قلب و فشار خون مفید است.

۲۰- آب هویج، کرفس، جعفری و اسفناج

این مخلوط غنی از پتاسیم می باشد. برای تغذیه عضلات قلب و پایین آمدن فشار خون بالا بسیار مهم و مفید است.

۲۱- سبوس گندم

جلوی گرفتگی و اسپاسم عضلات قلب را می گیرد.

۲۲- آب جعفری

آب جعفری خون را تصفیه می کند، چسبندگی رگ های خونی را برطرف می کند، قابلیت ارتجاع رگ های خونی را افزایش می دهد و اکسیژن زیادی را به قلب می رساند.

۲۳- قارچ درختی (قارچ هایی که در تنه درخت می رویند)

خون را تصفیه می کند، چسبندگی در دیواره رگ های خونی را از بین می برد و خون لازم برای قلب و دیگر اعضای بدن را فراهم می کند.

۲۴- جو

جو دارای فیبر محلول است. جو باعث کاهش کلسترول و کاهش مقدار چربی های بد خون (LDL ) می شود.

فیبر محلول به حفظ سلامت دستگاه گوارشی نیز کمک می کند.

۲۵- عسل

عسل غنی از آهن، منگنز و مس می باشد و باعث سهولت در گردش خون می گردد.

آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا برای جلوگیری از بیماری های قلبی، میوه باید مصرف کرد؟

* میوه ها دارای مقدار زیادی آب (درحدود ۸۰ درصد) هستند.

* میوه ها بدون کلسترول هستند.

* میوه ها موجب تقویت حافظه می شوند و اثرات خوبی بر مغز دارند و باعث می شوند که فرد، اطلاعات لازم را خیلی زود به یاد آورد.

* میوه ها دارای فیبر می باشند و از فشار خون بالا و سرطان ها جلوگیری می کنند.

* میوه ها دارای خاصیت جادویی می باشند. بیماری های مختلفی با خوردن میوه ها بهبود یافته اند.

* با خوردن میوه، افسردگی و عصبانیت از بین می رود. عصبانیت می تواند عامل مهمی در ابتلا به بیماری هی قلبی باشد.

* میوه ها اثرات خوبی بر روی رگ های خونی دارند.

“با تغییر عادات غذایی و تغییر نوع زندگی می توان با انواع بیماری ها، مخصوصا بیماری های قلبی مبارزه کرد.”


آبان ۲۶, ۱۳۸۹ 0

متخصصان تغذیه تاکید دارند: سبزیجاتی که دارای برگ‌ های سبز رنگ و پهن هستند، یکی از غنی ‌ترین منابع به لحاظ دارا بودن ریزمغذی ‌های مفید و حیاتی برای بدن محسوب می شوند.

به گزارش ایسنا، با وجودی که تقریبا همه می‌ دانند سبزیجات سبز رنگ برای بدن مفید هستند، اما هنوز بسیاری از ما از مصرف آن ‌ها پرهیز می‌ کنیم.

در این مقاله جدید که در شبکه خبری تورنتونیوز به چاپ رسیده است، نام چند سبزی اصلی سبزرنگ عنوان شده که تاثیرات آن ‌ها روی سلامت بدن شگفت ‌انگیز و فوق‌ العاده است.

کلم بروکلی

تاثیر فوق‌ العاده و قابل توجهی در پیشگیری از سرطان دارد و برای افرادی که سابقه ابتلا به حمله قلبی یا سکته مغزی داشته ‌اند، توصیه می ‌شود. این سبزی همچنین منبع غنی از آهن بوده و به همین خاطر برای افرادی که کم خونی ناشی از فقر آهن دارند، بسیار مفید است. گل ‌های کلم بروکلی را با بخار یا آب جوش با حرارت خیلی ملایم بجوشانید و مصرف کنید تا خواص تغذیه ‌ای خود را حفظ کند.

کلم پیچ

کلم پیچ یکی دیگر از این سبزیجات پرخاصیت است که مصرف آن بسیار توصیه می ‌شود. این سبزی چه خام و چه پخته مصرف شود، مزایا و خواص بسیار دارد. کلم پیچ به دلیل این که سرشار از ویتامین A است، برای پوست و چشم ‌ها فوق‌ العاده مفید است.

این سبزی همچنین به دلیل دارا بودن فتوریزمغذی‌ ها به بدن برای مقابله با مولکول‌ های مضر رادیکال آزاد کمک می ‌کند. همچنین در پیشگیری از سرطان‌ های ریه، معده، روده و پروستات مفید است. متخصصان تغذیه برای کسانی که قصد بدنسازی دارند، کلم پیچ را توصیه می ‌کنند، چون منبع غنی از ید است و به رشد ماهیچه ‌ها کمک می ‌کند.

جوانه لوبیا

سبزی مفید بعدی جوانه لوبیا است که اگر در سالاد یا به صورت میان وعده مصرف شود، مواد مغذی مهمی را به بدن می ‌رساند. جوانه های لوبیا سرشار از ویتامین C هستند و مصرف مشتی از آن‌ ها سه چهارم نیاز روزانه بدن به ویتامین C را تامین می ‌کند.

جوانه لوبیا همچنین حاوی ویتامین ‌های A ، B ، E و کلسیم و آهن و پتاسیم است.

اسفناج

اسفناج هم جزو سبزیجات اصلی است که باید در رژیم غذایی گنجانده شود. این سبزی حاوی کاروتنوئید است که در پیشگیری از سرطان موثر می ‌باشد. به علاوه اسفناج به دلیل دارا بودن مقادیر زیادی ویتامین C و A برای سلامت پوست و چشم ‌ها بسیار مطلوب است.

این سبزی به دلیل دارا بودن مقادیر زیادی پتاسیم برای مبتلایان به فشار خون بالا بسیار مفید است. اسفناج همچنین ماهیچه‌ ها را تقویت می‌ کند و برای مبتلایان به کم خونی هم مفید است.

کاهو

یکی دیگر از منابع متنوع ویتامین‌ ها، کاهو است. کاهو منبع غنی از ویتامین‌ های A ، B ، C و فولیک اسید، منگنز و کروم است و همچنین کالری را پایین می ‌آورد. کاهو منبع غنی از آهن هم هست که به تشکیل خون کمک می ‌کند. به علاوه به دلیل دارا بودن منیزیم برای سلامت مغز و اعصاب ضروری است.


آبان ۲۵, ۱۳۸۹ 0

اگر دچار گرفتگی رگ های قلبی شده اید، نیازی به عمل قلب باز ندارید، زیرا گرفتگی رگ ها پس از این، شما را آزار نخواهد داد. فقط کافی است، روزی نصف استکان (معادل ۳۰ سی سی) از این نوشیدنی غلیظ و طبیعی را میل نمایید تا مشکل تان به کلی برطرف گردد.

افرادی که مشکل چربی خون بالا دارند و میزان کلسترول بد (LDL) در آنها بالاست و رگ های بدن آنها در اثر رسوب چربی ها دچار گرفتگی شده است ، پس از مصرف این محلول می توانند شب ها بدون پریشانی خاطر، خواب راحت و آسوده ای داشته باشند.

همچنین مصرف این محلول، برای کسانی که سایش دندان (دندان قروچه) و یا جرم دندان دارند، مفید است.

طرز تهیه:

۳۰ عدد حبه ی سیر را پوست بگیرید و همراه با ۵ عدد لیمو ترش (شیرازی) با پوست که قبلا هسته های آنها را گرفته اید، در هم زن (میکسر) بریزید. پس از آن که همه ی محتویات در میکسر له شد، با یک لیتر آب مخلوط نموده و بجوشانید (نکته ی مهم: فقط و فقط، یک بار جوش بخورد).

پس از سرد شدن، آن را از صافی رد نمایید و محتویات را داخل یک شیشه بریزید و در یخچال نگهداری کنید.

طرز مصرف:

روزانه نصف استکان از این نوشیدنی (به اختیار خودتان قبل یا بعد از غذاهای اصلی) را میل نمایید. پس از گذشت سه هفته ، احساس جوانی و شادابی در تمام وجودتان قابل لمس خواهد بود، زیرا تمامی گرفتگی های رگ های بدن و سایر عوارض آن مثل دید کم و سنگینی گوش برطرف خواهد شد.

به یاد داشته باشید، بعد از مصرف یک دوره ی سه هفته ای، باید هشت روز استراحت کرده و سپس دومین دوره ی مصرف سه هفته ای را شروع کنید. به این ترتیب یک تاثیر مطلوب را تجربه خواهید کرد. این دوره ی درمان ارزان و بی ضرر را می بایست هر ساله تکرار کنید.

البته باید گفت که با خوردن این نوشیدنی، هیچ کس بوی نامطلوب سیر را از شما احساس نخواهد کرد.

(اگر مشکل قلبی دارید، بهتر است قبل از مصرف این مخلوط با پزشک خود مشورت کنید).


آبان ۲۴, ۱۳۸۹ 0

۲۰ الی۳۰ درصد خانم ها در طی دوران قاعدگی از عوارض سندرم پیش از قاعدگی یا PMS رنج می برند. این سندرم، مجموعه ای از مشکلات فیزیکی درونی است که ۷-۲ روزقبل از قاعدگی شروع شده و با آغا ز پریود، تمام می شود و البته در این مدت ناراحتی فرد و اطرافیا نش را به دنبال دارد.توجه کامل به رژیم غذایی و انجام تمرینات ورزشی مناسب می تواند به طور مشخصی باعث کاهش مشکلات مربوط به PMS شود. در چند روز قبل از قاعدگی، خانم ها دچار ناراحتی های جسمی و روانی می شوند. احساس افسردگی شدید، حساسیت و زود رنج بودن از جمله ی این مسائل است.

دلایل بروز این سندرم

نظرات مختلفی در مورد این بیماری ارائه شده است که عمده ترین آنها عبارتند از:

– تغییرات هورمونی بدن که از شایع ترین علائم در زنان می باشد.

– تغییرات شیمیایی در مغز که از آن جمله می توان به نوسانات سرتونین مغز اشاره کرد، در تغییر احسا سات انسان و مخصوصاً افسردگی تأثیر بسیار زیادی دارد.

– کمبود ویتامین

– مصرف نمک و کافئین نیز باعث تشدید علائم بیماری می گردد.

علائمی که برای این سندرم می توان ذکر کرد عبارتند از:

متخصصان بیش از ۱۵۰ مورد را به عنوان نشانه های این بیماری شناخته اند که از جمله مهم ترین آنها می توان به موارد زیر اشاره نمود:

– علایم عصبی : این نشانه ها شامل افسردگی، احساس غم و اندوه، عصبا نیت، تحریک پذیری بیش از حد، کاهش تمرکز و خواب آلودگی می باشند.

– علایم گوارشی: از جمله علائم گوارشی که ممکن است بروز کنند می توان به تهوع ، استفراغ ، اسهال ، نفخ و افزایش وزن ناشی از جذب مایعات اشاره نمود.

البته احساس درد عضلات، سردرد، چربی پوست، خشکی یا چربی بیش از حد موها نیز ممکن است بروز کند.

همه ی این علائم با هم بروز نمی کند و اکثر زنان فقط تعداد معدودی از اینها را تجربه می کنند.

عوامل مؤثر در کاهش عوارض این سندرم عبارت اند از:

– رژیم غذایی مناسب و کنترل شده تا حدود زیادی این علائم را کاهش می دهد، رژیمی که شامل مقدا ر بالایی از کربوهیدرات (ماند نان و غلات) و کم چربی باشد، مفیدتر است.

– ویتامین B6 (پیریدوکسین) در رژیم غذایی یا به صورت مکمل (در قرص یا آمپول) تا حدود زیادی می تواند افسردگی ناشی از PMS را بهبود بخشد.غذاهای غنی از ویتامن B6 عبارت اند از : ماهی ، حبوبات و سبزیجاتی که رنگ سبز دارند.

– با کاهش مصرف نمک در طی این چند روز می توان از افزایش وزن و ادم دست و پاها جلوگیری کرد.

– از جمله عواملی که باعث کاهش عوارض سندرم می شود، ویتامین E است که جوانه ی گندم منبع خوبی از این ویتامین است. کمبود ویتامین E سبب حساسیت سینه ها می شود که با مصرف مواد غنی از ویتامین E، این عارضه کاهش می یابد.

– مصرف کلسیم و مواد معدنی باعث کاهش دردهای کرامپی، چه در قبل از قاعدگی و چه در دوران قاعدگی می شود که این مواد را می توان از طریق مصرف شیر و لبنیات که غنی از کلسیم هستند ، تأمین کرد.

– تمرینات ورزشی مانند پیاده روی منظم و ورزش های شکم و لگن، اثرات سودمندی در کاهش علائم PMS دارند.

– مصرف کافئین و قهوه سبب افزایش علائم PMS می شوند. پس کاهش مصرف این مواد، در کاهش عوارض این سندرم مؤثر است. هم چنین بهتر است با کم کردن مصرف قندهای ساده به کم کردن علائم PMS کمک کنیم.

طی دوران قاعدگی حجم هر وعده ی غذایی را کاهش داده و در مقابل تعداد وعده های غذایی را افزایش دهید.

مراقبت های شخصی

الف : تغذیه ی مناسب

توجه به رژیم غذایی در طی دوره ی قاعدگی می تواند در کاهش بروز این علائم مؤثر باشد. طی دوران قاعدگی حجم هر وعده ی غذایی را کاهش داده و در مقابل تعداد وعده های غذایی را افزایش دهید. این مسئله در کاهش ناراحتی های گوارشی و نفخ ناشی از عادت ماهیانه بسیار مؤثر است. موضوع دیگر توجه به مصرف میوه و سبزی جات و غذهای حاوی کلسیم در این دوره است که متخصصان در این مورد بسیار توصیه می کنند.

* بهتر است ازمنابع غذایی حاوی ویتامین B6 مانند جگر، سیب زمینی ، موز ، عدس و اسفناج بیشتر استفاده نمایید، زیرا این ویتامین از بروز افسردگی جلوگیری می کند و میزان سرتونین مغز را افزایش می دهد.

* مصرف غذاهای غنی از پتاسیم مانند: موز، انجیر، آلو، گوجه فرنگی، قارچ ، کشمش سیاه، گل کلم و کلم بروکلی موجب کاهش تورم ناشی از احتباس آب می گردد.

* غذاهایی مانند گوجه فرنگی، خرما، موز، آناناس و آواکادو به دلیل داشتنن ماده ای که در معده به سطح گیرنده های موجود متصل شده و باعث تشدید فعالیت و واکنش سرتونین در مغز می گردند توصیه می شود.

* غذاهای غنی از کلسیم و منیزیوم بیشتر مصرف کنید، چرا که این عنا صر برای عمل کرد طبیعی هورمون ها ، کنترل و تقویت عضلات و انقباضات آن مورد نیاز است و کمبود آن ها انقباضات عضلانی و درد ناحیه عضلات را افزایش می دهد. از منابع غذایی غنی از عناصر فوق می توان به سبزی های حاوی برگ سبز، نان تهیه شده از آرد کامل جو و گندم، سبوس گندم، سیب زمینی و مواد لبنی اشاره کرد.

* در مصرف فرآورده های گوشتی، مواد لبنی پرچرب و کیک که دارای چربی اشباع هستند اعتدال را رعایت کنید زیرا دخالت در متابولیسم ا مگا ۳ باعث افزایش وزن می گردد.

* از مصرف بیش از اندازه ی چای، قهوه، نوشابه و … که حاوی کافئین بوده و موجب تحریک سیستم عصبی می شوند خود داری نمایید.

ب: ورزش

اضافه کردن ورزش به برنامه ی روزانه تأثیر بسزایی در کاهش عوارض ناشی از قاعدگی دارد.

پیاده روی یا سایر ورزش های آئروبیک به میزان ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در طی روز علاوه بر سلامت جسم در آرامش روحی و روانی نیز مؤثر است.

ج: کاهش استرس

به میزان کافی بخوابید و هم چنین تمرینات مربوط به نحوه ی تنفس عمیق را فرا گرفته و انجام دهید. این عمل کمک زیادی به کاهش سردرد و علائم عصبی مربوطه خواهد کرد.

د: درمان دارویی

از درمان های مرسوم این عارضه که توسط پزشکان تجویز می شود مصرف داروهای مد ر برای جلوگری از تجمع آب و داروهای ضد افسردگی برای مشکلات روحی و مصرف هورمون هایی مانند پروژسترون برای رهایی از کلیه ی علایم می باشد.


آبان ۲۴, ۱۳۸۹ 0

تشخیص بیماری

مانند هر بیماری دیگر، معمولا با گرفتن شرح حال از بیمار و معاینه وی شروع می گردد.

اگرچه در خیلی از موارد، علائم قابل توجهی در این بیماری وجود ندارد و با مشاهده ی بالا بودن آنزیم های کبدی و نیز تصاویر سونوگرافی، سیتی اسکن و MRI تشخیص این بیماری معین می گردد.

از بیوپسی کبد برای تشخیص میزان صدمه به بافت کبدی در بعضی از موارد استفاده می گردد.

درمان

اگرچه درمان اختصاصی برای کبد چرب وجود ندارد، ولی شما با کنترل بیماری های زمینه ای از قبیل کاهش وزن، چربی های خون، دیابت و یا قطع نمودن داروهای مسبب (قطعا با نظر پزشک معالج نه به طورخودسرانه) می توانید از پیشرفت این بیماری جلوگیری نمایید و در خیلی از موارد سیر معکوس را طی نمایید که منجر به درمان این بیماری گردد.

از مصرف الکل که عملکرد طبیعی کبد را دچار اختلال می نماید، جدا باید پرهیز نمایید.

نکات درمانی کلیدی

شما می توانید زیر نظر متخصصین تغذیه و گوارش، سیر بیماری کبد چرب را محدود و کنترل نمایید. برای کنترل کبد چرب توجه به نکات ذیل اهمیت کلیدی دارد:

* کم کردن وزن: از آنجا که اکثر بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی چاق هستند، کاهش وزن در کنترل این بیماری نقش مهمی دارد. برای کاهش وزن، انتخاب رژیم غذایی نیز باید به درستی صورت پذیرد، زیرا کاهش وزن سریع با رژیم های برق آسا خود می تواند سیر بیماری را بدتر نماید.

خیلی از بیماران چاق که به تازگی متوجه کبد چرب خود شده اند، به دلیل ترس

از عوارض این بیماری، به رژیم های غذایی سخت روی می آورند که این بیماری

را ریشه کن نمایند، ولی علاوه بر ابتلا به عوارض این نوع رژیم ها، گاه سیر کبد چرب را نیز بدتر می نمایند.

لذا انتخاب منطقی رژیم غذایی کاهش وزن زیر نظر متخصص تغذیه و با کاهش وزن نیم تا یک کیلوگرم در هفته توصیه می گردد. اگر شما از افزایش وزن زیادی رنج می برید، جالب است بدانید که با کاهش وزن مختصر در حدود ۱۰ درصد از وزن اولیه نیز در خیلی از موارد سیر بیماری را می توانید کنترل نمایید.

* انتخاب رژیم غذایی سالم : رژیم غذایی پر کربوهیدرات که حاوی میزان قابل توجهی سبزی و میوه و مواد غذایی پرفیبر باشد، معمولا بهترین انتخاب برای افراد مبتلا به کبد چرب است. کاهش چربی مصرفی، به ویژه چربی های اشباع شده و جایگزینی آنها با چربی های غیر اشباع که در روغن زیتون و ماهی وجود دارند، توصیه می گردد. استفاده از نان و غلات سبوس دار باید جدی گرفته شود. در نهایت تعیین مقدار مورد نیاز درشت مغذی ها اعم از پروتئین، چربی و کربوهیدرات بر اساس شرایط افراد باید تنظیم گردد.

* انجام ورزش و فعالیت بدنی منظم: چاقی به ویژه چاقی شکمی نقش مهمی در افزایش خطر ابتلا به کبد چرب دارد. بر همین اساس، داشتن پیاده روی منظم به میزان حداقل ۳۰ تا ۶۰ دقیقه در روز توصیه می شود. اگر شما وقت رفتن به باشگاه ورزشی را ندارید، پیاده روی در مسیر کار یا پارک را می توانید جایگزین نمایید.

* کنترل بیماری های زمینه ای متابولیک: کنترل دیابت و چربی های خون در بیماران مبتلا به کبد چرب ، نقش کمک کننده ای در بهبود این بیماری دارد. همانطور که می دانید از اصول مهم کنترل بیماری های متابولیک، رعایت رژیم غذایی و ورزش منظم می باشد.

* محافظت کبد از عوامل خطر: از عواملی که بر روی فعالیت طبیعی کبد اثر سوء دارند، باید پرهیز نمایید. از مهم ترین این عوامل، مصرف الکل و نیز بعضی داروها می باشد. لذا در هنگام مراجعه به پزشک، به او بگویید که مبتلا به کبد چرب می باشید که در تجویز دارو به آن توجه نماید.

پیشگیری

برای جلوگیری از بروز بیماری کبد چرب، سه نکته اساسی ذیل را فراموش نکنید:

* رژیم غذایی سالم: شما باید رژیم غذایی سالمی را با مصرف بالای میوه، سبزی، غلات سبوس دار و چربی های مفید برای خود انتخاب کنید.

* جلوگیری از افزایش وزن به ویژه چاقی شکمی: داشتن رژیم غذایی سالم به همراه فعالیت بدنی، به حفظ وزن سالم کمک می نماید. در صورت چاق بودن، از همین امروز برای کاهش وزن خود اقدام نمایید.

* هنگام استفاده از داروها کاملا مراقب باشید و از مصرف الکل جدا پرهیز نمایید.


آبان ۲۴, ۱۳۸۹ 0

می دانیم که مصرف میوه‌ها و سبزی‌هایی به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌ کنند. مصرف منابع غذایی سرشار از ویتامین C یکی از توصیه‌های متخصصان تغذیه در فصل سرما و سرما خوردگی ها است. می ‌خواهیم از خانواده نسبتا بزرگ مرکبات حرف بزنیم؛ خانواده‌ای که اعضایش سرشارند از ویتامین C.

یکی از ویژگی‌ های مهم مرکبات، داشتن آنتی ‌اکسیدان فراوان‌ شان است که برای مصرف ‌کننده می ‌تواند خواصی را در پی داشته باشد. افرادی که به طور مرتب از این خانواده استفاده می ‌کنند، ۶۰ درصد کمتر احتمال دارد که به سرطان معده پیش‌رونده مبتلا شوند (البته در مقایسه با افرادی که چنین عادت غذایی ندارند) زیرا وجود ویتامین C در این میوه‌ها ترکیباتی را خنثی می‌ کند که از عوامل سرطان ‌زا به حساب می ‌آیند. به علاوه، خوردن این میوه‌ها از التهابات سلول‌ های مخاطی معده هم جلوگیری می ‌کند. یادتان باشد که توأم شدن این دو موضوع با هم می ‌تواند زمینه‌ های بروز این نوع سرطان را کم کند. همچنین، فراموش نکنید که فیبر موجود در این گروه از میوه‌ها، احتمال ابتلا به سرطان روده را نیز به حداقل می ‌رساند.

مرکبات و آب‌ مروارید

حتماً با خواندن این میان تیتر به یاد پدربزرگ و یا مادربزرگ‌ تان افتاده‌اید که چندی پیش چشم ‌هایش را به دلیل آب مروارید جراحی کرد. بد نیست، بدانید که اگر این عزیزان از این گروه میوه‌ها بیشتر استفاده می ‌کردند احتمال این که به این بیماری مبتلا شوند، کمتر بود؛ زیرا دیده شده است افرادی که در روز کمتر از ۱۲۵ میلی ‌گرم ویتامین C دریافت می‌ کنند در مقایسه با افرادی که بیش از ۵۰۰ میلی ‌گرم از این ماده مغذی را به بدن ‌شان می ‌رسانند، ۴ برابر بیشتر احتمال دارد که چشمان ‌شان به این مشکل دچار شود. جالب است بدانید که هر ۱۰۰ گرم لیمو و یا پرتقال متوسط ۵۳ تا ۵۴ میلی ‌گرم از این ویتامین را داراست که میزان قابل توجهی بوده و به نظر می ‌رسد که مرتب خوردن ‌شان از ضخیم شدن عدسی چشم پیشگیری می‌ کند.

مقابله با کم‌خونی

مطمئن هستیم که بارها و بارها شنیده‌اید که ویتامین C برای کم‌ خون‌ها مفید است. به این دلیل که این ویتامین جذب آهن دریافتی از طریق غذا را افزایش می ‌دهد، به طوری که برای گیا‌ه‌ خواران یعنی افرادی که اصلاً گوشت و فرآورده‌های حیوانی استفاده نمی ‌کنند، بسیار حیاتی است. پس میل کردن مرکبات در کنار مواد غذایی که منبع آهن گیاهی هستند، می ‌تواند یک اقدام طلایی برای افزایش جذب این ماده مغذی به حساب آید.

یک مقایسه جالب

در بین مرکبات، پرتقال و لیمو بیش از همه ویتامین C دارند و نارنگی و نارنج کمتر از همه. پس اگر ‌احساس سرماخوردگی می‌ کنید بهتر است یک لیوان مخلوط آب پرتقال و لیمو را بنوشید. اما از نظر پتاسیم، گریپ فروت و گربانتین بالاترین مقام و نارنج و لیموترش کمترین درجه را دارا هستند. نگران نباشید. نارنگی و پرتقال هم می‌ توانند تا حدودی نیاز شما را تأمین کنند. از نظر فولات( اسید فولیک)، پرتقال و نارنج درجه یک بوده و گربانتین و لیمو کاملا تهی هستند. جالب اینجاست که در میان مرکبات این گربانتین‌های ریز، از منابع عالی بتاکاروتن به حساب می ‌آیند و شما می ‌دانید که این ماده مغذی، یک آنتی‌اکسیدان قوی است که هزاران خاصیت از جمله ضدسرطانی بودن را با خود یدک می کشد.

یک سبد مرکبات

هنگام خرید دقت کنید که میوه‌ های تان نه لکه قهوه‌ای رنگی داشته باشند، نه بخشی از سطوح‌شان نرم باشد. به علاوه، میوه‌هایی را انتخاب کنید که رنگ درخشانی دارند. قطعا می‌ توانید این میوه‌ها را در هوای اتاق نگه داری کنید. شما می ‌توانید این میوه‌ها را خام و یا میکس شده در مخلوط‌ کن مورد استفاده قرار دهید و این بهانه ‌ای خواهد بود برای وارد کردن مرکبات به سبدغذایی روزانه خانواده ‌تان.

مرکبات در یک نگاه

پرتقال، سرشار از ویتامین B و فولات

خوردن مرتب این میوه به رفع نیاز ویتامین B و فولات کمک می ‌کند و احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی و مشکلات مادرزادی نخاعی را می‌ کاهد. از همه مهم‌ تر این که یک پرتقال متوسط بیش از دو برابر نیاز روزانه یک بزرگسال ویتامین C دارد و اگر از نوع خونی باشد دارای مقدار فراوانی رنگدانه بتاکاروتن نیز هست.

گریپ‌فروت برای فشارخونی‌ها

یادتان باشد که یک گریپ‌فروت ۱۶۰ گرمی‌ در حدود ۱۰ درصد از نیاز روزانه به پتاسیم را تأمین خواهد کرد و خوردن آن کمکی است برای کنترل فشارخون شما. در ضمن مطالعات نشان داده‌اند که عادت به خوردن این میوه تنظیم ‌کننده قند خون نیز بوده زیرا اندیس گلایسمی‌ پایینی دارد.

نارنگی برای بچه‌ها

این میوه به دلیل اینکه راحت پوست کنده می شود، مورد علاقه اکثر بچه‌ها است. همیشه به‌خاطر داشته باشید که این میوه شیرین پُرپتاسیم بوده و برای فشارخونی‌ ها در صورت عدم دسترسی به گریپ فروت، یک انتخاب مناسب است.

لیمو ترش، سرشار از ویتامین C

لیمو ترش، سرشار از اسید سیتریک و ویتامین C است. به علاوه، این میوه در مقایسه با سایرین به دلیل قند کمتر، کالری ناچیزی داشته و برای کسانی که نگران اضافه وزن ‌شان هستند، انتخابی مناسب است.

نارنج، سرشار از کاروتن و فولات

این میوه را بینابین نارنگی و گریپ ‌فروت می‌ دانند و بیشتر در تهیه سُس‌ها و یا چاشنی غذاها به کار می ‌رود. به علاوه، نارنج نیز مانند نارنگی سرشار از کاروتن بوده و کمی‌ بیشتر از پرتقال فولات دارد.

و اما کامکوئیت یا گربانتین

این عضو کوچک هم پوست نسبتاً نازکی دارد و اغلب آن را با پوست‌اش می ‌خورند و منبع مناسبی است از ترکیباتی به نام فیتونوترینت‌ها که خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارند.


آبان ۲۴, ۱۳۸۹ 0

پوست را جوان و شاداب نگه می دارد

یکی از توصیه های همیشگی متخصصان پوست و مو به افراد مراجعه کننده، مصرف فراوان سبزیجات و میوه های تازه است. این خوراکی ها به میزان قابل توجهی دارای ویتامین های متنوع و مواد آنتی اکسیدان هستند و روند پیری پوست را به تأخیر می اندازند.

یکی از میوه هایی که از خواص آنتی اکسیدانی بسیار خوبی برخوردار است و طبیعتا خیلی به درد پوست می خورد، انار است.

انار منبع مهم آنتی اکسیدان ها، پتاسیم و ویتامین C است. در واقع آب انار یکی از غنی ترین منابع پلی فنول هاست که گروهی از آنتی اکسیدان های قوی هستند. نقش آنتی اکسیدان ها، کند کردن یا جلوگیری از صدمه سلولی است که توسط علل مختلف استرس زا حادث می شوند، مانند مصرف سیگار و دخانیات، آلودگی هوا ، استرس های روحی و سموم مختلفی که به صورت روزمره، خواسته و ناخواسته با آنها مواجه هستیم.

متخصصان پوست و مو علاقه خاصی به ویتامین C دارند، زیرا مصرف ویتامین C چه به صورت خوراکی و چه به شکل موضعی برای پوست فواید زیادی دارد؛ مثلا ویتامین C موضعی می تواند با اثرات مضر نور خورشید بر روی پوست مقابله کند. مصرف یک انار معمولی می تواند ۴۰ درصد نیاز روزانه به ویتامین C را تامین کند.

تحقیقات بیانگر آن هستند که عصاره میوه انار ممکن است حاوی عامل موثری در برابر سرطان پوست باشد.

در مقایسه انار شیرین و ترش باید گفت که به طور کلی انار ترش برای سلامت پوست بسیار نافع است.

ضد سرطان است

قدرت آنتی اکسیدانی آب انار را تا سه برابر میزان آنتی اکسیدان موجود در چای سبز ذکر کرده اند. میوه های دیگری که منابع خوب آنتی اکسیدان هستند و مصرف آنها را همواره توصیه می کنیم، عبارت اند از شاتوت، زغال اخته ، پرتقال، سیب و انگور.

انار به واسطه داشتن مواد آنتی اکسیدانی و الاژیک اسید از بروز سرطان جلوگیری کرده و رشد تومورهای سرطانی مانند سرطان پوست و پروستات را کند می کند. پس خاصیت مهم دیگر انار، خواص ضد سرطانی آن است.

انار به میزان فراوانی حاوی پلی فنول است. مطالعات نشان داده اند که با مصرف رژیم های غنی از پلی فنول ها، خطر ابتلا به سرطان کاهش می یابد.

خون ساز است

انار میوه ای خون ساز و تصفیه کننده خون است، زیرا منبع خوبی از اسید فولیک ، پتاسیم و آهن است. لذا مصرف آن را برای بیماران مبتلا به کم خونی به خصوص خانم ها توصیه می کنیم. یکی از علل مهم مشکلات پوست، مو و ناخن در خانم ها، کم خونی فقر آهن است. می توان گفت که شایع ترین علت ریزش مو در خانم ها، فقر آهن است.

انار و سلامت قلب

یک نکته را خانم ها نباید فراموش کنند و آن این است که اگر مبتلا به کم خونی فقر آهن هستند، باید از قرص های آهن برای درمان استفاده کنند و هیچ میوه ای حتی انار حاوی مقادیر کافی آهن نیست. لذا هر چند معروف است که انار خون ساز است، اما نمی تواند برطرف کننده کم خونی فقر آهن باشد.

فشار خون را کم می کند

انار برای بیماران مبتلا به فشار خون بالا نیز مفید است. انار تشکیل پلاک های عروقی را تا ۳۰ درصد کاهش می دهد. کاهش کلسترول بد نیز از دیگر خواص انار می باشد. پس مصرف انار برای بیماران قلبی عروقی می تواند بسیار مفید باشد.

عوارض یائسگی را کاهش می دهد

آب انار و پوست آن، خواص ضعیف استروژنی دارند، لذا می توانند در برطرف کردن عوارض یائسگی موثر باشد.

تحقیقات مشخص کرده اند که هر چقدر خانم ها در خوردن این میوه بهشتی بیشتر مداومت داشته باشند، باعث طول عمر آنها و حفظ سلامتی شان می شود. این میوه شادابی و طراوت را برای خانم ها به ارمغان می آورد. انار خانم ها را در سن یائسگی از ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، پوکی استخوان و سرطان پستان مصون می دارد.

مصرف منظم عصاره انار که حاوی روغن دانه انار باشد، می تواند از مشکلات یائسگی مانند پوکی استخوان، در خانم ها جلوگیری کند.

برای مردان هم مفید است

آب انار به داشتن خواص ضد التهابی و میزان بالای مواد آنتی اکسیدان آن مشهور است.

آب انار برای مردان نیز فواید زیادی دارد؛ از جمله این که می تواند پیشگیری کننده از سرطان پروستات و کاهش دهنده سیر این سرطان شایع مردانه باشد.

دندان ها را سالم نگه می دارد

عصاره انار آثار ضد باکتریایی دارد؛ مثلا با باکتری های ایجاد کننده پلاک های دندانی مقابله می کند و در حفظ سلامت دندان و دهان موثر است.

پزشکان جدید و قدیم، فواید آن را تایید می کنند

به هر حال فواید دارویی انار توسط پزشکان مورد تایید قرار گرفته و در طب سنتی از آن به عنوان داروی ضد انگل، ضد اسهال، تقویت کننده قلب و جمع کننده پوست (قابض) یاد شده است و برای درمان زخم های دهان ، خون ریزی لثه ، بواسیر و زخم معده مورد استفاده قرار می گرفته است.


آبان ۱۷, ۱۳۸۹ 0

آنتی اکسیدان یکی از اجزای غذای سالم است و برای سلامتی بسیار مهم است. گاهی اجزای واکنش دهنده ای در بدن به وجود می آید که به نام رادیکال آزاد معروف می باشد.این رادیکال های آزاد می توانند سلول را تخریب کنند و یا در بدن استرس را به وجود آورند. آنتی اکسیدان از عمل رادیکال های آزاد جلوگیری می کند و بدن را سالم نگاه می دارد.

از آنجا که رادیکال های آزاد به طور معمول در بدن تولید می شوند، پس باید آنتی اکسیدان وجود داشته باشد تا سلامتی بدن تضمین شود.

نقش آنتی اکسیدان ها در سلامتی

آنتی اکسیدان ها برای جلوگیری از امراض زیادی مصرف می شوند، از قبیل: سرطان، بیماری قلبی ، فراموشی، آلزایمر، خوب عمل نکردن سیستم ایمنی، بیماری چشمی(آب مروارید) و ضعیف شدن ماهیچه ها. همچنین بر سلامتی پروستات اثر می گذارند و از تخریب سلول ها و DNA جلوگیری می کنند.

انواع آنتی اکسیدان ها

آنتی اکسیدان ها عبارتند از: ویتامین C، ویتامین E، بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین A) ، سلنیوم، روی و مس.

غذاهایی که دارای ویتامین C می باشند، عبارتند از:

مرکبات و آب آن ها، سبزیجات برگ سبز(اسفناج، فلفل سبز، بروکلی، مارچوبه، گل کلم ، ترب و شاهی)، فلفل قرمز و زرد، گوجه فرنگی و آب آن، آناناس، طالبی و انبه.

غذاهایی که دارای ویتامین E می باشند، عبارتند از:

روغن سبزیجات نظیر: روغن زیتون ، دانه سویا و ذرت، دانه ها، غلات، جوانه گندم، برنج قهوه ای، جو، سیب زمینی شیرین، لوبیا، نخود، عدس و سبزیجات برگ سبز.

غذاهایی که دارای بتا کاروتن ( که در بدن به ویتامین A تبدیل می شود) می باشند، عبارتند از:

هویج و آب آن، کدو حلوایی ، سیب زمینی شیرین، ماهی تن، طالبی، انبه، شلغم، چغندر، تخم مرغ ، لبنیات، پرتقال، بروکلی، بامیه، اسفناج، سیب زمینی شیرین، هویج، فلفل زرد و قرمز، توت فرنگی، زردآلو و ذرت.

غذاهایی که دارای سلنیوم می باشند، عبارتند از:

آجیل، جو، برنج قهوه ای، تخم مرغ، جوجه، لبنیات، سیر، پیاز، غذاهای دریایی ، ماهی تن، بیشتر سبزیجات، غلات و شیره قند.

غذاهایی که دارای روی می باشند، عبارتند از:

گوشت گاو، تخم مرغ، غلات، آجیل، ماست، ماهی، جگر، قارچ، گردو، دانه آفتابگردان و سویا.

غذاهایی که دارای مس می باشند، عبارتند از:

جگر، کاکائو، گیلاس، قارچ، غلات، ژلاتین، سبزی های برگ سبز، تخم مرغ، گوشت قرمز، مرغ، ماهی، نخود، لوبیا، میوه های تازه و لبنیات.

کنگر، لوبیا، دارچین، پونه، زنجبیل، چای سبز، قهوه و شکلات سیاه نیز دارای آنتی اکسیدان می باشند.

مقدار مورد نیاز

انستیتوی غذا و تغذیه، مقدار آنتی اکسیدان های لازم در روز را به ترتیب زیر بیان کرده است. لازم به ذکر است که این مقدار ها برای افراد ۲ تا ۷۰ سال در نظر گرفته شده است.

ویتامین A ۳۰۰ تا ۹۰۰ میکروگرم

ویتامین C ۱۵ تا ۹۰ میلی گرم

ویتامین E ۶ تا ۱۵ میلی گرم

سلنیوم ۲۰ تا ۵۵ میکروگرم

موسسه سلامتی توصیه کرده، برای اینکه سالم باشید باید روزانه ۵ واحد میوه و سبزی استفاده کنید.

اعمال هر کدام از آنتی اکسیدان ها:

ویتامین E : کلسترول بد خون را پایین می آورد، از تشکیل لخته خون جلوگیری می کند و سلامتی پوست، چشم، کبد و … را باعث می شود.

ویتامین C : کلسترول بد خون و تری گلیسیرید را پایین می آورد و کلسترول خوب را بالا می برد و از سرطان نیز جلوگیری می کند.

ویتامین A: از سرطان حنجره، بیماری های قلبی و بیماری های چشمی جلوگیری می کند.

سلنیوم : در بهتر عمل کردن غده تیروئید نقش دارد.

روی : در سلامت پوست و مو و درست عمل کردن ویتامین A و درتولید مثل نقش بسزایی دارد.

مس : از کم خونی جلوگیری می کند و در سیستم اعصاب دخالت می کند و برای درست عمل کردن ویتامین C ضروری می باشد.

“بیایید خداوند را شکر کنیم که به ما همه نوع نعمتی برای سالم زندگی کردن داده است.”


آبان ۱۷, ۱۳۸۹ 0

فصل ، ‌فصل سرماخوردگی است. علاوه بر توصیه‌های عمومی درباره پیشگیری از ابتلا به انواع ویروس‌های آنفلوانزا و سرماخوردگی که شامل شستن دست‌ها ، استفاده از ماسک، رعایت فاصله با فرد مبتلا، دست ندادن با فرد بیمار و … است، توصیه‌هایی نیز در مورد تغذیه برای پیشگیری و درمان انواع سرماخوردگی‌ها وجود دارد.

دکتر پریسا ترابی، رئیس اداره بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت می‌گوید:

“برای پیشگیری از ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا بهتر است سطح ایمنی بدن افزایش یابد. نحوه تهیه و مصرف مواد غذایی و انتخاب برخی از آنها نیز در این امر موثرند.

از غذای تازه که خوب پخته شده، استفاده کنید و ترجیحا از مصرف مواد غذایی که از زمان تهیه‌اش مدتی می‌گذرد، پرهیز نمایید.

مصرف ویتامین‌های A و C که در انواع میوه‌ها و سبزی‌ها وجود دارند و از آنتی‌اکسیدان ها محسوب می‌شوند، بسیار مفید است. میوه‌های ترش مزه مثل لیمو ترش و کیوی، سرشار از ویتامین C هستند و برای پیشگیری و درمان سرماخوردگی توصیه می‌شوند.

مصرف قرص‌های جوشان ویتامین C قبل از صرف صبحانه برای پیشگیری و در روزهای اول سرماخوردگی موثر است.

افراد سرماخورده باید مایعات گرم زیاد بنوشند. همچنین از مصرف مواد غذایی محرک مثل ادویه ‌های تند پرهیز کنند.”

علاج واقعه

دکتر لیلا آزادبخت، متخصص تغذیه و محقق مرکز تحقیقات غدد درون ‌ریز دانشگاه علوم ‌پزشکی شهید بهشتی در این باره می گوید:

“تغذیه سالم، علاج و عامل جلوگیری ‌کننده از ابتلای افراد به سرماخوردگی است. برای این که سیستم ایمنی بدن به بهترین نحو به وظیفه‌اش که مبارزه با ویروس‌های سرماخوردگی و آنفلوانزا است، عمل کند باید مواد مغذی حیاتی را دریافت کند.

مصرف پرتقال، انواع توت ، فلفل دلمه‌ای ، سیب زمینی و سبزیجات برگ سبز از قبیل انواع کلم و دریافت زیاد و منظم ویتامین C به کاهش بروز، شدت و طول مدت سرماخوردگی کمک می‌کند.

غلات سبوس ‌دار و حبوبات، منابع غذایی خوبی برای ویتامین‌های گروه B هستند.عدم مصرف این مواد در بدن سبب بروز عفونت‌های مکرر دستگاه تنفسی فوقانی می‌شود.

مصرف سیر که دارای آهن و روی است، سبب تقویت سیستم ایمنی و کاهش خطر عفونت‌های ویروسی می‌شود.

افرادی که زیاد دچار سرماخوردگی می‌شوند، ماهی قباد، قزل‌آلا، ماهی‌های روغنی ، دانه کدو حلوایی و روغن شاه دانه که غنی از اسیدهای چرب امگا ۳ هستند را مصرف کنند.

همچنین دانه کنجد و آفتابگردان ، غنی از اسیدهای چرب امگا ۶ هستند که این اسیدهای چرب در مبارزه علیه عفونت‌های سرماخوردگی، به سلول‌های دستگاه تنفسی کمک می‌کنند.

عفونت‌های مکرر تنفسی با کاهش ذخایر ویتامین A همراه است. جگر، کره و تخم ‌مرغ از منابع غنی ویتامین A هستند. هویج، انبه، سیب‌ زمینی، زردآلو، کدو حلوایی و سبزیجات سبز تیره نیز تامین ‌کننده “بتا کاروتن” هستند که در بدن به ویتامین A تبدیل می‌شود.

در زمان سرماخوردگی باید از مصرف غذاهای آماده بسته‌ بندی شده و کنسروها خودداری کرد، زیرا از لحاظ ویتامین و مواد معدنی فقیر هستند و به جای مصرف این نوع غذاها بهتر است از انواع میوه و سبزیجات تازه، گوشت، ماهی، غلات، مغزها و دانه‌ها استفاده نمود.

استفاده از بخور برای رفع گرفتگی بینی موثر است. برای این کار ۱۰ دقیقه سرتان را روی بخارهای یک ظرف آب جوش بگیرید. بهتر است دستمال یا حوله‌ای را روی سر بگذارید و این عمل را سه بار در روز تکرار کنید. همچنین می‌توانید مقداری روغن منتول یا اوکالیپتوس به آب در حال بخار شدن اضافه کنید تا موجب تسهیل عمل تنفس شود.”

معجزه عسل

تقریبا همه ما در مورد مصرف مخلوط عسل و لیمو ترش در یک لیوان آب گرم، برای درمان بیماران مبتلا به سرماخوردگی چیزهایی شنیده‌‌ایم.

دکتر جعفر بهزاد، محقق و متخصص تغذیه می‌گوید:

“بیشترین موارد شکایت از سرماخوردگی مربوط به علائمی از قبیل گلودرد، بی‌تابی و بی‌قراری، گرفتگی بینی و احساس سرما است.

برطرف کردن هر کدام از این علائم، به تنهایی می‌تواند در بهبود حال بیمار بسیار موثر باشد، زیرا هنوز داروی قطعی برای ریشه ‌کن کردن ویروس مسبب سرماخوردگی پیدا نشده است. علاوه بر این در افرادی که مبتلا به نقص سیستم ایمنی بدن نیستند، از بین بردن ویروس لزومی ندارد.

تامین گرمای بدن با پوشیدن لباس کافی و گرم نگه داشتن محیط از جمله اقدامات ضروری در بهبود سرماخوردگی است.

مصرف یک لیوان آب جوش به همراه عسل و لیمو ترش، یکی از روش‌های موثر در تسکین علائم سرماخوردگی است. همچنین مداومت بر مصرف چای کمرنگ و آب میوه به دلیل افزایش میزان مایعات دفعی از بدن، موجب تنظیم دمای بدن می‌شود.

مصرف ماست تاثیر به سزایی در تقویت سیستم ایمنی بدن، حین مواجهه با عوامل میکروبی دارد. با بهبود کارکرد سیستم ایمنی، بدن در مقابله با انواع ویروس‌های مسبب سرماخوردگی، قوی‌تر می شود و سریع ‌تر سلامت خود را باز می‌یابد.”


آبان ۱۳, ۱۳۸۹ 0

۱- اختلالات هورمونی و یا اختلال در سیکل عادت ماهیانه در زنان:

کاهش وزن و توده چربی بدن در زنان موجب اختلالات سیکل عادت ماهیانه در آنان می گردد. احتمال می رود که این شرایط با میزان و شدت کاهش ذخایر چربی بدن مرتبط بوده و یا پاسخی به دریافت ناکافی انرژی یا پروتئین باشد.

عوامل تغذیه ای نظیر برنامه غذایی کم چرب، پُرفیبر، پیروی از برنامه غذایی گیاه خواری نیز مشخص شده که با کاهش استروژن در گردش خون مرتبط بوده و به نظر می رسد که این عوامل بیش از میزان دریافت پروتئین و انرژی در پیدایش این عارضه مهم باشند، البته برنامه تمرینات سنگین و شدید نیز با اختلالات سیکل عادت ماهیانه در زنان مرتبط است، ولی به نظر می رسد که مجموعه ای از عوامل موجب بروز این اختلالات می گردند. قطع عادت ماهیانه(آمنوره) که از کاهش سطح استروژن نتیجه می شود، موجب افزایش خطر بروز استئوپنی(کاهش بافت و توده استخوانی) در فرد گردیده و همراه با سایر عوامل خطر موجب افزایش احتمال بروز شکستگی های استخوانی در فرد می گردد. این کاهش ذخایر مواد معدنی در بسیاری از موارد قابل جبران نبوده و ممکن است ورزشکاران را در معرض استئوپروز یا پوکی استخوان قرار دهد.

کاهش وزن در مردان ورزشکار نیز با تغییرات هورمونی به ویژه کاهش هورمون های تستوسترون و پرولاکتین توام می گردد. این شرایط به ویژه در زمان کاهش شدید توده چربی بدن مشاهده گردیده است. این کاهش در غلظت تستوسترون موجب می شود تا حفظ توده بدون چربی بدن و عملکرد ورزشکار در حد مطلوب مختل گردد.

۲- کاهش توده بدون چربی بدن و کاهش میزان متابولیسم استراحت:

کاهش وزن بر اثر کاهش دریافت غذایی به طور معمول موجب کاهش میزان متابولیسم استراحت می شود و این شرایط ادامه ی روند کاهش وزن در فرد را مشکل تر خواهد نمود.

از آن جا که ورزش موجب حفظ و یا افزایش توده بدون چربی بدن می گردد، انتظار می رود در ورزشکارانی که قصد کاهش وزن دارند، افت متابولیسم استراحت مشابه با آن چه در افراد چاق روی می دهد، مشاهده نشود، ولی بر اساس اندک مطالعات موجود، ورزشکارانی که تحت برنامه غذایی کاهش وزن قرار می گیرند، حتی با انجام فعالیت های شدید قدرتی نظیر پرورش اندام نیز افت و کاهش متابولیسم استراحت را تجربه می نمایند. این کاهش در ورزشکارانی که حداقل میزان انرژی را دریافت می نمایند، بیشتر است.

۳- بروز بیماری و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی:

تصوری در بین عامه مردم وجود دارد مبنی بر آن که رژیم گرفتن موجب افزایش خطر ابتلا به بیماری ها می گردد. بخشی از این باور به این دلیل است که با کاهش دریافت مواد غذایی، علاوه بر انرژی، مواد مغذی مهمی نظیر پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی نیز به میزان کافی دریافت نمی گردند. دریافت ناکافی این ترکیبات مغذی در ورزشکارانی که تحت رژیم های غذایی کاهش وزن هستند و به ویژه زنان ورزشکار و در رشته هایی که لاغری شرکت کنندگان در رقابت های آن ها مطلوب به نظر می رسد، گزارش شده است.

به تازگی و بر اساس چند مطالعه ی موجود، دریافت مقادیر کافی کربوهیدرات و اسیدهای چرب غیر اشباع موسوم به اسیدهای چرب امگا ۳ برای کار کرد مناسب سیستم ایمنی توصیه گردیده است. به نظر می رسد دریافت مقدار کافی کربوهیدرات بر کاهش سطح هورمون های کورتیزول و رشد(که در پاسخ به ورزش میزان آن ها افزایش یافته است)، موثر بوده و در نتیجه موجب کاهش اختلال در عملکرد سلول های ایمنی می گردد. بر این اساس احتمال می رود برنامه های غذایی که تامین کننده ی مقادیر کافی کربوهیدرات و چربی نمی باشند، موجب تغییر و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی گردند.

دریافت آنتی اکسیدان ها نیز در عملکرد مناسب سیستم ایمنی مهم می باشد. برنامه های غذایی که انرژی آن ها به میزان معتدلی کاهش یافته است و بر طبق توصیه های سلامت عمومی تهیه شده اند، مصرف میوه و سبزی را زیاد توصیه می کنند و این امر موجب می گردد در هنگام رژیم گرفتن، حتی در برخی موارد دریافت آنتی اکسیدان ها در فرد افزایش یابد. متاسفانه برنامه های غذایی مبتنی بر محدودیت دریافت کربوهیدرات، دریافت غذایی بسیاری از میوه ها و سبزی ها را محدود می نمایند که این امر موجب کاهش دریافت آنتی اکسیدان ها می گردد.

۴- اثرات روان شناختی و اختلالات در غذا خوردن:

محدودیت دریافت انرژی ممکن است موجب بروز تغییراتی در خلق و خوی فرد شود و وی را در معرض خطر ابتلا به اختلالات خوردن قرار دهد. این اختلالات خلق و خو در هر دو گروه ورزشکاران و افراد دچار اضافه وزن گزارش شده است و در ورزشکاران رشته هایی که لاغری فرد اهمیت داشته و در امتیاز وی موثر است، شیوع بیشتری دارد. رژیم گرفتن به عنوان یک عامل آغازگر در پیدایش و پیشروی اختلالات خوردن محسوب گردیده و این اختلالات به کمک سایر عوامل نظیر فشار تمرینات ورزشی و تصور ذهنی فرد از تناسب اندام خویش، موجب تشدید علایم می گردند.

۵- عملکرد ورزشی:

مطالعاتی که به بررسی اثرات رژیم گرفتن بر عملکرد ورزشی فرد می پردازند، بیشتر بر روی کاهش وزن شدید و اثرات آن متمرکز هستند. اثرات زیانبار کاهش وزن شدید با استفاده از کاهش ذخایر آب بدن(دهیدراسیون) بر عملکرد هوازی ورزشکاران به روشنی بیان گردیده است، ولی تاثیرات این روش ها بر قدرت و توان عضلانی هنوز مشخص نیست. در حالی که یک مطالعه ی کاهش قدرت عضلانی پس از کاهش وزن به دلیل دهیدراسیون را گزارش نموده، در مطالعه ای دیگر هیچ تاثیری از دهیدراسیون بر استقامت و قدرت ایزومتریک عضلات گزارش نشده است.

مشخص شده که افزودن محدودیت انرژی به دهیدراسیون یا پیروی از رژیم غذایی کم کالری به تنهایی، اثر بارزتری در اختلال عملکرد عضلات فرد خواهد داشت.

عملکرد ورزشی در ورزشکارانی که از محدودیت دریافت انرژی به تنهایی و یا همراه با دهیدراسیون پیروی می نمایند، به طور قابل توجهی کاهش می یابد. بر این اساس به نظر می رسد که محدودیت انرژی بیش از دهیدراسیون یا کم آبی بدن بر عملکرد ورزشکاران تأثیر منفی داشته باشد.

چندین تحقیق گواه آن می باشند که کاهش وزن پس از چند روز موجب کاهش قابل توجه میزان کار انجام شده توسط نیمه فوقانی بدن در آزمون های سرعتی می شود.

به طور خلاصه می توان گفت کاهش وزن حاد در محدوده ۵ درصد از وزن بدن، می تواند به عملکرد ورزشکار آسیب وارد نماید. این کاهش عملکرد در آزمون های مربوط به فعالیت های تکرار پذیر و با سرعت زیاد بیشتر مشاهده می گردد. کاهش عملکرد طی فصل مسابقات می تواند به دلیل کاهش بافت بدون چربی پدید آید. بسیاری از ورزشکاران نیز اعتقاد دارند که کاهش وزن بدن به عملکرد آنان آسیب خواهد زد.

۶- تأثیرات بر عملکرد ذهنی فرد:

افرادی که تحت برنامه های غذایی کاهش وزن می باشند، از نظر ذهنی احساس آمادگی کامل را ندارند و خود را در شرایط ایده آل حس نمی کنند حتی رژیم گرفتن برای دوره های زمانی کوتاه نیز موجب بروز اثرات منفی در توانایی های ذهنی و خلق و خوی افراد می شود.

البته مطالعات نشان داده اند که این اختلالات پس از گذشت حدود ۷۲ ساعت از آغاز مصرف مایعات و مواد غذایی به سطح قبلی آن پیش از کاهش وزن باز می گردد.

۷- وضعیت تغذیه ای:

بدن ما توان آن را دارد تا کمبود دریافت مواد مغذی را در کوتاه مدت کنترل کند و به کمک ذخایر موجود در بدن، از بروز عوارض مرتبط با آن جلوگیری نماید.

ممکن است مشکلات مربوط به وضعیت تغذیه در ورزشکارانی که به صورت مکرر کاهش وزن را سپری نموده و یا از برنامه غذایی کاهش وزن برای مدت زمان طولانی استفاده کرده اند، پدید آید. بررسی های بیوشیمیایی نشانگر آن است که کمبودهای تغذیه ای در ورزشکارانی که برای مدت ۳ هفته یا بیشتر از برنامه غذایی کاهش وزن استفاده کرده اند، مشاهده خواهد شد و افرادی که تنها برای چند روز از این رژیم ها استفاده نموده اند، دچار کمبود تغذیه ای نشده اند.

۸- توده استخوانی:

پرهیز از مصرف مواد غذایی(Fasting) برای مدت ۴ روز موجب کاهش ۴۰ تا ۵۰ درصدی در شاخص های مرتبط با ستنز و تجدید ساختار استخوان در زنان سالم می گردد. این کاهش بازسازی در استخوان موجب می گردد تا توده استخوانی به مرور زمان کاهش یابد. یک مطالعه بر روی مردان قایقران نشانگر آن است که پرهیز از مصرف مواد غذایی برای مدت ۲۴ ساعت موجب کاهش شاخص های سلامت استخوانی می گردد. در این مطالعه، شاخص های سرمی سنتز و تجزیه استخوانی در محدوده ۲۰ تا ۲۷ درصد کاهش یافتند.

11417981831513261143150861536210123815213.jpg

آبان ۱۳, ۱۳۸۹ 0

زنان باردار می ‌توانند از خوردن خیلی از غذاها لذت ببرند اما برخی غذاها باید در این دوران با احتیاط مصرف شوند یا از خوردن‌ آن ها پرهیز شود. اگر چه جگر و مواد تهیه شده از احشاء حیوانات، دارای آهن و فولات هستند این مواد همچنین حاوی غلظت زیادی از ویتامین A هستند. هر 100 گرم از این مواد حاوی 13 هزار تا 40 هزار واحد بین المللی ویتامین A است که بیش از 15 برابر نیاز زن باردار است.


آبان ۱۳, ۱۳۸۹ 0

در مطلب قبلی با عنوان “سندرم خستگی مزمن(CFS) چیست؟” درباره علائم و نشانه های این بیماری، نحوه ی درمان آن و آزمایش های لازم برای تشخیص آن برای شما صحبت کردیم. حال نوع تغذیه در این بیماران را برای شما بیان می کنیم.

– مکمل تغذیه ای و ویتامین ها برای فروکش کردن نشانه ها به کار می رود. ویتامین و عناصر غذایی مفید برای بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن(CFS) عبارت است از: ویتامین های C ، A ، E ، D ، B12 ، ب- کمپلکس، روی، منیزیوم، کلسیم، منگنز، امگا-۳ .

– این بیماران باید از خوردن بعضی از مواد غذایی دوری کنند، از قبیل: نعناع ، فلفل ، پرتقال تلخ و برخی از مکمل های غذایی که برای شان خطرآفرین است.

– یک رژیم متعادل برای این بیماران باید منظور گردد. بسیاری از بیماران نسبت به برخی از غذاها و مواد شیمیایی حساسیت دارند، از قبیل: شکر، کافئین، الکل و تنباکو که برای سلامت این افراد، باید این مواد را در رژیم غذایی شان قرار نداد.

– درمان های دیگری برای این بیمارن، از قبیل: آب درمانی ، مدیتیشن، نفس عمیق کشیدن، یوگا و ماساژ درمانی است.

این بیماران باید از خوردن شکر و شیرینی جات خودداری کنند. شکر باعث افزایش گلوکز خون می شود. اگر می خواهید شیرینی بخورید، از شیرینی های طبیعی مانند: عسل استفاده کنید، زیرا عسل حاوی ویتامین های لازم برای هضم کردن غذاست و ضرری به بدن وارد نمی کند.

– رژیم غذایی مناسب به سیستم ایمنی و از بین بردن انواع بیماری ها کمک می کند. از شکر و چربی زیاد دوری کنید و به جای آن ها از مواد با ارزش تغذیه ای بالا به مقدار زیاد استفاده کنید، از قبیل: پروتئین، کربوهیدرات پیچیده، حبوبات، غلات، مرغ و ماهی.

– غذاهای آلرژی زا را در رژیم غذایی خود محدود کنید.

– برای از بین بردن اثر سمی برخی از غذاها ۱۰- ۸ لیوان آب و یا آب سبزی و میوه بنوشید.

– میوه، سبزی، آجیل و دانه ها را جزوی از برنامه غذایی خود قرار دهید. همه این مواد حاوی فیبر می باشند. همان طور که می دانید فیبر از یبوست جلوگیری می کند(یبوست یکی از علائم بی میلی به غذا می باشد).

– سیب و دانه جو در رژیم بسیار مهم می باشند، زیرا آن ها دارای فیبر محلول در آب می باشند که مواد سمی را از بدن دفع می کنند.

– آجیل، دانه های روغنی و ماهی، اسیدهای چرب لازم برای بدن را فراهم می کنند. این اسیدها، سیستم ایمنی را بالا می برند.

– روغن های گیاهی مثل روغن ذرت، روغن کانولا(گلزا)، روغن سویا و روغن آفتابگردان، دارای اسیدهای چرب ضروری می باشند. ۲ قاشق چایخوری در روز از این روغن ها همراه با مکمل منیزیم به بهبودی این بیماران کمک می کند.

– سیر و مخمرهای تغذیه ای برای سالم ماندن روده و عملکرد درست آن لازم می باشند.


مهر ۲۱, ۱۳۸۹ 0

اگر مبتلا به دیابت هستید جالب است بدانید آن چه در دهان می ‌گذارید، می‌ تواند سبب بالارفتن یا پایین آمدن قند خون تان شود.

در اینجا ۲۰ نوع ماده غذایی را به شما معرفی می ‌کنیم که می‌ تواند جلوی بالا رفتن قند خون تان را بگیرد.

سیب

اکثر متخصصان تغذیه توصیه می‌ کنند حتما در رژیم غذایی خود سیب را بگنجانید زیرا سیب کالری پایینی دارد و فیبر آن بسیار بالا است و جلوی گرسنگی را می ‌گیرد.

سیب همچنین دشمن کلسترول بد است و میزان قند خون را کاهش می ‌دهد.

آووکادو

آووکادو غنی از اسیدهای چرب مونوی غیر اشباع است که سبب کند شدن هضم و پیشگیری از افزایش قند خون بعد از صرف غذا می ‌شود.

جو

می‌ توانید جو را جایگزین برنج سفید کنید تا میزان قند خون تان بعد از صرف غذا حدود ۷۰ درصد کاهش یابد و تا ساعت‌ ها ثابت بماند.

فیبرهای حلال جو هضم را کند کرده و سبب جذب تدریجی قند می ‌شود.

سبزیجات

فیبر حلال تمامی سبزیجات می‌ تواند قند خون بالا را مهار کند.

گوشت گاو

می ‌توانید قسمت‌ های کم چرب گوشت گاو را انتخاب کنید و یک ‌چهارم بشقاب ‌تان را در هر وعده غذایی به آن اختصاص دهید. رساندن به اندازه ی پروتئین به بدن باعث می ‌شود مدت طولانی‌ تری سیر بمانید و در صورت لاغر شدن حجم بافت ماهیچه ‌ای ‌تان کاهش نیابد. در ضمن مصرف پروتئین به افزایش متابولیسم کمک می‌ کند.

میوه‌ های گوشت ‌دار دانه‌ دار

انواع میوه‌ های گوشتی حاوی یک یا چند دانه که به رنگ ‌های قرمز یا بنفش موجود است مانند انواع انگور حاوی ترکیبی طبیعی به نام آنتوسیانین هستند. محققان می ‌گویند این دانه‌ های رنگی می ‌تواند سبب کاهش قند خون شده و در عین حال محرک تولید انسولین در بدن باشند.

بروکلی

بروکلی غنی از کروم بوده که در درازمدت نقشی اساسی و مهم برای تنظیم قند خون دارد.

هویج

هویج یکی از منابع طبیعی غنی از بتاکاروتن است که می ‌تواند خطر ابتلا به دیابت را کاهش داده و قند خون را تنظیم کند.

گوشت مرغ

گوشت سینه مرغ در مقایسه با ران یا سایر قسمت‌ ها چربی کمتری دارد. توصیه ی ما به شما این است که در هر شرایطی به هیچ عنوان پوست مرغ را به خاطر چربی بالایی که دارد نخورید.

تخم مرغ

برخی از محققان معتقد هستند که خوردن یک عدد تخم ‌مرغ در روز کلسترول خون تان را بالا نمی ‌برد و در عوض ساعت ‌ها شما را سیر نگه می‌ دارد.

ماهی

یکی از دلایل فوت مبتلایان به دیابت ابتلا به ناراحتی ‌های قلبی – عروقی است. مصرف یک یا دو بار ماهی در هفته می ‌تواند این احتمال را حداقل ۴۰ درصد کاهش دهد.

از سوی دیگر اسیدهای چرب موجود در ماهی احتمال ابتلا به دیابت، مقاومت در برابر انسولین و التهاب را که از جمله فاکتورهای اصلی ابتلا به ناراحتی‌ های قلبی – عروقی است کاهش می ‌دهد.

دانه کتان

دانه‌ های کتان غنی از پروتئین، فیبر، چربی ‌های خوب از نوعی که در ماهی موجود است و منیزیم است.

این مواد قند خون را تنظیم کرده و به سلول‌ ها در جذب انسولین کمک می ‌کنند.

شیر و ماست

این ها مواد غذایی غنی از پروتئین و کلسیم هستند و می ‌توانند به کاهش وزن کمک کنند. البته حتما این را می دانید که باید از نوع کم چرب شان استفاده نمایید.

از سوی دیگر این مواد مقاومت در برابر انسولین را از بین می ‌برند.

گردو

گردو حاوی مقادیر بالایی فیبر و پروتئین بوده و سوخت کندی دارد که به تدریج به قند تبدیل می ‌شود.

از سوی دیگر غنی از چربی‌ های مونوی غیر اشباع است که برای سلامت مفید هستند.

دانه‌ ها

تمامی انواع دانه ‌ها غنی از چربی‌ های خوب، پروتئین و فیبر هستند که می‌ توانند قند خون را پایین نگه داشته و از ابتلا به ناراحتی‌ های قلبی – عروقی پیشگیری کنند.

در ضمن این مواد منابع طبیعی استرول است که چربی خون را کاهش می ‌دهد.

جوی دو سر

جوی دوسر حاوی فیبرهای حلالی است که در آب محلول بوده و یک خمیر را تشکیل می‌ دهد. مصرف آن باعث می‌ شود بین آنزیم‌ های هضم ‌کننده در معده و مولکول‌ های آمیدون(نشاسته) غذا، یک سد چسبناک به وجود بیاید. در نتیجه دستگاه گوارش مدت طولانی ‌تری غذا را در خود نگه داشته و قندها به تدریج وارد خون می ‌شوند.

روغن زیتون

روغن زیتون طلای مایع نامیده می‌ شود زیرا حاوی ترکیبات ضد التهابی و قوی است که محققان آن را با آسپیرین مقایسه می‌ کنند.

افرادی که رژیم مدیترانه ‌ای دارند و روغن زیتون، میوه و سبزیجات، غلات و گوشت کم‌ چرب می ‌خورند کمتر به دیابت و ناراحتی های قلبی و عروقی دچار می ‌شوند. هر دوی این بیماری‌ ها در پی التهاب در بدن به وجود می ‌آیند.

بر خلاف کره، چربی خوب روغن زیتون سبب افزایش مقاومت بدن در برابر انسولین نشده و حتی این مقاومت را کاهش می ‌دهد.

روغن زیتون همچنین کند کننده ی هضم غذا است و باعث وارد شدن تدریجی قند به خون می شود.

کره ی بادام زمینی

تحقیقات اخیر نشان داده است مصرف کره ی بادام زمینی می ‌تواند اشتها را کور کرده و سبب سیری بیشتر فرد در مقایسه با زمانی شود که مواد قندی کم فیبر مصرف می ‌کند.

در ضمن کره بادام زمینی غنی از چربی‌ های مونوی غیراشباع است که می ‌تواند قند خون را تنظیم کند.

نان سبوس ‌دار

مصرف زیاد نان سفید می ‌تواند حساسیت بدن به انسولین را کاهش داده و سبب افزایش قند خون شود در صورتی که نان سبوس ‌دار دقیقا برعکس عمل می ‌کند.

سیب ‌زمینی شیرین

یک سیب‌ زمینی شیرین که در اجاق کبابی شده ۳۰ درصد کمتر از سیب ‌زمینی معمولی قند خون را افزایش می ‌دهد زیرا حاوی فیبر بالا و ریزمغذی‌ هایی است که ۴۰ درصد آن ها از نوع حلال بوده و سبب کاهش کلسترول و کندی هضم غذا می ‌شوند.

در ضمن سیب ‌زمینی شیرین غنی از کاروتنوئید و رنگ‌ دانه ‌های زرد و نارنجی است که به ارگانیسم‌ ها اجازه عکس ‌العمل در برابر انسولین را می‌ دهد. سیب ‌زمینی شیرین همچنین غنی از اسید کوروژنیک((chorogenic acid است. این ترکیب گیاهی طبیعی می ‌تواند به کاهش مقاومت در برابر انسولین کمک کند.


مهر ۱۷, ۱۳۸۹ 0

مواد غذایی که باعث می‏شوند احساس خوبی داشته باشید

با پیشرفت علم، ارتباط بین سلامت روح و روان با نوع غذا و نوشیدنی اثبات شده است، ولی با این همه برای درمان مشکلات روانی، بیشتر از داروهای روان درمان استفاده می شود.

در حالی که به جای دارو، می توان از جایگزین های آن مثل غذا که هم در دسترس تر و هم مناسب تر است، استفاده کرد.

هر یک از افراد در زندگی روزمره خود با نشیب و فرازهای احساسی روبرو هستند؛ مثل شادی و غم، رضایت و ناامیدی، خنده و گریه.

به وسیله پنج گروه مواد غذایی زیر می توانید با استرس و افسردگی بجنگید و سرحال و شاد شوید:

* گروه اول: پرتقال، لیمو و سایر مرکبات                                                      

ماده مغذی شادی‏آور در این گروه : ویتامین C

ویتامین C با کاهش مقدار هورمون‏های استرس‏زا در بدن، باعث می‏شود بهتر با استرس مبارزه کنید.

اگر به طور منظم مقادیر زیادی از این مواد غذایی را استفاده کنید، در شرایط دشوار و سخت، احساس آرامش خواهید کرد.

* گروه دوم: آجیل                                                                               

مواد مغذی بهبود دهنده‏ی حال در این گروه : ویتامین E و آرژینین (یک نوع اسید آمینه) و منیزیم.

خوردن یک مشت آجیل شما را سیر و سرحال می‏کند، زیرا آجیل دارای اندیس گلیسمی کمی است، یعنی با جلوگیری از افزایش ناگهانی قند خون، باعث نوسانات خلقی و بدحالی شما نخواهد شد.

شاید به نظر برسد آجیل به دلیل داشتن چربی بالا، خوراکی ناسالمی است، ولی در حقیقت برای سلامتی بدن مفید است.

* گروه سوم: سبزیجات سبز برگی شکل                                                     

ماده مغذی نشاط‏آور در این گروه : اسید فولیک (فولات)

تحقیقات نشان داده که اسید فولیک موجود در سبزیجات سبز برگی شکل مثل کلم، کاهو، اسفناج، کرفس و … افسردگی را کاهش می‏دهد. حتی جریان خون را به سمت مغز بهبود می‏بخشد.

اگر از این نوع سبزیجات خیلی کم بخورید، اسید فولیک کمی دریافت خواهید کرد، پس سعی کنید روزانه مقادیر بیشتری از سبزیجات سبز برگی شکل را استفاده کنید، یا یک مولتی ویتامین حاوی اسید فولیک را مصرف کنید.

* گروه چهارم: ماهی‏ها                                                                              

مواد نشاط‏آور در این گروه : اسیدهای چرب امگا ۳

اسید‏های چرب امگا ۳ موجود در ماهی‏ها به خصوص ماهی‏های چرب، مثل سالمون، ماهی آزاد دریای خزر و ساردین، با کاهش خطر بروز افسردگی و کمبود حافظه در اثر افزایش سن باعث می شوند سرحال و شاداب باشید. به خصوص در کاهش افسردگی خیلی موثرند.

* گروه پنجم: آلبالو و گیلاس خشک                                                            

مواد بهبود دهنده حال در این گروه : پتاسیم، منیزیم و ویتامین C

تمامی این مواد مغذی، استرس را کاهش می‏دهند.

آلبالو و گیلاس خشک همچنین، مغز شما را سالم نگه می‏دارند، زیرا دارای آنتی‏اکسیدان‏هایی مثل ویتامینC هستند و از آسیب سلول‏های مغزی که منجر به ایجاد مشکلات یادگیری و کمبود حافظه می‏شود، جلوگیری می‏کند.


مهر ۱۷, ۱۳۸۹ 0

بر اساس تازه ‌ترین تحقیقاتی که محققان اسپانیایی روی ۴هزار و ۲۱۱ مرد و ۵ هزار و ۴۵۹ زن انجام داده‌اند، مشخص شده است که امکان ابتلا به افسردگی در افرادی که بدن‌شان حاوی مقادیر مناسبی از فولات و ویتامین‌های گروه B (مخصوصا ویتامین B12) است، بسیار کمتر از سایرین ( مخصوصا سیگاری‌‌ها) می باشد.

سال‌ها پژوهشگران در حال بررسی رابطه ی بین تغذیه و افسردگی بوده‌اند و طی همین بررسی‌ها فهمیده‌اند که آمار افسردگی در منطقه مدیترانه، نسبت به سایر جاهای دنیا کمتر است و این موضوع، اهمیت رژیم مدیترانه‌ای را در پیشگیری از افسردگی نشان می دهد‌. رژیم مدیترانه ای سرشار از میوه‌ها، انواع مغزها، سبزیجات، حبوبات (مخصوصا عدس) و از همه مهم‌تر، ماهی می باشد.

دکتر سید ضیاءالدین مظهری، متخصص تغذیه و رژیم درمانی، نقش دو عامل “ژنتیک” و “سبک زندگی” را در ابتلا یا تشدید افسردگی بسیار مهم می‌داند. او ضمن اینکه گریز از ژنتیک را غیرممکن می‌داند، می‌گوید: “همه افراد می‌توانند با برقراری تعادل و تنوع غذایی به مبارزه با افسردگی بپردازند؛ مثلا اگر افراد بتوانند سطح سروتونین خون‌شان را (که یک ماده موثر در ایجاد آرامش و شادابی است) افزایش دهند، گام بزرگی در این زمینه برداشته‌اند.”

ماهی بخورید تا افسرده نشوید!

دکتر مظهری، ماهی را یکی از منابع دریافت روی، یُد، پروتئین و ویتامین‌های گروه B می‌داند و می‌افزاید: “مصرف آن دسته از ماهی‌هایی که حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ هستند، حس شادابی بیشتری را القا می‌کند، زیرا امگا ۳ باعث کاهش التهاب و نیز ارتجاعی شدن رگ‌ها می گردد و در نتیجه خون‌رسانی به مغز سریع و آسان‌تر می‌شود و همه این عوامل در کنار هم آرامش را به ارمغان می‌آورند.”

از طرفی، بر اساس نتایج تازه‌ترین تحقیقات، جوامعی که مردمان‌اش حداقل یک بار در هفته‌ ماهی‌های دارای اسید چرب امگا ۳ را در رژیم غذایی خود می‌گنجانند، با روحیه‌تر و فعال‌ترند و کمتر منزوی و گوشه‌گیر می‌شوند.

چای سبز یادتان نرود

تولید و انتشار بیش از حد رادیکال‌های آزاد در بدن یکی از عوامل پیری زودرس و اختلال در کارکرد درونی بدن است. مطالعات نشان می‌دهند که هجوم این رادیکال‌های آزاد به مغز، باعث صدمه دیدن سلول‌ها و به هم خوردن نظم و کارکرد آنها و در نتیجه افسردگی افراد می‌شود. یکی از مهم‌ترین و موثرترین عوامل بازدارنده رادیکال‌های آزاد در بدن، آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که به گفته دکتر مظهری، شما می‌توانید به راحتی و با مصرف انواع میوه‌ها، سبزیجات و نوشیدنی‌هایی مثل چای سبز ، مقادیر فراوانی از آنها را وارد بدن‌تان کنید.

ژاپنی‌ها هم به ‌تازگی تحقیقاتی را روی بیش از ۱۰۵۸ نفر انجام داده‌اند و در طی این تحقیق پی برده‌اند که احتمال ابتلا به افسردگی در افرادی که روزی ۴ فنجان چای سبز می‌نوشیدند، ۴۴ درصد کمتر از سایرین است.

شاید آهن بدن‌تان کم شده باشد…

بنابر اظهارات دکتر مظهری، کم‌خونی ناشی از فقر ‌آهن نیز یکی از عوامل بی‌حوصلگی، افسردگی، عصبانیت و بدخلق بودن افراد است. وی جبران این کمبود را از طریق مصرف انواع منابع پروتئین‌های حیوانی (مثل انواع گوشت‌ قرمز و سفید) میسر می‌داند و می‌گوید: “با تامین نیاز آهن بدن، عملکرد مغز هم بهتر می‌شود و افراد از روحیه بهتری برخوردار خواهند شد.”

گوشت سفید را از قلم نیندازید

مصرف غذاهای حاوی پروتئین و البته با کلسترول پایین (مثل گوشت بوقلمون، شترمرغ و مرغ) باعث افزایش سطح اسیدهای آمینه در بدن می‌شود. با افزایش اسیدهای آمینه در بدن، میزان ترشح سروتونین هم زیاد می‌شود. هورمونی که نقش بسیار مهمی در کاهش اضطراب و ایجاد حس آرامش در بدن به عهده دارد. بنابراین، سعی کنید که هفته‌ای چند مرتبه این گروه از خوراکی‌ها را در رژیم غذایی‌تان بگنجانید.

دکتر مظهری هم معتقد است که وجود کلسترول کم و اسیدهای چرب غیر اشباع در گوشت بوقلمون و شترمرغ ، آنها را به غذایی مناسب برای رفع افسردگی تبدیل کرده است، فقط به شرطی که از سرخ کردن آنها در روغن فراوان بپرهیزید.

خواص ویتامین D

این ویتامین هم از آن دسته ریزمغذی‌هایی است که باعث افزایش سطح سروتونین در مغز می‌شود.

پژوهشگران دانشگاه تورنتو یکی از دلایل افسردگی مردم در فصل زمستان و کشورهای سردسیر را کاهش سطح ویتامین D در بدن در اثر کاهش نور خورشید اعلام کرده‌اند.

آنها می‌گویند که برای جلوگیری از افسردگی در روزهای سرد باید حداقل ۶۰۰ واحد ویتامین D از طریق مصرف غذاهای حاوی این ویتامین به بدن برسد.

غذاهای افسردگی زا

بر اساس تحقیقاتی که به تازگی توسط محققان انگلیسی روی بیش از ۳۵۰۰ نفر صورت گرفته، نتایج جالبی حاصل شده است. در این مطالعه، کلیه افراد دو نوع رژیم غذایی داشتند: یا همه گروه‌های غذایی شامل میوه، سبزیجات، پروتئین، لبنیات و غلات را می‌خوردند یا فقط غذاهای فرآوری‌شده، سرخ کردنی، شیرین و لبنیات پرچرب در فهرست غذایی‌شان جای داشت. بعد از در نظر گرفتن عواملی مثل سن، جنسیت، تحصیلات، فعالیت‌های بدنی و سیگاری بودن یا نبودن، معلوم شد که خطر ابتلا به افسردگی در گروه اول (یعنی آنهایی که از کلیه مواد غذایی استفاده می‌کردند) در مقایسه با گروه دوم، ۲۸ درصد کمتر بود.

دکتر مظهری هم مصرف غذاهای آماده و سرخ کردنی را به علت دارا بودن مقادیر بالایی از اسیدهای چرب اشباع باعث افزایش LDL (چربی بد خون) و کاهش HDL (چربی خوب خون) دانست و افزود: “حرارت دادن روغن در حین سرخ کردن غذا باعث ایجاد مواد سمی و انتقال آنها به درون مواد غذایی و در نهایت به بدن می‌شود. با ورود این مواد مضر، کارکرد سیستم ایمنی و دفاعی بدن با مشکل مواجه می‌شود و همین کاهش کارآیی موجب کاهش استقامت بدن در برابر انواع بیماری‌های عفونی و غیرعفونی و حتی افسردگی می‌شود.”


مهر ۱۷, ۱۳۸۹ 0

درمان سلولیت به طور خلاصه با رژیم غذایی، ورزش کردن و نیز ماساژدادن تعریف می شود.

یک رژیم غذایی با کالری پایین می تواند به کاهش دادن کالری مصرفی کمک کرده و چربی ها را از تشکیل سلولیت بازدارد. البته ذکر این نکته ضروری است که هیچ رژیم غذایی نمی تواند باعث شود چربی تنها از پایین تنه شما دور شود، مطمئنا چربی نواحی دیگر بدن شما نیز کاهش می یابد. ولی رژیم های غذایی منطقی که با کاهش وزن تدریجی همراه باشند معمولا به کاهش حجم چربی بیشتر، در ناحیه ای که بیشترین تراکم چربی را دارد منجر می شوند.

ورزش و فعالیت بدنی نیز کمک می کند تا کالری سوزانده شود و تراکم چربی نیز تغییر کند. البته گفته می شود ورزش های پایین تنه مانند دوچرخه سواری، پیاده روی و ورزش های کششی می توانند ظاهرسلولیت را کمی بهتر کنند.

رژیم غذایی مطلوب در سلولیت:

به عنوان یک اصل کلی، اگر رژیم غذایی خود را کنترل نمایید، سلولیت می تواند کاهش یابد. در این بخش به عنوان بخشی از مبارزه در جهت کاهش سلولیت بر اجزای اصلی یک رژیم غذایی سالم ضد سلولیت متمرکز می شویم. سلولیت عارضه ای نیست که آسیب چندانی را به بدن تان بزند ولی احتمالا از نمایان شدن قسمت های مبتلا به سلولیت احساس شرمندگی خواهید کرد.

یک رژیم غذایی ضد سلولیت با بهبود عملکردهای مرتبط؛ مثل جریان لنف و جریان خون در بدن در کاهش سلولیت مفید است. یک نکته ی مهم برای بهبود سلولیت و نیز برای بهبود روند سلامت کلی شما، تغذیه خوب و سالم و اجتناب از مصرف سموم غذایی و مصرف آب فراوان برای شستشوی سموم بدن تان و پاکسازی بدن تان از سموم است.

قانون اصلی در مورد رژیم غذایی مقابله کننده با سلولیت عبارت است از : محدود کردن مصرف چربی و فست فودها و بر خورداری از فعالیت بدنی مکفی.

در روند اصلاح رژیم غذایی تان می بایست اولا مصرف رژیم غذایی پُر چرب نظیر محصولات لبنی چرب، غذاهای حاضری، غذاهای حاوی نگهدارنده ها، غذاهای روغنی و غذاهای شیرین حاوی شکر و غذاهای تصفیه شده را کاهش دهید. این غذاها کالری اضافه را فراهم کرده و متابولیسم بدن را کند می نمایند که در نتیجه شانس ابتلاء به سلولیت را می افزایند.

میوه ها و سبزیجات را به میزان فراوان مصرف کنید چرا که آن ها غنی از آنتی اکسیدان ها و پاک کننده های طبیعی بدن هستند و به کاهش سموم تجمع یافته و تصفیه بدن تان کمک می نمایند. در واقع مواردی مثل ژله، شکلات ها، همبرگر، چربی گوشت قرمز و… می توانند کالری بالایی در بر داشته باشند و نه تنها شما را در معرض سلولیت قرار می دهند بلکه همچنین شانس ابتلاء به برخی عوارض مهم دیگر مثل افزایش سطوح کلسترول خون و افزایش سطوح هورمون های خون که می توانند منجر به بیماری های قلبی گردند را افزایش دهد.

از طرف دیگر می بایست از مصرف هر نوع الکل و دخانیات و هر ماده ای که بتواند متابولیسم بدن را کاهش دهد یا سطوح آنزیم ها و هورمون های بدن را تغییر دهد و در نهایت منجر به تشدید سلولیت گردد، اجتناب نمود.

میوه ها و سبزیجات تازه حاوی مقادیر فراوانی از ترکیبات فیبر، فیتو کمیکال ها و مواد معدنی ضروری هستند که به بدن در رفع سموم کمک کرده و تمام سیستم های بدن را بهبود می دهد و نهایتا منجر به کاهش چربی هایی که در مناطق مختلف بدن تجمع می یابند می گردد.

میوه و سبزی ها شامل آنتی اکسیدان های طبیعی هستند که به کاهش تخریب بدن توسط رادیکال ها کمک می کنند.

ضمنا برخی از غذاهای خاص به کاهش سلولیت در بدن کمک می کنند از جمله توت ها، پرتقال، رازیانه، گوجه فرنگی، اسفناج، بروکلی، گشنیز، هویج، توت سیاه یا آبی، فلفل سیاه.

همه موارد مذکور بسیار کم کالری ولی حاوی مواد مغذی هستند و به حفظ وزن و همچنین بازسازی سطوح آنزیم ها و هورمون ها در بدن کمک می نمایند.

برخی متخصصین تغذیه نیز طرفدار مصرف روغن زیتون و روغن ماهی(شامل اسیدهای چرب امگا ۳) هستند. مصرف اسیدهای چرب ضروری و مفید به جای چربی های ناسالم مفید است و می بایست مصرف روغن های زیتون، بذر کتان، کانولا و گردو و همچنین روغن ماهی های آب سرد را در رژیم غذایی خود لحاظ فرمایید.

به یاد داشته باشید که رژیم غذایی به تنهایی موثر نیست و شما حتما باید انجام تمرینات بدنی و دیگر روش های درمانی را مدنظر داشته باشید. به عبارت دیگر، مجموعه ای از این تلاش ها به شرط این که کوتاه مدت نباشد و توقع نتیجه گیری خیلی سریع هم نداشته باشید، نتایج خوبی را در بر خواهد داشت. هنگامی که بدن، چربی خود را از دست می دهد، در ابتدا این چربی از شکم و بالا تنه کاسته شده و در آخر از پایین تنه کم می شود. با توجه به این موضوع، ممکن است زنان وضعیت دشوارتری نسبت به مردان داشته باشند و باید برای کاهش چربی پایین تنه خود به دلایلی که ذکر شد نیاز داشته باشند که صبر بیشتری داشته و تلاش جدی و مستمرتری داشته باشند. لذا برای رسیدن به این هدف خود، به یک دوره شش ماهه و ورزش مداوم، فکر کنید و هرگز ناامید نباشید.

سوال: وزن من در محدوده طبیعی قرار دارد آیا رژیمی وجود دارد که من را از این چربی ناحیه ای رها سازد؟

واقعیت آن است که هیچ رژیم غذایی وجود ندارد که باعث از بین رفتن چربی فقط در یک ناحیه ای از بدن گردد. شاید شما آگهی هایی را در این زمینه دیده باشید، ولی مطالعات علمی آن را تایید نمی نماید.

باید پذیرفت که افزایش تجمع بافت چربی به ویژه در ناحیه شکم از معضلات جامعه امروزی است و افراد زیادی هستند که شاید شاخص توده بدنی مناسبی داشته باشند، ولی از چاقی ناحیه شکم رنج می برند. مطالعات متعدد نشان داده است که از بین تجمعات چربی ناحیه ای، چاقی شکمی به مراتب بیش از دیگر نواحی بدن دارای اهمیت است، چراکه حتی با وزن طبیعی می تواند منشا بسیاری از اختلالات متابولیک و نیز بیماری های قلبی و عروقی گردد.

پس برای رهایی این افراد از چاقی شکمی چه باید کرد؟

اگر چه تاثیر همه رژیم های غذایی معمولا از صورت شروع می شود، ولی اگر شما به دنبال رژیم های غذایی معجزه آسا نباشید، که کاهش وزن سریع را در چند روز برای شما ایجاد نمایند، می توانید کاهش بافت چربی را در ناحیه شکم بعد از ۲ تا ۳ هفته مشاهد نمایید.

لذا توصیه به داشتن یک رژیم غذایی منطقی با کاهش وزن نیم تا یک کیلو گرم در هفته نه تنها باعث لاغری بیش از حد صورت شما نخواهد گشت، بلکه می تواند تغییر سایز شما را به همراه داشته باشد.

از طرف دیگر فعالیت بدنی مستمر روزانه که به صورت پیاده روی قابل انجام است در از بین بردن چربی ناحیه شکم به ویژه در افراد با وزن طبیعی روش کاملا موثری است.

بعد از آن استفاده از ورزش های دیگر به ویژه شنا را پس از مشورت با پزشک معالج تان می توانید آغاز نمایید.

در پایان ذکر این نکته نیز مهم می باشد که در صورت داشتن رژیم غذایی صحیح و نیز فعالیت بدنی، استفاده از دستگاه های ماساژ که توسط مراکز مجهز انجام می پذیرد در تغییر سایز این افراد می تواند مفید واقع گردد. وسایل و محصولات و کِرِم های زیادی ادعای درمان سلولیت را دارند اما شواهد علمی کمی وجود دارد که ادعای آن ها را حمایت کند.


مهر ۱۷, ۱۳۸۹ 0

علایم کم کاری تیروئید

در کم کاری تیروئید، سطح ترشح هورمون های تنظیم کننده ی سوخت و ساز ( متابولیسم ) بدن یا به عبارت دیگر، میزان مصرف چربی ها، پروتئین ها و کربوهیدرات ها، ۱۵-۴۰ درصد کاهش می یابد؛ بنابراین برخی علایم بیماری دقیقاً، برعکس علایم ناشی از پرکاری تیروئید است. شایع ترین این علایم عبارت اند از: کاهش ضربان قلب، خستگی، خواب آلودگی مفرط ، افت هوشیاری، اختلال حواس، کاهش حافظه، افزایش وزن بدن بدون افزایش مصرف غذا، یبوست، خشن شدن صدا، افتادگی پلک ها، پف آلود شدن صورت، عدم تحمل سرما، خشک و ضخیم شدن پوست و مو، سردرد و اختلال شدید د رعادات ماهیانه.

درمان

عمده ترین اقدام درمانی ، هورمون درمانی است. علی رغم این که بسیاری ازعلایم ، بعد از چند ماه درمان دارویی برطرف می شوند اما مبتلایان به این بیماری باید تمام عمر تحت نظر پزشک متخصص باشند. حمایت تغذیه ای این بیماران، به ویژه از نظر مواد مغذی که برای ساخته شدن هورمون تیروئید لازم است، همراه با درمان دارویی، بسیار اهمیت دارد.

رژیم غذایی در کم کاری تیروئید:

۱- برخلاف مبتلایان به پرکاری تیروئید، این بیماران باید از مصرف زیاد مواد غذایی گواتروژن پرهیز کنند و سبزی جات را به صورت پخته مصرف نمایند. مواد غذایی گواتروژن شامل انواع کلم، شلغم، روغن گلزا ( کانولا ) ، بادام زمینی، ارزن و سویا است.

۲- سویا می تواند مانع جذب کافی داروهای تیروئید شود. بنابراین باید در مصرف آن احتیاط گردد.

۳- توجه داشته باشید که از نمک در پایان پخت غذا استفاده کنید، زیرا در غیر این صورت ید موجود در نمک هنگام برداشتن درب ظرف غذا، همراه با بخار خارج می شود. در این صورت شما میزان ید کمتری از آن چه که انتظار می رود دریافت خواهید کرد. در ضمن نمک یددار را نباید در شیشه های شفاف و در معرض نور نگهداری کرد.

۴- توجه کنید که زیاده روی در مصرف ید باعث کم کاری تیروئید خواهد شد.

۵- تنظیم کالری دریافتی برای جلوگیری از افزایش وزن ضروری است. برای این منظور مشاوره با کارشناس تغذیه، همراه با استفاده از درمان دارویی توصیه می شود.

۶- اطمینان نسبت به تأمین مقادیرکافی ویتامین های C ، A، E و ویتامین های گروه B به ویژه B2 ، B3 ، B6 که برای تولید هورمون تیروئید ضروری هستند لازم است. لذا مصرف منظم مواد غذایی زیر در برنامه ی غذایی روزانه توصیه می شود:

* منابع مناسب ویتامین C: توت فرنگی، آناناس، هندوانه، موز ، سیب زمینی و هلو .

* منابع مناسب ویتامین A: جگر، تخم مرغ ، ماهی های روغنی، سبزی های سبز رنگ ( به جز گیاهان خانواده ای کلم )، سبزی ها و میوه های زرد و نارنجی رنگ. هر چه این میوه ها و سبزی ها پررنگ تر باشند غلظت ویتامین در آنها بیشتر است.

* منابع مناسب ویتامین E: روغن های گیاهی،مغز دانه ها ( به جز بادام زمینی ) وغلات.

* منابع مناسب ویتامین B: غلات سبوس دار، گوشت گاو، گوشت ماکیان و ماهی .

* استفاده از منابع مناسب غنی از روی، نظیر غذاهای دریایی، گوشت قرمز، گوشت ماکیان و غلات سبوس دار.

* استفاده از مکمل مولتی ویتامین و املاح در کنار منابع غذایی بالا.

*مصرف منظم منابع غنی از فیبر، نظیر سبزی ها، میوه هایی مانند انجیر، آلو، سیب ، مرکبات، همچنین حبوبات و غلات سبوس دار، برای برطرف شدن یبوست.

*نوشیدن آب به مقدارکافی (حداقل ۷ لیوان) بسیار ضروری است.

* پرهیز از مصرف قند های ساده مانند قند و شکر، شیرینی جات و …

* پرهیز از مصرف زیاد نوشیدنی های کافئین دار، میانه روی در مصرف فرآورده های شیری و گندم.

* استفاده از منابع غنی از آهن مانند جگر، گوشت قرمز و غلات غنی شده با آهن، به ویژه در افرادی که دارای کم خونی ناشی از فقر آهن نیز می باشند.

* استفاده از منابع غنی B12 مانند جگر گاو، جگر مرغ، گوشت گاو، ماهی قزل آلا به ویژه در افرادی که دارای کم خونی ناشی از کمبود این ویتامین هستند. عدم توجه به کم خونی با هر منشائی که باشد، در تشدید ضعف و خستگی و بسیاری از علایم دیگر مؤثر خواهد بود.

* استفاده از اسیدهای چرب ضروری به ویژه مکمل امگا – ۳ که منبع غنی آن ماهی های روغنی آب های سرد هستند، می تواند در تخفیف برخی علایم مفید باشد. کمبود اسیدهای چرب ضروری می تواند باعث بر هم خوردن تعادل در عملکرد غده ی تیروئید شود.

با توجه به آن چه که ذکر شد، اصلاح رژیم غذایی با توجه به نوع بیماری تیروئید بسیار مهم است.در ضمن باید در نظر داشته باشید که در پرکاری و کم کاری تیروئید، رژیم غذایی هرگز نمی توان جایگزین درمان دارویی باشد؛ بلکه باید به عنوان یک اقدام تکمیلی بسیار مفید همراه با درمان دراویی در طول زندگی مورد توجه قرار گیرد.


مهر ۱۷, ۱۳۸۹ 0

سندرم روده تحریک پذیر یا IBS در اثر تحریک زیاد پایانه عصب روده ای ایجاد می شود. و موجب انقباضات نامنظم روده می شود. علائم این بیماری شامل : دردهای شکمی،تهوع، نفخ و حرکات غیرطبیعی روده ها( اسهال یا یبوست) است. در این بیماری فرد احساس عدم تخلیه کامل مدفوع را دارد. عوامل استرس زا باعث شروع این سندرم یا بدتر شدن علائم آن می شوند،بنابراین از نظر روان درمانی نیز این بیماران باید تحت نظر باشند.

سندرم روده تحریک پذیربرخلاف بیماری های التهابی روده ،زندگی فرد را تهدید نمی کند. و باعث سوء هضم و سوء جذب مواد مغذی نمی شود.

علاوه بر عوامل ایجاد کننده استرس، عواملی که موجب بدتر شدن علائم این بیماری می شوند شامل موارد زیر است:

۱- مصرف بیش از اندازه ملین ها و مسهل ها

۲- مصرف بیش از اندازه داروها و آنتی بیوتیک ها

۳- مصرف تنباکو و کافئین

۴- خوردن غذاهای سفت

۵- نوشیدن زیاد چای، قهوه و الکل

۶- اختلالات روحی و روانی

۷- بیماری های معدی- روده ای و سابقه قبلی ابتلا به این بیماری ها

۸- خواب نامنظم و عدم مصرف مایعات کافی

سندرم روده تحریک پذیربرخلاف بیماری های التهابی روده ،زندگی فرد را تهدید نمی کند.و باعث سوء هضم و سوء جذب مواد مغذی نمی شود.

توصیه های تغذیه ای مفید برای بیماران مبتلا به سند رم روده تحریک پذیر

* برای افزایش حجم مدفوع، یک رژیم غذایی معمولی و تاکید بر دریافت مواد غذایی پرفیبر توصیه می شود. این رژیم به کاهش فشار و تنظیم حرکات طبیعی روده کمک می کند. دریافت روزانه ۲۰ تا ۳۰ گرم فیبر غذایی توصیه می شود; منابع غذایی فیبر شامل انواع سبزی ، میوه ، حبوبات و غلات سبوس دارمثل نان سنگک یا بربری یا نان سبوس دار می باشد. البته افراط در مصرف گندم سبوس دار می تواند باعث تشدید علائم شود.

مصرف غذاهای کم چرب، انقباضات روده ای بعد از مصرف غذا را کاهش می دهد، یعنی باعث کاهش درد های شکمی می شود.

* بجای سه وعده غذایی پرحجم، ۵ یا ۶ وعده غذایی کوچک ولی با فاصله زمانی کم مصرف کنید.

* آب و مایعات فراوان بنوشید. (۸ تا ۱۰ لیوان در روز)

* از مصرف بیش از اندازه غذاهای چرب، کافئین دار، انواع قند بخصوص فروکتوز و لاکتوز (در افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز) باید پرهیز کرد. کافئین در قهوه، چای و نوشابه های سیاه موجود است. مصرف غذاهای کم چرب، انقباضات روده ای بعد از مصرف غذا را کاهش می دهد، یعنی باعث کاهش درد های شکمی می شود.

* غذاهایی که باعث تولید گاز و نفخ می شوند را مصرف نکنید. این غذاها شامل: انواع کلم، پیاز، پیازچه، فلفل سبز، عدس، نخود، لوبیا و نوشابه های گازدار است.

* آدامس نخورید ، زیرا باعث بلعیدن مقدار زیادی هوا می شوند.

* اگر بعد از مصرف لبنیات دچار اسهال شدید، احتمالاً دچار عدم تحمل لاکتوز هستید.

* مصرف قرص نعناع در بعضی بیماران مفید است. نعناع باعث کاهش انقباضات عضلات روده ای می شود. البته قبل از مصرف قرص نعناع یا هر نوع گیاه دارویی (قرص گیاهی) بایستی با پزشک خود مشورت کنید و تحت نظر ایشان از این مواد استفاده کنید. چون ممکن است باعث تشدید علایم بیماری در شما شود.

* چنانچه این توصیه های غذایی در مهار اسهال موثر واقع نشد، تجویز داروهای آنتی بیوتیک یا داروهای آنتی کولینوژیک یا داروها ی ضد اسهال تحت نظر پزشک متخصص گوارش ممکن است ضروری باشد.

* استراحت کردن و کاهش استرس هم می تواند مفید واقع شود.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

در طی دهه های اخیر، پزشکان برای پیشگیری و یا درمان گاستریت و زخم ها به ایجاد برخی اصلاحات غذایی توصیه کرده اند. پیشنهادهای درمانی رایج شامل اجتناب از مصرف غذاهای پُرادویه، کافئین، الکل و افزایش مصرف رژیم غذایی حاوی مواد غذایی آب پز و شیر و لبنیات بوده است.

هر چند که این توصیه ها به نظر معقول و منطقی می رسند اما برخی افراد در آزمایش های کنترل شده نتوانسته اند نتایج موفقیت آمیزی را کسب کنند. برای مثال هضم شیر معمولا همراه با افزایش تولید اسید می باشد و همچنین مصرف برخی ادویه های خاص مثل فلفل سیاه، پودر چیلی و فلفل قرمز ممکن است سبب هضم نامناسب غذا شود، ولی هنوز شواهد علمی نشان نداده اند که هر یک از آن ها در بروز گاستریت یا زخم های پپتیک نقش داشته باشند.

مطالعات اپیدمیولوژیکی فاکتورهایی به شرح زیر را با کاهش خطر گاستریت و زخم های پپتیک مرتبط دانسته اند:

تغییر و اصلاح الگوی غذایی

مصرف وعده های غذایی کوچک تر و در دفعات بیشتر ممکن است علائم را تخفیف دهند ولی به التیام زخم ها کمک نخواهد کرد.

رژیم پُرفیبر

یک مطالعه ی بزرگ در دانشگاه هاروارد بر روی سلامت جامعه دریافته است که رژیم های غذایی پُرفیبر با کاهش خطر زخم پپتیک همراه بوده اند. پس از یک دوره ۶ ساله افرادی که بیشترین دریافت فیبر را داشتند در مقایسه با افرادی که کمترین دریافت فیبر را داشتند، ۴۵ درصد کمتر در معرض خطر ابتلاء بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف منابع غذایی فیبر محلول (جو، حبوبات، میوه ها و سبزی های خام) به طور ویژه ای خاصیت محافظت کنندگی داشته و مصرف منابع فیبر محلول به میزان ۶۰ درصد منجر به کاهش خطر ابتلاء گشت.

اما از طرف دیگر مطالعات نشان داده اند که استفاده از مکمل های غذایی حاوی فیبر به صورت سبوس گندم هیچ تاثیری را در روند عود زخم نداشت. همچنین به طور مشابهی به نظر می رسد که رژیم های پُرفیبر همچنین هیچ مزایایی را در بهبود سرعت التیام زخم ها در مقایسه با رژیم های کم فیبر نداشتند.

در کل باید اذعان نمود که بر خلاف تصورات قبلی استفاده از مواد حاوی فیبر و سبزیجات به ویژه اگر به طور کامل جویده شوند همراه با تشدید زخم های پپتیک نخواهد بود.

لازم به ذکر است که تجربیات شخصی افراد مبتلا نیز در نوع مواد غذایی مورد استفاده برای کنترل زخم های پپتیک دارای اهمیت ویژه می باشد.

رژیم غذایی غنی از ویتامین A

در برخی مطالعات، افزایش دریافت کلی ویتامین A ( از غذا و مکمل ها) با کاهش خطر ابتلاء به زخم های پپتیک همراه بود و در افرادی که بیشترین دریافت ویتامین A را داشتند در مقایسه با افرادی که کمترین دریافت را داشتند، خطر ابتلاء به میزان ۵۴ درصد کمتر بود.

چای سبز

مطالعات نشان داده اند که مصرف منظم چای سبز با ۴۰ تا ۵۰ درصد کاهش خطر گاستریت همراه است. آزمایش های سلولی پیشنهاد می کنند که کاتچین موجود در چای سبز ممکن است به عنوان یک آنتی اکسیدان و آنتی باکتریال برای سرکوب باکتری هلیکوباکترپیلوری عمل نماید.

اجتناب از مصرف الکل

مطالعات بالینی حاکی از آن است که سوء استفاده و مصرف الکل می تواند موجب تقویت عفونت هلیکوباکترپیلوری گردد و همچنین میزان بهبود زخم های موجود را آهسته نماید. نکته ی مهم آن است که مصرف الکل به همراه مصرف سیگار خطر زخم ها را افزایش می دهد.

اجتناب از مصرف کافئین ها

قهوه در هر دو صورت کافئینه و غیر کافئینه تولید اسید را تحریک می نماید. برخی مطالعات یک همراهی نزدیک بین مصرف قهوه و علائم بیماری را اظهار می نمایند. در هر حال به طور کلی هنوز مشخص نیست که آیا مصرف قهوه خطر عفونت باکتری هلیکوباکترپیلوری را افزایش و یا کاهش می دهد.

پروبیوتیک ها

پروبیوتیک ها برای مثال لاکتوباسیلوس کازئی، ممکن است با رشد باکتری هلیکوباکترپیلوری مداخله نمایند. به علاوه برخی مطالعات نشان داده اند که پروبیوتیک ها همچنین می توانند اثربخشی درمان آنتی بیوتیکی را برای هلیکوباکترپیلوری افزایش دهند و عوارض جانبی درمان را کاهش دهد. قبل از این که بتوان پروبیوتیک ها را برای پیشگیری یا درمان گاستریت ها و یا زخم ها پیشنهاد کرد، انجام مطالعه های بیشتری مورد نیاز می باشند.

بسیاری از افرادی که نشانه های ملایمی از زخم پپتیک را دارا می باشند، برای اولین اقدام، درمان خانگی بدون مراجعه به پزشک را برای یک دوره ی زمانی کوتاه امتحان می کنند، ولی اگر نشانه های زخم پس از گذشت ۱۰ تا ۱۴ روز از شروع درمان خانگی بهبود نیافت و یا علائم دیگری مثل کاهش وزن، حالت تهوع پس از خوردن غذا و یا درد مداوم مشاهده شد، بسیار مهم است که به پزشک مراجعه نمایید تا اطمینان حاصل کنید که به یک زخم مبتلا هستید و به دیگر عارضه های جدی مبتلاء نمی باشید.

اگر در سنین میانسالی و پیری هستید موضوع اهمیت بیشتری می یابد چرا که با افزایش سن خطر پیشرفت سرطان و یا دیگر بیماری هایی که بتوانند سبب ظهور علائمی مشابه زخم پپتیک گردد، افزایش می یابد.

تغییر شیوه زندگی:

برخی از توصیه های مفید پزشکان به شرح ذیل می باشد:

* سیگار نکشید: کشیدن سیگار بر لایه ی محافظت کننده ی معده اثر می گذارد و معده را برای گسترش زخم مستعد می سازد. همچنین سبب افزایش اسید معده می گردد.

* اجتناب از مصرف الکل: مصرف الکل سبب فرسایش لایه ی موکوسی معده و روده ی باریک می گردد که منجر به التهاب و خونریزی می شود.

* اجتناب از داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی: چنان چه شما مرتبا مُسکن مصرف می کنید، از استامینوفن استفاده نمایید.

* ریفلاکس اسیدی را کنترل کنید: چنان چه زخم مری دارید، معمولا با ریفلاکس اسیدی مرتبط است.

برای کنترل ریفلاکس اسیدی اقدامات ذیل را انجام دهید:

اجتناب از غذاهای پُرچرب و پُرادویه،

اجتناب از دراز کشیدن بلافاصله بعد از صرف غذا،

بالا قرار دادن موقعیت سر در هنگام خوابیدن

و کاهش وزن.

همچنین اجتناب از کشیدن سیگار، مصرف الکل و داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی به کنترل ریفلاکس اسیدی کمک خواهند کرد.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

زانودرد از آن بیماری هایی است که با پا گذاشتن توی سن، خودش را نشان می دهد و در بعضی ها آن قدر شدید می شود که امکان حرکت را هم می گیرد. برای زانو درد هم مثل همه بیماری های دیگر، درمان های سنتی و توصیه های تغذیه ای عامیانه ای وجود دارد؛ مثلا می گویند خوردن پاچه گوسفند و آب قلم در کاهش زانو درد موثر است و خیلی ها بیش از اینکه به توصیه پزشکان توجه کنند، به تأثیر شفابخش این غذاها اعتقاد دارند. در این گزارش می خواهیم صحت و سقم تأثیر غذاها را بر این درد شایع بررسی کنیم و ببینیم که آیا می شود به مردم توصیه کرد برای تسکین زانودردشان، مثلا سویا و ماهی بخورند یا نه….

تأثیر تغذیه در درمان بسیاری از بیماری ها را نمی شود، انکار کرد ولی همه می دانیم که تنها تغذیه اصولی می تواند این اثر را داشته باشد.

دکتر تیرنگ نیستانی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی درباره رابطه میان تغذیه و زانو درد می گوید: “این اصطلاح زانو درد که می گوییم از نظر آسیب شناسی می تواند متفاوت باشد و هر نوع از آن، درمان و رژیم غذایی خاص خودش را دارد. بعضی از زانودردها به دلیل آسیب بافت های نرم است؛ مثل آسیب دیدگی تاندون ها در صدمات ورزشی ولی گروه دیگری از زانودردها برمی گردد به آسیب بافت های سخت مثل التهاب مفصلی یا عارضه استخوانی یا ساییدگی مفاصل زانو یا ران. پس بسته به پاتولوژی مساله، درمان زانو درد و رژیم غذایی مربوط به آن متفاوت است.”

درباره یک مکمل شایع: گلوکزآمین

این طور که دکتر نیستانی می گوید، در مورد آسیب بافت نرم (مثل ضربه) در صورتی که یک آسیب خیلی جدی (مانند پارگی تاندون یا نرمی غضروف) رخ نداده باشد، احتیاج به درمان دارویی یا غذایی خاصی نیست و با کمپرس گرم و مسکن های معمولی خوب می شود ولی در مورد دردهای ماندگار زانو که محدود کننده فعالیت و مشکل ساز برای حرکت هستند باید درمان های جدی تری در نظر گرفت: “معمولا برای بیمارانی که غضروف های ناحیه مفصل شان دچار مشکل شده، پزشکان مکمل های غذایی تجویز می کنند که یکی از رایج ترین این مکمل ها گلوکزآمین است. گلوکزآمین یک قندآمین دار است که به صورت طبیعی هم در بدن ساخته می شود. آزمایش های مختلف نشان داده که این قند، در غضروف سازی نقش دارد و حتی شواهد حاکی از آن است که این ماده می تواند خاصیت ضد التهابی داشته باشد، البته درباره میزان تأثیرگذاری این قند روی درمان زانو درد مطالعات مختلف انجام شده است اما قدر مسلم این است که مصرف مکمل گلوکزآمین تقریبا تنها درمان بی خطر بوده و روی بعضی از بیماران هم جواب داده است.”

خوردن پاچه دوای درد زانو است؟!

بعضی غذاها از دیدگاه اکثریت مردم غذاهای موثری در تسکین زانو درد هستند. دکتر نیستانی می گوید: “عده ای فکر می کنند اگر پاچه گوسفند بخورند، زانو درد و پادردشان خوب می شود اما این تصور غلطی است که فکر کنیم هر عضوی از بدن حیوان را که بخوریم، عین به عین و قرینه همان عضو را در بدن ما ترمیم می کند! پس با این حساب، مغز گوسفند را باید افراد کودن بخورند و زبان آن را هم افرادی که مشکل تکلم دارند! ولی نه آن باعث بالا رفتن ضریب هوشی می شود و نه این باعث درمان لکنت. واقعیت این است که پاچه از پروتئینی به نام ژلاتین تشکیل شده که تازه از نظر ترکیبی هم جزو پروتئین های مرغوب نیست و حتی اگر بگوییم پاچه را به خاطر پروتئین آن مصرف می کنند باز هم می توانیم به پروتئین های مفیدتری مانند مرغ و گوشت قرمز اشاره کنیم چون در حقیقت همه این پروتئین هایی که همراه غذا مصرف می کنیم در روده به اسیدآمینه تجزیه می شوند تا بدن پروتئین مورد نیاز خودش را از این ها بسازد و یعنی چه ما گوشت بخوریم یا پاچه، اتفاق یکسانی در روده ها می افتد و ماده یکسانی برای بدن ساخته می شود.

ضمن اینکه پاچه معمولا در یک وعده اصلی مصرف می شود؛ همراه با مقدار زیادی آب که در آن، نان می ریزند و به صورت کالری اضافه وارد بدن می شود و در صورت تکرار می تواند موجب اضافه وزن و در نتیجه فشار بیشتر روی زانوی معیوب شود.”

در زمینه مصرف خوراکی هایی مانند سویا هم نظرات مختلفی وجود دارد اما چیزی که دکتر نیستانی می گوید این است: “فیتواستروژن هایی که در سویا وجود دارد، استروژن گیاهی است و می تواند به درمان بعضی مشکلات زانو کمک کند. مصرف ماهی هم به دلیل داشتن امگا ۳ توصیه می شود چون اسیدهای چرب ویژگی ضدالتهابی دارند و در کاهش درد زانو موثر هستند. میوه ها هم به دلیل داشتن آنتی اکسیدان بسیار مفیدند.” البته دکتر نیستانی تأکید می کند که همه این مواد در صورتی نافع و موثرند که بیمار اضافه وزن نداشته باشد چون در آن صورت هیچ دارو و درمانی فایده نخواهد داشت، البته قبل از کاهش وزن اضافه.

اضافه وزن تان را درمان کنید تا زانودردتان کمتر شود

در مورد بیمارانی که دچار آسیب های بافت سخت هستند، برای مثال، ساییدگی مفصل زانو دارند هیچ رژیم غذایی یا درمان خاصی چندان موثر نیست. به گفته دکتر نیستانی، تنها راهی که این افراد دارند، کاهش وزن است تا حداقل فشاری که به مفصل معیوب وارد می شود پایین بیاید: “باورهای غلطی در این زمینه وجود دارد. برای مثال، اگر کسی که ساییدگی مفصل زانو دارد، روزی ۲ کیلو ماست بخورد که منبع کلسیم قلمداد می شود، هیچ فایده ای نخواهد داشت؛ جز اینکه با دریافت کالری اضافه، چاق تر شده و مشکل زانویش را تشدید می کند و متأسفانه بعضی ها خیال می کنند لبنیات و شیر کالری ندارد و هرقدر بخورند، چاق نمی شوند! بعضی ها در حد افراط سویا می خورند (به خصوص این سویاهای خشک که به عنوان تنقلات در آجیل فروشی ها عرضه می شوند و با آب لیمو، نمک و گلپر خوش خوراک شده اند) در حالی که این مواد اگر به صورت جایگزین تنقلات دیگر مصرف شوند، مفیدند ولی اگر به تنقلات و غذای روزانه اضافه شوند، باز مشکل چاقی را به همراه خواهند داشت.

در مورد این افراد، تنها راه علاج موثر کاهش وزن است و به کمک تغذیه مناسب و متعادل بدون افراط و تفریط می تواند وزن آن ها را متعادل کند.” دکتر نیستانی تأکید می کند که چون زانو درد باعث کم تحرکی این افراد می شود، کمتر کالری می سوزانند و در ضمن چون تحرک شان کم است، حوصله شان سر می رود و میل شان به خوردن بیشتر می شود و درنتیجه باز هم چاق تر می شوند و این سیکل معیوب به این ترتیب ادامه پیدا می کند. او به افرادی که مشکل زانو درد دارند، توصیه می کند که ورزش های مفید و متناسب با وضعیت شان انجام دهند و از این طریق ماهیچه های ران و ساق پای شان را تقویت کنند تا درد زانوی شان کاهش پیدا کند.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

در صورتی که مبتلا به بیماری COPD یا بیماری‌ های التهابی مزمن ریه هستید نیاز به کالری در شما ممکن است بیش از حالت عادی باشد. در این مقاله با ۹ غذای بهتر که سرشار از مواد مغذی و کالری هستند آشنا می شوید.

یک فرد مبتلا به این بیماری ممکن است تا ده برابر یک فرد سالم کالری بسوزاند. بدن ما از غذاها برای تولید انرژی و عملکرد صحیح و مناسب استفاده می ‌کند. از جمله تنفس کردن.

خوردن غذای سالم و پُرکالری مسلما COPD را درمان نمی‌ کند اما سبب می ‌شود که شما وزن تان را حفظ کنید. همچنین این رژیم سبب می‌ شود که احساس بهتری داشته باشید، بهتر تنفس کنید، بدن تان با عفونت مبارزه کند و میزان انرژی ‌تان را افزایش دهید.

برای شروع این نکات را رعایت کنید:

* در طول روز ۴ تا ۶ وعده ی کوچک غذا بخورید. تحمل و خوردن مواد مغذی و دریافت کالری در وعده‌ های کوچک، راحت‌ تر است.

* به غذای تان گازهای کوچک بزنید و به آرامی غذا بخورید تا از خستگی قبل از اتمام غذا جلوگیری شود.

۱- غذاهای لبنی منبع بسیار عالی از کلسیم، پروتئین و سایر مواد مغذی هستند

به تخم‌ مرغ پخته ‌تان، ساندویچ و سوپ خود پنیر اضافه کنید.

ماست به همراه میوه‌ ها میان ‌وعده‌ های بسیار مفیدی هستند.

اگر شیر را به خوبی تحمل می ‌کنید به جای آب شیر بخورید.

۲- پروتئین ‌ها

پروتئین‌ ها می ‌توانند بسیاری از نیازهای غذایی شما را جبران کنند. می ‌توانید پودر شیر بدون چربی، پروتئین یا پروتئین سویا را به غذاهای تان اضافه کنید.

۳- سبزی ‌های حاوی نشاسته

سبزی‌ های نشاسته ‌ای حاوی مقادیر زیادی ویتامین و مواد معدنی و سرشار از کالری هستند. سیب‌ زمینی، ذرت، چغندر، گلابی، هویج، حبوبات از این نوع سبزی‌ ها هستند.

سوپ ‌ها راه خوبی برای لذت بردن از این سبزی ‌ها هستند. می ‌توانید از عدس، مرغ و برنج سوپ خوشمزه و سفیدی تهیه کنید.

۴- میوه‌ های پُرکالری

کمپوت ‌های دارای شربت، میوه‌ های خنک و خشک و یا آبمیوه های ۱۰۰ درصد، خوب است اما هیچ چیز جای میوه های تازه را نمی‌ گیرد چرا که دارای ویتامین‌، مواد معدنی و آنتی ‌اکسیدان‌ های ضد بیماری است.

میوه‌ ها دارای کالری فراوان شامل موز، انبه، میوه‌ های خشک و آبمیوه‌ ها است.

۵- معجون‌ ها

مخلوطی از میوه‌های خشک و سالم، مغزها و سایر شیرینی ‌ها را مصرف کنید. وقت خودتان را با خوردن میان‌ وعده‌های بدون کالری، کلوچه و آب ‌نبات تلف نکنید.

۶- چربی‌ های سالم

چربی ‌های سالم ۲ برابر کربوهیدرات ‌ها و پروتئین‌ ها توسط افراد مبتلا به COPD تحمل می ‌شوند.

زیتون، کانولا، روغن دانه آفتا‌ب ‌گردان و روغن ذرت، مارگارین بدون چربی ‌های ترانس مایونز و آووکادو بهترین چربی‌ های سالم هستند.

۷- دسرهای مغذی

پودینگ ‌های دارای کرم وانیل، تکه ‌های میوه، نان ‌های کوچک، کیک ‌های کوچک توت ‌فرنگی، هم مغذی و هم خوشمزه هستند.

۸- غلات دوستدار قلب

غلات مخصوصا غلات صبحانه سرشار از فیبر هستند. غلات همراه با شیر به جای آب برای دریافت کلسیم بیشتر و افزایش کالری بهتر است.

۹- غذاهای پُرپروتئین

این غذاها را می‌ توانید در هر وعده ی غذایی مصرف کنید. منابع عالی پروتئین شامل کره بادام ‌زمینی، تخم‌ مرغ، گوشت لخم، ماهی، مرغ، حبوبات و مغزها هستند.

کره ی بادام‌ زمینی، به تنهایی یا کره هر مغزی همراه با نان تهیه شده از غلات و کراکرها میان ‌وعده‌ هایی حاوی پروتئین و بسیار مفید هستند.

نکته ی مهم این که نوشیدن آب فراوان را در طول روز فراموش نکنید. مایعات به رقیق شدن ترشحات مسیر هوایی و خروج آن ها کمک می ‌کند. هنگام وعده‌ ی غذایی آب فراوان بنوشید.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

آلزایمر نوعی اختلال و زوال عقلی است. این بیماری با از دست دادن حافظه به خصوص حافظه ی کوتاه‌ مدت و قدرت حفظ اطلاعات در دوران پیری آشکار می ‌شود، به طوری که یاد آوردن خاطرات گذشته و به خاطر سپردن نکات جدید برای فرد مشکل خواهد بود.

با این ‌که نمی ‌توان به طور کلی جلوی این بیماری را گرفت اما با انجام کارهایی مانند فعال نگه داشتن مغز توسط مطالعه، انجام فعالیت‌ های ذهنی و داشتن یک رژیم غذایی سالم شاید بتوان احتمال بروز این بیماری را کاهش داد.

طبق نتایج ارائه شده توسط محققان، رژیم غذایی سرشار از روغن زیتون، آجیل،‌ ماهی، گوشت مرغ و برخی از انواع میوه‌ ها و سبزیجات، می ‌تواند احتمال بروز بیماری آلزایمر را کاهش دهد.

محققان دانشگاه کلمبیا در نیویورک، دریافته ‌اند افرادی که مواد غذایی مفید برای سلامت مغز مصرف می ‌کنند ۴۰ درصد کمتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

شاید رژیم غذایی مناسب، بهترین و ساده ‌ترین راه برای کاهش ریسک احتمال ابتلا به این بیماری باشد.

طبق نظر این محققان از آن جا که درمانی برای این بیماری وجود ندارد، پیشگیری بهترین راه است؛ مخصوصاً زمانی که سن افراد افزایش می ‌یابد. پس اگر رژیم غذایی مناسب را رعایت کنیم، به این معنی خواهد بود که احتمال ابتلا به این بیماری در میان افراد کاهش خواهد یافت.

در حالی که سایر تحقیقات بر تاثیر ماده ‌ای خاص تمرکز داشتند، این افراد روی گروهی از مواد غذایی که به نظر می‌آید با ابتلا به این بیماری مرتبط بوده‌ اند، کار کردند؛ چرا که مواد غذایی هیچ‌ وقت به تنهایی مصرف نمی ‌شوند و تاثیر آن ها در حقیقت به عملکرد آن ها در کنار هم مربوط می‌‌ باشد.

طبق نتایج این تحقیق، مصرف برخی از مواد و پرهیز از بخشی دیگر می ‌تواند در پیشگیری از بیماری آلزایمر مفید واقع شود.

مصرف برخی از مواد غذایی مانند اسیدهای چرب اشباع موجود در گوشت قرمز و کره باید منع شود. اما سایر مواد مانند اسیدهای چرب امگا ۳، امگا ۶، ویتامین E و ویتامین B12 برای سلامت مغز مفید بودند.

برای مطالعه در مورد این مساله، ‌گروه به مدت ۴ سال، اطلاعاتی در مورد رژیم غذایی ۲۱۴۸ فرد سالم بالای ۶۵ سال را جمع ‌آوری کردند.

از میان این افراد ۲۵۳ نفر به این بیماری مبتلا شدند. اما طبق نتایج تحقیق، افرادی که به این بیماری مبتلا نشده‌ بودند، بیش تر، از سالادهای همراه با روغن زیتون، آجیل، ماهی، گوجه فرنگی، گوشت مرغ، سبزیجاتی مانند بروکلی، میوه و سبزیجاتی دارای برگ ‌های سبز تیره مصرف کرده و میزان مصرف گوشت قرمز و مواد لبنی پُر چرب را کاهش داده بودند.

محققان بر این عقیده هستند که رژیم ‌های غذایی به شیوه ‌های مختلفی بر پیشگیری و محافظت در برابر این بیماری عمل می ‌کنند.

بر اساس نظر این محققان، ممکن است این رژیم به دلیل در بر داشتن موادی مانند اسیدهای چرب امگا ۳ و آنتی‌ اکسیدان‌ ها به طور مستقیم بر سلامت مغز و محافظت از آن تاثیر بگذارد.

با این ‌که اثر این نوع رژیم‌ های غذایی قطعی نشده اما حتی اگر این رژیم غذایی تنها احتمالی برای جلوگیری از آلزایمر باشد، می ‌توان با رعایت آن، درصد احتمال ابتلا را کاهش داد.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

دریافت دوزهای بالای روزانه ویتامین های B می ‌تواند شروع بیماری آلزایمر را به تاخیر بیندازد و یا حتی متوقف کند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه یک بررسی جدید نشان می ‌دهد، اضافه کردن مکمل‌ های ویتامین B به رژیم غذایی ممکن است سرعت کوچک شدن مغز در افراد سالمند دارای نشانه‌ های هشداردهنده این بیماری را به نصف برساند.

کوچک شدن مغز، که بخش طبیعی پیری است، در افراد مبتلا به نارسایی خفیف شناختی (Mild Cognitive Impairment (MCI،عارضه‌ ای که مقدمه بروز آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل یا دمانس است،‌ سریع‌ تر رخ می ‌دهد.

گروه دانشمندانی که این تحقیق را انجام داده ‌اند، معتقدند درمان با ویتامین می ‌تواند پیشرفت بیماری را به تاخیر بیندازد یا متوقف کند،‌ اما تاکید کردند که تحقیق بیشتری برای به آزمون گذاشتن این نظریه لازم است.

در این پژوهش که نتایج آن در ژورنال آنلاین “کتابخانه عمومی علوم” One منتشر شده است، تحلیل ‌رفتگی مغز در ۱۶۸ فرد داوطلب بالای ۷۰ سال که تشخیص MCI در آن ها داده شده بود، مورد بررسی قرار گرفت.

در طول دوره دوساله بررسی،‌ نیمی از این افراد روزانه یک قرص حاوی دوزهای بالای ویتامین‌ های B شامل اسید فولیک (فولات)، B6 و B12 مصرف می ‌کردند. بقیه افراد یک قرص دارونما بدون اجزای فعال دریافت می ‌کردند.

این کارآزمایی، که توسط پژوهشگران دانشگاه آکسفورد با همکاری پژوهشگران نروژی انجام شد، نتایج قابل ‌توجهی را به بار آورد.

به طورمیانگین در افرادی که ویتامین‌ های B دریافت می ‌‌کردند، سرعت تحلیل‌ رفتن مغز تا ۳۰ درصد کاهش پیدا کرده بود. در برخی از موارد این کاهش تا حد ۵۳ درصد بود.

دیوید اسمیت، یکی از سرپرستان این تحقیق در بخش داروشناسی دانشگاه آکسفورد گفت: “این نتایج بسیار جالب ‌توجه و تاثیرگذار بود. نتایج بیش از حدی بود که ما انتظار داشتیم.”

“امید ما این است که این درمان ساده و بی‌ خطر بروز بیماری آلزایمر را در بسیاری از افراد مبتلا به مشکلات خفیف حافظه‌ را به تاخیر بیندازد.”

ربکاوود،‌رئیس ارشد سازمان خیریه انگلیسی بنیاد پژوهش آلزایمر که در تامین هزینه این تحقیق شرکت داشت، نیز گفت که نتایج آن “بسیار مهم” است.

او افزود: “این یافته‌ های قوی باید الهام بخش انجام کارآزمایی‌ های گسترده ‌تر برای پیگیری افرادی شود که انتظار می‌ رود مبتلا به آلزایمر شوند و ما امیدواریم که موفقیت بیشتری به دست آوریم.”

بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت تخمین زده می ‌شود که ۳۷ میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل یا دمانس زندگی می ‌کنند، و اکثریت این موارد ناشی از بیماری آلزایمر است.

علائم MCI شامل لغزش‌ های حافظه و مشکلات گفتاری است که آن قدر جدی نیست که بر زندگی روزانه فرد تاثیر بگذارد اما نیمی از افرادی که به این عارضه مبتلا هستند در طول پنج سال به زوال عقل مبتلا می ‌شوند.

افرادی بالای ۶۰ سال غیر مبتلا به MCI به طور طبیعی با میزانی در حدود ۵/۰ درصد در سال دچار کوچک شدن مغز می ‌شوند.

کوچک شدن مغز در افراد مبتلا به MCI با سرعتی دو برابر این مقدار رخ می ‌دهد و افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است در هر سال ۵/۲ درصد حجم مغزشان را از دست بدهند.

به گفته این دانشمندان دوز ویتامین ‌های B در این کارآزمایی بسیار بالاتر از حدی بود که در یک رژیم غذایی طبیعی یا مکمل‌ های معمول ویتامینی وجود دارد.

اسمیت البته هشدار می ‌دهد که مردم نباید عجله کنند و شروع به مصرف دوزهای بالای ویتامین B کنند که اثرات درازمدت آن ها نامعلوم است.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

برخی از والدین فکر می‌کنند که شکم نوزادشان هر روز باید کار کند که این صحیح نیست.

یبوست در نوزادان به این معنی است که مدفوع به حدی سفت باشد که نتواند به راحتی دفع شود، اما کم بودن تعداد دفعات دفع، هیچ ارتباطی به یبوست ندارد. یک نوزاد سالم، یک تا چهار بار در روز مدفوع می کند.

نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند ممکن است یک بار به ازای هر نوبت مصرف شیر، دفع داشته باشند.

با افزایش سن معمولا تعداد دفعات دفع کاهش می‌یابد، ولی به حجم آن اضافه می‌شود.

در حالت طبیعی یک کودک سه چهار ساله، بین ۳ تا ۴ بار در روز تا ۳ بار در هفته اجابت مزاج خواهد داشت.

چه عواملی باعث یبوست در نوزاد می شوند؟

یکی از مهم‌ترین عوامل یبوست ‌زا در شیرخواران، تغییر شیر کودک از شیر مادر به شیر گاو یا شیر خشک است. این تغییر می‌تواند عادات دفع شیرخوار را خصوصا در دو سه هفته ابتدای تولد تغییر دهد.

مصرف شیر گاو نیز یکی از مهم‌ترین عوامل یبوست ‌زا در نوزادان به حساب می‌آید.

برخی نوزادان در زمان اجابت مزاج به خود فشار می‌آورند و صورتشان سرخ می‌شود که این مساله ربطی به یبوست ندارد.

از مهم‌ ترین دلایل یبوست در نوزادان می‌توان به این موارد اشاره کرد:

تغییر عادات و رژیم غذایی نوزاد

مصرف زیاد شیر گاو به خصوص زیر سن ۲ سالگی

عدم مصرف آب و مایعات

تغییر محل زندگی و تغییر توالت ‌ها

مسافرت

ترس از محیط توالت‌ (مثل وجود سوسک)

تب و ناخوشی

کم‌ کاری غده تیروئید

دیابت

کمبود پتاسیم

افزایش کلسیم

مصرف داروهای ضد تشنج

بازیگوشی و عدم توجه به اجابت مزاج

چه کنیم تا یبوست نوزاد برطرف شود؟

* به کودک مقدار کافی آب یا دیگر مایعات را بدهید.

* از غذاهای پُر فیبر مثل انواع لوبیا،‌ نخود سبز ، زردآلو، آلو و هلو استفاده کنید.

* شکم کودک را ماساژ ملایم دهید.

* در صورتی که کودک از شیر خشک تغذیه می‌کند، آب آن را افزایش دهید.

* به کودکان بالای شش ماه، آبمیوه‌هایی مثل آب گلابی یا هلو بدهید.

* به کودک آموزش دهید که هنگام نیاز به اجابت مزاج، حتما به توالت برود و این مساله را به تاخیر نیندازد.

1181414019339249203172210411301051161915153.jpg

مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

گزارشات نشان می ‌دهد که هر ساله 65 تا 76 میلیون نفر در ایالات متحده آمریکا با بیماری‌ هایی که مربوط به نوع مصرف مواد غذایی و رژیم‌ های نادرست است، متولد می‌ شوند که از این تعداد 325 هزار نفر در بیمارستان بستری شده و بین پنج تا 9 هزار نفر هم جان خود را از دست می ‌دهند. دپارتمان بهداشت آمریکا در این گزارش به شش مورد که زنان باردار باید برای سلامت خود در نظر داشته باشند، اشاره کرده است.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

کم‌خونی وضعیتی است که در آن تعداد یا اندازه گلبول‌های قرمز و یا مقدار هموگلوبین موجود در خون کاهش یافته و تبادل اکسیژن و دی‌اکسیدکربن بین خون و سلول‌هادچار اختلال می‌شود. از علل ایجادکننده کم‌خونی می‌توان کمبودهای تغذیه‌ای، خونریزی، ناهنجاری‌های ژنتیکی، بیماری‌های مزمن و یا مسمومیت‌های دارویی را نام برد. منظور از کم‌خونی‌های تغذیه ای کم‌خونی‌هایی است که در اثر دریافت ناکافی مواد مغذی ایجاد می‌شوند.

از مهم‌ترین مواد مغذی جهت خون‌سازی که کمبود آن‌ها موجب بروز کم‌خونی می‌شود می‌توان به آهن،‌ ویتامین ب ۱۲ و اسیدفولیک اشاره کرد. از بین آن‌ها کم‌خونی ناشی از فقر آهن یکی از شایع‌ترین کم‌خونی‌های تغذیه‌ای است.

کم‌خونی ناشی از فقر آهن

فقر آهن یکی از شایع‌ترین اختلالات تغذیه‌ای در کشورهای در حال توسعه و مهم‌ترین علت کم‌خونی تغذیهای در کودکان و زنان در سنین باروری است که با ایجاد گلبول‌های قرمز کوچک و کاهش میزان هموگلوبین مشخص می‌شود که این بیماری سبب اتلاف منابع و مراقبت‌های بهداشتی، کاهش بهره‌وری در اثر افزایش میزان مرگ و میر ابتلا به بیماری در مادران و کودکان و بالاخره کاهش ظرفیت جسمی‌ و روانی در بخش بزرگی از جامعه می‌شود.

میزان نیاز به آهن

میزان نیاز به آهن براساس سن، جنس و وضعیت فیزیولوژیکی افراد متفاوت است. مثلا زنان باردار به علت افزایش حجم خون، رشد جنین و جفت و سایر بافت‌ها به آهن بیشتری نیاز دارند. به همین دلیل بیش از سایرین در معرض خطر کم‌خونی قرار دارند. در شیرخواران در صورت سلامت مادران، میزان آهن موجود در شیر مادر برای ۶ـ۴ ماه اول زندگی کافی است. ولی در مورد نوزادانی که با وزن کم متولد می‌شوند، ذخایر آهن کم بوده و باید از ۳ ماهگی آهن اضافی به صورت قطره خوراکی خورانده شود. همچنین بستن پیش از موقع بند ناف نیز به این دلیل که نوزاد را از یک سوم کل خونش محروم می‌کند، خطر فقر آهن را افزایش می‌دهد.

دلایل فقر آهن

دلایل گوناگونی برای کمبود آهن وجود دارد که از آن جمله می‌توان به علل زیر اشاره کرد

۱ ـ دریافت ناکافی آهن به دلیل رژیم غذایی مورد استفاده که در آن آهن کمی ‌وجود دارد، مانند بعضی از رژیم‌های گیاه خواری.

۲ ـ جذب ناکافی آهن در اثر اسهال، کاهش ترشح اسید معده، مشکلات گوارشی یا تداخلات دارویی و داروهایی مثل کلستیرامین، سایمتیدین، پانکراتین، رانیتیدین و تتراسایکلین).

۳ ـ افزایش نیاز به آهن برای افزایش حجم خون در دوران نوزادی، نوجوانی، بارداری و شیردهی.

۴ ـ خون‌ریزی زیاد در دوران عادت ماهانه و یا در اثر جراحات یا ناشی از همورویید (بواسیر) یا بیماری‌های بدخیم و انگل‌ها. کمبود آهن در مردان بزرگسال معمولا در اثر از دست دادن خون است.

علایم کم‌خونی ناشی از فقر آهن

بعضی از علایم کم‌خونی فقر آهن عبارتند از:

رنگ پریدگی پوست، زبان و مخاط داخل لب و پلک چشم‌ها، خستگی زودرس، سرگیجه و سردرد، خواب رفتن و سوزن سوزن شدن دست و پاها، حالت تهوع و در کم‌خونی شدید گود شدن روی ناخن(ناخن قاشقی).

درمان کم‌خونی ناشی از فقر آهن

برای درمان کم‌خونی از چند روش استفاده می‌شود که بهترین و کم‌خطرترین آن‌ها استفاده از مکمل‌های خوراکی است. درمان با نمک‌های ساده آهن مثل سولفات فروی خوراکی کاملا موثر بوده و به شکل قرص، کپسول یا مایع است و باید مصرف آن‌ها تا چندین ماه ادامه یابد.

چنانکه این قرص‌ها با معده خالی مصرف شوند جذب آن‌ها بهتر و بیشتر صورت می‌گیرد، ولی در این حالت سبب تحریک معده و بروز مشکلات گوارشی می‌شوند. عوارض گوارشی ناشی از مصرف آهن نظیر تهوع، دل پیچه، سوزش قلب، اسهال یا یبوست را می‌توان به حداقل رساند، به شرطی که آهن را با میزان بسیار کم مصرف کرده و به تدریج به میزان آن افزوده تا به حد مورد نیاز بدن برسد. بهتر است قرص آهن در آخر شب قبل از خواب استفاده شود تا عوارض ناشی از آن کاهش یابند.

ویتامینC جذب آهن را افزایش می‌دهد. به همین دلیل معمولا مصرف ویتامین C به همراه آهن پیشنهاد می‌شود. علاوه بر درمان دارویی باید به میزان آهن قابل جذب در غذا نیز توجه کرد. جذب آهن غذا اغلب تحت تاثیر شکل آهن موجود در آن می‌باشد. آهن موجود در پروتئین‌های حیوانی مانند گوشت گاو، ماهی، پرندگان (آهن هم) بیشتر جذب می‌شود، در حالی که جذب آهن پروتئین‌های گیاهی مانند سبزی‌ها و میوه‌ها (آهن غیرهم) کمتر می‌باشد. باید توجه داشت که ویتامینC جذب آهن سبزی‌ها و میوه‌ها (آهن غیرهم) را بیشتر می‌کند. مصرف چای همراه یا بلافاصله بعد از غذا می‌تواند جذب آهن را تاحدصفر تا پنج درصد کاهش دهد.

قهوه، تخم‌مرغ، شیر و لبنیات، نان گندم، حبوبات (حاوی اسید فیتیک) و فیبرهای غذایی جذب آهن را به علت تشکیل کمپلکس‌های نامحلول کاهش می‌دهند. بنابراین فرآورده‌های حاوی آهن، طی یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از مصرف هر یک از این مواد نباید مصرف شود.

منابع غذایی آهن دار

منابع غذایی آهن‌دار عبارتند از جگر، قلوه، گوشت قرمز، ماهی، زرده تخم‌مرغ، سبزی‌های دارای برگ سبز تیره مانند جعفری، اسفناج و حبوبات، مثل عدس و لوبیا همچنین میوه‌های خشک (برگه‌ها) بخصوص برگه زردآلو و دانه‌های روغنی.

عوامل افزایش دهنده جذب آهن و منابع غذایی آن‌ها:

ـ اسید سیتریک و اسید اسکوربیک یا ویتامین ث که در آلو، خربزه، ریواس، انبه، گلابی، طالبی، گل کلم، سبزی‌ها، آب پرتقال، لیمو شیرین، لیمو ترش، سیب و آناناس وجود دارند می‌توانند عوامل افزایش دهنده جذب آهن در بدن باشند.

۲ ـ اسید مالیک و اسید تارتاریک که در هویج، سیب زمینی، چغندر، کدوتنبل، گوجه فرنگی، کلم پیچ و شلغم موجود است نیز سبب افزایش جذب آهن می‌شوند.

۳ ـ محصولات تخمیری مثل سس سویا نیز در این دسته از عوامل گنجانده می‌شود.

توصیه‌های کلی زیر را به کار ببندید:

۱ ـ استفاده از غذاهایی که غنی از آهن می‌باشند.

۲ ـ استفاده از منابع غذایی حاوی ویتامین ث هر وعده غذایی جهت جذب بهتر آهن (مثل پرتقال، گریب‌فروت، گوجه فرنگی، کلم، توت فرنگی، فلفل سبز، لیمو ترش)

۳ ـ گنجاندن گوشت قرمز، ماهی یا مرغ در برنامه غذایی.

۴ ـ پرهیز از مصرف چای یا قهوه همراه یا بلافاصله بعد از غذا.

۵ ـ برطرف کردن مشکلات گوارشی و یبوست.

۶ ـ تصحیح عادات غذایی غلط (مثل مصرف مواد غیر خوراکی مانند خاک، یخ) که خود از علایم کم خونی فقر آهن می باشند.

۷ ـ مشاوره با پزشک و متخصص تغذیه جهت پیشگیری به موقع و یا بهبود کم‌خونی.

۸ ـ استفاده از نانهایی که از خمیر ورآمده تهیه شده‌اند.

۹ ـ استفاده از خشکبار مثل توت خشک، برگه آلو، انجیر خشک و کشمش که منابع خوبی از آهن هستند.

۱۰ ـ استفاده از غلات و حبوبات جوانه زده.

۱۱ ـ شست و شو و ضد عفونی کردن سبزی‌هایی که استفاده می‌کنید.

۱۲ ـ شستن کامل دستها با آب و صابون قبل از تهیه و مصرف غذا و پس از هر بار اجابت مزاج

۱۳ ـ مصرف روزانه یک قرص آهن از پایان ماه چهارم بارداری تا سه ماه پس از زایمان در زنان باردار.

۱۴ ـ مصرف قطره آهن همزمان با شروع تغذیه تکمیلی تا پایان ۲ سالگی در کودکان.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

برای اکثر ما،بدست آوردن تعادل در زندگی یک امر بسیار حیاتی و مهم است و جنبه های مختلف زندگی نظیر فعالیت های درسی،ورزشی،شغلی،اجتماعی و…را در بر می گیرد.ایجاد تعادل در تغذیه نیز به همین ترتیب است.برای اینکه بدن خود را در بهترین وضعیت حفظ کنید لازم است که نوع و زمان مصرف مواد غذایی را به دقت تنظیم نمایید.

یک رژیم غذایی متعادل به معنا مصرف مواد مختلف برای اشخاص مختلف است.یک رژیم غذایی خاص لزوماً برای همه افراد مناسب نیست ولی صرف نظر از سن یا سطح فعالیت برای تغذیه مناسب سه اصل کلی وجود دارد:تعادل ، تنوع و میانه روی

تعادل

بدست آوردن تعادل دو حیطه را در بر می گیرد.نخست آنکه شما باید مابین مقدار کالری دریافتی و میزان کالری که می سوزانید تعادل برقرار کنید به عنوان نمونه یک دختر شانزده ساله ممکن است در فعایلت روزمره تنها نیاز به ۱۸۰۰ کالری داشته باشد اگر این فرد در یک تیم بسکتبال نیز بازی کند ممکن است نیازش تا ۲۴۰۰ کالری در روز افزایش یابد.برای ثابت نگه داشتن وزن این ورزشکار باید به طور متوسط ۲۴۰۰ کالری در روز مصرف نماید.دوم آنکه لازم است دریافت مواد غذایی انرژی زا یعنی کربوهیدراتها،پروتئین و چربی را متعادل سازد.حدود ۵۰ تا۶۰ درصد کالری شما باید از کربوهیدراتها،۱۲ تا ۲۰ درصد از پروتئین و ۲۰ تا ۲۵ درصد از چربی تأمین شود.

تنوع

برای اینکه بدن شما سالم بماند نیاز به مواد غذایی بسیار متفاوتی دارد و بهترین راه برای اینکه اطمینان بیابید تمام مواد غذایی مورد نیازتان تأمین شده،مصرف مواد غذایی متنوع است.هر گروه غذایی تأمین کننده مواد غذایی خاص است و هر غذای خاص ترکیب منحصر به فردی از مواد مغذی دارد. به عنوان مثال:

فراورده های لبنی پروتئین و کلسیم را فراهم می سازد.

فراورده های گوشتی آهن،روی و پروتئین را فراهم میکند.

غلات دارای کربوهیدرات و ویتامین های خانواده B فراوان است.

میوه جات و سبزیجات حاوی ویتامین های C و A و تعدادی از عناتصر معدنیم کم یاب هستند .

اگر یکی از گروه های غذایی را از وعده های غذایی خود حذف کنید در واقع آن دسته از مواد غذایی را که توسط آن گروه تامین می شود از دست داده اید و خطر پیدایش عدم تعادل و عدم کیفایت مواد مغذی وجود دارد. این امر می تواند به کاهش کارآیی و مشکلات احتمالی طو لانی مدت برای سلامتی منجر شود.

در میان گروه های غذایی، هر غذا تا حدودی مواد مغذی متفاوتی دارد سیب و موز غنی از پتاسیم فراوانی هستند.حال آنکه مرکبات و طالبی دارای ویتامین سی هستند رژیم خود را از تمام گروههای غذایی تشکیل دهید و در هرگروه نیز انتخابهای خود را تغییر دهید

میانه روی

اکثر مردم بیش از آنکه از کمبود مواد غذایی رنج ببرند،بیش از حد مورد نیاز از مواد غذایی استفاده می کنند و معمولاً غذای مصرفی آنها دارای کالری زیاد و چربی،کلسترول و سدیم بسیار بالا میباشد.میانه روی در مصرف این قبیل غذاها بخشی از یک رژیم غذایی متعادل است.

بریدن و دور ریختن چربی قابل مشاهده نظیر دنبه گوشت،پوست مرغ و… آسان است.ولی حذف پربی نهفته در غذاها دشوار میباشد.غذاهایی از قبیل پیراشکی،کلوچه،کیک،گوشت سرخ کرده،سیب زمینی سرخ کرده،لازانیا و پیتزا ممکن است مقدار زیادی چربی داشته باشد.

هرم مواد غذایی

باز کردن کلید تغذیه موفقیت آمیز از طریق تعیین نیازهای تغذیه ای فرد بر مبنای سن و میزان فعالیت و و سپس ترجمه این نیازها به انتخاب های غذایی امکان پذیر است . هرم مواد غذایی میتواند به شما کمک کند تا غذاهای را بر گزینید که به تعادل ، تنوع و میانه روی برسید .

در قاعده این هرم غلات و حبوبات نظیر انواع نان ، برنج و ماکارونی قرار دارد . این مواد غذایی دارای مقادیر زیادی کربوهیدرات هستند و باید اساس و زیر مبنای رژیم غذایی شما را تشکیل دهند و بیش از سایر مواد غذایی از آنها استفاده کنید .

میوه جات و سبزی جات لایه بعدی هرم را تشکیل می دهند. اغلب مردم به اندازه کافی از میوه و سبزی استفاده نمی کنند . بدین ترتیب از مواد مغذی موجود در این غذاها محروم می شوند .

فرآورده های گوشتی و لبنی لایه بعدی را تشکیل می دهند . این غذاها اغلب منشاء حیوانی دارند. از آنجا که این مواد غذایی دارای چربی زیادی هستند سعی کنید از انواع کم چرب ( مثل شیر کم چرب ، گوشت لخم و…) استفاده نمایید.

در رأس هرم چربی ها ، شیرینی جات و انواع روغن قرار دارند. غذاهایی نظیر سس سالاد ،پنیر خامه ای،کره،مارگارین،شربت،شیرینی دارای کالری زیادی هستند و ویتامین و مواد معدنی آنها کم است. حتی الامکان کمتر از این غذاها استفاده کنید .


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

زمانی تصور می‌شد که رژیم‌های غذایی نقشی در مرگ‌های ناشی از سرطان ندارند. امروزه محققان ثابت کرده‌اند که رژیم غذایی روزانه افراد نقش مهمی‌‌ در پیشگیری، بروز و درمان انواع سرطان‌ها ایفا می‌کند. با پذیرش این حقیقت که انسان هر روزه ملزم به مصرف غذا می‌باشد و به دلیل تعداد و تنوع سرطان‌هایی که بطور بالقوه با رژیم غذایی در ارتباط هستند، می‌توان گفت که در حدود یک سوم سرطانهایی که در نهایت منجر به مرگ می‌شوند با آنچه که می‌خوریم در ارتباط هستند. تاثیر تحولاتی که امروزه در نوع زندگی و عادات غذایی مردم صورت گرفته است را نمی‌توان در ایجاد چنین بیماری‌هایی نادیده گرفت.

بدون شک استعداد ابتلا به سرطان در افراد مختلف به دلیل تفاوت‌های زمینه‌ای و ذاتی با یکدیگر متفاوت است و علاوه بر ویژگی‌های وراثتی، ‌عوامل بیرونی نیز در ایجاد سرطان‌ها تاثیر بسزایی دارند. با وجود شیوع روزافزون سرطان در سراسر دنیا هر روزه خبرهای امیدوار کننده‌ای درباره این بیماری‌ها می‌شنویم. اگر نمی‌توانیم در عوامل محیطی خود تغییری ایجاد کرده و یا اگر نمی‌توانیم بر محیط زیست و عوامل تهدیدکننده موجود در آن غلبه کنیم، اما می‌توانیم با اصلاح و متعادل ساختن الگوهای غذایی خود در طول زندگی احتمال ابتلا به سرطان را در خود به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش دهیم.

مطالعه جمعیت‌هایی که از یک منطقه به منطقه دیگر مهاجرت می‌کنند و در نتیجه مهاجرت، فرهنگ غذایی خود را نیز تغییر می‌دهند، ‌نشان داده است که این مردم در اثر تغییر الگوی غذایی و پذیرش الگوی جدید، در معرض ابتلا به سرطان‌های شایع در منطقه قرار می‌گیرند.

بین تغذیه و رژیم غذایی با سرطان ارتباطی پیچیده وجود دارد. غذایی که می‌خوریم به طور بالقوه می‌تواند حاوی مواد سرطان‌زا و پیش‌ساز سرطان و یا بالعکس دارای مواد ضدسرطانی باشد.

ماهیت سرطان و ارتباط آن با رژیم غذایی در مناطق مختلف متفاوت است. از این رو نمی‌توان دستورالعمل‌های یکسان را برای تمام مردم پیشنهاد کرد. به طور مثال در کشورهای صنعتی شمال آمریکا و اروپا مشکل بیش‌بود تغذیه‌ای (over nutrition) در بروز سرطان‌ها مطرح می‌باشد و بنظر می‌رسد که رژیم‌های پرچربی و پرکالری رایج در این کشورها با شیوع روزافزون انواع مختلف سرطانها در ارتباط باشد. در مقابل، ماهیت مشکل در کشورهای در حال توسعه اساساً متفاوت است. آنچه که در این کشورها مساله‌ساز می‌باشد کمبودهای تغذیه‌ای (Under Nutrition) و محدودیت تنوع در الگوی غذایی است. در چنین الگویی میزان ویتامین‌ها و مواد مغذی که برای سلامت افراد ضروری هستند ناکافی است. علاوه بر آن مشکلات مربوط به انبار و نگهداری غذا نیز کیفیت غذای مصرفی این مردم را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

تفاوت در ماهیت رابطه سرطان و رژیم غذایی بین ملل مختلف ایجاب می‌کند که دستورالعمل‌های اجرایی برای هر ملتی با توجه به خصوصیات آن جمعیت پیشنهاد شود. در ادامه خلاصه‌ای از دستورالعمل‌های توصیه شده توسط سازمان‌های حمایتی، ‌محققان، آژانس‌های دولتی و ارگان‌های بهداشتی که قابل استفاده برای عموم مردم می‌باشد، آورده شده است.

۱ ـ رژیمی‌متنوع داشته باشید. به خاطر داشته باشید که مواد مغذی مورد نیاز شما تنها از یک یا دو منبع تامین نشود. در رژیم روزانه خود از تمام گروه‌های غذایی: میوه‌ها، سبزیها، غلات، گوشت، محصولات لبنی و… استفاده کنید.

۲ ـ وزن خون را همواره در حد متعادل نگه‌دارید. چاقی عامل اصلی بوجود آورنده بسیاری از بیماری‌ها از قبیل بیماری‌های قلبی، ‌عروقی، فشارخون، دیابت و زمینه‌ساز بعضی از سرطان‌ها است.

۳ ـ مصرف چربی زیاد، ‌غذاهای حاوی چربی اشباع شده و کلسترول را محدود کنید. رژیمی‌که چربی آن بالاست می‌تواند خطر ابتلا به سرطان‌های پستان، ‌پروستات، کولون و رکتوم را افزایش دهد.

۴ ـ میزان غذاهای نشاسته‌ای و فیبری را در رژیم خود افزایش دهید. به آسانی می‌توان مقدار نشاسته و فیبر رژیم را با خوردن میوه‌ها، ‌سبزی‌ها، سیب‌زمینی، دانه‌ها، نان‌ها و غلات کامل افزایش داد. یک رژیم پرفیبر احتمال ابتلا به سرطان کولون و رکتوم را کاهش می‌دهد.

۵ ـ مصرف شیرینی را محدود کنید. الگوهای غذایی حاوی شیرینی و غذاهای شیرین، اغلب پرچرب، با کالری زیاد و تهی از مواد مغذی و معدنی می‌باشند که چنین رژیمی‌زمینه‌ساز بروز بعضی از سرطان‌ها است.

۶ ـ نمک رژیم غذایی خود را تا حد ممکن کاهش دهید.

۷ ـ مصرف نوشابه‌های الکلی را قطع کنید. مصرف الکل می‌تواند منجر به سرطان دهان، حلق، مری و کبد شود. میزان ابتلا به سرطان در الکلی‌هایی که سیگار می‌کشند چندین برابر است.

چه غذاهایی را انتخاب کنیم؟

با انتخاب و گنجاندن غذاهای زیر در الگوی غذایی روزانه خود می‌توانید احتمال ابتلا به سرطان را کاهش دهید.

ـ فیبر غذایی: فیبر قسمتی از ساختمان سلول گیاهی است که دستگاه گوارش انسان قادر به هضم آن نمی‌باشد. فیبر به حرکت غذا در لوله گوارش و دفع ضایعات آن از بدن و در نتیجه حفظ سلامت دستگاه گوارش کمک می‌کند. داشتن رژیمی‌که میزان فیبر آن بالا و چربی آن پایین باشد، احتمال ابتلا به سرطان کولون و رکتوم را می‌کاهد. میزان مصرف فیبر در جوامع امریکایی ۱۱ گرم در روز می‌باشد که به توصیه انستیتو بین‌المللی سرطان NCI این میزان باید به ۳۰ ـ ۲۰ گرم در روز افزایش یابد. NCI مصرف بیش از ۳۵ گرم فیبر در روز را توصیه نمی‌کند زیرا مصرف بیش از این میزان می‌تواند اثرات نامطلوبی به وجود آورد.

برای یافتن فیبر مورد نیاز، به جای مکمل‌های فیبری مصنوعی، از منابع غذایی غنی از فیبر استفاده کنید. به این منظور انواع نان ها، ماکارونی‌ها و غلات تصفیه نشده را در رژیم خود بگنجانید. سعی کنید مصرف محصولاتی که از آردهای تصفیه شده ساخته می‌شوند را کم کنید.

سیب درختی، هلو، گلابی و حتی سیب‌زمینی را با پوست و محصولاتی که از آردهای تصفیه شده ساخته می‌شوند را کم مصرف کنید. لوبیا و نخود پخته منابع بسیار خوبی از فیبر هستند. غذاهای پرفیبر معمولا چربی پایینی دارند.

ـ در رژیم غذایی روزانه خود تا حد امکان از گوشت‌های کم چرب استفاده کنید. قبل از این که گوشت را بپزید تمام چربی‌های قابل رویت آن را جدا کنید و دور بریزید و اگر چربی باقی ماند، قبل از خوردن آن را جدا کنید. مصرف ماهی را افزایش دهید. گوشت سفید را به جای گوشت قرمز استفاده کرده و قبل از پخت، پوست و چربی آن را جدا کنید.

ـ میوه‌ها و سبزی‌ها را جایگزین تنقلات سرخ‌شده و پرچرب کنید.

ـ به جای مواد لبنی پرچرب (شیر کامل، ‌خامه، سرشیر و…) از محصولات لبنی کم‌چربی استفاده کنید. این گروه از مواد غذایی منابع خوبی از پروتئین، ویتامین‌ها و مینرال‌ها (مواد معدنی) به ویژه کلسیم هستند که برای حفظ سلامت فرد مفید می‌باشند.

ـ مصرف غذاهای حاوی ویتامینA ، بتاکاروتن و ویتامینC احتمال ابتلا به سرطان‌ها را کاهش می‌دهند. میوه‌ها و سبزی‌های زیادی وجود دارند که دارای مواد فوق می‌باشند. سعی کنید در رژیم غذایی روزانه خود از سبزی‌های برگی شکل سبز تیره، ‌زرد و نارنجی و میوه‌ها بویژه مرکبات استفاده کنید.

ـ سبزی‌های خانواده کلم اغلب کاهش دهنده احتمال ابتلا به انواع سرطان‌ها هستند. این سبزی‌ها منابع خوبی از فیبر، ویتامین‌ها و مینرال‌ها می‌باشند. از این خانواده می‌توان به کلم چینی، کلم بروکلی، کلم بروکسل، کلم پیچ، گل‌کلم و کلم‌قمری اشاره کرد.

تغییر عادات غذایی

ـ لزومی‌ ندارد که شما برای حفاظت خود در مقابل حمله سرطان، غذاهایی را که دوست دارید کنار بگذارید. به جای آن سعی کنید در اغلب موارد غذاهایی را انتخاب کنید که احتمال ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهند و مصرف غذاهایی را که احتمال بروز سرطان را افزایش می‌دهند محدود کنید.

ـ سعی نکنید که عادات غذایی خود را یک شبه تغییر دهید. میوه‌ها و سبزی‌ها را به تدریج و در طول یک دوره چند هفته‌ای به رژیم خود اضافه کنید.

ـ سعی کنید هر بار که به خرید می‌روید یکی از مواد غذایی پرچرب را با مشابه کم‌چرب آن جایگزین کنید.

ـ به جای مواد غذایی که از آردهای تصفیه شده و غلات فرآینده شده درست شده‌اند مانند نانهای سفید، از محصولاتی با آرد کامل و غلات کامل استفاده کنید.

ـ از روش‌هایی برای پخت غذا استفاده کنید که نیازی به افزودن روغن نداشته باشد. مانند تنوری کردن، بخارپز کردن و آب‌پزکردن.

ـ در روش‌هایی مانند کباب‌کردن و بریان‌کردن از تماس غذا با دود جلوگیری کنید. تماس غذا با دود می‌تواند منجر به تولید مواد سرطان‌زا در غذا شود.

ـ سعی کنید غذا را قبل از کباب یا بریان کردن در فویل بپیچید و آن را از منبع حرارتی دور نگهدارید تا مدت زمان پخت طولانی‌تر شود.

ـ سعی کنید با توجه به برچسب غذاها و میزان چربی، کالری و فیبر در آنها، برای هر روز خود یک برنامه غذایی تنظیم کنید


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

۱ـ چاقی یک بیماری مزمن است و مثل هر بیماری مزمن دیگری درمان آن نیاز به زمان دارد.

۲ـ هرگز در درمان چاقی خود از دارو استفاده نکنید، چرا که دارو غذا نیست و در هر حال دارای عوارضی می‌باشد.

۳ـ در درمان چاقی خود هیچگاه عجله نداشته باشید، یادتان باشد که رژیم غذایی با کاهش وزن تدریجی علاوه بر اینکه قابل تحملتر است، عوارضی نداشته، تقریباً غیر قابل بازگشت می‌باشد.

۴ـ چاقی با بسیاری از بیماریها چه مستقیم و چه غیرمستقیم ارتباط دارد مانند: هیپرتانسیون (افزایش فشار خون)، آترواسکلروز (سخت‌شدن جدار رگها)، بیماریهای کبدی و صفراوی (بیشتر سنگ کیسه صفرا)، آرتریت‌ها از جمله آرتروز (استخوانهای هر شخص برای وزن سلامت او طراحی شده است)، اختلالات تنفسی، نقرس، واریس، نازایی، مسمومیت حاملگی، هیرسوتیسم (پرمویی زنان)، چربی بالای خون، فتق و از همه مهمتر احساس محرومیت اجتماعی و حقارت (البته در چاقیهای شدید)

۵ـ چاقی باعث کاهش عمر می‌شود، بطوریکه شرکت بیمه عمر متروپولیتن آمریکا به ازای هر اینچ (۵/۲سانتیمتر) دور شکم بزرگتر از دور سینه دو سال و به ازاء هر چهار کیلوگرم اضافه وزن یک سال کاهش عمر درنظر می‌گیرد.

۶ـ در درمان برخی از بیماریها قبل از مصرف دارو رژیم غذایی داده می‌شود و چه بسا با رعایت رژیم غذایی نیازی به مصرف دارو نباشد. از جمله این بیماریها می‌توان از: افزایش فشار خون، افزایش قند خون و افزایش چربی خون نام برد.

۷ـ علل چاقی : الف) فشارهای درونی، استرسها و افسردگیها

ب) ثانویه به بیماریهایی ازقبیل : هیپوتیروئیدیسم (کم‌کاری تیروئید)، اختلالات هیپوتالاموس و …

ج) مصرف بعضی داروها مثل داروهای ضد بارداری، ضدافسردگی و ضداضطراب و کورتون‌ها

د) اختلال تغذیه‌ای (دریافت بیشتر انرژی و کمی فعالیت)

ه) ژنتیک: ۳۰% علت چاقیها را شامل می‌شود.

از تمامی این عوامل اختلال تغذیه‌ای و یا اگر بهتر گفته شود عادات بد غذایی از همه مهمتر است، بطوریکه اگر شخصی علاوه بر نیاز روزانه‌اش هر روز یک نان سوخاری (که بسیار کالری کمی دارد) اضافه بخورد، بعد از ۲۰ سال پانزده کیلوگرم اضافه‌وزن پیدا خواهد کرد.

۸ـ درمان‌های چاقی به چهار دسته دارویی، استفاده از وسایل و شیوه‌های مخصوص، جراحی و رژیم‌درمانی تقسیم می‌شوند.

الف) درمان دارویی:

ـ داروهای دیورتیک (ادرارآور): که به سرعت با ازدست رفتن آب بدن شخص دچار کاهش وزن (دقت کنید: کاهش وزن نه لاغرشدن) می‌شوند که از نظر علمی نه تنها صحیح نیست بلکه خطرناک نیز می‌باشد. اکثر مؤسساتی که در تبلیغات خود کاهش وزن سریع را نوید می‌دهند از این روش استفاده می‌کنند.

ـ داروهای هورمونی: مثل داروهایی که باعث پرکاری غده تیروئید می‌شوند. این داروها نیز با افزایش کاتابولیسم (مصرف انرژی یا سوخت) باعث کاهش وزن و همچنین لاغرشدن می‌شوند که این روش نیز به دلیل اینکه در روند طبیعی بدن اختلال ایجاد می‌کند، ازنظر علمی صحیح نبوده خطرناک می‌باشد.

ـ داروهای ملین: این داروها با دفع مواد غذایی بدن و جلوگیری از جذب مواد باعث کاهش وزن می‌شوند که واضح است در درازمدت باعث سوءتغذیه و کمبود بعضی مواد موردنیاز بدن خواهند شد. ضمن اینکه خود نیز عوارضی از قبیل شکم‌درد و … دارند.

این داروها همانگونه که از نامشان پیداست با کاهش دادن اشتهای شخص باعث کم‌خوردن و کاهش دریافت انرژی می‌شوند. عوارض آنها بیشتر سوء‌تغذیه، ریزش مو، ضعف و افسردگی می‌باشد. سرگروه این داروها که در ایران زیاد مصرف میشود فن فلورامین میباشد که از سال ۱۹۹۸ مصرف آن به دلیل ایجاد عوارض روی دریچه های قلب ، در آمریکا ممنوع شده و از فارماکوپه آمریکا حذف شده است .

ـ داروهایی که مانع جذب چربی می‌شوند: این داروها که امروزه موردمصرف زیادی پیدا کرده و تبلیغات زیادی در مورد آن انجام می‌شود با اتصال به چربی مواد غذایی مانع جذب آنها می‌شود و بدینوسیله کالری کمتری به بدن می‌رسد. به دلیل اینکه در رژیم غذایی افراد ایرانی بر خلاف غربیها مواد نشاسته‌ای بیشتر است، مصرف آنها کاملاً مؤثر نبوده همچنین این داروها برخلاف تبلیغات انجام شده روی چربی بافتهای بدن تأثیری ندارد. لذا فقط تا زمان مصرف مؤثر بوده ضمن اینکه به دلیل عدم جذب ویتامینهای محلول در چربی مثل ویتامین K,A,D,E شخص دچار کمبود این ویتامین‌ها شده و همچنین این داروها قیمت بالایی دارند. در حال حاضر تحقیقات روی این داروها انجام می‌شود که دارویی ساخته شود که روی چربی بافت بدن هم مؤثر باشد. اگر چنین دارویی ساخته شود جای تمامی رژیمهای تغذیه‌ای را خواهد گرفت.

ب) استفاده از وسایل و شیوه‌های مخصوص: عبارتند از: سونا، ترموتراپی (استفاده از گرمای موضعی) ماساژ درمانی، کمربند لاغری، طب سوزنی، کرمها، پمادها، ژلها، گوشواره لاغری که همگی اینها از نظر علم پزشکی و تغذیه مورد قبول نمی‌باشند و همگی کمابیش باعث ایجاد عوارض می‌شوند. ضمناً بیشتر این راهها بجای کاهش وزن یا لاغری فقط باعث کاهش سایز می‌شوند.

ج) درمانهای جراحی: در موارد چاقی‌های بسیار شدید انجام می‌شود. شامل برداشتن قسمت‌هایی از روده یا معده، بالون‌گذاری داخل معده برای کاهش حجم آن و برداشتن چربی زیر پوست شکم با ساکشن یا لیزر که همگی اینها به دلیل عوارض شدیدی که دارند زیاد مورد توجه نیستند.

د) رژیم درمانی:

ـ آب درمانی: یکی از روشهای قدیمی است و بعد از پایان دوره به دلیل محرومیت شدید غذایی اختلالات گوارشی بهمراه دارد. علاوه بر عوارض شدید جسمانی فقط برای مدت کوتاهی می‌تواند قابل تحمل باشد.

ـ کاهش وزن از طریق ورزش: ورزش یکی از روشهای بسیار مناسب برای برخورداری از جسم سالم و وزن ایده‌آل است. کاهش وزن فقط از طریق ورزش مشکل و دشوار است چرا که مثلاً برای کاهش یک کیلوگرم وزن باید ۲۰ ساعت پیاده‌روی کرد.

ـ کاهش وزن از طریق رژیم غذایی: حذف یک وعده غذایی مثل صبحانه یا شام از جمله این روشهاست که با حذف صبحانه فرد دچار افت قند خون طی روز و کاهش کارآیی روزانه و پرخاشگری شده و درضمن در وعده‌های بعدی با پرخوری جبران می‌شود. ضمن اینکه سوء‌تغذیه نیز از عوارض آن است. بهترین شیوه در این مورد، رژیم غذایی بر مبنای علمی آن است که در آن تمام مواد مورد نیاز بدن در رژیم غذایی تأمین میشود.

ـ کاهش وزن از طریق رژیم غذایی همراه با ورزش: این روش بهترین و اصولی‌ترین روش برای کاهش وزن و داشتن وزن ایده‌آل است. در این روش از یک رژیم غذایی برنامه‌ریزی شده همراه با ورزش متعادل (مانند پیاده‌روی) استفاده می‌شود. این روش سلامت جسم و روح را به ارمغان می‌آورد و عوارضی مانند ریزش مو و چروکیدگی پوست و … را درپی نخواهد داشت. در طی رژیم باید عادات غذایی گذشته را ترک کنید و به عادات غذایی جدید انس بگیرید که این مهمترین اصل در درمان چاقی است.

با توجه به موارد فوق بهترین و سالمترین راه حل ارائه‌شده در مورد درمان چاقی این موارد می‌باشد:

الف) رژیم غذایی صحیح ب) ورزش مناسب و کافی ج) تغییر رفتار و اصلاح عادات بد غذایی

۹ـ در هر رژیم غذایی صحیح باید این گروههای غذایی وجود داشته باشد: شیر و لبنیات، حبوبات و غلات، میوه و سبزیجات، گوشت

۱۰ـ رژیم غذایی باید:

ـ تأمین کننده انرژی مورد نیاز روزانه باشد.

ـ تأمین کننده ریزمغزیها باشد(موادی که به مقدار بسیار کم باید در غذا وجود داشته باشد)

ـ بر اساس فرهنگ غذایی ایرانی باشد.

ـ تنوع لازم را داشته باشد.

۱۱ـ در یک رژیم غذایی اصولی کاهش وزن تدریجی است. بطوریکه حداکثر یک کیلوگرم در هفته مجاز به کاهش وزن می‌باشیم. به همین دلیل باید حوصله داشته و با دقت برنامه خود را اجرا کنید. ضمناً اگر قبل از رژیم عکسی از خود داشته باشید بهتر خواهد بود. توجه داشته باشید با کاهش وزن (درحقیقت رسیدن به وزن ایده‌آل) جوانتر هم به نظر خواهید رسید


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

۱ـ لاغری یک مکانیسم مزمن است و درمان آن مثل هر پروسه مزمن دیگری نیاز به زمان دارد.

۲ـ هرگز در درمان لاغری خود از دارو استفاده نکنید، چرا که دارو غذا نیست و در هر حال دارای عوارضی می‌باشد. (به استثنای داروهای اشتهاآور و تقویتی که توسط پزشک تجویز می‌شود)

۳ـ در درمان لاغری خود هیچگاه عجله نداشته باشید، یادتان باشد که رژیم غذایی با افزایش وزن تدریجی علاوه بر اینکه قابل تحملتر است، عوارضی نداشته، تقریباً غیر قابل بازگشت می‌باشد.

۴ـ علل لاغری :

الف) فشارهای درونی، استرسها و افسردگیها

ب) ثانویه به بیماریهایی ازقبیل : هیپرتیروئیدیسم (پر‌کاری تیروئید)، دیابت (بیماری قند خون بالا)، بیماری‌های انگلی،

بیماری‌های گوارشی و …

ج) اختلال تغذیه‌ای (دریافت کم کالری و زیادی فعالیت)

د) ژنتیک

۵ـ درمان‌های لاغری به دو دسته دارویی و رژیم‌درمانی تقسیم می‌شوند.

الف) درمان دارویی:

ـ داروهای اشتهاآور: این داروها با افزایش اشتها سبب بیشتر خوردن شده، دریافت انرژی توسط بدن را افزایش می‌دهند. سردسته این داروها که در ایران بسیار استفاده می‌شود، سیپروهپتادین می‌باشد. علاوه بر این داروهای تقویتی مثل ویتامین‌ها همچنین عناصر کمیاب مثل روی نیز کاربرد دارند. تمامی این داروها زمانی مؤثرند که شخص از هر نظر سالم باشد.

ـ داروهایی که با احتباس نمک و بدنبال آن آب باعث افزایش وزن می‌شوند: از این گروه دارو می‌توان از کورتون‌ها نام برد. این داروها با احتباس آب و نمک باعث عوارض زیادی برای بدن شده علاوه بر این عوارض گوارشی، استخوانی و … دیگری نیز دارند.

ـ داروهایی که با کاهش متابولیسم بدن باعث افزایش وزن می‌شوند: این داروها به صورت کاذب کم‌کاری تیرویید ایجاد کرده، با کاهش متابولیسم بدن سبب افزایش وزن می‌شوند. این گروه نیز با توجه به برهم‌زدن نظم طبیعی بدن باعث ایجاد عوارض می‌شوند.

ب) رژیم‌درمانی :

ـ ارائه برنامه کامل و علمی از نظر علم تغذیه: اگر شخص کاملاً از نظر بیماری‌های عامل لاغری بررسی شده و در حال سلامت باشد، با استفاده از یک رژیم استاندارد که تمام مسائل تغذیه‌ای در آن رعایت شده باشد قادر به افزایش وزن خواهد بود.

۶ـ با توجه به موارد فوق بهترین و سالمترین راه حل ارائه‌شده در مورد درمان لاغری این موارد می‌باشد:

الف) رژیم غذایی صحیح

ب) ورزش مناسب و کافی

۷ـ در هر رژیم غذایی صحیح باید این گروههای غذایی وجود داشته باشد:

شیر و لبنیات، حبوبات و غلات، میوه و سبزیجات، گوشت

۱۲ـ رژیم غذایی باید:

ـ تأمین کننده انرژی مورد نیاز روزانه باشد.

ـ تأمین کننده ریزمغزیها باشد (موادی که به مقدار بسیار کم باید در غذا وجود داشته باشد)

ـ بر اساس فرهنگ غذایی ایرانی باشد.

ـ تنوع لازم را داشته باشد.

۱۳ـ در یک رژیم غذایی اصولی افزایش وزن تدریجی است. بطوریکه حداکثر یک کیلوگرم در ماه می‌توانید افزایش وزن داشته باشید. به همین دلیل باید حوصله داشته و با دقت برنامه خود را اجرا کنید. ضمناً اگر قبل از رژیم عکسی از خود داشته باشید بهتر خواهد بود.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

شیر مادر بهترین و کاملترین غذا برای شیرخواران زیر ۶ ماه می‌باشد و در این دوران شیر مادر به تنهایی به علاوه قطره مولتی ویتامین (از ۱۵ روزگی) کلیه نیازهای تغذیه‌ای شیرخوار را تامین می‌کند.

غذای کمکی برای شیرخوار باید پس از ۶ ماهگی شروع شود، زیرا بعد از۶ماهگی نیازهای غذایی شیرخوار به تنهایی با شیر برآورده نمی‌شود و لازم است علاوه بر شیر مادر، تغذیه کودک با غذاهای نیمه جامد نیز شروع شود. تغذیه تکمیلی علاوه بر تامین انرژی، دوران بسیار حساسی برای ایجاد عادات صحیح غذایی و استفاده از غذای سفره خانواده است.

شروع تغذیه تکمیلی قبل از ۶ ماهگی به دلیل آماده نبودن دستگاه گوارش شیرخوار برای پذیرش غذاهای دیگر غیر از شیر، اقدام نادرستی است. چون دستگاه گوارش کودک هنوز تکامل نیافته و با کوچکترین آلودگی به علت عدم رعایت بهداشت امکان ابتلا به عفونت‌ها از جمله اسهال افزایش می‌یابد و باعث کاهش یا توقف رشد شیرخوار می‌شود. از طرف دیگر شروع زودرس تغذیه تکمیلی سبب کاهش مدت زمان مکیدن پستان مادر می‌شود. بعلاوه ممکن است غذای کمکی در مقایسه با شیر مادر، انرژی و مواد مغذی کمتری به کودک برساند که موجب اختلال رشد کودک و در نهایت سوءتغذیه او می‌شود. همچنین زود شروع کردن تغذیه تکمیلی احتمال بروز حساسیت به بعضی از مواد غذایی را در کودک افزایش می‌دهد.

نتیجه‌ این که بهترین سن شروع غذای کمکی بعد از پایان ماه ششم زندگی است. البته‌ این به آن معنی نیست که باید دفعات شیردهی را کم کرد، بلکه باید مادر ترغیب شود هر زمان که کودک تمایل دارد شیر خود را به او بدهد و براساس سن کودک چند نوبت نیز غذای کمکی بعد از شیر مادر به او داده شود. اگر غذای کمکی دیر شروع شود کودک تمایل خود را به خوردن غذاهای دیگر و امتحان کردن مزه و طعم‌های جدید از دست می‌دهد. همچنین تکامل عمل جویدن به تعویق می‌افتد و کودک غذای دیگری جز شیر مادر و یا مایعات را نمی‌خورد که‌ این خود منجر به کم غذایی، اختلال رشد و سوء تغذیه می‌شود

.

اصول کلی که باید در مورد تغذیه تکمیلی رعایت شوند عبارتند از

ـ مواد غذایی باید از نظر مقدار و نوع به تدریج به غذای شیرخوار اضافه شود.

ـ ابتدا از یک نوع غذای ساده شروع و به تدریج مخلوطی از چند نوع غذا داده شود.

ـ از مقدار کم شروع و به تدریج بر مقدار آن افزوده شود.

ـ بین اضافه کردن مواد غذایی مختلف حدود ۷ـ۵ روز فاصله لازم است. زیرا شیرخوار باید به یک نوع غذا عادت کند و بعد غذای جدید اضافه شود. اضافه کردن یک به یک مواد سبب می‌شود اگر کودک ناسازگاری به یک ماده غذایی داشته باشد شناخته شود و بتوان آن را از غذا حذف کرد. همچنین دستگاه گوارش کودک فرصت پیدا کند تا به غذا عادت کند.

ـ ابتدا باید غذا رقیق تهیه شود به طوری که غلظت آن کمی‌بیشتر از شیر مادر باشد. سپس به تدریج بر غلظت آن افزوده شود. سفت کردن تدریجی غذا سبب یاد گرفتن عمل جویدن می‌شود.

ـ اگر در شروع غذای تکمیلی، شیرخوار به غذای خاصی بی‌میل بود، نباید در خوردن آن پافشاری کرد و می‌توان یک تا دو هفته آن غذا را حذف و سپس دوباره به او داد.

برای اطلاعات بیشتر در مورد اهمیت شیر مادر اینجا را کلیک کنید.

تغذیه شیرخوار

کودک در ابتدا در مرحله نوزادی از شیر مادر تغذیه می‌کند. با بزرگ‌تر شدن او مواد خوراکی دیگر نیز به فهرست غذایی او اضافه می‌شود تا زمانی که او هم مانند دیگر افراد خانواده تغذیه کند. برخی مادران به راستی نمی‌دانند چه زمان می‌توان کودک را با موادی غیر از شیر تغذیه کرد و حتی گاهی نوع مواد غذایی و مقدار مصرف آنها را بخوبی نمی‌شناسند. در این مبحث سعی شده است در مورد پخت غذاهای کمکی در سنین معین اطلاعاتی داده شود.

شروع غذای کمکی از ۶ ماه به بعد است که با فرنی آغاز می‌شود و طرز تهیه آن را در طرز تهیه فرنی می‌توانید ببینید. بعد از فرنی، تغذیه کمکی کودک حریره بادام و پوره سیب زمینی و … است. کم کم تا یک سالگی، تنوع غذایی باعث رشد قوه چشایی کودک و کشف رنگها و مزه‌ها و بوهای مختلف توسط او می‌شود. با این کار کودک قدرت انتخاب پیدا می‌کند و این مرحله از رشد، اهمیت بسیار زیادی دارد.

تغذیه شیرخوار در ماه هفتم

دو هفته اول: تغذیه با حریره بادام . حریره بادام نیز مانند فرنی از یک قاشق مرباخوری یک بار در روز شروع می‌شود و تا روز ششم و هفتم به ۱۲ قاشق مرباخوری در روز می‌رسد. فراموش نشود که در این مدت به تدریج مقدار و دفعات تغذیه با حریره بادام افزایش می‌یابد و تغذیه با فرنی کم می‌شود.

دو هفته آخر: ضمن ادامه تغذیه با شیر مادر قبل از هر وعده غذای کمکی، در این دو هفته شیرخوار با غذای جدیدی آشنا شده و سوپ به رژیم غذایی او افزوده می‌شود. به ‌این ترتیب که روز اول، صبح و عصر و شب هر بار از ۳ قاشق مرباخوری فرنی یا حریره بادام استفاده می‌کند و ظهر علاوه بر فرنی یا حریره بادام، یک قاشق مرباخوری به سوپ ظهر و شب اضافه اضافه ولی از فرنی یا حریره بادام کم می‌شود تا بر حسب اشتهای کودک مقدار سوپ به ۳ تا ۶ قاشق مرباخوری در هر وعده برسد. طرز تهیه سوپ

برای سهولت کار و رعایت تنوع در غذای شیرخوار، می‌توان یک روز در میان از فرنی و حریره بادام استفاده کرد.

برای تنوع بخشیدن به غذای کودک باید هر چند روز یک بار مواد تشکیل دهنده سوپ را تغییر داد. هر سه روز یکبار می‌توان جو، بلغور، گندم و رشته فرنگی را که قبلا پخته و نرم شده است به اندازه یک قاشق مرباخوری به سوپ اضافه کرد. بعد از اضافه کردن جو، گندم و … بهتر است به اندازه یک قاشق مرباخوری کره یا روغن مایع به سوپ اضافه نمود. افزودن کره یا روغن مایع به غذای شیرخوار به ویژه شیرخوارانی که رشد کافی ندارند به رشد آنان کمک می‌کند. از سبزی‌های نشاسته‌ای و یا سایر سبزی‌ها می‌توان پوره تهیه کرد و به جای یک وعده فرنی، صبح یا عصر از پوره استفاده نمود.

برنامه غذایی کودک در  ماه هشتم زندگی

صبح: ۳ قاشق مرباخوری فرنی یا حریره + نصف زرده تخم مرغ

ساعت ده صبح: ۳ قاشق مرباخوری فرنی یا حریره و یا پوره

ظهر: ۳ تا ۶ قاشق مرباخوری سوپ + ۲ تا ۴ قاشق مرباخوری ماست

عصر: ۳ قاشق مرباخوری فرنی یا حریره و یا پوره

شب: ۳ تا ۶ قاشق مرباخوری سوپ + ۲ تا ۴ قاشق مرباخوری ماست

تغذیه شیرخواران در دو هفته اول ماه نهم

در این زمان می‌توان حبوبات را نیز به سوپ شیرخوار اضافه کرد. به طور معمول تغذیه حبوبات از عدس و ماش که هضم آسان‌تری دارند شروع می‌شود. در صورت امکان می‌توان جوانه عدس یا ماش را به محتویات سوپ افزود. در مورد سایر حبوبات مثل لوبیا چیتی، لوبیا قرمز و … بهتر است قبلا آنها را خیسانده سپس پوستشان را جدا کرده و بعد از پختن به سوپ افزود. هر سه روز یکبار می‌توان نوع حبوبات را تغییر داد. اگر از آرد حبوبات استفاده می‌شود یک قاشق مرباخوری سرصاف کافی است. اضافه کردن کره یا روغن مایع به سوپ به اندازه یک قاشق مرباخوری برای شیرخوارانی که خوب وزن نمی‌گیرند توصیه می‌شود.

دو هفته دوم ماه نهم

در این دو هفته باید میوه را به صورت آب میوه تازه در منزل تهیه کرد. همچنین باید از میوه‌های فصل باشد. در ابندا و در روز اول، تغذیه شیرخوار را با یک قاشق مرباخوری آب میوه همراه با یک قاشق مرباخوری آب سالم و ساده شروع کرده و کم کم به ۶ قاشق مرباخوری آب میوه خالص در روز‌های بعد رسانید. آب میوه را می‌توان روزانه بعد از فرنی یا حریره در ساعت ۱۰ صبح به شیرخوار داد.

برنامه غذایی شیرخوار در اواخر ماه نهم

صبح: ۳ قاشق مرباخوری فرنی یا حریره + نصف زرده تخم مرغ

ساعت ده صبح: ۳ قاشق مرباخوری فرنی یا حریره یا پوره + ۶ قاشق مرباخوری آب میوه فصل

ظهر: ۳ تا ۶ قاشق مرباخوری سوپ + ۲ تا ۴ قاشق مرباخوری ماست

عصر: ۳ قاشق مرباخوری پوره یا فرنی و یا حریره

شب: ۳ تا ۶ قاشق مرباخوری سوپ + ۲ تا ۴ قاشق مرباخوری ماست

توجه: تا یک سالگی استفاده از کیوی، انواع توت (توت سفید، توت فرنگی و تمشک) خربزه، آلبالو و گیلاس به علت ایجاد حساسیت در شیرخوار توصیه نمی‌شود.

ماه یازدهم و دوازدهم

تنوع غذا در تهیه سوپ، کته، پوره و … رعایت می‌شود. همچنین با توجه به اشتهای کودک می‌توان به مقدار غذای هر وعده او اضافه کرد. توصیه می‌شود که هنوز هم از دادن غذاهای سفره خانواده به علت داشتن نمک و چاشنی اجتناب شود.

توجه: از پایان شش ماهگی و همزمان با شروع غذای کمکی تا پایان ۱۲ ماهگی، غذای اصلی شیرخوار هنوز شیر مادر است. لذا تغذیه با شیر مادر به طور مکرر و برحسب تقاضا و تمایل شیرخوار در تمام مدت شب و روز به ویژه قبل از هر وعده غذای کمکی باید مورد توجه قرار گیرد.

از دادن مواد غذایی زیر تا یک سالگی باید اجتناب کرد، چون گروهی ایجاد حساسیت می‌کنند، برخی باعث خفگی شیرخوار شده و تعدادی نیز مشکلات دیگری به وجود می‌آورند:

ـ مواد غذایی که ممکن است در شیرخوار زیر یک سال ایجاد حساسیت کنند مانند:

شیر گاو (جوشاندن شیر در تهیه فرنی، مقدار ماده آلرژی موجود در شیر را کم می‌کند)، سفیده تخم‌مرغ، انواع توت، کیوی، آلبالو، گیلاس، خربزه و بادام زمینی.

ـ مواد غذایی که در دوره شیرخوارگی مجاز نیست و ممکن است باعث خفگی شیرخوار شود مانند:

دانه کشمش، دانه انگور، ذرت، تکه‌های سوسیس، آجیل، تکه‌های سفت و خام سبزی‌ها مثل هویچ و … و تکه‌های گوشت.

ـ مواد غذایی که ممکن است مشکلات دیگری ایجاد کنند مانند قهوه یا چای پررنگ که سبب بی‌قراری کودک می‌شود. عسل که باعث احتمال مسمومیت می‌شود (بوتولیسم) ‌ولی استفاده از عسل پاستوریزه اشکالی ندارد. به طور کلی تا یک سالگی، عسل غیرپاستوریزه، ‌شیر پاستوریزه، پنیر، سفیده تخم مرغ، شکلات، میگو، فلفل و ادویه‌جات، ترشی‌ها، نمک، نوشابه‌های گازدار، آب میوه‌های صنعتی و از میوه‌ها، خربزه، کیوی، انواع توت (توت سفید، توت فرنگی، تمشک)، آلبالو، گیلاس و یا از حبوبات، لپه و نخود، همچنین از گروه سبزی‌ها، اسفناج و کلم توصیه نمی‌شوند


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

بعد از وضع حمل تمام خانم‌ها تمایل دارند که به وزن قبل از حاملگی خود برگردند و نگران هستند که این مورد چه مدت طول خواهد کشید بلافاصله بعد از زایمان به دنبال تخلیه محتویات رحم و خونریزی طبیعی حدود ۵ تا ۶ کیلوگرم، وزن کاهش می‌‌یابد.

در طول ۶ هفته اول بعد از زایمان ۲ تا ۳ کیلوگرم دیگر وزن کاهش پیدا می‌‌کند که این کاهش وزن به علت از دست دادن مایع از طریق ادرار است. اکثر خانم‌ها در طی ۶ ماه بعد از زایمان به وزن قبل از حاملگی خود می‌‌رسند. از عواملی که بر روند کاهش وزن بعد از زایمان تاثیر دارند: حاملگی اول،‌ شیردهی، برگشت زود هنگام به کار خارج از خانه و … می‌‌باشند.

در طی ۶ هفته اول بعد از زایمان نباید محدودیت انرژی داشته باشید. زیرا بدن نیازمند است تا آنچه در زمان تولد نوزاد ازدست رفته است بازیابد و نیاز کودک تامین شود. در انجام کارهای منزل کمک کرده و احتمالا کار خود را شروع کنید. تغذیه با شیر مادر به طور معجزه‌آسا باعث کاهش وزن نمی‌‌شود ولی به کاهش وزن کمک می‌‌کند.

خانمی که زایمان کرده است در واقع مسئول تغذیه خود و نوزادش می‌‌باشد، پس باید رژیم غذایی خود را با دقت انتخاب کند. رژیم بعد از زایمان باید با دقت دوران بارداری رعایت شود. خوردن همه مواد مانند حبوبات و دانه‌های مغذی، میوه‌های تازه، سبزیجات و غذاهایی که پروتئین و کلسیم و آهن را به فراوانی فراهم می‌‌کنند باید مورد توجه قرارگیرد. متخصصان و کارشناسان در بحث‌های پرستاری مادران توصیه به اضافه کردن انرژی به میزان ۵۰۰ کالری در روز را دارند. به طور متوسط اکثر زنان شیرده روزانه ۲۷۰۰ کالری انرژی نیاز دارند. خوردن کمتر از ۱۸۰۰ کالری در روز منجر به کاهش تولید شیر و ضعف می‌‌شود. در این دوران، شیردهی و آزاد شدن اکسی توسین (هورمون آزاد شده از هیپوفیز) باعث می‌‌شود که مادر احساس تشنگی بیشتری بکند. به همین دلیل مادر در این دوران بیشتر از بقیه مواقع آب می‌‌نوشد و اگر چه که تاثیر زیادی در تامین شیر ندارد ولی دانشکده متخصصین زنان و مامایی آمریکا نوشیدن حداقل ۸ تا ۱۲ لیوان آب در روز را به مادران توصیه می‌‌کند.

مواد غذایی که مادر می‌‌خورد و می‌‌نوشد بر روی شیردهی تاثیر می‌‌گذارد. بنابراین نظارت بر غذای مادر درواقع نظارت بر غذای کودک است. بطوریکه اگر مادر غذای نامناسب مصرف کند، نوزاد در واقع با رفتارش مادر را متوجه می‌‌سازد. مانند گریه‌کردن، خواب کم، بی‌قراری و… همچنین مادر باید در مورد مصرف غذاهای آلرژی‌زا دقت کافی داشته باشد، زیرا نوزاد به یک سری از مواد غذایی که مادر می‌‌خورد حساس بوده و پاسخ آن را به صورت علایم پوستی نشان می‌‌دهد. مصرف بعضی از غذاها توسط مادر باعث قولنج معمولی در نوزاد می‌‌شود. از جمله کلم و شیر گاو.

مادران در این دوران باید همانند دوران بارداری میزان آهن دریافتی را کنترل کنند، هر چند که در دوران بارداری تمام ویتامین‌ها و مواد لازم را به طور کامل دریافت کرده باشند. مادر در این دوران به طور معمول قرص آهن را برای تامین آهن مورد نیاز خود و نوزادش مصرف می‌‌کند. بسیاری از خانم‌ها ذخایر آهن خود را طی زایمان‌های مکرر به میزان قابل توجهی از دست می‌‌دهند. بنابراین مادران باید در این دوران از نظر ذخایر آهن کنترل شوند. البته این نکته قابل توجه است که این مواد کمکی (مانند ویتامین‌ها) نباید جایگزین یک رژیم غذایی خوب شوند.

مادران با رعایت رژیم غذایی متنوع و مناسب سلامت خود و نوزاد خود را تضمین می‌‌کنند. با توجه به این که در این دوران هر هفته در حدود نیم تا یک کیلوگرم وزن مادر کاهش می‌‌یابد، رژیم غذایی کم‌چرب به همراه ورزش‌های مناسب در این روند تاثیر بسزایی دارند. ولی باید توجه داشت که کاهش سریع وزن مادر به عنوان یک خطر برای نوزاد است، زیرا این عمل باعث می‌‌شود سم معمولی که در چربی‌های بدن ذخیره شده است را به جریان خون رها کند و میزان مواد سمی یا آلوده‌کننده در شیر بالا رود.

یکی از راه‌هایی که باعث می‌‌شود وزن مادر به طور منظم کاهش یابد و هیچ گونه خطری هم برای نوزاد ندارد، شیردهی می‌باشد. مادرانی که نوزاد خود را شیر می‌دهند، کالری بیشتر از مادرانی که شیردهی نمی‌‌کنند مصرف می‌‌کنند.

مادران محترم باید توجه داشته باشند که حداقل در ۶ هفته اول بعد از زایمان حتی نباید به فکر کاهش وزن باشند، زیرا محدود کردن آنچه شما در هفته‌های اول زایمان می‌‌خورید باعث کاهش تولید شیر می‌‌شود. مصرف مواد غذایی که پر از فیبر هستند مانند میوه‌ها و سبزی‌ها قسمت اصلی رژیم غذایی این دوران محسوب می‌‌شوند (حتی بیشتر از زمان بارداری). از مزایای این مواد غذایی فیبردار، تامین حرکات دودی روده‌ها است که برای درمان یبوست و هموروئید (بواسیر) مفید می‌‌باشد.

هرگز خیلی زود به فکر بارداری مجدد نباشید. شما باید ذخایر مواد مغذی بدن خود را تقویت کنید تا آغاز پرفروغی برای جنین بعدی شما باشد. بارداری و شیردهی فشار زیادی بر بدن شما وارد می‌‌سازد. بارداری‌های پی‌درپی بر ذخایر مواد مغذی شما نظیر کلسیم و آهن و سطح انرژی، فشار اضافی وارد خواهد آورد به خصوص اگر شیرده نیز باشید.

جهت کاهش وزن خود در بارداری اول محدودیت شدید کالری برای خود ایجاد نکنید، رژیم فوق العاده کم کالری از تامین مواد مغذی مهم در دوره بارداری بخصوص مواد مغذی نظیر کلسیم و آهن ناتوان هستند.

از استعمال دخانیات و داروهای غیر مجاز خودداری کنید و راجع به داروهایی که مصرف می‌‌کنید یا قصد مصرف آن را دارید با پزشک خود مشورت کنید


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

دوره نوجوانی دوره انتقال از کودکی به جوانی است که با جهش رشد جسمی‌و بلوغ توام است. بنابراین تغذیه این دوران از نظر رشد اهمیت زیادی دارد. از آنجایی که یکی از مشکلات عمده تغذیه‌ای در این دوران وجود باورهای غلط غذایی است، لذا اصلاح باورهای غذایی آن‌ها از طریق رسانه‌های گروهی از اهمیت بسزایی برخوردار است. برای دستیابی به جامعه‌ای سالم و خلاق و پویا باید آموزش تغذیه‌ای در همه ابعاد آن صورت گیرد. در موارد فردی باید از طریق مشاوره با متخصصان تغذیه، رژیم‌های غذایی اصلاح شوند و در موارد گروهی توصیه می‌شود که نوجوانان برای پیشگیری از سوءتغذیه از راهنمای غذایی ذیل که تمامی گروه‌های غذایی را دارد، در برنامه غذایی روزانه خود استفاده نمایند

۱ ـ گروه نان و غلات: روزانه ۱۱ـ۹ واحد

یک واحد نان برابر است با ۱ برش نان بربری یا سنگک به اندازه یک کف دست

برابر است با ۴ برش نان لواش به اندازه یک کف دست

یک واحد از برنج و ماکارونی پخته شده برابر است با نصف لیوان

۲ ـ گروه شیر و لبنیات: روزانه ۳ واحد یا بیشتر .

یک واحد از شیر و ماست برابر است با یک لیوان / یک واحد از پنیر برابر است با ۴۵ـ۳۰ گرم / یک واحد از کشک برابر است با یک چهارم لیوان / یک واحد از دوغ برابر است با ۲ لیوان

۳ ـ گروه میوه ها: روزانه ۳ تا ۴ واحد

۱ واحد میوه برابر است با ۱ عدد میوه متوسط / برابر است با یک‌دوم تا سه‌چهارم لیوان آب میوه / برابر است با یک‌چهارم لیوان میوه خشک

۴ ـ گروه سبزی‌ها: روزانه ۴ تا ۵ واحد

یک واحد سبزی برابر است با ۱ لیوان سبزی خام / برابر است با نصف لیوان سبزی پخته / برابر است با یک عدد سیب‌زمینی متوسط

۵ ـ گروه گوشت و جانشین‌های آن: روزانه ۲ تا ۳ واحد

یک واحد گوشت برابر است با ۲ تا ۳ تکه خورشتی (۹۰ـ۶۰ گرم) گوشت قرمز، ماکیان و ماهی پخته شده / ۳۰ گرم گوشت برابر است با یک عدد تخم مرغ یا نصف لیوان حبوبات پخته یا ۲ قاشق غذاخوری از مغزهای پسته و فندق و گردو و …

مشکلات ناشی از تغذیه ناسالم

۱ ـ کم‌وزنی و لاغری که بیش‌تر ناشی از تصور غلط نوجوانان از تناسب اندام است و به دنبال آن بعضی اقدام به رژیم سخت و خودسرانه می‌کنند که سلامت آینده آنان را به خطر می‌اندازد. بویژه در دختران که دوران مهم بارداری و شیردهی را به دنبال دارند، این مسئله ممکن است باعث قاعدگی نامنظم و یا عدم قاعدگی آنها شود. همچنین در تولید مثل و باروری آنها تداخل کند.

۲ ـ اضافه وزن و چاقی که اغلب در اثر کمی‌تحرک و فعالیت بدنی، استفاده مداوم از تلویزیون و رایانه و نیز رژیم‌های غلط غذایی و مصرف زیاد تنقلات، نوشابه‌ها و غیره است.

۳ ـ کم‌خونی(لینک به کم‌خونی) ناشی از فقرآهن که یکی از مشکلات شایع تغذیه‌ای به ویژه در دختران در این سنین است که بر رشد جسمی‌، ذهنی و سیستم ایمنی آنها اثر سوء ‌دارد. کم‌خونی در این دوران در اثر افزایش نیاز (به دلیل رشد)، استفاده از رژیم‌های غذایی فقر غذایی، آلودگی‌های انگلی و آلودگی‌های محیطی (مانند ذرات ریز سرب معلق در هوا) به وجود می‌آید.

۴ ـ بی‌اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی منجر به سوء تغذیه می‌شود و نیاز به اصلاح رفتار خواهد داشت. در کنار آن مشاوره تغذیه‌ای ضروری است.

ـ آکنه (جوش صورت) که مشکل ۸۰% نوجوانان است بیشتر تحت تاثیر عوامل هورمونی، استرس، فازهای قاعدگی و ژنتیک رخ می‌دهد. استفاده از مواد غذایی مانند مغزها در بروز آن تاثیر زیادی ندارند. مطالعات نشان داده است که ارتباطی قوی بین دریافت غذا و بروز آکنه وجود ندارد. اما ارتباط آن با کمبود دریافت مواد مغذی مانند ویتامین ای و روی شناخته شده است.

توصیه‌های تغذیه‌ای

برنامه غذایی نوجوانان باید شامل ترکیبی از غذاهای مختلف در گروه‌های اصلی غذایی باشد.

سه وعده اصلی غذایی با تاکید بر مصرف صبحانه و دو میان وعده توصیه می‌شود. در میان وعده‌ها به جای استفاده از مواد غیرمغذی و بعضا کالری‌زا مثل نوشابه‌ها، چیپس، کیک‌ها

از مواد غذایی مغذی مانند شیر، نان، پنیر، خشکبار، میوه‌ها و مغزها استفاده شود.

جهت پیشگیری از کم وزنی و لاغری از انجام هر گونه رژیم خودسرانه به شدت خودداری شود و تحت نظر متخصصین تغذیه اقدام شود. جهت پیشگیری از اضافه وزن و چاقی ضمن توصیه به فعالیت های روزانه استفاده از یک رژیم غذایی صحیح و متعادل تحت نظر متخصص تغذیه ضروری است.

برای جلوگیری از کم خونی ناشی از فقر آهن مواد ذیل توصیه می‌شود:

۱ ـ استفاده از مواد غذایی صحیح و همچنین غنی از آهن مثل انواع گوشت‌ها،‌ سبزی‌های سبز برگ و حبوبات.

۲ ـ استفاده از مواد غذایی دارای ویتامین

ث انواع سبزی‌های تازه، فلفل سبز، گوجه‌فرنگی کلم، میوه‌های تازه بخصوص پرتقال ، لیمو و سایر مرکبات همراه با غذا که سبب می‌شود آهن بیشتر جذب شود.

۳ ـ عدم استفاده از چای در فاصله ۲ تا ۳ ساعت قبل و بعد از غذا به ویژه غذاهای آهن‌دار.

۴ ـ درمان آلودگی‌های انگلی و محیطی.

۵ ـ از مصرف نوشابه‌های شیرین و گازدار خودداری شود.

۶ ـ مصرف غذاهای آماده و صنعتی محدود شود و بیشتر از غذاهای تازه استفاده گردد.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

با توجه به پیشرفت‌های علم پزشکی و بهداشتی متوسط عمر انسان افزایش یافته و در کشورهای پیشرفته، این میزان افزایش بیش‌تر است. پیرشدن و سالخوردگی با کاهش تدریجی فعالیت‌های فیزیکی و افزایش بیماریهای مزمن همراه می‌شود و به نظر می‌رسد که بهبود تغذیه تا حد زیادی قادر است از این مشکلات پیشگیری کند و یا آن‌ها را تخفیف دهد. به همین دلیل یکی از مسائل مهم سالمندان، مسائل پزشکی و بهداشتی از جمله وضعیت تغذیه آنهاست. با افزایش سن، نیاز آنها به انرژی کاهش یافته و تمایل به مصرف غذا کمتر می‌شود. در این حال اگر انتخاب غذا درست صورت نگیرد، میزان دریافت مواد مغذی ضروری در آن‌ها پایین‌تر از حد مطلوب خواهد بود. در این بحث به بررسی بعضی از مشکلات تغذیه‌ای سالمندان و نیز نیازهای تغذیه آنها خواهیم پرداخت.

عوامل مؤثر در ایجاد مشکلات تغذیه‌ای سالمندان

۱ ـ عوامل جسمانی: مانند کاهش کل انرژی مورد نیاز، بیماریهای مزمن، بی‌اشتهایی، تغییر حس چشایی، خرابی دندان‌ها، بی‌تحرکی، ناتوانی جسمی‌، مشکلات گوارشی، تداخلات دارویی و یا تداخل غذا و داروها

۲ ـ مشکلات روحی و روانی: افسردگی، تنهایی، از دست دادن همسر

۳ ـ مشکلات اقتصادی: درآمد کم، کمبود امکانات برای تهیه و طبخ غذای مناسب و زندگی در آسایشگاه

نیازهای تغذیه‌ای سالمندان

میزان انرژی مورد نیاز :

با افزایش سن میزان نیاز به انرژی کاهش می‌یابد که می‌تواند به دلیل کاهش فعالیت جسمی‌، کاهش توده عضلانی و فعال بدن باشد. در صورت دریافت مازاد بر نیاز انرژی مشکلات و عوارضی مانند چاقی، فشارخون، بیماری‌های قلبی‌ـ‌عروقی برای سالمند ایجاد می‌شود. میزان نیاز به انرژی برای هر سالمند متفاوت بوده و براساس وزن، قد، شرایط فیزیکی و سلامتی وی محاسبه می‌شود.

میزان پروتئین مورد نیاز سالمندان :

با افزایش سن علاوه بر کاهش توده عضلانی، ذخیره پروتئینی بدن نیز کاهش می‌یابد و میزان نیاز به پروتئین با افزایش سن نه تنها کاهش نیافته بلکه ثابت مانده و یا افزایش می‌یابد. بویژه در صورت ابتلا به بیماری‌ها و یا عفونت‌ها که این مسئله بسیار مهم می‌باشد. توصیه می‌شودچهل تا شصت درصد از انرژی دریافتی روزانه سالمندان از پروتئین‌ها به ویژه پروتئین‌های با کیفیت بالا تامین شود.

میزان مایعات مورد نیاز سالمندان:

توجه به دریافت کافی مایعات در سالمندان از مسائل مهم می‌باشد. علایم کمبود آب در بسیاری از سالمندان ممکن است به صورت خشکی لب‌ها، گودافتادن چشم‌ها، تب، یبوست، کاهش حجم ادرار و تهوع باشد که این مسئله در مورد سالمندانی که در مناطق گرم زندگی می‌کنند بیشتر شایع است. استفاده از داروهای ادرارآور نیز از عوامل مؤثر در ایجاد کم‌آبی در سالمندان می‌باشد. بنابراین توجه به مصرف کافی آب و مایعات در این دوران اهمیت ویژه‌ای دارد.

ویتامین‌ها و مواد معدنی:

اغلب سالمندان علاقه زیادی به مصرف مکمل‌های ویتامینی دارند که باید به این مسئله توجه شده و از مصرف بیش از حد نیاز این مکمل‌ها خودداری شود.

در مورد ویتامین‌های محلول در آب، معمولا کمبودی در سالمندان دیده نمی‌شود. مگر در سالمندان الکلی که کمبود ویتامین ب ۱ می‌تواند وجود داشته باشد و یا سالمندانی که دچار سوء‌تغذیه هستند. همچنین ممکن است بعضی از سالمندان به علت مشکلات دندان و یا مشکلات گوارشی از خوردن سبزیجات و میوه‌جات پرهیز کنند درحالیکه این منابع غذایی تامین کننده ویتامین ث هستند و یا مصرف زیاد آنتی بیوتیک‌ها می‌تواند در سالمندان کمبود ویتامین کا ایجاد کند.

کمبود ویتامین D ممکن است در سالمندان به ویژه آنهایی که از نور آفتاب دور هستند بوجود آید. در مورد مواد معدنی باید گفت با رعایت یک برنامه غذایی صحیح می‌توان مواد معدنی مورد نیاز سالمندان را تا حد زیادی تامین کرد. فقط باید به میزان کلسیم دریافتی که معمولا مقدار مصرف آن در سالمندان به میزان توصیه شده نمی‌رسد توجه شود. عوامل متعددی در کمبود کلسیم در سالمندان نقش دارند. از جمله میزان جذب روده‌ای کلسیم، کار کلیه‌ها، متابولیسم استخوان‌ها، اثرات متقابل مواد مغذی بر یکدیگر و بر داروها، کم‌تحرکی و عدم مصرف کافی لبنیات به دلیل عدم تحمل به لاکتوز در صورتی که شیر و لبنیات به مقدار کافی مصرف نشود ممکن است نیاز به مصرف مکمل کلسیم باشد که البته تشخیص آن باید توسط پزشک و متخصص تغذیه صورت گیرد. در مورد سدیم هم باید در سالمندانی که مبتلا به فشارخون،‌ مشکلات قلبی، کلیوی و دیابت هستند محدودیت‌هایی اعمال شود.

به طورکلی سالمندان عزیز باید اصول کلی زیر را مد نظر داشته باشند:

۱ ـ مراجعه به موقع به پزشک و متخصص تغذیه جهت بررسی وضعیت سلامت و تغذیه و پیروی از یک برنامه غذایی صحیح

۲ ـ توجه و رسیدگی مناسب به بهداشت دهان و دندان

۳ ـ مصرف ۶ ـ ۵ لیوان آب در روز

۴ ـ استفاده از تمام گروههای غذایی و ایجاد تنوع غذایی در برنامه روزانه

۵ ـ مصرف مقادیر کافی میوه جات و سبزیجات

۶ ـ استفاده از نان‌های سبوس‌دار

۷ ـ محدود کردن مصرف غذاهای چرب و شیرینی‌ها

۸ ـ مصرف کافی لبنیات مثل شیر و ماست

۹ ـ سالمندانی که دچار بی خوابی هستند از مصرف قهوه و چای در بعدازظهر و شب خودداری کنند و یک فنجان شیر گرم قبل از خواب مصرف کنند.

۱۰ ـ از مصرف چای تا ۲ ساعت بعد از غذا اجتناب کرده و در صورت امکان از لیموترش تازه در کنار غذا جهت جذب بهتر آهن غذا استفاده کنند.

۱۱ ـ قرار گرفتن در معرض نور آفتاب به مدت نیم ساعت در روز و استفاده از لباس‌های رنگ روشن.

۱۲ ـ به کلیه سالمندان محترم توصیه می‌شود با توجه به شرایط بدنی خود، نرمش و تحرک روزانه را هر چند کم آغاز کنند. حتی ۲۰ دقیقه پیاده‌روی سبک در هوای آزاد می‌تواند در ایجاد نشاط و سلامت سالمندان بسیار مؤثر واقع شود و برای انجام فعالیت‌های سنگین هم بهتر است ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

رژیم غذایی یک ورزشکار باید در یک مطلب اساسی با رژیم غذایی فرد عادی تفاوت داشته باشد . ورزشکاران علاوه بر احتیاجات زندگی روزمره ، نیاز به سوخت برای تمرین و مسابقه دارند غذا سوخت لازم برای ورزشکاران را تأمین می کند ولی اغلب ورزشکاران از سوختی که در مخازن خود میریزند غافلند . پروتئین ، چربی و کربو هیدراتها سوخت بدن ( انرژی ) شما هستند . همه غذا ها ترکیب یکسانی از نظر محتوا ندارند . همانگونه که ماشینهای مسابقه نیاز به بنزین با درجه اکتان بالا دارند. ورزشکاران نیز نیاز به مواد غذایی دارای درجه کربوهیدرات بالا دارند .

کالری

یک ورزشکار نوجوان ( به خصوص فردی که در حال رشد است ) نسبت به هر زمان دیگری از زندگی نیاز بیشتری به کالری دارد . انرژی مورد نیاز همچنین به نوع ورزش تخصصی و برنامه تمرین شما بستگی دارد . یک دختر نوجوان با جثه متوسط که دارای فعالیت متوسط و هنوز در حال رشد است به حدود ۲۲۰۰ کالری در روز نیاز دارد ، حال آنکه یک دختر ۱۵ ساله با جثه کوچک که رشدش کامل شده به حدود ۱۸۰۰ کالری یا کمتر نیاز دارد . پسران نوجوان بالاخص نیاز بسیاری به کالری دارند . یک پسر نوجوان در حداکثر رشد ممکن است به ۴۰۰۰ کالری در روز احتیاج داشته باشد . میزان کالری که در ورزش نیز می سوزد متفاوت است تمرین پیش از یک فصل در یک تیم فوتبال ممکن است در روز ۵۰۰ کالری یا بیشتر بسوزاند.

کربوهیدراتها

کربوهیدراتها بهترین سوخت برای ورزشکاران هستند.چرا که در مقایسه با چربی و پروتئین برای سوختن نیاز به اکسیژن کمتری دارند.در صورتی که به اندازه کافی از کربوهیدراتها استفاده کنید قادر خواهد بود شدیدتر ورزش کنید.(چه در هنگام ورزش و چه در مسابقه)

یک رژیم پر کربوهیدرات به شما اجازه میدهد که به خاطر بازسازی ذخایر کربوهیدراتی و کاهش زمان بازگشت به حالت اولیه سخت تر تمرین نمایید.رژیم غذایی در زمان تمرین به ویژه حائز اهمیت است.چرا که اگر شما قادر به تمرین شدیدتر باشید،در طی مسابقه نیز به سطوح بالاتری از کارایی می رسید.هر بادی۶۰-۵۰ در صد کالری مصرفی خود را از کربوهیدراتها تأمین کند.به عنوان یک ورزشکار شما حتی به مقادیر بیشتری در حد ۷۰-۶۰ در صد کالری مصرفی ۱۰-۶ گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن نیاز خواهد داشت.در صورتی که یک ورزشکار استقامتی هستید،نیاز شما به کربوهیدرات میتواند تا ۹۰-۷۰ در صداز کالری مورد نیاز روزانه شما افزایش یابد.

غذاهای کم محتوا ذخایر کربوهیدرات بدن شما را کاهش خواهد داد و انرژی شما را تحلیل خواهند برد.به نحو مشابه،در صورتی که به جای کربوهیدراتها از غذاهای پرچرب و پر پروتئین استفاده کنید،نخواهید توانست انرژی مناسب برای تمرین و مسابقه مطلوب را تأمین نماید.

پروتئین

زمانیکه به عنوان منبعmaintenance انرژی بکار رود پروتئین در رشد،نگه داری و ترمیم بافتهای بدن دخالت دارد.بر خلاف کربوهیدراتها یک سوخت گرانبها و کم بازده به شمار می آید.از آن جهت گرانبها محسوب می شود که به خاطر مصرف شدن به عنوان سوخت، پروتئین نخست باید به کربوهیدرات یا چربی تبدیل شود که مستلزم صرف انرژی و تولید سموم است.شما برای دفع سموم آب را از دست می دهید که میتواند به کم آبی(دهیدراسیون) منجر شود که خطری برای ورزشکاران است.از آن جهت کم بازده است که استفاده از پروتئین به منظور تأمین انرژی با نقش اولیه پروتئین یعنی رشد،نگهداری و ترمیم بدن سازگار نیست.

از آنجا که بدن ورزشکاران کمی بیشتر در معرض آسیب و جراحت می باشد،نیاز ورزشکار به پروتئین کمی بیشتر از یک فرد غیر ورزشکار است.در صورتی که ورزشکار به برنامه های پرورش اندام و افزایش حجم عضله می پردازد،نیاز به پروتئین بیشتری دارد.برای ورزشکاران استقامتی پروتئین نقش یک باک سوختی ذخیره و به عنوان پشتیبانی کربوهیدراتها سوخت اصلی را ایفا می کند.در کتب،توصیه میشود که یک ورزشکار در حال رشد حدود۵/۱ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مصرف کند.استفاده از یک رژیم متعادل نیاز پروتئینی ورزشکار را تأمین میکند و نیازی به مکمل های پروتئینی وجود ندارد.مصرف زیاد پروتئین میتواند با افزایش ازت،اوره و آمونیوم موجب ضعف شدید گردد.در ورزشکارانی که فراورده های گوشتی و لبنی را مصرف نمی کنند یا رژیم های خاص گیاهخواری دارند ممکن است نیاز به پروتئین تأمین نشود.

به هر حال همیشه باید این ۸ نکته را مد نظر قرار داد که رشد عضلانی با خوردن غذاهای پر پروتئین افزایش نمی یابد بلکه ورزش است که باعث بزرگی عضلات میگردد.

چربی

با وجود آنکه اغلب ورزشکاران تلقی نامناسبی از چربی دارند،شما باید بدانید که چربی یک ماده مغذی ضروری است و نقشهای حیاتی زیادی را ایفا می کند.

چربی پوست و بدن را تشکیل می دهد.

از طریق ساخت هورمونها بدنتان را تنظیم میکند.

به حالت عایق و محافظ برای احشای داخلی عمل میکند.

به ترمیم بافتهای آسیب دیده و جنگ با عفونت ها کمک میکند.

منبعی برای انرژی است.

چربیها راهی برای ذخیره انرژی در بدن هستند.چربیها را به عنوان یک باک ذخبره در نظر بگیرید.شما دوست دارید که سوخت ذخیره کافی داشته باشید ولی یک باک سنگین به قیمت از دست رفتن سرعت و قدرت شما تمام می شود.

ورزشکارای تقریبأ به همان اندازه افراد غیر ورزشکار به چربی نیاز دارند.ولی از آنجا که ورزشکاران به کالریهای بیشتری نیازمندند و باید نیاز مضاعف خود به کالری را از کربوهیدرتها تأمین کنند،درصد توصیه شده کالری از چربی کمتر است(۲۵-۲۰ درصد برای ورزشکارران در مقابل ۳۰-۲۰درصد برای غیرورزشکار)

به عنوان مثال یک غیر ورزشکار و یک ورزشکار ممکن است هر دو ۶۰۰ کالری از چربی بدست آورند،ولی در فرد غیرورزشکار ۲۰۰۰ کالری و در فرد ورزشکار۳۰۰۰ کالری است.کربوهیدراتها و پروتئین باید ۱۰۰۰ کالری اضافی مورد نیاز ورزشکار را تأمین کنند.

مایعات و الکترولیتها

ورزشکاران به نوشیدن مایعات و الکترولیتهای اضافی نیاز دارند تا بدنشان را سرد نگه دارند.یک فرد بزرگسال متوسط باید در روز۱۰- ۸ لیوان مایعات مصرف نماید.نیاز شما به مایعات ممکن است در زمان بیش از یک ساعت فعالیت در گرما به دو یا حتی سه برابر افزایش بیابد حتی در روزهای خنک و فعالیت های کوتاه مدت شما باید بیشتر از یک فرد غیر ورزشکار بنوشید.

ویتامین و املاح

زمانی که انرژی بیشتری مصزف کنید،افزایش می یابد.نیاز شما به بسیاری از ویتامین های خانوادهB که به بدن در سوختن کربوهیدراتها کمک میکنند در غلات و حبوبات یافت میشود.ویتامین های B و آنهایی که به پردازش پروتئینی ها یاری میرسانند در فراورده های گوشتی و لبنی وجود دارند،بنابراین شما می توانید از طریق خوردن بیشتر این غذا با یک تیر دو نشان بزنید و افزایش نیاز خود به انرژی را رفع کنید.

ورزش و مکملهای غذایی

بیشتر متخصصین تغذیه معتقدند که غذا بهترین منبع مواد مغذی است.در صورتی که غذاهای متنوعی از غلات،سبزیجات،میوه جات،لبنیات و گوشت مصرف کنید،به قرص های ویتامین و مواد معدنی نیاز پیدا نمی کنید.با این وجود در صورتی که نوعی بیماری یا نیازهای تغذیه ای خاصی دارید که با منابع معمول غذایی قابل رفع نیست یا اینکه اصولاً از یک نوع مواد غذایی خاص استفاده نمی کنید(مثلاً از شیر تا سایر محصولات لبنی مصرف نمی کنید). ممکن است مکمل برای شما سودمند باشد.

شزایط زیر احتمالاً نیاز به مکمل دارد:

کمبود لاکتات:افراد مبتلا به کمبود لاکتات قادر به هضم شیر و برخی فرآورده های شیر نیستند در صورتی که این افراد به اندازه کافی از سایر مواد غذایی محتوی کلسیم فراوان (نظیر اسفناج،کلم و باقلا)استفاده نکنند،مصرف یک مکمل کلسیمی مفید خواهد بود.به طور مشابه افرادی که آلرژی به شیر دارند یا از شیر و محصولات آن خوششان نمی آید نیز احتمالاً از مکمل کلسیمی سود خواهند برد.رژیم گیاهخواری،ویتامین B12،آهن،روی و مکمل های کلسیمی ممکن است مورد نیاز باشند.

کمبود ویتامین یا مواد معدنی:

در صورت تشخیص کمبود ویتامین یا یک ماده معدنی بخصوص،استفاده از مکمل در درمان این کمبود کمک کننده می باشد.

اما چگونه میتوانید بفهمید که نیازهای خاص دارید یا اینکه رژیم غذایی شما فاقد مواد مغذی کلیدی است؟

به عنوان یک ورزشکار شما از ارزیابی تغذیه ای برای بررسی عادات غذایی اخیرتان،تشخیص مواردی که به طور مناسب رعایت می کنید،برای نشان دادن راههای بهبود و شناسایی نیاز خود به مکمل ها سود خواهید برد.تجربه نشان میدهد ورزشکاران از مکملهایی استفاده میکنند که رژیم غذایی آنها بطور کامل این نیازها را تأمین نموده و در مورد مواد مغذی که کمبود دارند از مکمل مناسب استفاده نمی نمایند یک ارزیابی تغذیه ای میتواند خلاءهای تغذیه ای شما را پرکند.

بسیاری از ورزشکاران حرفه ای ادعا می کنند که از مصرف مکملها سود برده اند مع الوصف در مورد ادعای این ورزشکاران دو نکته را باید به خاطر داشت:نخست آنکه بسیاری از این ورزشکاران حرفه ای از طریق انجام فعالیت های بسیار شدید و طاقت فرسا به بدنشان فشار می آورند.ممکن است در برخی مراحل تمرین خود به مواد مغذی اضاقی نیاز داشته باشند.بسیاری از تبلیغاتی که رای مکمل ها میشوند،اغواکننده و فریبنده هستند و فوایدی برای آنها ذکر میشود شاید مصرف یک قرص از اینکه در روز سه لیوان شیر بنوشید و یک ظرف لوبیا بخورید،ساده تر به نظر برسد ولی مصرف مکملها یک راه حل ساده نیست.قسمت دشوار در ارزیابی دعوی سازندگان مکمل این است که بر خلاف داروها و مواد غذایی لازم نیست که سازندگان مکمل به طور قانونی بی خطر بودن یا موثر بودن مصرف آنها را اثبات نمایند.این بدان معنی است که شما به عنوان یک مصرف کننده باید در اینکه از مکمل استفاده کنید یا خیر،بسیار محتاط باشید قبل از مصرف یک مکمل غذایی،به سوالات زیر پاسخ دهید:

آیا مصرف مکملها قانونی است؟

بسیاری از مواد موجود در مکملهای غذایی برای ورزشکاران شرکت کننده در مسابقات ممنوع بوده و جزو موارد دوپینگ محسوب میشوند.بنابراین مراقب باشید که اشتباهاً از مکملی استفاده نکنید که باعث محرومیت شما از ورزش شود و برچسب روی مکمل را با دقت مطالعه کنید تا بدانید واقعاً چه چیزی در این مکمل وجود دارد.

آیا مصرف مکملهای غذایی بی خطر است؟

بعضی مکملهای غذایی(حتی مواد مغذی آلی)در صورتی که بیش از حد توصیه شده دریافت شوند،دارای عوارض سمی خواهند بود.سایر مواد نیز ممکن است باعث عدم تعادل و کمبود شوند که به چگونگی تداخل عمل آنها با سایر مواد مغذی در بدن بستگی دارد.بر خلاف داروها،مکملهای غذایی قبل از اقدام به فروش تحت آزمونهای امنیتی وسیع قرارنمی گیرند لذا احتمال بروز عوارض پیش بینی نشده در آنها وجود دارد .

یک نمونه از مکمل گیاهی وجود دارد که میتوانند عوارضی جانبی خطرناکی داشته باشد و ۲۰ مورد مرگ در اثر مصرف آن گزارش شده است.

آیا مصرف مکملهای غذایی موثر است؟

به منظور تعیین اثربخشی یک ماده غذایی،مطالعات کیفی زیادی مورد نیاز هستند.یک مطالعه منفرد روی تعداد کمی از افراد کافی نیست. لذا بدرستی به این سوال نمی توان پاسخ داد .

آیا مصرف مکمل برای ورزشکاران ضروری است ؟

با وجودی که مکمل ممکن است قانونی،بی خطر و موثر باشد(به عنوان بهبود دهنده کارآیی)لازم است تعیین کنید که آیا واقعاً به آن نیاز دارید.به عنوان مثال در بسیاری از دوندگان مسافتهای طولانی زن ذخایر آهن پایین است و میتوانند از مکمل آهن بهره ببرند،ولی در صورتی که ذخایر شما طبیعی باشند،این مکمل برای شما ضروری نمیباشد.کراتین ممکن است برای ورزشکاران درگیر در ورزشهای قدرتی تا حدی ارزشمند باشد ولی در صورتی که یک ورزشکار استقامتی هستید نیاز به آن ندارید و عوارض جانبی احتمالی آن توجیه پذیر نیست.این مطلب را همیشه در نظر داشته باشید که هیچ رژیم غذایی وجود ندارد که موجب قهرمانی یک ورزشکار عادی گردد.فقط رژیم غذایی صحیح و منطقی،شرایط را برای حداکثر آمادگی جسمانی و انجام مطلوبی فعالیت مهیا میکند.

نقش آب در ورزشکاران

نقش آب در بدن

شما بدون غذا چند هفته،بدون آب چند روز و بدون اکسیژن چند دقیقه میتوانید زنده بمانید،به عبارت دیگر بجز اکسیژن آب مهمترین عنصریست که در بدنمان داریم.

بدن شما از۷۰-۵۵ درصد آب تشکیل شده و تقریباً ۹۰-۸۰ درصد خون را آب تشکیل می دهد.آب تقریباً در تمام روندهای حیاتی بدن دخیل است.کمبود آب میتواند به تغییرات ذهنی و فیزیکی منجر شود.آب نقش های زیر را ایفا میکند:

با شستن سمومی که در طی زندگی عادی تولید میشود،بدن را پاک میکند.

زندگی مفاصل را تأمین میکند.

پوست را از خشکی محافظت می نماید.

هیدراسیون احشاء داخلی را حفظ میکند.

دمای بدن را کنترل مینماید.

وقتی بدن گرم میشود،آب به شکل عرق از پوست دفع میگردد.این مساله خوب است چرا که عرق از پوست شما تبخیر میشود و بدن شما سرد میشود.در واقع یک Air-Conditioner در بدن شما وجود دارد ولی برای اینکه این سیستم به کار خود ادامه دهد،نیاز به جبران آب از دست رفته بدن دارید.اگر به اندازه کافی و در حد جبران عرق از دست رفته آب ننوشید،خون غلیظ شده و جریان خون کند میشود این امر باعث میگردد که فشار بروی قلب وارد شود.در صورتی که کمبود مایع زیاد باشد،بدن شما به اندازه کافی آب برای تولید عرق ندارد.در این نقطه درجه حرارت بدن میتواند تا حد خطرناکی بالا برود.

وجود اینکه یک فرد بزرگسال با چثه متوسط در روز حدود۲ لیتر آب از دست میدهد،یک ورزشکار ممکن است در ظرف یک ساعت ورزش شدید قریب به ۳ لیتر آب از دست بدهد.در صورتی که این مایعات از دست رفته جایگزین نشوند،ممکن است دهیدراسیون عارض گردد.

کم آبی یا دهیدراسیون یک اثر منفی و شدید روی کارایی ورزشی دارد.در واقع حتی هیدراسیون خفیف تا حد یک درصد کاهش وزن بدن می تواند با ایجاد سرگیجه،سردرد و زمان عکس العمل کندتر باشد و میتواند بر خطر گرمازدگی بیافزاید.

در صورت عدم درمان،دهیدراسیون بدتر میشود و میتواند کشنده باشد.مراقب علایم زودرس هشداردهنده در خودتان و هم تیمی ها باشیدتا از دهیدراسیون اجتناب شود.در صورتی که هر یک از این علائم را مشاهده کردید،به مربی خود اطلاع دهید یا مراقبت طبی فوری طلب کنید.

تشنگی

سوال اینست که آیا احساس تشنگی همیشه با آغار کم آبی همراه است؟پاسخ اینست،نه همیشه.در بسیاری موارد ورزش واقعاً واکنش تشنگی را مختل میکند.به هنگام ورزش شما مقدار زیادی آب را قبل از احساس تشنگی از دست می دهید و قبل از اینکه بطور کامل کم آبی شما جبران شود احساس تشنگی از بین میرود.بنابراین برای تأمین نیازتان به آب نمی توانید به حس تشنگی اکتفا کنید.به عنوان یک ورزشکار،لازم است که بطور آگاهانه بیش از آنچه که دوست دارید آب بنوشید،مصرف کنید،بویژه زمانی که در گرما ورزش میکنید.

میزان مصرف مایعات در ورزشکاران

بنا به همه دلایل فوق،ورزشکاران لازم است که آب یا سایر نوشابه ها را قبل،در طی و بعد از ورزش مصرف کنند.

قبل از ورزش:یک یا دو لیوان مایعات را دو ساعت قبل از مسابقه یا تمرین بیاشامید تا اطمینان حاصل کنید که بخوبی هیدراته شده اید.پانزده دقیقه قبل از شروع ورزش یک لیوان دیگر نیز بنوشید.

در طی ورزش:در طی ورزش برای جایگزینی مایعات از دست رفته و اجتناب از گرمای بیش از حد هر۲۰- ۱۵ دقیقه ،۱۸۰-۱۲۰ سی سی مایعات بنوشید،مایعات سرد بهتر است چرا که به سرعت جذب می شوند و حرارت مرکزی بدن را سریعتر پایین می آورند.

پس از ورزش:این نکته که پس از انجام ورزش به مصرف مایعات ادامه دهید حائز اهمیت است که جبران کم آبی بدن زمان میکیرد.برای اطمینان از اینکه به اندازه کافی آشامیده اید،خودتان را قبل و بعد ورزش توزین کنید.به ازای هر ۵/۰ کیلوگرم کاهش وزن حداقل ۵۰۰ سی سی آب مصرف نمایید.این اشتباه را نکنید که وزن کاهش یافته در ورزش مربوط به چربی است،چرا که چربی بتدریج از دست میرود و در مقیاس چند روز،مشخص نخواهد شد.تقریباً تمام کاهش وزن طی ورزش از منشاً آب می باشد.

علائم و خطرات کم آبی در ورزشکاران

دهیدراسیون می تواند نسبتاً سریع عارض شود.ملی همچنین ممکن است ظرف چندین روز ورزش بدون نوشیدن مایعات کافی پدید آید.ورزشکارانی که هر روز یا دوبار در روز و بویژه در آب و هوای گرم و مرطوب بشدت ورزش میکنند ممکن است بازای ها ۵/۰ کیلوگرم وزنی که از دست می دهند آب نیاز داشته باشند تا تعادل آب آنها مجدداً اعاده شود.به طور معمول نباید در روز وزن شما کاهش یابد،حتی ۲درصد کاهش وزن می تواند به کاهش کارآیی منجر شود و معرف دهیدراسیون خفیف باشد.

علاوه بر آب،برخی از ورزشکاران نیاز به جایگزینی الکترولیتهای سدیم و پتاسیم که در عرق از دست می روند،دارند.این امر بویژه در ورزشی که بیش از یک ساعت به طول انجامد صدق میکند.بسیاری از نوشابه های ورزشی حاوی غلظتهایی از الکترولیتها و کربوهیدراتها هستند که جذب آب را تشریع می نمایند.به علاوه الکترولیتهای موجود در نوشابه های ورزشی تشنگی را تحریک میکند،که باعث تحریک فرد به نوشیدن و جبران کم آبی میشود. نوشابه های ورزشی در ورزشکاران استقامتی و نیز افرادی که تا حد توان به طور روزانه تمرین می کنند،یا در چند مسابقه در یک روز شرکت میکنند یا دو جلسه تمرین در روز دارند بیشترین فایده را دارند.

در صورتی که ذائقه و بیزاری مانع نوشیدن مایعات مورد نیاز شماست،نوشابه را بر طریق سلیقه خود برگزینید.(انواع آبمیوه، آب ساده، آب معدنی،نوشابه های ورزشی،لیموناد)شما همچنین میتوانید از غذاهایی که آب زیادی دارند(مثل هندوانه،گوجه فرنگی،کاهو،سوپ)بیشتر استفاده کنید.با این حال آگاه باشید که نوشیدنیهای حاوی کافئین،نظیر قهوه و چای اثر متضادی دارند.کافئین نیاز بدن به ادرار کردن را افزایش میدهد و بنابراین باید در زمان اعاده مایعات از دست رفته،از مصرف آنها اجتناب نمود.به همین ترتیب مشروبات الکلی دارای اثر کاهنده آب بدن هستند.

چرا ورزشکاران همیشه در صدد کاهش وزن خود هستند؟

با تأکید امروزی بر لاغر شدن تا حد امکان،بسیاری از ورزشکاران به طور مستمر برای کاهش وزن تلاش میکنند با این حال کاهش وزن همیشه عاملی برای بهبود کارآیی ورزشی نیست.در واقع بسیاری از متخصصین تغذیه ورزشی معتقدند که به وزن بدن بیش از تأثیر واقعی آن بر کارآیی ورزشکاران اهمیت داده شده است.ورزشکاران معمولاً در پی کاهش وزن بدن به یکی از سه دلیل زیر هستند:

حضور در ورزشهای زیبا(مثل ژیمناستیک،شیرجه،اسکیت)

افزایش سرعت(مثلاً در دو،دوچرخه سواری)

رسیدن به یک رده وزنی خاص(مثل کشتی،بدنسازی)

آیا همیشه با کاهش وزن می توان بر کارآیی ورزشی افزود؟

گاهی اوقات ورزشکاران از اهداف رقابت ورزشی غافل می شوند و سعی میکنند به وزنی برسد که برای سلامت و کارآیی آنها مضر است.قبل از بحث پیرامون چگونگی کاهش بی خطر وزن،این امر حائز اهمیت است که رسیدن به وزن پایین تر همیشه بهترین راه برای بهبود کارآیی نیست.

برخی ورزشکاران این تعبیر را دارند که حداقل وزن،مطلوبترین وزن بدن است.ولی وزن بدن مطلوب در واقع وزنی است که هم سلامت و کارآیی خوب را باعث میگردد و هم بدست آوردن و حفظ آن عقلانی است.به عبارت دیگر،شما باید به وزن مطلوب خود و نه حداقل وزن برسید.

در صورتی که شما هرگز قادر به رسیدن به وزن مورد هدف نیستید،پس هدف شما احتمالاً واقعگرایانه نبوده است و باید در آن تجدید نظر شود.تقلا برای رسیدن به یک وزن هدف غیر واقعی میتواند باعث بروز مقادیر زیادی استرس هیجانی و فیزیکی شده و حواس شما را از برنامه تمرینی خودتان پرت کند و باعث شود که به خاطر عادات غذایی نامتعادل به کارآیی شما لطمه بخورد.

حداقل میزان چربی بدن در ورزشکاران مرد و زن تا چه اندازه میباشد؟

اینچنین توصیه میشود که در ورزشکاران مرد نباید درصد چربی بدن زیر ۷- ۵ درصد و در ورزشکاران زن زیر۱۴ درصد وزن بدن برسد.

پیش از تصمیم به انجام یک برنامه کاهش وزن کمی زمان صرف کنید که چرا میخواهید وزن خود را کاهش دهید و از راهنمایی یک متخصص کار آزموده بهره مند شوید.

میزان مطلوب کاهش وزن در هر هفته چه میزان است؟

یک فرمول ساده برای کاهش وزن وجود دارد،شما لازم است که کالری بیشتری از کالری مصرفی خود بسوزانید.اگر یک برنامه ورزشی منظم دارید،باید قادر باشید از طریق کاهش ملایم در دریافت کالری خود ۱-۵/۰ کیلوگرم را در هفته کاهش دهید(این میزان کاهش نباید از۵۰۰ کالری در روز تجاوز نماید).

بهترین زمان کاهش وزن توسط ورزشکاران چه زمانی است؟

اما این مطلب را مد نظر داشته باشید که حتی کاهش جزیی در کالری دریافتی در طی دوره های تمرین سنگینی بدن شما را از مواد مغذی که برای ساخت عضله و کارآیی مطلوب شما لازم است،محروم میسازد.به همین جهت توصیه می شود که ورزشکاران وزن خود را در زمان تعطیلی مسابقات کاهش دهند تا از اثرات مضر محدودیت غذایی در طی فصل رقابت اجتناب گردد.

نقش آهن در بدن و میزان مورد نیاز آن در ورزشکاران زن و مرد چقدر است ؟

آهن چند نقش مهم در بدن شما ایفا میکند.سلولهای قرمز خون را میسازد،که حمل اکسیژن در تمام بدن را به عهده دارد،در تبدیل غذا به انرژی کمک میکند و به مبارزه با عفونتها کمک مینماید.نقش آهن در حمل اکسیژن بویژه در طی ورزش حائز اهمیت است.بدون آهن،بدن شما قادر به ساخت گلبولهای قرمز سالم و رساندن اکسیژن کافی به عضلات،مغز و سایر احشاء نمی باشد.افت محسوس در ذخایر آهن،آنمی کمبود آهن نامیده میشود. در کل زنان نسبت به مردان نیاز به آهن بیشتری دارند تا آهن از دست رفته در طی قاعدگی را جبران نمایند ولی ورزشکاران احتمالاً نیاز به آهن خیلی بیشتری نسبت به غیرورزشکاران ندارند.هرچند ابهاماتی در این مورد در تحقیقات پزشکی وجود دارد.آهن کافی را میتوان از رژیم غذایی بدست آورد. البته این امر مستلزم عادات خوب تغذیه ای است.

بزرگترین مشکل در رابطه با آهن آن است که خیلی فراوان نیست.هر ۱۰۰۰ کالری بطور متوسط حاوی ۶ میلی گرم آهن است و زنان نیاز به ۱۵ میلی گرم در روز دارند(مردان به ۱۰ میلی گرم در روز نیاز دارند).در زنانی که رژیم کم کالری دارند در اغلب موارد نیاز به آهن تأمین نمیشود(از آنجا که مردان دریافت کالری بیشتر و نیاز کمتری دارند،برای آنها کمبود آهن کمتر اتفاق می افتد) تأکید بر مصرف رژیم پرکربوهیدرات و کم چربی توسط ورزشکاران در دریافت آهن پایین نقش دارد.گوشت قرم که معمولاً در ورزشکاران از مصرف آن اجتناب میشود،یکی از غنی ترین منابع آهن است.غذاهای غیرگوشتی پر کربوهیدرات محتوی آهن کمتری هستند بسیاری از ورزشکاران دانش آموز و دانشجو درصد بالایی از کالری خود را از غذاهای کم محتوا تأمین میکنند که خود بر شدت مشکل می افزاید.

علاوه بر دسترسی محدود به آهن جذب آن نیز کم است و بسته به منبع غذایی از ۲ تا۴۰درصد متغیر است.حول و حوش ۳۵- ۲۵ درصد آهن موجود در گوشت جذب می شود،حال آنکه تنها ۲۰-۲ درصد آهن موجود در منابع گیاهی جذب میگردد.

همانگونه که ملاحظه می کنید پاسخ به این سوال که آیا ورزشکاران زن نیاز به آهن بیشتری دارند واضح و قطعی نیست.با این وجود از آنجا که آهن یک ماده مغذی مهم برای کارآیی است،در یک ورزشکار زن در صورتی که از رژیم گیاهی استفاده میکند یا سعی در کاهش وزن دارد،احتمالاً عاقلانه این است که از یک مکمل آهن برای رفع نقص رژیم غذایی خود بهره مند شوند.

نقش کلسیم در بدن و میزان مورد نیاز آن در ورزشکاران زن و مرد چقدر است ؟

کلسیم به استخوانهای شما کمک میکند تا برای ایستادگی در مقابل استرس وزن توانایی کافی داشته باشند.در افراد سالم،در استخوانها در پاسخ به ورزش کلسیم بیشتری ذخیره میگردد و در نواحی استرس تراکم بیشتری می یابد.ورزشکاران ممکن است دچار شکستگیهای تلشی(ترک های کوچک در استخوان که اکثر اوقات در قسمت پایین ساق پاها رخ میدهند.)در اثر استرس مضاعف و یا ضعف استخوانها شوند.دریافت کلسیم ناکافی میتواند استخوانها را ضعیف سازد و باعث شود که حساسیت بیشتری به شکستگیهای تلشی پیدا کنند.در زنان ورزشکار وقتی که یک دختر به سن بلوغ میرسد و قاعدگی وی آغاز میشود،تولید استرژن در بدن او نیز نقشی در تراکم استخوانی او ایفا می کند.استروژن تولید شده به عنوان بخشی از سیکل قاعدگی ماهیانه باعث افزایش برداشت کلسیم خوراکی توسط استخوانها میشود و بدن ترتیب اثر مثبتی بر روی قدرت استخوان داشته باشد.

گاهی در زنان ورزشکار که چربی بدنی پایینی داشته و تمرینات شدیدی را انجام میدهند،قاعدگی قطع می شود یا اینکه دوره های قاعدگی بسیار بی نظم است.به این وضعیت آمنوره گفته می شود و میتواند آثار قابل ملاحظه ای بر روی تراکم استخوانی زنان برجا بگذارد.از آنجا که توقف سیکل قاعدگی همچنین به معنای کاهش تولید استروژن در بدن است،این امر می تواند باعث رسوب کلسیم کمتری در استخوانها شود.

کمبود کلسیم دارای دو اثر کوتاه مدت و دراز مدت است،اولین مشکل اینست که تراکم استخوانی پایین میتواند به شکستگی های تلشی منجر شود.آثار دراز مدت شامل پیدایش پوکی استخوان یا استئوپوروز(استخوانهای ترد و شکننده)در سالهای بعدی عمر هستند.

نیاز به کلسیم در مردان و زنان،ورزشکاران و غیرورزشکاران مشابه و به اندازه۱۲۰۰ میلی گرم در روز است.در صورتی که ورزشکاران کالری مورد نیاز خود را دریافت کنند،براحتی میتوانند نیاز خود را به کلسیم تأمین کنند.شیر بسیار بهتر از مکملهای کلسیم است،چرا که علاوه بر کلسیم،پروتئین،کربوهیدراتها،منیزیم،فسفر،بور و ریبوفلاوین را تأمین میکند.

در بعضی وضعیتها لازم است که ورزشکاران جایگزینی برای شیر پیدا کنند.زمانی که ورزشکاران عدم تحکل لاکتوز داشته باشند،جایگزینی آنزیمی توصیه می شود و در صورتی که موثر نبودند،غذاهای پر کلسیم نظیر اسفناج،کلم و گل کلم توصیه میگردند.در مجموع تأکید بیشتر بر روی مواد غذایی است و مکمل ها به عنوان آخرین حربه استفاده میشوند.

غذاهای قبل از مسابقه چه تأثیری بر کارآیی ورزشکار دارد؟

هیچ ماده غذایی وجود ندارد که بتوان در روز یا ساعات قبل از مسابقه مصرف نمود و بدین ترتیب عادت غذایی غلط در زمان تمرین را جبران کرد.همانگونه که رسیدن به بالاترین میزان آمادگی جسمانی ماهها زمان میبرد،رسیدن بدن به وضعیت مطلوب تغذیه ای نیز ماهها طول میکشد.تغذیه مناسب در طول زمان تمرین به شما کمک خواهد کرد که سخت تر تمرین کنید.حجم عضلات را افزایش دهید و ذخایر انرژی مورد نیاز برای بهترین کارآیی در رقابت را اندوخته نمایید.به غذای قبل از مسابقه به عنوان آخرین مرحله از رژیم غذایی زمان تمرین نگاه کنید و به یک حب جادویی که کارآیی شما را از متوسط به عالی افزایش میدهد.

آیا تغذیه قبل از مسابقات برای همه ورزشکاران یکسان است؟

اگر چه ممکن است خواهان این باشید که دقیقاً بدانید چه زمان،چه چیز و چه مقدار بخورید،ولی هیچ توصیه اختصاصی برای جمیع ورزشکاران وجود ندارد.هیچ رویه یکسانی نیست که برای همه افراد مناسب باشد.شما لازم است که خودتان پیدا کنید چه غذایی برای شما مطلوبتر است.به عنوان مثال برخی از دونده ها میتوانند ظرف یک ساعت قبل از یک مسابقه بزرگ غذا بخورند.حال آنکه سایریندر صورتی که نزدیک به فعالیت شدید غذا بخورند مبتلا به کرامپهای معده می شوند.برخی از ورزشکاران دوست دارند غذای کم حجمی بخورند تا معده و اعصاب خود را آرام کنند.تعدادی دیگر احساس ضعف و بدحالی در آنها می شود.تجربیاتی را در طی ماهها تمرین خود بدست آورید تا به بهترین برنامه و نوع غذا برای خود پی ببرید.البته این امر نیاز به آزمون و خطا دارد.بنابراین اجازه ندهید تا آخرین روزهای قبل از یک مسابقه بزرگ این تجربیات وقت شما را بگیرد.

مصرف غذای پیش از مسابقه چه زمانی صورت میگیرد؟

زمان مصرف غذای بیش از مسابقه به حجم آن و زمانی از روز که مسابقه برگزار میشود،بستگی دارد.پروتئین و چربی کندتر جذب میشوند.بنابراین غذاهای محتوی پروتئین و چربی باید زودتر از غذاهای پر کربوهیدرات مصرف گردند.هضم غذاهای پر حجم زمان زیادی طول می کشد،حال آنکه غذاهای کم حجم و مایع سریعتر هضم می شوند.

غذای قبل از مسابقه ترجیحاً باید محتوی چه موادی باشد؟

برای آنکه بهترین کارآیی را داشته باشید همچنین لازم است که بخوبی مایعات دریافت کنید.تمام وعده های غذایی قبل از مسابقه باید محتوی میزان زیادی نوشیدنی(آبمیوه،آب و نوشابه ورزشی)باشند.

بهترین برنامه غذایی مناسب برای ورزشهای صبح و عصربرای هر ورزشکار چیست؟

مسابقاتی که صبح برگزار میشوند:به هنگام آماده شدن برای یک مسابقه در صبح،شب قبل از مسابقه غذای کاملی را که سرشار از کربوهیدراتهاست مصرف نمایید.با خوردن یک میان وعده پر کربوهیدرات به هنگام خواب غذای شب را تکمیل نمایید.صبحها به قدری زود بیدار شوید تا بتوانید یک صبحانه یا میان وعده سبک مصرف کنید.بسته به زمانی که قبل از مسابقه فرصت دارید،می توانید مقداری پروتئین و چربی در غذای خود بگنجانید.به عنوان مثال دونده ای برای مسابقه ۱۰ صبح آماده میشود می تواند یک کاسه محتوی غلات،یک لیوان آبمیوه و موز(که حدوداً ۴۰۰-۳۰۰ کالری را تأمین میکند)را در ساعت ۳۰/۷ یا ۸ صبح بخورد.

مسابقاتی که بعد از ظهر برگزار میشوند:یک صبحانه مفصل بخورید(به عنوان مثال کلوچه،میوه،شیر یا ماست که حدوداً۷۰۰ کالری دارد.)بسته به زمان مسابقه ناهار ممکن است عبارت از یک میان وعده سبک حاوی ۳۰۰ کالری(به عنوان مثال یک قطعه نان و یک تکه میوه و یا یک غذای با حجم متوسط شامل پروتئین و چربی و به میزان۷۰۰-۵۰۰ کالری باشد(مثال یک ساندویچ،میوه و چوب شور)

مسابقاتی که عصر برگزار میشوند:قبل از مسابقه عصر،یک صبحانه و ناهار مفصل سپس یک میان وعده پر کربوهیدرات سبک دو ساعت قبل از رقابت مصرف کنید.خوردن شام را به پایان مسابقه موکول نمایید


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

• اهمیت کاهش وزن

• هر شخص باید به چه میزان وزن خود را کاهش دهد؟

• برای کاهش وزن چه باید کرد؟

۱٫ کاهش میزان مصرف غذا

۲٫ مصرف کمتر شیرینی جات

۳٫ کاهش مصرف چربی

۴٫ خوردن منظم وعده های غذایی

۵٫ فعالتر باشید

»اهمیت کاهش وزن

اگر شما نیز اضافه وزن دارید باید بدانید که کاهش حتی چند کیلوگرم از وزن فعلی تأثیرات بسیار مثبتی در پایین آوردن قند چربی خون و نیز احتمال ابتلا به بیماریهای قلبی دارد. شما بر اساس قد وزن و میزان فعالیتی که انجام می دهید به مقدار معینی (کالری) نیاز دارید. اگر بدن شما بیشتر از نیاز خود کالری دریافت کند آن را به صورت چربی ذخیره خواهد کرد. بنابراین یکی از اقدامات اساسی در کاهش وزن، کم کردن کالری مصرفی روزانه است. البته انجام فعالیت ورزشی نیز کمک زیادی به آن می کند.

کاهش وزن در بعضی مواقع به تنهایی موجب درمان دیابت نوع ۲ می گردد، ولی حتی اگر احتیاج به درمان دارویی نیز پیدا شود، رعایت رژیم غذایی و کاهش وزن تأثیر این داروها را بیشتر خواهد کرد.همچنین کاهش کالری روزانه حتی اگر موجب کاهش وزن نیز نشود، با کاهش دادن مقاومت بدن نسبت به انسولین و پایین آوردن قند خون بسیار مؤثر است.

» هر شخص باید به چه میزان وزن خود را کاهش دهد؟

میزان اضافه وزن هر شخص با دیگری متفاوت است و هر یک باید به میزان معینی وزن خود را کاهش دهد. با این حال به هر میزان که بخواهید وزن خود را کاهش دهید نباید آن را ناگهانی کاهش داده و یک رژیم سخت بگیرید. اگر به میزان کم ولی به طور منظم وزنتان را کاهش دهید، احتمال باقی ماندن در این حالت بیشتر خواهد بود. برای شروع، ۲-۱ کیلوگرم در ماه وزنتان را کاهش دهید. تحقیقات نشان داده اند که کاهش تنها میزان کمی از وزن در کاهش دادن میزان قند خون موثر خواهد بود.

شما می توانید با همکاری پزشکتان یک برنامه بلند مدت کاهش وزن و یک برنامه تعییر عادات غذایی تنظیم کنید تا از این طریق بتوانید وزن خود را به میزان دلخواه کاهش دهید.

»برای کاهش وزن چه باید کرد؟

راه های زیادی برای کاهش وزن وجود دارد.شما باید از یکی که بیشتر با وضعیت شما همخوانی دارد استفاده کنید.این روش ها عبارتند از:

۱٫ کاهش میزان مصرف غذا

۲٫ مصرف کمتر شیرینی جات

۳٫ کاهش مصرف چربی

۴٫ مصرف منظم وعده های غذا

۵٫ فعالتر باشید

شما همچنین می توانید از مشاور تغذیه خود برای طراحی یک برنامه خاص کاهش وزن کمک بگیرید. این برنامه باید براساس غذاهای مورد علاقه شما، تعداد وعده ها و میان وعده هایی که معمولاً مصرف می کنید، میزان فعالیت بدنی و برنامه کاری شما تنظیم شود.

یکی از این روش ها را انتخاب کرده و به آن عمل کنید. در صورتی که این روش برای شما مفید نبود روش دیگری را امتحان کنید. بهترین روش آن است که شما را در رسیدن به وزن ایده آلتان یاری رساند.

» کاهش میزان مصرف غذا

غذایی که می خورید حاوی کالری است و هنگامی که شما بیشتر از میزان مورد نیاز تان غذا مصرف می کنید، بدنتان آن را به صورت چربی ذخیره می کند. بنابراین کالری بیشتر مساوی با اضافه وزن می باشد. در صورتی که کمتر غذا مصرف کنید، کالری کمتری دریافت کرده و در نتیجه وزنتان کاهش پیدا می کند. اگر هر روز فقط ۲۵۰ کالری کمتر مصرف کنید، حدود ۰٫۵ کیلوگرم در هفته و ۱۱٫۳۵ کیلوگرم در سال وزن کم خواهید کرد. یک راه برای کاهش میزان مصرف غذا، مصرف کمتر غذاهاست. برای مثال اگر هر روز دوبرش نان تست مصرف می کنید، آنرا به ۱ برش یا ۵/۱ برش کاهش دهید.اگر معمولاً هنگام ناهار ۲ ساندویچ مصرف می کنید آنرا به ۱ یا ۵/۱ کاهش دهید.

هر روز یکی از وعده های غذا را انتخاب کرده و سعی کنید در آن وعده میزان کمتری غذا مصرف کنید. سپس این کار را در وعده های دیگر و میان وعده ها نیز اجرا کنید. اگر میزان مصرف مواد غذایی را کاهش دهید، قادر خواهید بود وزنتان را نیز کاهش دهید.

راه های دیگری که به شما در کاهش میزان مصرف غذا کمک می کند، عبارتند از:

• به جای خوردن غذا در یک ظرف بزرگ، از یک ظرف کوچکتر استفاده کنید.

• در کنار غذا از آب یا نوشابه های کم کالری مصرف کنید.

• فقط در زمان وعده های غذایی، غذا مصرف کنید. در صورتی که بین وعده های غذا احساس گرسنگی کردید، از نوشیدنی های بدون کالری مثل چای یا قهوه بدون شکر مصرف کنید.

• اگر هنوز احساس گرسنگی می کنید می توانید از غذاهای بدون کالری مثل خیار و سبزیجات استفاده کنید.

• در هنگام پخت غذا از دیگران بخواهید تا به جای شما مزه غذا را امتحان کنند.

• سعی کنید آرامتر غذا بخورید و آخرین کسی باشید که میز غذا را ترک می کند.

• همیشه دریخچال مقداری غذاهای کم کالری داشته باشید تا در صورت احساس گرسنگی از آنها مصرف کنید.

• اگر هر روز ناهارتان را از رستوران تهیه می کنید، از این به بعد سعی کنید غذایتان را در خانه تهیه و همراه خود بیاورید.از این طریق می توانید در تهیه غذا به جای مواد پر کالری موجود در غذاهای رستوران از مواد کم کالری استفاده کنید.

• اگر بیشتر مواقع احساس گرسنگی می کنید، با مشاور تغذیه خود در رابطه با این موضوع صحبت کنید تا در صورت لزوم برنامه غذایی شما را تغییر دهد.

اگر شما راههای دیگری سراغ دارید، می توانید آنها را نیز امتحان کنید. اگر میزان غذای مصرفی خود را کاهش دهید، قادر به کاهش وزنتان و در نتیجه کاهش قند خونتان خواهید بود.

» مصرف کمتر شیرینی جات

راهی دیگر برای کاهش وزن، مصرف کمتر شیرینی جات می باشد. غذاهایی مثل شکلات، انواع کیک و شیرینی و نوشابه ها حاوی شکر هستند و به همین دلیل قند خون شما را افزایش می دهند.علاوه بر این این غذا معمولاً حاوی میزان زیادی کالری هستند. یک تکه پای سیب یا یک عدد بستنی تقریباً ۴۰۰ کالری و یک برش کیک تقریباً۳۰۰- ۲۵۰ کالری دارند و مصرف ۲۰۰ کالری اضافی در روز منجر به افزایش وزن به میزان ۱۰ کیلو در سال می شود.

میوه جات نیز جزو مواد شیرین به حساب می آیند، با این تفاوت که مواد مغذی آنها بیشتر و کالری آنها کمتر است. اگر به شیرینی جات علاقه دارید، سعی کنید به جای خوردن یک برش کیک، از یک عدد میوه استفاده کنید. با این کار در هر هفته ۱ کیلو وزن کم می کنید. به خاطر داشته باشید که عبارت “بدون قند” به معنای پایین بودن یا نداشتن کالری نیست.

غذاهای بسیار شیرین :

کیک ها، شیرینی ها، شکلات و آبنبات

مربا، ژله، عسل، شکر، نوشابه

غذاهای کم شیرین :

میوه های تازه: طالبی، انواع توت، سیب، پرتقال

مواد غذایی بدون قند: مربا، ژله، نوشابه

ماست ساده

راههای دیگر برای مصرف کمتر شیرینی جات عبارتند از:

• در هنگام خرید از خرید شیرینی جات خودداری کنید

• به جای یک برش بزرگ کیک، یک برش کوچک بخورید یا آن را با دوستتان تقسیم کنید

• شیرینی جات را دور از دسترس نگه دارید

• به جای نوشابه های معمولی از نوشابه های بدون قند مصرف کنید

• چای یا قهوه را شیرین نکنید یا به جای شکر معمولی از شیرین کننده های مصنوعی استفاده کنید

» کاهش مصرف چربی

غذاهای پرچرب معمولاً کالری بالایی نیز دارند و کالری بیشتر نیز به معنای افزایش وزن خواهد بود. غذاهای پرچرب معمولاً چربی خون را نیز بالا برده و باعث بوجود آمدن مشکلات قلب وعروق می شود. بدن شما به میزان اندکی چربی نیاز دارد، با این حال یکی از راههای کاهش وزن، کاهش مصرف چربی هاست.

غذاهای سرخ شده، گوشتها، سس ها، کره و … حاوی میزان زیادی چربی هستند. مصرف انواع کم چرب این مواد به شما در کاهش مصرف چربی کمک می کند. علاوه بر این غذاهای رستوران، خصوصاً فست فود به میزان زیادی چربی دارند. شیر معمولی نیز به نسبت شیر کم چرب، چربی و کالری بیشتری دارد: ۱ لیوان شیر کم چرب تنها به میزان ۹۰ گرم چربی دارد.

سرخ کردن مواد غذایی نیز باعث بالا رفتن میزان چربی آنها می شود. برای مثال یک عددسیب زمینی پخته ۷۰ کالری دارد، در صورتی که اگر آن را با یک قاشق مارگارین سرخ کنید، این میزان به ۲۰۵ کالری افزایش خواهد یافت( یعنی تقریباً ۱۳۵ کالری به علت اضافه کردن مارگارین ). یکی از راههای کاهش مصرف چربی، آب پز کردن و کبابی کردن موادغذایی می باشد.

اگر که شما از روغن استفاده نکرده یا به میزان کمی استفاده می کنید، پس باید مصرف غذاهای پرچرب را کاهش دهید.

غذاهای پرچرب :

چیپس، دونات

غذاهای سرخ شده،سیب زمینی سرخ کرده، انواع سس

شیر معمولی، کره، مارگارین، انواع روغن، خامه، پنیر خامه ای

غذاهای کم چرب :

پاپ کورن معمولی

سبزیجات و گوشت پخته یا کبابی شده

شیر کم چرب، پنیر کم چرب، سس های کم چرب

راههای دیگر برای کاهش مصرف چربی عبارتند از:

• غذاهایی را انتخاب کنید که چربی کمتری دارند

• از انواع کم چرب مواد غذایی استفاده کنید

• به جای سس های معمولی از سس های کم چرب استفاده کنید

• در ساندویچ به جای مایونز از سس خردل استفاده کنید

• چربی گوشت را قبل از پخت، تا حد امکان حذف کنید.در واقع هر گونه چربی که به چشم می آید( از جمله پوست مرغ ) را قبل از پخت، از گوشت جدا نمایید و دور بیاندازید

• در صورت استفاده از کره در صبحانه یا وعده های غذای دیگر، مقدار آن را به نصف همیشه کاهش دهید

• از شیر و ماست کم چرب در وعده های غذایی خود استفاده کنید

اگر شما به تدریج مقدار چربی را که مصرف می کنید را کم نمایید، به طعم غذا نیز عادت خواهید کرد و دلتان نیز زیاد برای چربی تنگ نخواهد شد!

به عنوان مثال، بجای استفاده از سیب زمینی سرخ کرده در خورشت قیمه از خلال سیب زمینی آب پز، بجای سس مایونز در سالاد ، از ماست کم چرب و بجای گوشت قرمز از ماهی تازه استفاده نمایید. سعی کنید راهی را برای کاهش چربی غذای خود انتخاب کنید که از هر جهت مناسب شماست و با سبد غذایی خانواده شما هماهنگی دارد. با کاستن از چربی غذای روزانه، شما نه تنها وزن و در نتیجه قند خونتان را پایین می آورید، بلکه قادر خواهید بود تا چربی خونتان را نیز به نحو موثری کاهش دهید.

» خوردن منظم وعده های غذایی

مصرف منظم وعده های غذایی در کاهش وزن بسیار موثر است. حذف یکی از وعده های غذایی ممکن است راه حل خوبی برای کاهش وزن به نظر برسد ولی این کار معمولاً باعث می شود تا شما در وعده های غذایی بعدی خیلی بیشتر از معمول غذا بخورید و این خود می تواند باعث افزایش وزن شود. از طرفی دیگر هر چقدر که شما غذای بیشتری در وعده های غذا بخورید، به همان اندازه به انسولین بیشتری نیز برای گوارش و کنترل قند خون بعد از بعد از غذای خود نیاز دارید. ولی همانطور که می دانید لوزالمعده افراد دیابتی نمی تواند به اندازه کافی انسولین تولید کند پس خوردن غذای زیاد در یک وعده غذایی قند خون بعد از غذا را در افراد دیابتی بالاتر خواهد برد. بنابراین گرسنه بودن در یک روز و مصرف غذای زیاد در روز بعد نوسانات قند خون شما را بیشتر خواهد کرد و رسیدن به مقادیر هدف قند خون نیز بسیار مشکل خواهد بود.

مصرف منظم وعده های غذایی به معنای خوردن مقدار ثابتی غذا در ساعات مشخصی از روز می باشد. بهترین حالت ممکن، مصرف سه وعده غذای اصلی( صبحانه، ناهار، شام ) و دو میان وعده در صبح و بعد ازظهر خواهد بود.

منظور از مقدار ثابت غذا این است که به عنوان مثال همیشه در صبحانه دو واحد، در ناهار سه واحد و در شام دو واحد نان و غلات مصرف گردد. سعی کنید همیشه با داشتن یک برنامه غذایی مشخص از قبل در مورد مقدار غذایی که قرار است در یک وعده بخورید آگاهی داشته باشید.

» فعالتر باشید

وقتی شما فعال هستید و ورزش می کنید انرژی بیشتری هم می سوزانید. ورزش در کنار رژیم غذایی به شما کمک می کند تا وزن خود را کاهش دهید. از طرف دیگر فعالیت باعث می شود ما از لحاظ روحی نیز احساس شادی و نشاط بیشتری داشته باشید.

اگر شما از قبل فعال بوده و ورزش می کرده اید می توانید با انجام همان ورزشهای قبلی به مدت ۴۵ دقیقه یک روز درمیان به اهداف مورد نظر دست یابید، ولی اگر تا کنون ورزش نمی کردید می توانید بر اساس اصول زیر فعالیت خود را شروع کنید:

• از ورزشهای آسان شروع کنید مانند انجام ورزشهای کششی دست و پا در حالت نشسته روی صندلی. یعنی دست های خود را در حالت کشیده به بالای سر برده و یا پاهای خود را بعد از دراز کردن به نوبت بالا و پایین ببرید

• پیاده روی روزانه را فراموش نکنید. بهترین زمان ۲-۱ ساعت بعد از غذا است. پیاده روی با یک دوست می تواند بسیار مفید و دوست داشتنی تر باشد

• وقتی به محل کار خود می روید و یا قصد خرید دارید، ماشین خود را کمی جلوتر از مقصد پارک کنید و بقیه راه را پیاده بروید

• برای شروع می توانید به مدت ۱۰ دقیقه یک روز درمیان پیاده روی و یا نرمشهای کششی بپردازید


مهر ۱۵, ۱۳۸۹ 0

برای بسیاری از مردم رژیم به معنای کاهش وزن است. در حقیقت تعداد اندکی از مردم اهمیت رژیم را درک می کنند. رژیم درواقع شامل هر چیزی که یک فرد می خورد می شود. حال چه کم باشد چه زیاد، چه خوب باشد چه بد. رژیم به معنای غذاست که نقش بسیار مهمی در مبارزه انسان با بیماری و نا توانی بازی می کند.

به وضوح مشخص شده است که یک رژیم متعادل برای داشتن سلامتی خوب لازم است. همزمان با آن ، هر فردی باید اهمیت یک رژیم مناسب را در شرایط بیماری بداند. یک رژیم مناسب به بدن بیمار کمک می کند تا در مسیر بهبودی سریعتر حرکت کند. در هر نوعی از بیماری یا اختلال فیزیولوژیک ، رژیم غذای معمول به یک رژیم درمانی خاص تغییر داده می شود تا فشار روی ارگان بیمار کاهش یابد و علائم و دیگر تظاهرات بیماری رفع شود. رژیم های درمانی در پزشکی مدرن نقش مهمی دارند. بسیاری از بیماران به میزان کافی آموزش داده نمی شوند و در نتیجه نمی توانند از دیگر اشکال درمانی استفاده کامل ببرند. پزشکان ندرتا دستور العمل های کافی درمورد رژیم ارائه می کنند. برای مثال یک بیمار با زخم معده یا حصبه باید یک رژیم ملایم ، ساده و سبک دریافت کند. چنانچه بر عهده بیمار گذاشته شود که خود به جزئیات رژیم غذایی اش بپردازد ، در نهایت تنها از ادویه جات پرهیز می کند. اگر رژیم درمانی ناقص باشد ، علائم به طور کامل بر طرف نشده و دوباره عود می کنند.

در مورد مشابه ، یک متخصص رژیم غذایی باید به طور مفصل در مورد غذاهایی که از نظر حرارت زایی مکانیکی و شیمیایی ملایم هستند برای بیمار توضیح دهد. این راهنمایی های رژیمی به بهبود سریع زخم معده یا حصبه و بر طرف شدن خود بخودی علائم کمک می کند.

تقریبا همه بیماریها با رژیم غذایی ارتباط دارند. برخی بیماریها به وسیله رژیم نامناسب ایجاد می شوند و برخی نیازمند اصلاح رژیم به عنوان قسمتی از درمان می باشند.

فقر غذایی یا تغذیه ای به کمبود انواع مواد مغذی منجر می شود که آنمی ( کم خونی ) شایع ترین اختلال ناشی از این کمبود است. ریزش مو و بیماریهای پوستی نیز مربوط به کمبود ویتامینهای خاصی در رژیم غذایی می باشد. بدیهی است که برای رفع این مشکلات هر فردی باید رژیم غذایی خود را اصلاح کند.

برخی مردم به اشتباه فکر می کنند که سلامتی به کمیت غذای مصرفی بستگی دارد. در حقیقت تغذیه بیش از حد به چاقی می انجامد. کمی بیش از ۱۰۰ کالری اضافه در روز ، که می تواند یک موز یا یک مشت بادام زمینی باشد ، طی ۴ تا ۵ هفته باعث kg 5/. افزایش وزن شود. این به معنی kg 6-5 افزایش وزن در سال است.

چاقی عوارض دیگری از قبیل بیماریهای قلبی ، درد مفاصل و مشکلات تنفسی را همراه خود می آورد.برای مقابله با همه این مشکلات یک رژیم غذایی مناسب لازم است که در این مورد رژیم کاهش وزن مناسب است.

مشکلات فیزیولوژیک ، مانند تب ناشی از حصبه، سل و غیره، اختلالات کبدی و کلیوی و دیگر مشکلات مربوط به سیستم های بدن نیاز به اصلاح رژیم غذایی دارند. این اصلاحات به نحوی انجام می گیرد که ارگان های آسیب دیده بتوانند استراحت کنند و در نتیجه درمان موثرتر واقع می شود.

تغییرات رژیم غذایی در زمان استرسهای فیزیولوژیکی مانند حاملگی و شیر دهی نیز لازم است. احتیاجات تغذیه ای نیز همچنانکه خود ما بزرگ می شویم ، تغییر می کنند. رژیم غذایی برای نوزادان ، کودکان ، جوانان، بالغین بالای ۴۰ سال و سالمندان متفاوت است. برای اینکه در طول سال سرحال و پر انرژی باشیم ، باید همراه با تغییرات فصلی ، رژیم غذایی خود را هم تغییر بدهیم.

پس می بینیم که رژیم غذایی جزء بزرگ و فراگیری از زندگی هر فرد است و در نهایت :    ( بشر تحت تاثیر چیزی است که می خورد)


مهر ۱۵, ۱۳۸۹ 0

اگر از شکل بدن خود، به‌خصوص در ناحیه شکم ناراضی هستید، باید بدانید که تنها پرداختن به ورزش‌هائی که بر روی یک ناحیه از بدن متمرکز می‌شود کافی نیست و فایده چندانی هم ندارد. بلکه این ورزش برای تأثیر واضح و آشکار باید در کنار ورزش‌هائی برای تمام بدن انجام شود زیرا بدن نمی‌تواند چربی را تنها در یک ناحیه از بین ببرد و شما نمی‌توانید تنها با ورزش دادن یک نقطه از بدن خود و رها کردن باقی بدن به نتایج دلخواه دست یابید.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از دانش ورزش ، به این ترتیب اگر از داشتن شکمی بزرگ یا شل و افتاده رنج می‌برید، قبل از این‌که مخارج سنگینی برای خرید وسائل ورزشی دراز و نشست و ابزارهای مخصوص کوچک‌کننده شکم بپردازید، کار تناسب اندام را با ساده‌ترین شکل ورزش که رایگان هم هست، شروع کنید: راه رفتن و دویدن!

البته فراموش نکنید که این ورزش‌ها کل بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهند و بعدها برای شکم هم باید حرکات مخصوصی انجام دهید. اگر شکم شما شل‌تر و برآمده‌تر از چیزی است که می‌خواهید، به احتمال زیاد در بدن شما نواحی دیگری هم وجود دارند که باید ورزیده و محکم شوند. برای دستیابی به شکمی صاف، تمام بدن شما باید لاغرتر شود.

● تمام بدن باید لاغر شود!

کار را با انجام دادن ورزش‌های سریعی که تعداد ضربان قلب را افزایش داده و سوخت‌وسوز بدن را بهبود می‌بخشند، آغاز کنید، سه مرتبه پیاده‌روی سریع در هفته راه‌حل مناسبی برای دستیابی به این هدف است. این کار نه تنها کالری می‌سوزاند بلکه برای قلب هم بسیار مفید است.

یک نکته مهم این‌که به یاد داشته باشید انجام دادن تمرین‌های ورزشی و داشتن رژیم غذائی موجب نمی‌شود که در مدت بسیار کوتاهی لاغر شده یا شکمی صاف پیدا کنید. همان‌طور که در مدت بسیار کوتاهی لاغر شده یا شکمی صاف پیدا کنید. همان‌طور که شما یک شبه این شکم را پیدا نکرده‌اید، نمی‌توانید آن را یک شبه از بین ببرید. پس بردبار باشید و به تمرین ادامه دهید. اگر قصد دارید به منظور خاصی ـ ازدواج، شرکت در مراسمی مهم و … ـ از وزن خود بکاهید، برای به‌دست آوردن نتیجه مطلوب، لااقل سه تا شش ماه قبل از این مراسم کار را شروع کنید چون بدون شک یک هفته کافی نخواهد بود!

● چند نکته

۱) خوردن و ورزش کردن:

ورزش پرس شکم همراه با رژیمی کم چربی، برای تناسب عضلات شکم بسیار خوب است. اما عده بسیاری تصور می‌کنند که می‌توانند در طول روز هرچه می‌خواهند بخورند و هنگام عصر ۱۰۰ پرس شکم انجام داده و تمام غذاهای چربی که در طول روز مصرف کرده‌اند را بسوزانند. اگر شما مصرف چربی خود را کاهش ندهید، هرچه ورزش کنید فایده‌ای نخواهد داشت و شما نه تنها هیچ نتیجه مثبتی نخواهید گرفت، بلکه ممکن است شکم بزرگ‌تری هم پیدا کنید. چرا؟ چون به این ترتیب در حال شکل‌دهی و محکم کردن چربی‌های روی عضلات خود خواهید بود.

۲) لاغری موضعی:

واقعیت این است لاغری موضعی تقریباً موجب خارجی ندارد. شما نمی‌توانید از بدن خود انتظار داشته باشید که در اثر غذا خوردن صحیح و انجام حرکات ورزشی تنها در بعضی مواضع لاغر شود. بالا رفتن سوخت‌وساز بدن، چربی‌های ذخیره شده در کل بدن را مصرف می‌کد و اشخاصی که تصور می‌کنند با داشتن رژیم غذائی تنها صورتشان لاغر می‌شود یا تنها کمرشان گود می‌شود، باید بدانند که چربی در تمام بدن آنها رو به کاهش است، اما این کاهش در بعضی مواضع سریع‌تر و در بعضی مواضع که چربی بیشتری داشته و متراکم‌تر است، دیرتر آشکار می‌شود. اما خبر خوب این‌که شما می‌توانید با انجام دادن حرکات ورزشی صحیح این سوختن در مواضع مذکور را سرعت بخشیده و زودتر به تناسب اندام دست یابید.

این تمرین ساده برای افزایش سوخت‌وساز بدن و افزایش سریع متابولیسم که به سوزاندن کالری بیشتر و عملکرد منظم‌تر منجر می‌شود، را انجام دهید.

۱) ۳۰ ثانیه یک حرکت ورزشی سریع ـ مانند دو درجا یا طناب زدن ـ انجام دهید.

۲) یک دقیقه به انجام حرکتی متوسط ـ مانند دوی آهسته یا قد‌م‌رو سریع حتی درجا ـ بپردازید.

۳) این مراحل را ده مرتبه تکرار کنید (مجموعاً حدود ۱۵ دقیقه)

۴) به مدت ۳ تا ۵ دقیقه با انجام حرکات کششی آرام، بدن را خنک کنید.

به یاد داشته باشید که افزایش سوخت‌وساز یا متابولیسم، کالری‌های اضافه در کل بدن را از بین می‌برد و در کنار رژیم غذائی صحیح تمام بدن، از جمله شکم را متناسب خواهد کرد.

اگر علم دروغ نگفته باشند، چاقی وضعیتی ناسالم، پرخرج و به سرعت در حال رشد است. طبق تحقیقی که توسط بررسی‌های سلامت عمومی و آزمایشات غذائی انجام گرفت، مشخص شد که ۶۵ درصد از آمریکائی‌ها دچار اضافه‌وزن و چاقی هستند. با بالا رفتن این آمار، مشکلات سلامتی مرتبط با آن و هزینه‌های پزشکی نیز بالاتر می‌رود که برآورد می‌شود در ایالات متحده سالانه چیزی در حدود ۱۵۰ بیلیون دلار باشد. با وجود ۱۵ درصد بچه‌های آمریکائی که دچار چاقی هستند، گمان نمی‌رود که این مشکل به زودی برطرف شود. بگذارید ابتدا کمی در مورد معنا و مفهوم اضافه‌وزن و چاقی صحبت کنیم.

هر فرد یک محدوده وزن سلامتی دارد و اگر از این محدوده فراتر رود، عوارض و عواقب جسمی قابل توجهی برای او به دنبال خواهد داشت.

درجه‌ای که از این محدوده بیرون بروید تعیین می‌کند که دچار اضافه‌وزن هستید یا چاق به شمار می‌روید. متخصصین سلامتی عقیده دارند که اگر وزنتان ۲۰ درصد بالاتر از این محدوده باشد، فردی چاق به حساب خواهید آمد اما آنها که اضافه‌وزن دارند، وزنشان کمتر از ۲۰ درصد بالاتر از این محدوده است. با این‌که چاقی مشکلات بسیار بیشتری را به دنبال خواهد داشت، اما آنها که مبتلا به اضافه‌وزن هستند نیز چندان از این خطرات دور نیستند.

حال که مفهوم اضافه‌وزن برایتان مشخص شد، بهتر است به بررسی مشکلات و خطرات خاص مربوط به این افراد بپردازیم.

● اضافه‌وزن موجب ابتلا به بیماری‌های قلبی می‌شود

هرچه اضافه‌وزنتان بیشتر باشد، خطر مرگ‌های زودرس نیز در شما افزایش خواهد یافت. حملات قلبی اولین عامل مرگ در میان مردان آمریکائی مشخص شده است. رابطه بین اضافه‌وزن و بالا رفتن احتمال حملات قلبی به این بستگی دارد که بدن چه‌طور به این افزایش مصرف چربی واکنش نشان می‌دهد. به‌طور طبیعی، بدن میزان ثابتی آب، کربوهیدرات، چربی و پروتئین به همراه ویتامین‌ها و مواد معدنی در خود نگه می‌دارد. بالا بودن غلظت چربی کلی بدن، سطح سدیم، کلسترول و چربی تری‌گلیسیرید را در جریان خون بالا می‌برد. یکی از کاهنده‌های خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، با کلسترول بد و ناسالم جایگزین می‌شود. نتیجه آن می‌تواند بیماری قلبی کرونری باشد که می‌تواند منجر به حملات قلبی شود.

اضافه‌وزن هم‌چنین فشار خون را نیز بالا می‌برد و باعث می‌شود قلبتان سخت‌تر کار کرده و احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی در شما افزایش یابد. یکی دیگر از عواقب خطرناک اضافه‌وزن بالا رفتن احتمال دردهای سینه مربوط به آنژین (گلودرد) و مرگ‌های ناگهانی ناشی از حملات قلبی (که بدون نشانه‌های قبلی اتفاق می‌افتد) باشد.

● اضافه‌وزن موجب ابتلا به سرطان می‌شود

هورمون‌ها کلید رابطه بین اضافه‌وزن و خطر ابتلا به سرطان هستند. تحقیقی که در ژورنال پزشکی نیوانگلند چاپ شده بود، این‌طور نتیجه‌گیری می‌کرد که همه انواع سرطان‌ها در افرادی‌که حجم بدنشان بیشتر است، شایع‌تر می‌باشد. حجم بدن فقط با نرخ رهائی از سرطان در ارتباط نیست که در افراد چاق و سنگین‌تر پائین‌تر است. برای محکم کردن این بحث، ژورنال پزشکی نیوانگلند خاطر نشان می‌کند که ۱۵% از مرگ‌های ناشی از سرطان، با داشتن اضافه‌وزن در ارتباط بوده است.

● اضافه‌وزن موجب ابتلا به سنگ صفرا می‌شود

رابطه دقیق بین وزن بدن و سنگ صفرا کاملاً قطعی نیست اما سنگ صفرا در افرادی‌که اضافه‌وزن دارند بیشتر ایجاد می‌شود و ریسک ابتلا به سنگ صفرا در این افراد هفت مرتبه بالاتر از افرادی است که وزن عادی دارند. سنگ صفرا ذرات سختی در کیسه صفرا است که باعث درد در ناحیه شکم و حالت تهوع می‌شود. گرچه این بیماری به اندازه بیماری‌های قلبی و سرطان مشکل‌ساز نیست، اما هنوز هم برای درمان آن نیاز به عمل جراحی است که برداشتن کل کیسه صفرا معمولاً بهترین و کارآمدترینروش است.

اطلاعاتی که سنگ صفرا را با وزن بدن ارتباط می‌دهد برپایه ساخت و ترکیب این سنگ‌ها بنا شده است که از رنگدانه‌های صفرا و کلسترول تشکیل شده است.

ترکیب کلسترول از کلسترول اضافی که بدن به آن نیاز ندارد ساخته شده است. تحقیقات و مطالعات مقایسه‌ای بین رژیم‌های غذائی نشان می‌دهد که در رژیم‌هائی که در آن بیشتر از چربی‌های حیوانی و قند استفاده می‌شود و مقدار فیبر و سبزیجات مصرفی در آن کم است، سنگ صفرا بیشتر اتفاق می‌افتد. واکنش خودکار به ترس از سنگ صفرا اصلاح رژیم غذائی سات اما یادتان باشد پائین آوردن سریع وزن هم می‌تواند احتمال ایجاد سنگ صفرا را افزایش دهد. بهترین روش، کاهش تدریجی وزن، ورزش و فعالیت جسمانی بیشتر و افزایش مصرف ویتامین C در رژیم غذائیتان می‌باشد.

● اضافه‌وزن موجب ابتلا به دیابت می‌شود

با بالا رفتن تعداد افرادی‌که اضافه‌وزن دارند، آمار ابتلا به دیابت نیز بالا می‌رود. در حال حاضر، بیش از ۷۵ میلیون آمریکائی به دیابت مبتلا هستند. از آن‌جا که داشتن اضافه‌وزن می‌تواند با ابتلا به دیابت نوع Iو II، مشکلات دیگری نیز برای افراد ایجاد کند، می‌توان آن را عامل مستقیم در ابتلا به دیابت نوع II دانست.

دیابت نوع II با مقاومت انسولین مشخص می‌شود و احتمال ایجاد این بیماری در شما بر عوامل خطرزائی مثل این‌که چه‌قدر اضافه‌وزن داشته باشید، چه مدت دچار اضافه‌وزن هستید و چربی‌های اضافی در کدام قسمت از بدنتان انباشته شده است، می‌باشد.

وزن بدن و شروع دیابت نوع II برپایه رابطه سلول‌های چربی و انسولین با یکدیگر در ارتباط هستند. سلول‌های بدن شما برای آوردن گلوکز به انسولین نیاز دارند اما سول‌های چربی مقاومت بیشتری در مقابل انسولین دارند و میزان بالائی از گلوکز غیرلازم را در جریان خون می‌گذارند و انرژی کافی و مورد نیاز برای سلول‌ها را فراهم نمی‌کنند.

خوشبختانه، انجمن دیابت در آمریکا، اظهار می‌دارد که ۱۵۰ دقیقه ورزش در هفته و کاهش ۷ـ۵ درصد از وزن بدن می‌تواند خطر ابتلا به دیابت را در شما تا ۵۸ درصد پائین بیاورد. این خبری بسیار دلگرم‌کننده است اما رابطه بین اضافه وزن و دیابت نوع II را نباید به هیچ‌عنوان نادیده انگاشت.

● اضافه‌وزن موجب ابتلا به سکته می‌شود

سکته جزء ۵ عامل اول مرگ است. زمانی‌که بین ذخیره خون مغز وقفه ایجاد شود، خطر فوری برای فرد به دنبال خواهد داشت. گرچه عوامل خطرزای دیگری نیز وجود دارند، اما سکته نیز مستقیماً با چاقی و اضافه‌وزن در ارتباط است. ژرونال اینترنال‌مدیسین تحقیقی را منتشر می‌کند که نشان می‌دهد افرادی‌که ۲۰ درصد اضافه‌وزن دارند، تا ۵۰ درصد احتمال ابتلا به سکته در آن بیشتر است. این تحقیق هم‌چنین توضیح می‌دهد که اضافه‌وزن بالای ۲۰ درصد این خطر را دوچندان می‌کند.

با توجه به این آمار، دانستن رابطه بین وزن و سکته اهمیت زیادی پیدا می‌کند. مهم‌ترین تأثیر آن این است که اضافه‌وزن با نازک کردن شریان‌های خونی بر آنها تأثیر می‌گذارد. رگ‌های خونی زمانی‌که نازک‌تر می‌شوند، ایجاد لخته در آنها ساده‌تر شده که می‌تواند بعدها منجر به ایجاد سکته شود.

نازک شدن رگ‌های خونی می‌تواند با بالا رفتن فشار خون، پائین بودن فعالیت بدنی و رژیم‌های غذائی که حاوی مقدار زیادی کلسترول هستند، در ارتباط باشد. متأسفانه، برخی از افرادی که اضافه‌وزن دارند به‌طور منظم ورزش نمی‌کنند و به طرز قابل توجهی احتمال ایجاد سکته را در آنها بالا می‌برد. اصلاح رژیم غذائی و ورزش می‌تواند بعدها خطر ایجاد سکته را در این افراد پائین بیاورد.


مهر ۱۵, ۱۳۸۹ 0

علل چاقی

چاقی به مقدار بیش از حد متوسط ذخیره چربی در بدن اطلاق می شود که خود به نوع و کل تعداد سلولها ی چربی وابسته است و اضافه وزن به عنوان وزنی از بدن که با توجه به قد و اندازه بدنی یک شخص، بیشتر از وزن طبیعی و استاندارد باشد، اطلاق می شود. امروزه چاقی و اضافه وزن به عنوان یکی از بزرگترین معضلات سلامتی گریبانگیر تعداد زیادی از مردم است. دلایل اضافه وزن در فرهنگ زندگی قرن ۲۱، ناشی از فقر حرکتی بر اثر مدرنیزه شدن و شهرنشینی (پشت میز نشینی، پله های برقی، آسانسور، ابزارهای کنترل از راه دور استفاده از کامپیوتر، تماشای مدت طولانی تلویزیون و …) مصرف غذاهای چرب و غیر مفید مانند ساندویچ، دریافت زیاده از حد انرژی، بد غذایی، فشارهای درونی، استرسها، نگرانی ها، کم کاری غدد تیروئید ، اختلال در عملکرد غده هیپوفیز و هیپوتالاموس، اختلال در عملکرد سیستم کنترل اشتها (کمبود پروتئین و لپتین موجب پر اشتهایی کاذب در کودکان می شود) تغییرات هورمونی بعد از سن بلوغ و یائسگی است.

بدین ترتیب رشد اقتصادی، مدرنیزه، شهرنشینی، جهانی شدن بازار مواد غذایی و تبلیغات، چاقی و اضافه وزن را روز به روز افزایش داده اند.

کم تحرکی، دسترسی آسان به غذا، آن هم غذاهای سرشار از چربی از عوامل مؤثر چاقی هستند. به طوری که افزایش چاقی و اضافه وزن در کشورهای فقیر نیز نگران کننده است. زیرا علاوه بر نبود بهداشت در این کشورها، افراد بیش از حد پای تلویزیون می نشینند و غذاهای کم پروتئین (نان برنج) جای خود را به چربی ها و چربی های اشباع شده و قندها داده اند. به طور مثال فقط تماشای تلویزیون هر دو ساعت احتمال به چاقی را ۲۳ درصد و ابتلا به دیابت نوع ۲ را در زنان ۱۴ درصد افزایش می دهد.

از آنجا که اکثر غذاهای آماده سرشار از کالری است به گونه ای که خوردن تنها مقدار کمی از آنها کالری بدن را به شدت بالا می برد. پژوهشگران دریافته اند غذاهای پرکالری می تواند مردم را به خوردن مقدار بیشتری از آن ترغیب کند. یک وعده غذای آماده در مقایسه با سایر غذاهای حاوی مقدار زیادی انرژی است. میزان کالری این نوع غذا یک برابر و نیم بیش از یک وعده غذای سنتی است. این اتکا به غذاهای آماده در رژیم غذایی همراه با بی تحرکی، خطر افزایش چاقی را بالا می برد.

محققان عقیده دارند افراد باید تنها نیمی از غذای آماده یک وعده را بخورند تا از مصرف انرژی و چربی زائد پرهیز شود.

افرادی که از رژیم های غذایی بی ارزش اما پر کالری استفاده می کنند، ۴۰ درصد بیش از افرادی که از رژیم های غذایی حاوی سبزیجات، میوه ها، شیر و مواد غذایی کم چرب و حاوی فیبر فراوانی استفاده می کنند، در معرض اضافه وزن قرار دارند.

عوارض چاقی و اضافه وزن

چاقی و اضافه وزن از جمله بیماری های غیر واگیر است که بیماری های متعدد دیگری را نیز به دنبال دارد. چاقی و اضافه وزن موجب بیماری های فشارخون بالا، دیابت نوع دو، افسردگی، بیماری های قلبی – عروقی، سرطان های کولون، کلیه، مری، معده، رحم، پستان، سخت شدن جدارهای رگها، بیماری های کبدی، صفراوی، سنگ کیسه صفرا، آرتروز، اختلالات تنفسی، نقرس، واریس، نازایی، پر مویی زنان، فتق، آسیب عضلات اسکلتی، مشکلات پوستی، کوتاه شدن عمر و فقر اجتماعی و محرومیت از آن می شود.

از بیماری های شایع در ایران که دلیل آن چاقی است، دیابت نوع دو و پر فشار خون است. به طوری که تقریباً ۸۵ درصد از افراد دیابتی از نوع دو هستند و ۹۰ درصد آنها اضافه وزن دارند.

روشهای مرسوم کاهش وزن در افراد چاق

اکثر افرادی که چاق هستند و اضافه وزن دارند، با نارضایتی از وضعیت خود، برای کاهش وزن به روشهای متفاوتی که گاه عوارض جانبی خطرناکی دارند، روی می آورند، روشهایی که متخصصان هیچ کدام از آنها را توصیه نمی کنند. دکتر ارسلان دمیرچی، رئیس دانشگاه تربیت بدنی استان گیلان در این باره می گوید: «افراد به روشهایی چون تک غذایی، استفاده از داروهای ملین، مدر (ادرارآور)، آب درمانی، رژیمهای غذایی سخت و استفاده از ابزار روی می آورند که هیچ کدام سودمند نیستند.»

تک غذایی، یعنی حذف یکی از وعده های غذایی مانند ناهار یا شام، رایج ترین نوع روش رفع چاقی در افراد است. پژوهشگران با بررسی های انجام شده دریافته اند حذف یک وعده غذایی در طول روز موجب کمبود ویتامینها و مواد معدنی ضروری در بدن می شود و سلامت را به خطر می اندازد. در این رژیم، هنوز ثابت نشده مصرف یک ماده غذایی می تواند در سوزندان چربی کمک کند و سوزاندن چربی ها فقط زمانی اتفاق می افتد که یا انرژی دریافتی کاهش یابد یا فعالیت بدنی برای سوختن چربی و مصرف انرژی افزایش یابد. از آنجایی که این امر هیچ تأثیری در سوزاندن چربیها ندارد، تبلیغات یک ماده غذایی سوزانده چربی را نوعی تقلب و کلاهبرداری می داند.

برنامه های تک غذایی بسیار کم انرژی و کم کالری هستند و بخصوص در دراز مدت اثرات مخربی بر سیستم عصبی می گذارد، چون مواد نشاسته ای کمی به بدن می رسد.

استفاده از داروهای کاهش وزن در کوتاه مدت موجب سوءهاضمه، کاهش قدرت شنوایی، بینایی و تفکر و در بلند مدت در سنین کهولت موجب تأثیر سوء در قدرت فکری، جنسی و غدد داخلی می شود و در جوانان نیز اختلال در رشد، توارث و معلولیتهای جسمی را در پی خواهد داشت.

در داروهای ادرارآور(مدر) بدن به سرعت آب خود را از دست می دهد که این لاغر شدن نیست. داروهای ملین (اسهال آور) مواد غذایی بدن را دفع می کند و با کاهش وزن بدن در دراز مدت فرد دچار سوء تغذیه، کمبود بعضی از مواد غذایی می شود و عوارضی چون شکم درد، کاهش اشتهای شخص، سوء تغذیه، ریزش مو، ضعف و افسردگی در پی دارد.

داروهای هورمونی مانند پرکاری غده تیروئید موجب افزایش کاتابولیسم بدن می شود و روند طبیعی بدن را مختل می کند.

داروهایی که مانع جذب چربی در بدن می شود نیز کالری کمتری به بدن می رسانند و چون مواد غذایی مصرفی ایرانی ها حاوی نشاسته است، از جذب چربی جلوگیری می کند. این دارو ویتامین های محلول در چربی مانند K, D, E, A را نیز حذف می کند و فرد دچار کمبود ویتامینهای محلول در چربی می شود.

آب درمانی به دلیل محرومیت شدید غذایی اختلالاتی در گوارش به وجود می آورد. در این بین، استفاده از وسایل کاهش وزن بیشتر در بین خانمها مرسوم است.

دکتر دمیرچی می گوید: «استفاده از ابزارهایی چون دستگاههای لرزاننده، ماساژ دهنده، کمربندهای کش دار، ترموتراپی، ماساژ درمانی، طب سوزنی، کرم ها، پمادها، ژلها، سونا و گوشواره های لاغری فقط سایز افراد را کاهش می دهد و هیچ تأثیری در سوختن چربیها ندارد.

وی می افزاید: کمربندهایی که تبلیغ می شود، فقط به دلیل فشرده کردن بافتها، فرد را لاغر نشان می دهد که این موقتی است و بعد از مدتی بدن به حالت طبیعی بر می گردد. دستگاههای لرزاننده موجب دفع چربی نمی شوند .

انتخاب پوشش پلاستیکی ضخیم نیز موجب تعریق می شود و فقط باعث از دست رفتن آب بدن می شود و بعد از نوشیدن مایعات وزن از دست رفته جایگزین می شود.»

عده ای دیگر از افراد چاق به رژیمهای سخت غذایی مانند روزه های طولانی مدت روی می آورند. رژیمهای سخت که موجب می شوند بدن با محرومیتهای مقادیر زیادی از منابع غذایی که مغز وابسته به آنها است، روبرو شود، بیشترین تأثیر سوء را بر بدن می گذارند. بنابراین رژیم نامناسب و ناآگاهانه می تواند شوک های جدی بر بدن بخصوص مغز وارد کند.

روش کاهش وزن، تغذیه صحیح و ورزش است                      

برای کاهش وزن بخصوص در افرادی که چاقی آنها ژنتیکی نیست و بیشتر اضافه وزنی است، تغییر وضعیت غذا خوردن، رژیم صحیح غذایی و ورزش توصیه می شود.

رئیس دانشگاه تربیت بدنی گیلان می گوید: برای تغییر وضعیت غذا خوردن و رژیم صحیح غذایی فرد باید به کارشناس تغذیه مراجعه کند و با برقراری تعادل غذایی ۵۸ درصد کالری از کربوهیدراتها (برنج – گندم) ۳۰ درصد چربی و ۱۲ درصد پروتئین به بدن برساند.

دکتر میرچی استاد و کارشناس تربیت بدنی اعتقاد دارد: ورزش در کنار تغییر روش غذا خوردن و روش تغذیه صحیح مؤثرترین راه حل در رفع چاقی است و هرکدام از این روشها به تنهایی کارایی ندارد.

ورزش گزینه ای است که مانع چاقی و اضافه وزن می شود و اضافه وزن را به راحتی کاهش می دهد.

برای کاهش وزن در کنار روش صحیح تغذیه، باید تمرینات ورزشی را به طور منظم و پیگیر انجام داد. ورزش زمانی می تواند از وزن بکاهد که در مدت زمان طولانی، بسیار جدی وسخت و به دفعات ۳ یا ۵ بار در هفته و حداقل مدت زمان آن ۲۰ یا ۳۰ دقیقه باید باشد.

هر ورزشی برای کاهش وزن مناسب نیست. ورزشهایی که توصیه می شود، ورزشهای هوازی است. دکتر دمیرچی می گوید: «ورزشهای هوازی، وزشهایی است که در خشکی انجام می شود و شامل طناب زدن، دویدن، تنیس، دوچرخه سواری، اسکیت می شود که حضور اکسیژن موجب تجزیه قندها (کربوهیدراتها) و چربیها (اسیدهای چرب) می شود.»

بدن با انجام عملیات ورزشی در محیط خشک به وسیله هوا احاطه می شود و مدت انجام آن با شدت آن رابطه معکوس دارد. هر چه تمرین شدیدتر باشد، مدت اجرای آن کمتر خواهد بود و هر چه تمرین ملایمتر باشد، مدت آن نیز باید بیشتر باشد. کارشناسان تربیت بدنی توصیه می کنند تمرینات ورزشی هوازی باید یک روز در میان باشد.

هوا به عنوان یک انتقال دهنده، باعث می شود دمای بدن تا ساعتها پس از ورزش کردن( ۱۸ ساعت) بالا بماند و این بالا بودن دمای بدن باعث افزایش میزان متابولیسم و در نتیجه مصرف بیشتر انرژی و کاهش وزن می شود و سطح کلسترول خون را پایین می آورد و بعد از ۱۸ ساعت درجه حرارت بدن به حالت عادی بر می گردد و انرژی بدن را می سوزاند و وزن بدن را کاهش می دهد.

چربیها در بدن نقش برجسته ای دارند و سوخت اصلی هستند و از قندها پیشی می گیرند. در حال استراحت چربیها سوخت بدن هستند، ولی چون حرکت و فعالیتهای بدنی کم است، چربی کمتری مصرف می شود.

افرادی که فقط به ورزش روی می آورند، برای کاهش یک کیلو از وزن خود باید ۲۰ ساعت پیاده روی کنند، بنابراین ایده آل روش تغذیه صحیح همراه ورزش مدام است.

کارشناسان تغذیه و تربیت بدنی معتقدند برای درمان چاقی و کاهش وزن باید صبر و حوصله به خرج داد و اسیر تبلیغات نشد تا توانست بدون عجله به کاهش وزن دلخواه دست یافت.


مهر ۱۵, ۱۳۸۹ 0

کودک چاق، خصوصاً در فرهنگ ایرانی، دوست داشتنی و زیبا تلقی می شود . مادران باردار با دیدن عکس کودکان چاق آرزو می کنند چنین کودکی داشته باشند. اما آیا این باور درست است؟ حقیقت این است که خطرات زیادی سلامتی کودکان چاق را تهدید می کند…

افزایش آمار چاقی در کودکان یکی از مشکلات بهداشتی دنیا شناخته شده است. از سال ۱۹۸۶ تا کنون ، آمار کودکان چاق دو برابر افزایش را نشان می دهد . بیشتر کودکانی که درسنین کم، خصوصاً زیر ۷ سال مبتلا به چاقی می شوند، در نوجوانی و بزرگسالی افرادی چاق خواهند بود.

دلیل افزایش چشمگیر چاقی کودکان ، غذا خوردن بیشتر نیست. تحقیقات نشان داده است ، میزان انرژی مصرفی کودکان طی ۲۰ سال گذشته ، تغییر چندانی نداشته و دلیل افزایش چاقی کودکان ، تحرک کمتر آنهاست .

زندگی در خانه های آپارتمانی و کوچک ، مجال دویدن و بازی کردن را ازکودکان گرفته است. آنها زمان فعالیتشان را پای تلویزیون یا کامپیوترمی گذرانند. از این رو یا خیلی کم اشتها و کم خوراک می شوند، یا پرخور و چاق . تبلیغات تلویزیونی ، در دسترس بودن شیرینی و تنقلات فراون و علاقه شدید به خوردن نوشیدنی های گازدار و پر کالری ، دلایل مهمی برای چاقی کودکان است.

از عواقب چاقی دوران کودکی، افزایش آمار بیماری های دوران کودکی مرتبط با تغذیه است . فشار خون، چربی بالا، میزان قند خون بالاتر از حد نرمال همه از عوارض چاقی در سنین کم و ادامه این مشکلات تا سنین بالاتر است . در ۲۰ سال اخیر آمار کودکانی که به دلیل مشکلات ناشی از چاقی در بیمارستان ها بستری شده اند، به صورتی بوده که آمار کودکان دیابتی بستری دو برابر، سنگ های صفراوی سه برابر و خفگی در حین خواب ۵ برابر افزایش داشته است.

ازعواقب دیگر، گوشه گیر شدن کودک است. او احساس می کند با دیگران فرق دارد و تصویر نادرستی از وضعیتش در ذهن دارد. کودکان دیگر نیز بعضاً او را در جمعشان راه نمی دهند که در نهایت مشکلات ویژه ای به دنبال خواهد داشت.

راه درمان چاقی کودکان چیست؟

درمان این عارضه را از چند جنبه مورد بررسی قرار می دهیم :

۱) تغییر عادت و رفتار

رفتار والدین و عادت خانوادگی ، از عوامل تعیین کننده تمایل کودک به غذا خوردن است . کودکان آنچه می بینند اجرا می کنند ، پس اگر به فکر سلامت کودکمان هستیم ابتدا باید از خود شروع کنیم . و عملاً به او بیاموزیم که راه سالم زیستن چیست ، کدام غذاها مفید تر است و باید بیشتر خورده شود . این که غذا خوردن زمان خاصی دارد و خوردن زیاد شکلات و شیرینی مضر است و غیره…

۲) تأمین نیازهای غذایی کودک و رژیم درمانی

سنین کودکی ، زمان رشد است و تأمین نیازهای غذایی کودک به رشد متناسب و سلامتی کامل بدن می انجامد . نیاز کودک با افزایش سن تغییر می کند. یک کودک پیش دبستانی رشد کـُند و آرامی دارد و نیاز او نسبت به دوران بلوغ بسیار کمتر است

میانه روی و رعایت تنوع غذایی ، اصول تغذیه کودکان است. او باید از همه گروه های غذایی و در هر گروه از مواد غذایی مختلف تغذیه کند.

برای رژیم درمانی کودکان چاق در صورتی که کمتر از ۷ سال داشته باشند ، نیاز به اجرای یک رژیم غذایی لاغری نیست، بلکه باید سعی کنیم وزن کودک را برای مدت طولانی ثابت نگه داریم، چرا که با افزایش قد، خود به خود وزن کودک نرمال خواهد شد. ولی در صورتی که کودک بیش از هفت سال داشت نیاز به یک رژیم لاغری دارد .

در رژیم غذایی کودکان قندهای ساده ، چربی و کربوهیدرات بیش از اندازه ، محدود می شود. بهترین سرعت کاهش وزن در کودکان ، هر ماه ۴۵۰ گرم است که در این صورت رشد او هیچ لطمه ای نمی بیند، ازرژیم فعلی کودک چیزی حذف نمی شود ، زیرا محدودیت شدید ، موجب تمایل بیشتر کودک به خوردن خواهد شد. برای رژیم درمانی کودک ابتدا سن ، قد و وزن او تعیین شده و سپس برنامه غذایی مناسب او مشخص می شود.

۳) فعالیت

سعی در کاهش کارهای نشستنی و تشویق کودک به فعالیت بیشتر و بازی با همسالانش به سوخت انرژی در بدن او کمک خواهد کرد . تماشای زیاد تلویزیون و کامپیوتر ، متابولیسم بدن کودک را کاهش داده ، و کودک راحت تر چاق می شود. لذا بهتر است او را به پارک ببریم ، تشویق به دوچرخه سواری و توپ بازی کنیم و زمینه های فعالیت را برایش فراهم آوریم.

۴) رفع مشکلات روحی

والدین با توجیه کودک و فراهم کردن شرایط مناسب روحی برای او ، به بهبود روند درمان کمک خواهند کرد.

طبق جدیدترین آمار ، از هر ۵ کودک آمریکایی ۱ کودک اضافه وزن دارد و از هر ۱۰ کودک یکی چاق است. که آمار فوق اهمیت توجه به این مسئله را نشان می دهد.

نگذاریم کودکان چاق شوند

* اشتهای کودک را در نظر بگیریم ؛ لازم نیست حتماً غذایش را تا آخر بخورد پس به اجبار به او چیزی نخورانیم.

* سعی کنیم خوراکی ها و شیرینی های پر کالری را برایش فراهم نکنیم.

* چربی غذای کودک باید در حد طبیعی ، یعنی۳۰ درصد کالری مصرفی یا کمتر باشد . او را به خوردن شیرینی ها و خوراکی های پر چربی عادت ندهیم.

* سبزیجات تازه و میوه ها را در اختیار او قرار دهیم و دقت کنیم که حداقلی را که نیاز دارد ، مصرف کند .

* با او بازی کنیم ، راه برویم و بدویم تا از بودن در کنار خانواده و فعالیت کردن لذت ببرد ، همچنین او را به شرکت در بازی های کودکانه و فعالیت های گروهی تشویق کنیم.

* به عنوان جایزه ، شکلات و شیرینی به او ندهیم.


مهر ۱۵, ۱۳۸۹ 0

چاقی در زنان شایع تر از مردان است که معمولاً روند آن از دوران بلوغ آغاز شده وپس از ازدواج و بارداری افزایش می یابد .گاهی اوقات این نوع چاقی پس از یائسگی ایجاد می شود.

چنین به نظر می رسد که نقش هورمون های زنانه(استروژن و پروژسترون)در ایجاد چاقی خانم ها بیشتر از نوع پایین تنه (شکم ران ها وباسن)است اما بعد از یائسگی که سطح هورمون های زنانه کاهش می یابد چاقی بالا تنه بیشتر دیده می شود.

اختلالات هورمونی

اختلالات و بیماری های هورمونی نیز می توانند منجر به بروز چاقی شوند که از مهم ترین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

-کم کاری تیروئید:در این بیماری به علت پایین بودن سطح هورمون های غده تیرویید متابولسیم بدن کاهش یافته و تمایل بدن به ذخیره انرژی و چاقی بیشتر می شود.از طرف دیگر کمبود هورمون های تیروییدی منجر به حبس آب در بدن و ادم می شود و در نهایت به دنبال تجمع چربی و آب وزن بدن افزایش می یابد.

اختلالات غده هیپوفیز:پاره ای از اختلالات غده هیپوفیز منجر به افزایش ترشح هورمون های استروییدی و چاقی می شود.

اختلال در عملکرد غده فوق کلیوی:اختلال در عملکرد غده فوق کلیوی موجب بروز سندرم کوشینگ و چاقی می شود.

بیماری سندرم کوشینگ:در این حالت میزان هورمون های استروییدی در خون افزایش می یابد.هورمون های استروییدی موجب تجمع و ذخیره چربی در ناحیه شکم ران ها باسن و چاقی مرکزی می شود.

چاقی در این بیماری در حد متوسط می باشد.

بیماری تخمدان پلی کیستیک:در این بیماری تخمدان دارای کیست های متعدد است.نیمی از این بیماران چاق هستند.

انسولینوما:بیماری نادری است که با افزایش بیش از حد ترشح انسولین و چاقی همراه است.

اختلالات هیپوتالاموس:گاهی اوقات در جریان التهاب، ضربه یا تومور ناحیه هیپوتالاموس اشتهای فرد زیاد شده و بدنبال آن پرخوری و چاقی بروز می کند.

مشکلات روحی – عصبی

به طور کلی اضطراب و استرس و داشتن روحیه ای عصبی می تواند به افزایش وزن منجر شود.واضح است که در دنیای کنونی به دلایل مختلف استرس در افراد زیاد است و اکثر انسان ها از آرامش کافی برخوردار نیستند (لازم به ذکر است که اضطراب و استرس در افراد مستعد چاقی موجب چاقی می شود.)

اضطراب از طریق زیر می تواند منجر به افزایش وزن شود:

۱-ترشح اسید معده را افزایش داده و باعث احساس گرسنگی زود هنگام می شود .به این ترتیب شخص مضطرب زود به زود غذا می خورد.در نتیجه به مرور چاق می شود.

۲-بعضی افراد برای تخفیف استرس به غذا خوردن روی می آورند و حتی در مواقعی که گرسنه نیستند غذا می خورند یا خورده خواری می کنند.به نظر می رسد غذا خوردن موجب آرامش آنها می شود.

توصیه می شود این افراد وقتی عصبی یا مضطرب می شوند قبل از اینکه چیزی بخورند آیا برای تخریب استرس حتماً باید چیزی بخورند؟!آیا کار دیگری نمی توانند انجام دهند؟!به عنوان مثال چرا در این مواقع تلویزیون نگاه نمی کنند موسیقی گوش نمی دهند مطالعه نمی کنند و یا هرکاری دیگری که می تواند به آنها آرامش بدهد مانند پیاده روی انجام نمی دهند؟!

حداقل بهتر است در این شرایط از مواد سالم و مفید استفاده شود مانند آب میوه های طبیعی و میوه جات.

۳-دیده شده است که اضطراب حتی اگر با پرخوری و خرده خواری همراه نباشد با ایجاد تغییراتی در نظم هورمونی بدن استعداد و تمایل به چاقی را افزایش می دهد.بدین ترتیب که هیجانات و اضطراب موجب افزایش ترشح انسولین می شود.

انسولین به دو طریق وزن بدن را افزایش می دهد:

الف-موجب حبس آب و نمک در بدن و ادم می شود (بدن پف می کند.)

ب-موجب افزایش ذخیره چربی در بدن می شود .(چاقی عارض می شود.)افسردگی نیز در پاره ای موارد باعث پرخوری و کم تحرکی شخص افسرده شده و ایجاد چاقی می کند.بعضی از این موارد عارضه پرخوری عصبی است که به نظر می رسد شخص مبتلا در خوردن وسواس دارد و به هیچ عنوان نمی تواند غذا خوردن خود را کنترل کند.

سؤال :آیا کسی که از اختلالات هورمونی و یا مشکلات روحی-روانی رنج می برد می تواند با رژیم غذایی لاغر شود؟

-پاسخ مثبت است اما لازم است برای بهتر لاغر شدن علاوه بر داشتن رژیم غذایی ،بیماری فرد نیز درمان شود تا نتیجه بهتری حاصل شود.به علاوه این بیماری ها علاوه بر چاقی مشکلات دیگری نیز برای فرد بیمار ایجاد می کنند

نیاز به رسیدگی و درمان دارد.برای درمان اختلالات هورمونی مراجعه به متخصص بیماری های غدد و برای درمان مشکلات عصبی-روحی مراجعه به مشاور خانواده و روانشناس لازم است.

داروها:

مصرف بعضی داروها به صورت خوراکی و تزریقی در ایجاد چاقی موثر است.این داروها عبارتند از:

الف-برخی داروهای اعصاب

ب-داروهای هورمونی نظیر کورتونی و…وهورمون های جنسی زنانه(ترکیبات حاوی استروژن و پروژسترون داروهای ضدبارداری و…)

ج-داروهای مسکن

د-سایر داروها نظیر انسولین و بعضی از ویتامین ها

آیا کسی که دچار چاقی شده است باید مصرف دارو را قطع کند؟

پاسخ منفی است.از آنجا که این داروها برای بیماری خاصی تجویز شده اند قطع مصرف داروها ممکن است اشتباه و حتی خطرناک باشد.در اینگونه موارد لازم است بیمار با پزشک معالج خود مشورت کند و چنانچه پزشک صلاح بداند دارو را قطع یا تعویض کرده و یا مصرف آن را کاهش دهد.

بیماری ها و مشکلات ناشی از چاقی و اضافه وزن

چاقی و اضافه وزن خطرات جدی برای سلامت بدن ایجاد می کنند.چاقی موجب بروز بعضی بیماری ها شده وشیوع برخی بیماری ها را افزایش می دهد و در کل عمر انسان را کاهش می دهد.به طوری که به طور متوسط به ازای هر دو کیلوگرم اضافه وزن یک ساعت از طول عمر فرد کاسته می شود(کسی که بیست کیلوگرم اضافه وزن دارد حدود ده سال کمتر از حد طبیعی عمر می کند.)

بعضی از مشکلات و بیماری های ناشی از چاقی و اضافه وزن عبارتند از:

الف-بیماری ها و مشکلات ظاهری

-خستگی زودرس و تنگی نفس

-افزایش بروز آرتروز کمردرد و بیماری های ستون مهره(فتق دیسک مهره ای و بیماری سیاتیک و…)

هرچه وزن وزن بیشتر شود خطر بروز آرتروز بیشتر می شود به طوری که با ده کیلوگرم افزایش وزن احتمال بروز آرتروز دو برابر و با بیست کیلوگرم اضافه وزن سه برابر می شود و…

-مشکلات پوستی نظیر ترک خوردن پوست و…

-رشد موهای زاید و پر موشدن بدن بخصوص در خانم های چاق

-عدم تناسب اندام و بد حالت بدن و چهره و….

ب-بیماری ها ومشکلات داخلی

-افزایش ابتلا به بیماری های قلب و عروق

حملات قلبی در افراد دارای اضافه وزن دو برابرو در افراد چاق سه برابر بیشتر از افراد نرمال است و چاقی شدید منجر به نارسایی قلبی می شود.

-افزایش ابتلا به سرطان های مختلف

ابتلا به سرطان کیسه صفرا، پستان ،رحم و تخمدان ها و کلیه ها در خانم های چاق و ابتلا به سرطان پروستات و روده بزرگ در مردان چاق بیش از سایرین است.

-بروز سنگ کلیه کیسه صفرا تا ۷ برابر میزان طبیعی.

-افزایش میزان کلسترول و تری گلیسرید خون که خطر بیماری های قلبی را افزایش می دهد.

-افزایش بروز سکته مغزی و فشار خون بالا تا۳ برابر افراد عادی.

افزایش ابتلا به دیابت تا ۴ برابر میزان طبیعی.

نکته:

وقتی انسان چاق می شود به همان صورت که چربی در ناحیه شکم و ران ها توجه می کند.به عنوان مثال لایه ای از چربی قلب را پوشانده و درون رگ های قلب نیز پلاک های چربی به وجود می آید

و آنها را تنگ و مسدود می کند.در این حالت کار قلب دشوار و تغذیه آن با مشکل مواجه می شود.این مساله می تواند به نارسایی و سکته قلبی و سرانجام مرگ منجر می شود.

-افزایش بروز بیماری های زنان نظیر اختلال در سیکل ماهیانه و افزایش احتمال نازایی

-افزایش مشکلات بارداری و زایمان برای مادر و نوزاد نظیر فشار خون و مسمومیت حاملگی سزارین های اضطراری مرگ های مادر زادی نوزادان و افزایش خطر مرگ مادر و جنین.متخصصان بیماری های زنان همواره اصرار دارند خانم ها قبل از بارداری وزن اضافه خود را کاهش دهند.چاقی برای خانم های حامله خطرناک است و می تواند یک بارداری آسان را به یک فاجعه تبدیل کند.

-مشکلات تنفسی نظیر خرخر شبانه و وقفه تنفس هنگام خواب که می تواند سبب بی نظمی ضربان قلب شود.

-افزایش ابتلا به بیماری نقرس و واریس و…

ج-پیامدهای روحی – عصبی

سرانجام در نتیجه عدم تناسب اندام و مشکلات ظاهری و یا ابتلا به بیماری های مختلف روحیه و اعتماد به نفس انسان کاهش یافته و این مساله می تواند به اضطراب و افسردگی منجر شود و موجب انزوا و گوشه گیری فرد چاق شود.این مشکل به خصوص در کودکان و سنین مدرسه دیده می شود و اثر نامطلوبی بر رشد روحی – روانی کودک می گذارد.

نکته امید بخش آن است که وقتی با دریافت رژیم غذایی صحیح و فعالیت بدنی مناسب وزن کاهش یافته و چاقی اصلاح می شود این بیماری ها یا از بین رفته یا بهبود چشمگیری پیدا می کنند.به اعتقاد متخصصان کاهش وزن خطرات ناشی چاقی را به میزان زیادی کاهش می دهد.روش ها موقت و نا کارآمد درمان چاقی دانستیم که چاقی مشکلات بسیاری برای سلامت روحی و جسمی انسان ایجاد می کند و لازم است برای درمان این بیماری ها دست یابی به تندرستی و تناسب و طول عمر چاقی را درمان نمود.گرچه امروزه اغلب افراد می دانند که درمان منطقی و اصولی چاقی تنها با رژیم غذایی صحیح و فعالیت بدنی مناسب امکان پذیر است اما روش های دیگری نیز برای درمان چاقی پیشنهاد می شود که درواقع غیر علمی سودجویانه کم اثر و گاه خطرناک است.قبل از آنکه به بررسی این روشها و مشکلات و عوارض ناشی از آنها بپردازیم لازم است تعریفی از لاغری و کاهش وزن ارایه دهیم.آیا کاهش وزن همان لاغری است ؟هرچند در وهله اول به نظر می رسد این دو دارای معنی یکسانی باشند اما همیشه این طور نیست


مهر ۱۴, ۱۳۸۹ 0

همه آنهایی که اضافه وزن دارند و به سلامت خودشان اهمیت می‌دهند؛ احتمالا با یک قصه پرغصه دست به ‌گریبان‌اند: رژیمی برای کاهش وزن! اگر این قصه، غصه شما هم هست؛ بد نیست با این مطلب، همراه شوید و سری بزنید به گوشه و کنار دنیا تا ببینید در کشورهای ۱۰گانه‌ای که در این مقاله به آنها اشاره شده، استفاده از چه روش‌هایی برای کاهش وزن، شایع‌تر است….

آفریقایی‌ها                                                                                                      

چای و دم‌کرده گیاهان را می‌نوشند اهالی آفریقای جنوبی علاقه فراوانی به نوشیدن چای، چای سبز، دم‌کرده انواع گیاهان و نوعی چای به نام روی‌باس دارند. آنها این نوشیدنی‌ها را معمولا بدون شیرین‌کننده‌های مصنوعی می‌نوشند و با این کار کمترین کالری را نسبت به نوشیدن قهوه شیرین یا چای همراه با قند و شکر دریافت می‌کنند. آفریقای‌ها به خوبی می‌دانند که در مواجهه با استرس باید یک دم‌کرده گیاهی بخورند، نه مقدار زیادی خوراکی پرکالری. آنها همچنین همیشه به پیام گرسنگی مغزشان توجه نمی‌کنند و اعتقاد دارند که اکثر اوقات پیام گرسنگی در اثر کمبود آب بدن از سوی مغز صادر می‌شود؛ بنابراین به جای غذا خوردن، یک لیوان چای یا دم‌کرده گیاهان را می‌نوشند.

فرانسوی‌ها                                                                                                   

پشت میز شام می‌نشینند و با هم گپ می‌زنندفرانسوی‌ها به دور هم بودن اعضای خانواده برای صرف شام، اهمیت زیادی می‌دهند. ۹۲ درصد از خانواده‌های فرانسوی در کنار هم شام می‌خورند و این آمار، در مقابل ۲۸ درصد خانواده‌های آمریکایی که هنگام صرف غذا دور هم جمع می‌شوند، بسیار چشم‌گیر است. فرد پسکاتور، متخصص تغذیه می‌گوید: «دور هم غذا خوردن یکی از مهم‌ترین اتفاق‌های روزانه در فرانسه است که سبب می‌شود افراد هنگام صرف غذا حوادثی را که طی روز برای‌شان رخ داده تعریف کنند و منحرف شدن ذهن از غذا خوردن باعث ایجاد وقفه در صرف غذا شده و آهسته‌تر غذا خوردن سبب کاهش حجم غذا و زودتر سیر شدن می‌شود.»

مکزیکی‌ها                                                                                                   

یک عصرانه مفصل‌ می‌خورند و یک شام سبک معمولا در همه جای دنیا، سه وعده اصلی غذا شامل صبحانه، ناهار و شام است اما مکزیکی‌ها به جای شام، یک عصرانه مفصل حدود ساعت ۴ بعدازظهر می‌خورند. آنها اعتقاد دارند که خوردن عصرانه کامل باعث اجتناب آنها از صرف وعده شام می‌شود یا شام آنها را بسیار سبک می‌کند و در نتیجه، گرسنگی هنگام صبح به سراغ‌شان می‌آید و آنها را مجبور به خوردن یک صبحانه کامل و مغذی می‌کند. مکزیکی‌ها می‌گویند کالری روزانه کسب شده از طریق صبحانه، ناهار و عصرانه تا شب هنگام و وقت خواب می‌سوزد و این طوری آنها دیگر با مشکلات چاقی و اضافه وزن روبه‌رو نمی‌شوند.

سوئیسی‌ها                                                                                                     

روزانه یک ظرف میوزلی می‌خورند میوزلی ترکیبی از جوی دوسر بوداده و یک نوع میوه (معمولا سیب) است، به علاوه کمی از انواع مغزها و کشمش. سوییسی‌ها یک ظرف از این معجون را هر روز به عنوان صبحانه صرف می‌کنند تا به سالم‌تر ماندن و کنترل وزن‌شان کمک کنند. فیبر موجود در میوزلی باعث می‌شود که این غذا به آهستگی در بدن هضم شود و در نتیجه فرد برای مدت طولانی‌تری سیر بماند. اگر قصد دارید که شما هم این صبحانه مغذی و خوش‌مزه را در منزل تهیه و صرف کنید، هرگز بیشتر از ۱۴ گرم شکر به آن اضافه نکنید.

آلمانی‌ها                                                                                                        

صبحانه را جدی می‌گیرند ۷۵ درصد از آلمانی‌ها بدون خوردن صبحانه از خانه خارج نمی‌شوند. این طور هم نیست که هر روز تخم‌مرغ سرخ شده بخورند و کلی چربی و کالری به درون رگ‌های‌شان بفرستند. آنها کمی زودتر از خواب برمی‌خیزند. یک لیوان آب میوه طبیعی و تازه می‌گیرند و به همراه مقداری نان سبوس‌دار آن را میل می‌کنند. شاید تصور خیلی از افراد باشد که با حذف یک وعده غذایی مانند صبحانه می‌توانند سریع‌تر و راحت‌تر لاغر شوند اما اعتقاد پژوهشگران انگلیسی این است که نخوردن صبحانه و گرسنه ماندن سبب تحریک افراد نسبت به خوردن خوراکی‌های پرکالری قبل از وعده ناهار می‌شود. حذف این وعده غذایی مساوی است با نخوردن مواد غذایی مفید و مصرف خوراکی‌های پرکالری و چاق‌کننده.

لهستانی‌ها                                                                                                    

غذاهای خانگی را جایگزین غذاهای رستورانی می‌کنندتنها ۵ درصد از لهستانی‌ها وقت خود را صرف غذا خوردن در بیرون از منزل می‌کنند. مردم لهستان به خوبی دریافته‌اند که مصرف نکردن غذاهای خانگی یعنی خوردن هر چه کمتر از مواد غذایی سالم و استفاده هر چه بیشتر از غذاهای چرب و پرکالری رستوران‌ها و در نتیجه، چاقی‌های بیش از اندازه. اعتقاد لهستانی‌ها این است که با تهیه غذاهای خانگی علاوه بر سلامت، می‌توان پول بیشتری هم ذخیره کرد.

تایلندی‌ها                                                                                                         

غذاهای تند و پرادویه می‌خورندغذاهای تایلندی مانند غذاهای هندی از جمله تندترین و پرادویه‌ترین غذاهای دنیا هستند و همین موضوع را می‌توان علتی برای چاق نشدن مردم تایلند دانست. فلفل باعث افزایش سوخت و ساز در بدن می‌شود و غذاهای پرادویه سبب می‌شوند تا فرد آهسته‌تر غذا بخورد و در نتیجه زودتر احساس سیری کند، بنابراین درست کردن غذاهای پرادویه می‌تواند راهکار مناسبی برای لاغر شدن به حساب آید.

برزیلی‌ها                                                                                                        

نان و حبوبات می‌خورندیکی از عادات مردم برزیل این است که به همراه تمام وعده‌های غذایی‌شان مقداری نان میل کنند. نان جزو منابع غذایی کربوهیدرات‌ها بوده و به علت دیر هضم شدن سبب می‌شود که فرد به مدت طولانی‌تری سیر بماند. همچنین مصرف مقدار کمی از این ماده غذایی سبب زودتر سیر شدن افراد هم می‌شود و تحقیقات جدید هم ثابت کرده‌اند که ۱۴ درصد از افرادی که همراه غذای‌شان مقداری نان یا حبوبات می‌خورند در مقایسه با سایرین کمتر به چاقی و اضافه وزن مبتلا می‌شوند.

انگلیسی‌ها                                                                                                     

ساندویچ‌های کوچک می‌خورندیکی از رازهای لاغر بودن اغلب انگلیسی‌ها این است که آنها همیشه وقتی به رستوران می‌روند، کوچک‌ترین و کم‌کالری‌ترین ساندویچ را سفارش می‌دهند. ساندویچ‌های چندلایه به همراه پنیر و سس اضافه، جایی در فهرست خوراکی اغلب انگلیسی‌ها ندارد.

نروژی‌ها                                                                                                         

در تعطیلات ورزش می‌کننداین یک سنت ریشه‌دار و عادت قدیمی در بین نروژی‌هاست که تمام روزهای تعطیل کل اعضای خانواده از پیر و جوان در کنار یکدیگر جمع می‌شوند و با هم از خانه بیرون می‌زنند و تمام روزشان را با فعالیت‌های ورزشی مختلف از پیاده‌روی گرفته تا فوتبال، هاکی و اسکی پر می‌کنند. درست برعکس آمریکایی‌ها که ترجیح می‌دهند روزهای تعطیل جلوی تلویزیون لم بدهند و فوتبال تماشا کنند و هله‌هوله بخورند

منبع: ریدرزدایجست

ترجمه: ندا احمدلو


مهر ۱۱, ۱۳۸۹ 0

۱٫ همواره در محدود وزن سلامت بمانید و هرگز نباید اضافه وزن داشته باشید

۲٫ کاهش وزن بیش از ۱ کیلوگرم در هفته برای شما

مطلوب نیست زیرا موجب افزایش چربی خون

می شود واز طرف دیگر در مایعات بدن تغییرات

نا مطلوب حاصل می شود

۳٫ همواره یک پیاده روی ۲۰ دقیقه ای در روز داشته باشید

۴٫ چربی رژیم غذایی خود را کم کنید و طبق رژیم غذایی

که پزشک به شما توصیه می کند عمل کنید و بهتر است از روغن زیتون یا روغن نباتی مایع استفاده کنید.

۵٫ تا حد امکان از سر شیر و کره استفاده نکنید.

۶٫ مصرف لبنیات کم چرب روزانه توصیه می شود ( ماست ، شیر ، کشک ، دوغ و … )

۷٫ از زیتون و روغن زیتون به میزان توصیه پزشک مصرف کنید.

۸٫ مصرف سرخ کردنی ها را محدود کنید و بیشتر از حالت کبابی و آب پز استفاده کنید، در صورت سرخ کردن غذا از روغن مایع مخصوص سرخ کردن یا روغن زیتون و یا روغن نباتی نیمه جامد یا مارگارین استفاده نمایید.

۹٫ از خوردن کله پاچه و سایر امعا و احشا حیوانی بپرهیزید.

۱۰٫ گوشت قرمز را محدود کرده و گوشت چرخ کرده مصرفی خود را با سویا مخلوط کنید.

۱۱٫ حد اقل هفته ای ۳ بار از گوشت ماهی به صورت کبابی یا آب پز استفاده کنید.

۱۲٫ هر هفته ۲ عدد تخم مرغ کامل میتوانید مصرف کنید.

۱۳٫ فشار خون خود را کنترل کنید و اگر دارو مصرف میکنید تحت نظر پزشک خود باشید.

۱۴٫ از مصرف غذاهای شور و پر نمک بپرهیزید ( فراورده های گوشتی ، تن ماهی ، چیپس ، پفک ، انواع کنسرو های غذایی ، غذاهای حاوی جوش شیرین , ماهی دودی و شور ، پنیر های شور ، انواع شورجات و ترشیجات و سس های آماده ).

۱۵٫ از سیر به جای نمک به عنوان طمع دهنده غذا استفاده کنید. مصرف روزانه چند حبه سیر میتواند به کاهش چربی خون کمک کند.

۱۶٫ مصرف قند های ساده ( قند و شکر ) را به دلیل افزایش وزن بسیار محدود کنید. ( حداکثر ۷ حبه )

۱۷٫ مصرف قهوه و نوشابه های کافئین دار و سایر نوشابه ها و شربت ها را به حداکثر یک لیوان در روز محدود کنید. می توانید دوغ بدون نمک بنوشید.

۱۸٫ مصرف چای سبز می تواند در کاهش کلسترول بدن مفید باشد.

۱۹٫ مصرف زیاد چای و قهوه به دلیل تحریک افزایش ضربان قلب توصیه نمی شود.

۲۰٫ مصرف انواع نوشابه ها و آ جیل و غذاهای پر چرب و سرخ شده ممنوع می باشد.

۲۱٫ حتما در برنامه روزانه غذایی خود از سبزیجات برگ سبز ، مرکبات ، غلات ، حبوبات ، و سیب استفاده کنید. ( حتی الامکان از میوه با پوست استفاده کنید).

۲۲٫ در رژیم غذایی خود حتما از سبزیجات تازه و سالاد استفاده کنید ، هیچ محدودیتی برای مصرف سبزی ندارید حتی اگر از رژیم کاهش وزن استفاده کنید.

۲۳٫ در مصرف میوه جات افراط نکنید ، شما می توانید به اندازه ای که در دستور غذایی به شما توصیه شده است میوه مصرف کنید.

۲۴٫ از وعده های غذایی کم حجم با تعداد بیشتر ( ۵ بار در روز ) استفاده کنید.

۲۵٫ با ترک سیگار مهمترین عامل خطر بیماری های قلب و عروق را مهار کنید.


مهر ۱۱, ۱۳۸۹ 0

۱٫ همواره در محدوده وزن سلامت باشید.

۲٫ به طور مرتب فشار خون و سلامت کلیه ها و میزان اسید اوریک خود را تحت نظر پزشک کنترل کنید.

۳٫ به منظور تنظیم چربی خون خود از مصرف چربی های حیوانی و روغن های جامد به میزان زیاد خودداری کنید.

۴٫ مواد ذیل حاوی پورین به میزان زیاد میباشد و موجب افزایش اسید اوریک خون شما می شود بنابراین آنها را به میزان کم مصرف کنید:

عصاره گوشت قرمز ، آب گوشت ، جگر ، دل ، قلوه ، مغز ، گوشت غاز و مخمر.

۵٫ گوشت ماهی ، مرغ ، گوشت قرمز ، لوبیا ، عدس ، نخود ، اسفناج و قارچ به میزان متوسط پورین دارند. در مصرف آنها زیاده روی نکنید.

۶٫ مواد زیر حاوی مواد پورین به میزان کم هستند یا اصلا ندارند ؛ آنهارا به میزان توصیه شده و متعادل مصرف نمایید :

نان ، کره ، غلات ، ذرت ، پنیر ، شیر ، تخم مرغ ، بستنی ، انواع میوه و سبزی ، برنج ، ماکارونی ، زیتون ، جوانه ها ، مغز ها ، قهوه ، ترشی.

۷٫ سعی کنید طولانی مدت گرسنه نمانید.

۸٫ سعی کنید از گوشت قرمز بیش از ۳ وعده در هفته مصرف نکنید ( بسته به میزان وزنتان و به طور متوسط به اندازه یک قوطی کبریت )

تذکر :

الکل به دلیل عوارض جسمی متعدد از قبیل تخریب کبد ، ایجاد چاقی ، اختلالات چربی خون و … یک ماده غذایی غلط و مضر برای آدمی میباشد , آن را مصرف نکنید.


مهر ۱۱, ۱۳۸۹ 0

۱٫ همواره در محدوده وزن سلامت باشید.

۲٫ مصرف زرده تخم مرغ را به ۲ عدد در هفته کاهش دهید.

۳٫ روغن مصرفی شما بهتر است از روغن مایع سویا و زیتون و روغن نیمه جامد نباتی باشد. روغن مایع آفتابگردان و ذرت به شرط اینکه حرارت نبینند مناسب است.

۴٫ هفته ای یک بار از ماهی مصرف کنید.

۵٫ سعی کنید تا آنجایی که می توانید از سرخ کردنی استفاده نکنید ، کبابی و آب پز بهتر است.

۶٫ از گوشت های کم چرب و بدون چربی استفاده کنید و پوست مرغ را جدا کنید.

۷٫ اگر تمایل دارید همراه وعده های خود پیاز مصرف کنید.

۸٫ مصرف دانه کامل غلات ( گندم و جو ) در غذا ها و یا جوانه گندم در سوپ و سالاد بسیار مناسب است.

۹٫ از سبزیجات خام یا پخته زیاد استفاده کنید.

۱۰٫ اگر از گوشت چرخ کرده استفاده میکنید آن را با سویا مخلوط کنید.

۱۱٫ از مصرف دل ، جگر ، قلوه ، کله پاچه و …. حتی الامکان خود داری کنید.

۱۲٫ مصرف خامه ، شیرینی ، نوشابه ، چیپس و ته دیگ را محدود کنید.

۱۳٫ اگر پر خوری دارید آن را کنترل کنید.

۱۴٫ ورزش منظم ، ملایم و مداوم از پایه های کنترل چربی خون است ؛ آن را فراموش نکنید.


مهر ۱۱, ۱۳۸۹ 0

۱٫ همواره در محدوده وزن سلامت باشید

۲٫ همیشه یک فعالیت مستمر و منظم مانند پیاده روی (۱۰ تا ۲۰ دقیقه در روز) داشته باشید

۳٫ در صبحانه خود( به اندازه ای که پزشک به شما توصیه می کند) از کره های گیاهی ( مارگارین) یا کره های گیاهی طعم دار می توانید استفاده کنید. (شایان ذکر است کره ی گیاهی بعلت دارا بودن اسید چرب ترانس توصیه نمیشود)

۴٫ از پنیر های کم چرب یا پاستوریزه به جای پنیر های محلی و پر چرب استفاده کنید.

۵٫ مصرف زرده تخم مرغ را به حداکثر ۲ عدد در هفته ( نیمرو یا مخلوط در غذا ها) برسانید. مصرف سفیده تخم مرغ محدودیتی ندارد ( زیاده روی نشود)

۶٫ در صورت تمایل ، مناسب است همراه غذای خود از پیاز خام یا سیر یا شوید استفاده کنید.

۷٫ مصرف روغن را به حداقل برسانید( مصرف روغن زیتون و ذرت و سویا به شرط اینکه زیاد حرارت نبینند مناسب است) ضمن کاهش مصرف سرخ کردنی، برای سرخ کردن از روغن مایع مخصوص سرخ کردن استفاده کنید

۸٫ گریپ فروت و سایر مرکبات را در زمستان در رژیم غذایی خود جای دهید

۹٫ در سوپ ، اش و سایر غذاهای خود از دانه کامل غلات ( گندم و جو) یا از جوانه آنها حتما استفاده نمایید

۱۰٫ حداقل یک بار در هفته از ماهی به صورت کبابی یا در فرد یا ابپز استفاده کنید

۱۱٫ مصرف گوشت قرمز پرچرب را محدود کنید

۱۲٫ اگر از گوشت چرخ کرده استفاده می کنید با سویا ان را مخلوط کنید

۱۳٫ از مصرف دل، جگر، قلوه، کله پاچه حتی الامکان خودداری کنید

۱۴٫ به جای مصرف یک الی دو وعده سنگین غذایی تعداد و عده ها را افزایش داده حجم هر وعده غذایی را کم کنید

۱۵٫ پوست مرغ، ماهی و چربی گوشت را جدا کنید


مهر ۱۱, ۱۳۸۹ 0

دیابت ملیتوس دارای انواع مختلفی بوده که تمام ان ها به افزایش قند خون ناشتا و هم چنین قند خون بعد از خوردن مقداری گلوکز مشخص می شود.

دیابت نوع I یا دیابت وابسته به انسولین (IDDM) در اثر کمبود انسولین ایجاد می شود و باید با انسولین درمان شود. دیابت نوع II یا دیابت غیر وابسته به انسواین (NIDDM) بر اثر اختلال در ذخیره مواد مغذی ومقاومت انسولینی ایجاد می شود و با اضافه وزن ارتباط تنگاتنگی دارد.

خوراک سالم برای یک فرد دیابتی با خوراک سالم یک شخص غیر دیابتی چندان تفاوتی ندارد. تفاوت تنها در گستر دگی تنوع مواد غذایی و مصرف مقدار قند ساده، کربوهیدرات، پروتین و چربی است.

توصیه ها:

۱٫ در نظر داشته باشید شما باید همیشه در محدوده وزن سلامت باشید

۲٫ همواره یک رژیم غذایی متعادل و متنوع و یکسان از نظر انرژی داشته باشید

۳٫ مصرف غذای روزانه را در سه وعده غذایی با فاصله زمانی مناسب و سه میان وعده قرار دهید

۴٫ در صورت مصرف مرتب دارو هایتان به همرا ورزش و رژیم غذایی مناسب و علمی ، سلامتی خود را تا حدود زیادی به دست خواهید اورد

۵٫ همواره فشار خون خود را در کنترل داشته باشید

۶٫ مصرف غذاها ی حاوی کلسترول ( جگر، تخم مرغ، روغن های حیوانی ، کله پاچه، زبان و سیرابی) را محدود نمایید

۷٫ در مصرف نمک زیاده روی نکنید.

۸٫ مصرف فیبرهای غذایی را که در غذاهایی چون میوجات، حبوبات، پوسته گندم، سیب زمینی، دانه کامل غلات مثل گندم و جو یافت می شود را افزایش دهید

۹٫ از مصرف غذاهای انرژی زا بیش از میزانی که در رژیم غذایی شما توصیه می شود بپرهیزید

۱۰٫ مصرف قند های ساده مثل قند , شکر، عسل، مرباو زولبیا ، بامیه را محدود نمایید

۱۱٫ سعی کنید از مربا و نوشابه های رژیمی به جای نوع معمولی ان استفاده کنید ( به شرط سالم بودن نوع قند ان)

۱۲٫ حذف نان و برنج کمکی به سلامتی شما نمی کند همانگونه که ورزشهای سنگین ومقطعی کمکی به کنترل قند خون و پیشگیری از عوارض دیابت در دراز مدت نمی کند

۱۳٫ شما می توانید ۲ عدد تخم مرغ در هفته ( به صورت نیمرو، اب پز، یا مخلوط در غذا ها ) میل نمایید

۱۴٫ لازم است قند ساده را به طریق زیر جایگزی کنید:

۱حبه قند = ۴ دانه کشمش

۲ حبه قند= یک عدد خرما

۱ حبه قند = ۳ دانه توت خشک

۴ حبه قند= ۱ عدد اب نبات سخت

مثال: اگر شما در برنامه تان ۷ حبه قند دارید و می خواهید با توت جایگزین کنید باید۳*۷ یعنی ۲۱ عدد توت خشک در ان روز مصرف کنید

848vegetables.jpg

مهر ۱۱, ۱۳۸۹ 0

1. نباید هرگز احساس کنید که شما باید به جای دو نفر غذا بخورید بلکه باید نیازهای خود و جنین خود را بشناسید. 2. از خوردن غذاهای شور و نمک سود شده مانند سوسیس ، کالباس ، تن ماهی ، پنیر های شور و محلی ، شیرینیهای صنعتی ، زیتون خام و غذاهای کنسرو شده بپر


مهر ۱۱, ۱۳۸۹ 0

۱٫ برای افزایش مصرف غذای بایستی از مقدار کم شروع و به تدریج بر حجم غذای مصرفی خود بیافزاید. در این مسیر استفاده از دسر های پر انرژی بعد از غذا مفید فایده است.

۲٫ یک پیاده روی منظم و آرام یا نرمش های آرام در عملکرد بهینه رژیم غذایی در شما کمک بسیاری می کند بخصوص قبل از صبحانه.

۳٫ هرگز به جهت لاغری خود را دچار واهمه و فشار های روانی نشوید زیرا ناراحتی های روانی اثر سو در روند وزن گیری شما خواهد داشت بدانید در هر صورت چاقی و اضافه وزن بسیار خطرناکتر از کمبود وزن است.

۴٫ معده افرادی که کمبود وزن و همزمان کاهش اشتها دارند جمع شدگی دارد. فلذا برای باز شدن معده و برگشت به وضع نر مال ، زمان و مداومت لازم است. افزایش تدریجی غذا بهترین راه حل است.

۵٫ اضافه کردن وزن خیلی مشکل تر از کم کردن وزن می باشد . در حالی که برای افراد چاق ماهیانه کاهش ۲ تا ۴ کیلو گرم توصیه می شود گفته می شود افرادی که کمبود وزن دارند در صورتی که ماهیانه یک کیلو گرم اضافه وزن پیدا کنند روند مناسبی را آغاز نموده اند.

۶٫ اگر عادت به صرف صبحانه ندارید تاکید می نمایم حتما صبحانه را میل نمایید در غیر این صورت به کاهش اشتهای خود کمک نموده اید

۷٫ در مورد مصرف مغز ها و دانه های روغنی جهت سهولت کار می توانید از آسیاب شده مخلوط مغز ها استفاده کنید ، یعنی مقداری از مغز های مختلف را بکوبید و با عسل یا شکر مخلوط نمایید و هر روز ۴_۳ قاشق میل نمایید.

۸٫ مصرف گیاهان برگ سبز( مثل سبزی خوردن) و انواع سالاد فصلی را حتما داشته باشید بد نیست در کنار میوه ها از ابمیوه ها ی تازه نیز استفاده کنید. البته مطمئنا مصرف بستنی از چیپس برای سلامتی شما بهتر است

۹٫ هیچ گاه موقع عصبانیت ، عجله یا اضطراب سر سفره ننشینید.

۱۰٫ مصرف مولتی ویتامین و دارو های اشتها اور در صورتی که تحت نظر و صلاحدید پزشک باشد می تواند به روند بهبودی شما کمک موثری نماید.


مهر ۱۰, ۱۳۸۹ 0
تغذیه و دوران شیردهی

دریافت ویتامینها و املاح در دوران شیردهی گرچه برروی شیر مادر تاثیر نمی‌گذارد امّا دریافت کافی ویتامین و املاح از تخلیه ذخایر بدن مادر جلوگیری به عمل می‌آورد .

موارد نیازمند مراقبت ویژه در تغذیه و دوران شیردهی:

ـ سن کمتراز ۱۷ سال

ـ محرومیت اقتصادی

ـ‌رژیم محدود یا نا متعادل از نظر مواد مغذی

ـ استعمال دخانیات

ـ پیروی از رژیم خاص غذایی به دلیل ابتلا به یک بیماری

ـ‌وزن کمتر از ۸۵ درصد وزن ایده‌ال

ـ‌بارداریهای متعدد یا با فاصله کمتر از ۲ سال

ـ‌افزایش وزن ناکافی در دوران بارداری

ـ کاهش وزن سریع طی دوران شیردهی

ـ باردار شدن در دوران شیردهی

مواردی که تغذیه با شیر مادر توصیه نمی‌شود

ـ زنان تحت شیمی درمانی

ـ شیرخواران دچار گالاکتوزومی

ـ ابتلا مادر به سل

ـ‌زنان تحت داروهای وریدی و زنان معتاد

ـ زنان آلوده بهHIV

 

مواد غذایی غیر مجاز (تغذیه و دوران شیردهی):

-دم کرده‌های گیاهی: دم کرده‌های گیاهی (مانند:‌چای نعناع و گل گاوزبان) که اغلب جایگزین نوشیدنیهای کافئین‌دار می‌شوند. گاهی اثرات جانبی دارند. (مانند: حالت تهوع و استفراغ) بنابراین، باید در دوران شیردهی با احتیاط مصرف شوند. این مواد می‌توانند وارد شیر مادر شده. اثرات جانبی مشابهی در نوزادان به وجود آورند.

-کافئین: کافئین وارد شیر مادر شده، سبب تحریک پذیری نوزاد می‌شود. بنابراین، توصیه می‌شود که نوشیدنیهای کافئین دار برای زنان شیرده به ۲ لیوان داشتن «تئوبرومید» که مثل کافئین، محرک است، باید در رژیم مادران شیرده محدود شوند.

-شکلات و کاکائو حاوی موادی مشابه کافئین ( تئوبرومید ) هستند که محرک است. از اینرو در رژیم مادران شیرده باید محدود گردد.

-جانشینهای قند (قند مصنوعی): از آنجا که تأثیر جانشینهای قند بر شیر مادر و سلامت نوزادان نامشخص است، باید در رژیم دوران شیردهی در حد اعتدال مصرف شوند. در مصرف مواد غذایی حاوی این گونه قندها، نوشابه‌رژیمی یا محصولات مشابه نیز باید حد اعتدال رعایت شود.

-مقادیر زیاد ادویه و چاشینهای غذایی (مانند: فلفل، سیر، پیاز و زیره) ممکن است طعم شیر مادر را تغییر دهند. گاهی در شیرخواران حساس، واکنش‌هایی در برابر غذایی که مادر مصرف کرده مشاهده می‌شود.

-استعمال زیاد دخانیات در دوران شیردهی باعث کوتاه شدن دوره شیردهی می‌گردد.

-اغلب مواد وارد شده در بدن مادر داخل شیر ترشح می‌گردد. بنابراین مصرف داروها والکل و مواد مخدر باید محدود گردد.

-از مصرف سیر و پیاز نیز به خاطر ایجاد طعم در شیر مادر باید خودداری گردد.

 

مشخصات رژیم غذایی (تغذیه و دوران شیردهی):

-این رژیم، یک رژیم معمولی است که مقدار انرژی، پروتئین، ویتامین‌ها و املاح آن به صورتی که در جدول ارائه شده است.

نکاتی در مورد کنترل انرژی دریافتی:

درموارد زیر کالری بیشتری مورد نیاز است:

– مادران نوجوان شیرده.

– مادرانی که بیش از یک نوزاد شیر می‌دهند.

– مادرانی که در زمان شیر دهی حامله شوند.

– زنان با وزن قبل از بارداری مساوی یا کمتر از زن ایده‌آل و با افزایش وزن کمتر از حد مطلوب در دوران بارداری.

-مادرانی که وزنشان به سرعت کاهش می‌یابد یا در دوران شیردهی وزن کمتر از وزن ایده‌آل دارند. لازم است سرشار از مواد مغذی از بروز کمبود این مواد مغذی پیشگیری کنند.

-مادرانی که در طی شیردهی در کاهش وزن شکل دارند. باید ضمن کنترل انرژی دریافتنی با مصرف غذاهای سرشار از مواد مغذی از بروز کمبود این مواد مغذی پیشگیری کنند.

-در دوران شیر دهی به دلیل کاهش تولید شیر رژیم کم کالری غذائی توصیه نمی‌شود.

-زنان چاق باید غذاهای پر کالری مانند: مواد غذائی شیرین، شیرینیها، مواد غذائی چرب از غذاهای خود خذف و غذاهای غنی از مواد مغذی در رژیم خود بگنجانند.

-سرعت کاهش وزن در طول مدت شیردهی نباید بیش از ۱- ۵/۰ کیلوگرم در هفته باشد.

-ورزشهای بسیار سخت و سنگین به خاطر ترش کردن شیر مادر همچنین از دست رفتن ذخائر چربی مادر توصیه نمی‌شود.

-مایعات باید مطابق احساس تشنگی فرد مصرف شود.از بی‌آبی زیاد بیشتری بنوشند. مصرف حدود ۸ تا ۱۲ لیوان آب در روز توصیه می‌شود.

-مادران نوجوان می‌توانند به اندازه مادران بزرگسال در شیر دهی موفق باشند، ولی برای تأمین رشد دوران نوجوانی و همچنین حفظ کیفیت شیر، نیاز آنها به انرژی، پروتئین، ویتامینها و املاح، بیشتر است.

راهنمای میزان انرژی و مواد مغذی مورد نیاز در دوران شیردهی (تغذیه و دوران شیردهی)

انرژی و مواد مغذی مرحله شیردهی علت نیاز

شش ماه اول شش ماه دوم

انرژی ۵۰۰ کیلوکالری در روز بیش از نیاز معمول ۵۰۰-۸۰۰کیلوکالری در روزبیش‌ازنیازمعمول معمولاً در دوران بارداری ۳ کیلو گرم چربی ذخیره می‌شود که طی سه ماه اول شیردهی این چربی ۳۰-۲۰۰ کیلوکالری در روز انرژی تولید می‌کند. بنابراین میزان نیاز به انرژی در سه ماه اول ۵۰۰+ کیلوکالری و در سه ماه دوم تا ۸۰۰+ برآورد شده است. میزان انرژی دریافتنی در دوران شیردهی هیچ‌گاه نباید کمتر از ۱۵۰۰ کیلوکالری باشد.

در موارد زیر کالری بیشتری مورد نیاز است: ۱٫ مادران نوجوان و شیرده ۲٫ مادرانی که بیش از یک نوزاد را شیر می‌دهند. ۳٫ وزن کمتر ازIBW یا افزایش وزن کمتر از مطلوب در دوران بارداری ۴٫ بارداری در زمان شیردهی

پروتئین حداقل ۶۵ گرم در روز حداقل۶۲گرم در روز میزان نیاز به مقدار شیر تولید شدت بستگی دارد.

برای مادرانی که بیش از یک نوزاد را شیر می‌دهند،پروتئین بیشتری مورد نیاز است

کلسیم ۱۰۰۰ میلی گرم در روز (بزرگسالان) همان ۱۳۰۰ میلی گرم در روز (۱۸≤ سال) جایگزینی کلسیم مصرف شده در تولید شیر

آهن ۱۵ میلی گرم در روز ۱۵ میلی گرم در روز تأمین نیازهای مادر و جنین جایگزینی آهن از دست رفته در زایمان.

فولات ۵۰۰ میکروگرم در روز ۵۰۰ میکروگرم در روز جایگزینی فولات ترشح شده در شیر مادر.

سایر ویتامین‌‌ها واملاح طبق مقادیر توصیه شده در جدول RDA و DRI برای این گروه. حفظ ذخایر بدن مادر.

راهنمای برنامه غذای روزانه زنان شیرده

نکته: باید دانست که تغذیه مادر بر روی کمیت شیر تأثیر می‌گذارد ولی بر کیفیت آن مؤثر نیست.

-مادران شیرده بالای ۱۸ سال باید روزانه ۴ لیوان شیر یا جانشین‌های آن مانند: ماست ویا دوغ استفاده کنند.

-مادران شیرده ۱۸ – ۱۱ سال روزانه ۶ – ۵ لیوان شیر و یا از جایگزین‌های آن مانند: ماست ویا دوغ استفاده نمائید.

-مادرانی که بیش از یک نوزاد را شیر می‌دهند ممکن است به ۶ لیوان شیر یا بیشتر نیاز داشته باشند.

-مادران شیرده باید روزانه حداقل ۱۲۰ – ۱۸۰ گرم گوشت قرمز، ماکیان ویا ماهی استفاده کرده و یا از جایگزین‌های آن مانند: حبوبات مصرف نمائید.

-زنان شیرده باید روزانه از میوه و سبزی استفاده کرده که حداقل نیمی از آن منبع غنی از ویتامینC،ویتامینA باشد.

-مادران شیرده باید روزانه حداقل ۶ واحد نان و غلات که ترجیحاً سبوس‌دار بوده و یا از دانه‌های کامل باشند استفاده نمائید.

-نوشیدن مایعات زیاد برخلاف تصورات قبلی سبب تولید شیر بیشتر نمی‌شود. ولی توصیه می‌شود. جهت جلوگیری از کم آبی بدن زورانه ۸ -۶ لیوان مایعات ( شیر ـ آب میوه ـ آب ) در طول روز مصرف نمایید.

-یک توصیه خوب نوشیدن مایعات در هنگام شیردادن برای جایگزین آب از دست رفته است بنابراین باید از بی آبی زیاد یا افراط در نوشیدن جلوگیری شود.

-مصرف مکمل‌های غذائی و قرص به غیر از شرایط غیر معمول رایج نیست.

-بعد از زایمان تا ۲ ماه از مکمل آهن استفاده نمائید. در صورت نیاز برای تشکیل مجدد ذخایر به هنگام بارداری و زایمان از دست رفته با تجویز پزشک از سایر مکمل‌های ویتامین استفاده نمائید.

ـ ورزش‌های سبک مانند:‌پیاده روی در هوای آزاد معمولآ جریان شیردهی را تسریع می‌کند.اگر ورزشهای سنگین‌تر مانند: بدنسازی انجام می‌دهید. قبل از ورزش بچه را شیر دهید. زیرا فعالیت شدید عضلانی باعث طعم ترش در شیر می‌شود. ( تولید اسید لاکتیک )

ـ پس از ورزش دوش بگیرید تا بوی عرق ناشی از ورزش کودک را در هنگام شیر خوردن باعث آزار کودک نشود.

 

نمونه یک رژیم غذایی برای زنان شیرده (تغذیه و دوران شیردهی):

این رژیم حاوی ۲۷۲۵ کیلوکالری، ۳۴۴ گرم کربوهیدرات، ۹۷ گرم پروتئین و ۸۸ گرم چربی است.

صبحانه نان سبوس دار۳ برش، پنیر۳۰گرم، کره۲ قاشق مرباخوری، عسل یا مربا۲قاشق مرباخوری،شیرکم چرب ۱ لیوان

میان وعده میوه۱ عدد کیک ساده یا نان سوخاری ۲ برش

ناهار لوبیاپلو با سالادشیرازی:گوشت۱۲۰ گرم، کته تا۱۶قاشق غذاخوری لوبیا سبزپخته نصف لیوان روغن مایع ۲ قاشق مرباخوری، ماست کم چرب۱لیوان، خیار۱عدد، گوجه فرنگی۱عدد، پیازنصف عدد،روغن زیتون۱قاشق مرباخوری،آبلیمو به مقدار دلخواه

عصرانه میوه۲ عدد، نان۲برش، پنیر۳۰گرم،گردویک چهارم لیوان

شام کوکو سبزی با ماست:تخم مرغ۱عدد،سبزی خام۲ لیوان،نان۲برش، روغن مایع۲ قاشق غذاخوری، ماست کم چربی۱ لیوان

پیش از خواب شیرکم چربی۱ لیوان،عسل۱ قاشق مرباخوری

 

چند تذکر مهم (تغذیه و دوران شیردهی):

-مادرانی که طی شیردهی مایل به کاهش وزن باشند، باید ضمن کنترل انرژی دریافتی، غذاهای سرشار از مواد مغذی دریافت کنند. تا از بروز کمبود این مواد مغذی پیشگیری شود. کاهش وزن بای تدریجی و به میزان ۵/۰ تا ۱ کیلوگرم در هفته باشد، تا بر کیفیت شیر تأثیر نگذارد. مادرانی که وزنشان بسرعت کاهش می‌یابد یا در دوران شیردهی، وزنی کمتر از وزن ایده‌آل دارند، لازم است. انرژی خود را افزایش دهند.

-به طور کلی در دوران شیردهی به دلیل احتمال کاهش تولید شیر، رژیم کم کالری توصیه نمی‌شود. مادران چاق با حذف غذاهای پرکالری می‌توانند انرژی مصرفی خود را کنترل کنند. باید در تنطیم رژیم غذایی، غذاهای غنی از مواد مغذی گنجانده شوند.

تغذیه و دوران شیردهی


مهر ۱۰, ۱۳۸۹ 0
تغذیه و تعیین جنسیت

به دلیل تنوع و تفاوت عادت های غذایی در کشورهای مختلف، رژیم غذایی استانداردی برای تعیین جنسیت جنین وجود ندارد. اما طبق تحقیقات می توان از تعادل یون های منیزیم، سدیم، پتاسیم و کلسیم در بدن استفاده کرد(تغذیه و تعیین جنسیت).

زمان شروع برنامه غذایی

برای شروع رژیم، حداقل دو پریود ماهانه قبل از تاریخ پیش بینی شده برای بارداری، مورد نیاز است، یعنی حداقل ۲ ماه قبل از بارداری.

رژیم باید تا زمانی که بارداری با انجام تست های آزمایشگاهی دقیقاً مشخص شود، ادامه داشته باشد.

اجرای این رژیم های غذایی در چه مواردی ممنوع است؟

ابتدا باید مطمئن شوید که ممنوعیتی برای اجرای رژیم نداشته باشید.

مثلاً رعایت رژیم غذایی برای پسردار شدن در موارد: فشار خون بالا، ناراحتی های قلبی و نارسایی های کلیوی ممنوع است.

رعایت رژیم غذایی برای دختردار شدن در موارد: اختلالات عصبی، بالا بودن کلسیم خون و نارسایی های کلیوی ممنوع است.

برای پسردار شدن چه باید خورد؟

برای پسردار شدن باید از مواد غذایی حاوی سدیم و پتاسیم بالا استفاده کرد و مصرف کلسیم محدود گردد. مواد غذایی زیر توصیه می شود:

مرکبات- زردآلو- آناناس- موز- هلو- گلابی- سیب- گوجه سبز- آلو- خیار- خرما- گیلاس- تمشک- توت فرنگی- انجیر- خربزه- آب میوه و سبزی- حبوبات- کنگرفرنگی- گوجه فرنگی- پیاز- چغندر قرمز- زیتون- قارچ- کلم- ذرت- نخودسبز- سیب زمینی- سبوس- گندم- شاه بلوط- تره شاهی- کنسرو ماهی- ژامبون- کره- ماء الشعیر- کلوچه- نوشابه گازدار- نقل- قهوه- چای- مایونز.

برای دختر دار شدن چه باید خورد؟

برای دختر دار شدن باید از مواد غذایی حاوی کلسیم بالا استفاده شود و مصرف سدیم و پتاسیم محدود گردد. مواد غذایی زیر توصیه می شود :

پنیر سفید- ماست – شیر – تخم مرغ – بادام و بادام زمینی بدون نمک – گردو – لوبیا سبز – مارچوبه – کاهو سبز – ماکارونی – گوشت ۱۰۰ گرم در روز – ماهی که با بخار پخته شده باشد و آبش کاملاً گرفته شده باشد.

نکاتی که باید در تغذیه و تعیین جنسیت نظر داشت:

اگر چه اصول کار ساده است، ولی روش اجرای آن آسان نیست و دقت دراجرای آن شدیدا لازم است و بایستی تحت نظر یک متخصص تغذیه یا پزشک صورت پذیرد.

هر گونه انحراف از رژیم توصیه شده، شانس موفقیت را کم می کند.

این رژیم بایستی توسط زن رعایت شود و نوع تغذیه ی مرد به طور مطلق تاثیری در مکانیسم این عمل ندارد، ولی مصرف آن توسط زوجین موجب آسانی اجرای آن می شود. در ضمن ترکیب یونی داروهایی که زن در طول مدت اجرای رژیم دریافت می کند، موثر است، به ویژه قرص هایی که به شدت غنی از سدیم هستند.

توصیه می شود مصرف تمام قرص های ضد بارداری در دوران اجرای رژیم متوقف شود. بنابراین برای پیشگیری از بارداری از سایر روش ها همراه با روش نزدیکی منقطع استفاده گردد.

البته بایستی تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود، چون ممکن است در مواردی پاسخ ندهد.

دکتر سید علی کشاورز – متخصص تغذیه

(تغذیه و تعیین جنسیت)

 تغذیه و تعیین جنسیت


مهر ۱۰, ۱۳۸۹ 0

غذاها با کالری منفی به آن دسته از مواد غذایی اطلاق می شود که دارای کالری و میزان انرژی بسیار پایینی می باشند و بدن همان میزان انرژی را که به واسطه ی مصرف آنها جذب می کند، باید صرف هضم و جذب آنها کند. این نوع مواد غذایی میتوانند به کسانیکه در پی کاهش وزن هستند کمک کنند چرا که کالری کمی را در بردارند و بدن مجبور می شود تا از انرژی های ذخیره شده خود نیز در کنار آنها استفاده کند.

جدولی که در پایین مشاهده می کنید، لیستی از غذاهایی را ارائه می دهد که به نظر می رسد دارای کالری منفی هستند. نکته ی بسیار مهمی که در این میان باید همیشه به خاطر داشته باشید این است که بدن برای اینکه بتواند سالم باقی مانده و به فعالیت های روزانه خود ادامه دهد، نیازمند میزان خاصی کالری است. مصرف بیش از اندازه ی میوه ها، سبزیجات و یا گیاهانی که دارای کالری منفی هستند می توانند به شما کمک کنند تا وزنتان را کاهش دهید، اما باید تنها بخشی از رژیم غذایی روزانه شما را تشکیل دهند. بهره گیری از یک رژیم غذایی متعادل را هیچ گاه فراموش نکنید.

لیستی از سبزیجاتی که دارای کالری منفی هستند:

مارچوبه- بادمجان* – بروکلی – کلم* – هویج – گل کلم – کرفس* – کاسنی* – شاهی* – خیار* – رازیانه* – کدو* – تره فرنگی – کاهو* – ترب* – فلفل – تربچه* – اسفناج – گوجه فرنگی* – شلغم

میوه هایی که دارای کالری منفی هستند:

زردآلو – شاه توت* – توت سیاه – نارنج – گوجه سبز – گریپ فروت – گلابی* – گرمک – لیمو- پرتقال – طالبی* – هلو – آلو – تمشک* – ریواس** – توت فرنگی- نارنگی – هندوانه

با آمیختن غذاهایی که دارای کالری منفی هستند به همراه یک منبع خوب پروتئین، نه تنها قادر خواهید بود تا اشتهای خود را کنترل کنید، بلکه سوخت و ساز بدن خود را نیز افزایش می دهید. در این وضعیت بدن با ذخیره ی آمینو اسید های لازم می تواند از افت میزان ماهیچه ها نیز جلوگیری بعمل آورد.

* نشان دهنده ی غداهایی با کالری منفی خوب هستند

** نشان دهنده ی غذاهایی هستند که کالری منفی آنها عالی است، اما باید با میزان کمی شکر جوشانده شوند.


مهر ۱۰, ۱۳۸۹ 0

آب، همیشه آب

خوب، این اولین مورد فهرست، چندان “غذا” نیست اما آب یکی از بهترین مواد طبیعی برای کاهش اشتها است یکی از اجزا مهم هر رژیم خوب غذایی است. دانستن اینکه ۸۰ درصد خون و مغز از آب تشکیل شده، حیاتی بودن این ماده بر شما آشکار میشود.

تحقیقات نشان داده اند که نوشیدن آب روند سوخت و ساز را سرعت میبخشد.با توجه به اینکه تشنگی، معمولا به اشتباه به گرسنگی تعبیر میشود، سیراب نگهداشتن بدن از پرخوری جلوگیری میکند.

چای سبز

همانطور که اکثر افراد میدانند، کافئین میتواند سرعت سوخت و ساز بدن را افزایش دهد، اما این ماده اثرات جانبی سوئی هم دارد. نوشیدن یک فنجان قهوه در روز مشکلی ایجاد نمیکند، اما اگر به نوشیدن مایعی داغ علاقه دارید، چای سبز را امتحان کنید. این نوشیدنی عالی نه تنها سرعت گوارش را بالا میبرد بلکه حاوی مواد ضد سرطان هم هست و از بروز مشکلات قلبی جلوگیری میکند.

سالاد

این بار که به رستوران رفتید، به یاد داشته باشید که اگر ابتدا یک سالاد بزرگ، پر از سبزیجات ترد و سالم سفارش دهید، در طول صرف غذا چقدر راحت میتوانید اشتهای خود را کنترل کنید یا حتا غذای اصلی بسیار مختصری سفارش دهید.

عادت کنید که قبل از هر غذا سالاد میل کنید. به این ترتیب برای غذای اصلی جای چندانی نخواهید داشت و در ضمن بدون هیچ دردسری فیبر بیشتری مصرف کرده، کالری دریافتی بدن را کاهش میدهید و در نهایت بدون احساس گرسنگی، وزن کم میکنید.

لبنیات

اگر قصد کاهش وزن دارید، بد نیست که ذخیره لبنیات خانه را افزایش دهید. کلسیم یکی از عناصر مهمی است که باید در رژیمهای کاهش وزن گنجانده شود و مصرف مواد لبنی حاوی کلسیم نیز بسیار مفید است. البته توجه داشته باشید که از شیر، ماست و پنیر کم چربی یا بدون چربی استفاده کنید و تا حد امکان از شیر تازه استفاده کنید نه شیرهایی که مدت دار هستند.

حتا اگر به شیر یا سایر مواد لبنی حساسیت دارید میتوانید از شیر سویا (که سرشار از کلسیم و ویتامین D است) استفاده کنید. هنگام تهیه شیر سویا توجه کنید که شکر موجود در آن کم یا صفر باشد.

سوپ

سوپ نه تنها در وعده غذای شبانه، بلکه در هر ساعت روز میتواند یک میان وعده مناسب باشد. بنا به جدیدترین تحقیقات که در دانشگاه پنسیلوانیا صورت گرفته است، کسانی که در رژیم خود، سوپ را به عنوان خوراکی میان وعده صبح و ظهر انتخاب کرده اند، به طور متوسط ۱۰۰ کالری کمتر از دیگران مصرف کرده اند.

سوپ هم، مانند سالاد عمل میکند و با نیمه سیر کردن شما، اشتهای زیادی برای پرداختن به غذاهای دیگر باقی نمیگذارد. البته راز موفقیت در مصرف سوپ این است که از سوپهایی میل کنید که فاقد خامه و چربی باشند و با سبزیجات، آب گوجه فرنگی و آب مرغ یا گوشت بدون چربی تهیه شده باشند.

دانه کامل

افزودن غلات کامل (با سبوس) به برنامه روزانه بسیار اهمیت دارد. استفاده از نانهای گندم یا جوی کامل، سرشار از فیبر است و به سرعت موجب سیری میشود. نانهای سفید موجب بهم خوردن تعادل قند خون میشوند در حالی که غلات کامل (چه به صورت نان، برشتوک یا پخته شده در آش و سوپ) به خاطر دیر هضم بودن، سرعت هضم غذا را کاهش داده و موجب میشوند که مدت بیشتری احساس سیری کنید.

بوقلمون

پروتئین هم یکی از اجزا مهم یک رژیم غذایی صحیح است و موجب ساخته شدن بافت ماهیچه ای و سوخته شدن چربی است. گوشت بدون چربی سینه بوقلمون، غذای مورد علاقه ورزشکاران و بدن سازان است زیرا هر ۸۵ گرم آن تنها ۱۲۰ کالری دارد و حاوی ۲۶ گرم پروتئین سیر کننده، ۱ گرم چربی بوده و به هیچ وجه چربی اشباع شده ندارد.

جو دوسر

جو دوسر پرک شده پخته شده در شیر بدون چربی، بهترین غذا برای صبحانه است. این غذا که در فهرست کربوهیدراتهای مفید قرار دارد، منبع مواد ضد کلسترول و فیبرهای حلال چربی است و شما را در طول روز سیر و پر انرژی نگه میدارد. توجه کنید که از انواع آماده آن استفاده نکنید زیرا فاقد ویتامین، مواد معدنی و فیبر کافی هستند.

میوه و سبزیجات تازه

شما حتما منتظر دیدن این دو ماده غذایی بودید. طبیعی است که شما نمیتوانید بدون وجود این مواد یک رژیم موفق و سالم داشته باشید. فیبرهای حلال چربی و فیبرهای ساده موجود در میوه و سبزی به علاوه آب موجود در آنها، این مواد را به غذاهایی چربی سوز تبدیل کرده است. هرچه میل دارید سبزی تازه و میوه میل کنید و با کاستن از کالری دریافتی بدن، وزن خود را کاهش دهید.

گریپ فروت

استفاده از این میوه پر خاصیت بسیار مفید است. گریپ فروت سرشار از ویتامین C است و در کاهش مقدار انسولین معجزه میکند و موجب کاهش وزن میشود. توجه کنید: اگر دارویی خاص مصرف میکنید یا تحت نظر پزشک هستید، قبل از مصرف گریپ فروت حتما با پزشک خود مشورت کنید.


شهریور ۲۰, ۱۳۸۹

تهران-میدان ونک-خیابان ولیعصر-خیابان شریفی-پلاک ۳۴-ساختمان مهر-طبقه ۵-واحد ۱۷

تلفن تماس: ۸۸۱۹۷۹۳۴ – ۸۸۱۹۷۹۳۸

مراجعه با تعیین وقت قبلی

در صورت تمایل فرم زیر را پر نمائید تا با شما تماس حاصل شود.


نام و نام خانوادگی (گزینه الزامی)

پست الکترونیک (گزینه الزامی)

موضوع

تلفن

پیغام

New Page 1

 مرکز مشاوره تغذیه و رژیم درمانی دی دایت جهت مشاوره چاقی و لاغری در خدمت شماست.
تغییرات اندک در شیوه زندگی می تواند تحولی بزرگ در سلامت کلی ایجاد کند.

عادات غذایی اشتباه و کم تحرکی به همراه استرس از عوامل خطرزا برای ابتلا به انواع بیماریهای مزمن و خطرناک از جمله : چاقی، سرطان، دیابت، فشارخون بالا و بیماریهای قلبی هستند.

از آنجاییکه تغییر شیوه زندگی و عادات غذا خوردن نقش موثری در پیشگیری و کنترل این بیماریها دارد، برآن شدیم با ایجاد مرکز مشاوره تغذیه و رژیم درمانی دی دایت با بهره گیری از خدمات نوین ، به شما دوستان در داشتن زندگی سالم و شاداب تر کمک نمائیم

این مرکز بصورت یا استفاده از نیروهای متخصص راهگشای بسیاری از مشکلات شما در زمینه کاهش یا افزایش وزن میباشد.