مهر ۲۱, ۱۳۸۹ 0

اگر مبتلا به دیابت هستید جالب است بدانید آن چه در دهان می ‌گذارید، می‌ تواند سبب بالارفتن یا پایین آمدن قند خون تان شود.

در اینجا ۲۰ نوع ماده غذایی را به شما معرفی می ‌کنیم که می‌ تواند جلوی بالا رفتن قند خون تان را بگیرد.

سیب

اکثر متخصصان تغذیه توصیه می‌ کنند حتما در رژیم غذایی خود سیب را بگنجانید زیرا سیب کالری پایینی دارد و فیبر آن بسیار بالا است و جلوی گرسنگی را می ‌گیرد.

سیب همچنین دشمن کلسترول بد است و میزان قند خون را کاهش می ‌دهد.

آووکادو

آووکادو غنی از اسیدهای چرب مونوی غیر اشباع است که سبب کند شدن هضم و پیشگیری از افزایش قند خون بعد از صرف غذا می ‌شود.

جو

می‌ توانید جو را جایگزین برنج سفید کنید تا میزان قند خون تان بعد از صرف غذا حدود ۷۰ درصد کاهش یابد و تا ساعت‌ ها ثابت بماند.

فیبرهای حلال جو هضم را کند کرده و سبب جذب تدریجی قند می ‌شود.

سبزیجات

فیبر حلال تمامی سبزیجات می‌ تواند قند خون بالا را مهار کند.

گوشت گاو

می ‌توانید قسمت‌ های کم چرب گوشت گاو را انتخاب کنید و یک ‌چهارم بشقاب ‌تان را در هر وعده غذایی به آن اختصاص دهید. رساندن به اندازه ی پروتئین به بدن باعث می ‌شود مدت طولانی‌ تری سیر بمانید و در صورت لاغر شدن حجم بافت ماهیچه ‌ای ‌تان کاهش نیابد. در ضمن مصرف پروتئین به افزایش متابولیسم کمک می‌ کند.

میوه‌ های گوشت ‌دار دانه‌ دار

انواع میوه‌ های گوشتی حاوی یک یا چند دانه که به رنگ ‌های قرمز یا بنفش موجود است مانند انواع انگور حاوی ترکیبی طبیعی به نام آنتوسیانین هستند. محققان می ‌گویند این دانه‌ های رنگی می ‌تواند سبب کاهش قند خون شده و در عین حال محرک تولید انسولین در بدن باشند.

بروکلی

بروکلی غنی از کروم بوده که در درازمدت نقشی اساسی و مهم برای تنظیم قند خون دارد.

هویج

هویج یکی از منابع طبیعی غنی از بتاکاروتن است که می ‌تواند خطر ابتلا به دیابت را کاهش داده و قند خون را تنظیم کند.

گوشت مرغ

گوشت سینه مرغ در مقایسه با ران یا سایر قسمت‌ ها چربی کمتری دارد. توصیه ی ما به شما این است که در هر شرایطی به هیچ عنوان پوست مرغ را به خاطر چربی بالایی که دارد نخورید.

تخم مرغ

برخی از محققان معتقد هستند که خوردن یک عدد تخم ‌مرغ در روز کلسترول خون تان را بالا نمی ‌برد و در عوض ساعت ‌ها شما را سیر نگه می‌ دارد.

ماهی

یکی از دلایل فوت مبتلایان به دیابت ابتلا به ناراحتی ‌های قلبی – عروقی است. مصرف یک یا دو بار ماهی در هفته می ‌تواند این احتمال را حداقل ۴۰ درصد کاهش دهد.

از سوی دیگر اسیدهای چرب موجود در ماهی احتمال ابتلا به دیابت، مقاومت در برابر انسولین و التهاب را که از جمله فاکتورهای اصلی ابتلا به ناراحتی‌ های قلبی – عروقی است کاهش می ‌دهد.

دانه کتان

دانه‌ های کتان غنی از پروتئین، فیبر، چربی ‌های خوب از نوعی که در ماهی موجود است و منیزیم است.

این مواد قند خون را تنظیم کرده و به سلول‌ ها در جذب انسولین کمک می ‌کنند.

شیر و ماست

این ها مواد غذایی غنی از پروتئین و کلسیم هستند و می ‌توانند به کاهش وزن کمک کنند. البته حتما این را می دانید که باید از نوع کم چرب شان استفاده نمایید.

از سوی دیگر این مواد مقاومت در برابر انسولین را از بین می ‌برند.

گردو

گردو حاوی مقادیر بالایی فیبر و پروتئین بوده و سوخت کندی دارد که به تدریج به قند تبدیل می ‌شود.

از سوی دیگر غنی از چربی‌ های مونوی غیر اشباع است که برای سلامت مفید هستند.

دانه‌ ها

تمامی انواع دانه ‌ها غنی از چربی‌ های خوب، پروتئین و فیبر هستند که می‌ توانند قند خون را پایین نگه داشته و از ابتلا به ناراحتی‌ های قلبی – عروقی پیشگیری کنند.

در ضمن این مواد منابع طبیعی استرول است که چربی خون را کاهش می ‌دهد.

جوی دو سر

جوی دوسر حاوی فیبرهای حلالی است که در آب محلول بوده و یک خمیر را تشکیل می‌ دهد. مصرف آن باعث می‌ شود بین آنزیم‌ های هضم ‌کننده در معده و مولکول‌ های آمیدون(نشاسته) غذا، یک سد چسبناک به وجود بیاید. در نتیجه دستگاه گوارش مدت طولانی ‌تری غذا را در خود نگه داشته و قندها به تدریج وارد خون می ‌شوند.

روغن زیتون

روغن زیتون طلای مایع نامیده می‌ شود زیرا حاوی ترکیبات ضد التهابی و قوی است که محققان آن را با آسپیرین مقایسه می‌ کنند.

افرادی که رژیم مدیترانه ‌ای دارند و روغن زیتون، میوه و سبزیجات، غلات و گوشت کم‌ چرب می ‌خورند کمتر به دیابت و ناراحتی های قلبی و عروقی دچار می ‌شوند. هر دوی این بیماری‌ ها در پی التهاب در بدن به وجود می ‌آیند.

بر خلاف کره، چربی خوب روغن زیتون سبب افزایش مقاومت بدن در برابر انسولین نشده و حتی این مقاومت را کاهش می ‌دهد.

روغن زیتون همچنین کند کننده ی هضم غذا است و باعث وارد شدن تدریجی قند به خون می شود.

کره ی بادام زمینی

تحقیقات اخیر نشان داده است مصرف کره ی بادام زمینی می ‌تواند اشتها را کور کرده و سبب سیری بیشتر فرد در مقایسه با زمانی شود که مواد قندی کم فیبر مصرف می ‌کند.

در ضمن کره بادام زمینی غنی از چربی‌ های مونوی غیراشباع است که می ‌تواند قند خون را تنظیم کند.

نان سبوس ‌دار

مصرف زیاد نان سفید می ‌تواند حساسیت بدن به انسولین را کاهش داده و سبب افزایش قند خون شود در صورتی که نان سبوس ‌دار دقیقا برعکس عمل می ‌کند.

سیب ‌زمینی شیرین

یک سیب‌ زمینی شیرین که در اجاق کبابی شده ۳۰ درصد کمتر از سیب ‌زمینی معمولی قند خون را افزایش می ‌دهد زیرا حاوی فیبر بالا و ریزمغذی‌ هایی است که ۴۰ درصد آن ها از نوع حلال بوده و سبب کاهش کلسترول و کندی هضم غذا می ‌شوند.

در ضمن سیب ‌زمینی شیرین غنی از کاروتنوئید و رنگ‌ دانه ‌های زرد و نارنجی است که به ارگانیسم‌ ها اجازه عکس ‌العمل در برابر انسولین را می‌ دهد. سیب ‌زمینی شیرین همچنین غنی از اسید کوروژنیک((chorogenic acid است. این ترکیب گیاهی طبیعی می ‌تواند به کاهش مقاومت در برابر انسولین کمک کند.


مهر ۱۷, ۱۳۸۹ 0

مواد غذایی که باعث می‏شوند احساس خوبی داشته باشید

با پیشرفت علم، ارتباط بین سلامت روح و روان با نوع غذا و نوشیدنی اثبات شده است، ولی با این همه برای درمان مشکلات روانی، بیشتر از داروهای روان درمان استفاده می شود.

در حالی که به جای دارو، می توان از جایگزین های آن مثل غذا که هم در دسترس تر و هم مناسب تر است، استفاده کرد.

هر یک از افراد در زندگی روزمره خود با نشیب و فرازهای احساسی روبرو هستند؛ مثل شادی و غم، رضایت و ناامیدی، خنده و گریه.

به وسیله پنج گروه مواد غذایی زیر می توانید با استرس و افسردگی بجنگید و سرحال و شاد شوید:

* گروه اول: پرتقال، لیمو و سایر مرکبات                                                      

ماده مغذی شادی‏آور در این گروه : ویتامین C

ویتامین C با کاهش مقدار هورمون‏های استرس‏زا در بدن، باعث می‏شود بهتر با استرس مبارزه کنید.

اگر به طور منظم مقادیر زیادی از این مواد غذایی را استفاده کنید، در شرایط دشوار و سخت، احساس آرامش خواهید کرد.

* گروه دوم: آجیل                                                                               

مواد مغذی بهبود دهنده‏ی حال در این گروه : ویتامین E و آرژینین (یک نوع اسید آمینه) و منیزیم.

خوردن یک مشت آجیل شما را سیر و سرحال می‏کند، زیرا آجیل دارای اندیس گلیسمی کمی است، یعنی با جلوگیری از افزایش ناگهانی قند خون، باعث نوسانات خلقی و بدحالی شما نخواهد شد.

شاید به نظر برسد آجیل به دلیل داشتن چربی بالا، خوراکی ناسالمی است، ولی در حقیقت برای سلامتی بدن مفید است.

* گروه سوم: سبزیجات سبز برگی شکل                                                     

ماده مغذی نشاط‏آور در این گروه : اسید فولیک (فولات)

تحقیقات نشان داده که اسید فولیک موجود در سبزیجات سبز برگی شکل مثل کلم، کاهو، اسفناج، کرفس و … افسردگی را کاهش می‏دهد. حتی جریان خون را به سمت مغز بهبود می‏بخشد.

اگر از این نوع سبزیجات خیلی کم بخورید، اسید فولیک کمی دریافت خواهید کرد، پس سعی کنید روزانه مقادیر بیشتری از سبزیجات سبز برگی شکل را استفاده کنید، یا یک مولتی ویتامین حاوی اسید فولیک را مصرف کنید.

* گروه چهارم: ماهی‏ها                                                                              

مواد نشاط‏آور در این گروه : اسیدهای چرب امگا ۳

اسید‏های چرب امگا ۳ موجود در ماهی‏ها به خصوص ماهی‏های چرب، مثل سالمون، ماهی آزاد دریای خزر و ساردین، با کاهش خطر بروز افسردگی و کمبود حافظه در اثر افزایش سن باعث می شوند سرحال و شاداب باشید. به خصوص در کاهش افسردگی خیلی موثرند.

* گروه پنجم: آلبالو و گیلاس خشک                                                            

مواد بهبود دهنده حال در این گروه : پتاسیم، منیزیم و ویتامین C

تمامی این مواد مغذی، استرس را کاهش می‏دهند.

آلبالو و گیلاس خشک همچنین، مغز شما را سالم نگه می‏دارند، زیرا دارای آنتی‏اکسیدان‏هایی مثل ویتامینC هستند و از آسیب سلول‏های مغزی که منجر به ایجاد مشکلات یادگیری و کمبود حافظه می‏شود، جلوگیری می‏کند.


مهر ۱۷, ۱۳۸۹ 0

بر اساس تازه ‌ترین تحقیقاتی که محققان اسپانیایی روی ۴هزار و ۲۱۱ مرد و ۵ هزار و ۴۵۹ زن انجام داده‌اند، مشخص شده است که امکان ابتلا به افسردگی در افرادی که بدن‌شان حاوی مقادیر مناسبی از فولات و ویتامین‌های گروه B (مخصوصا ویتامین B12) است، بسیار کمتر از سایرین ( مخصوصا سیگاری‌‌ها) می باشد.

سال‌ها پژوهشگران در حال بررسی رابطه ی بین تغذیه و افسردگی بوده‌اند و طی همین بررسی‌ها فهمیده‌اند که آمار افسردگی در منطقه مدیترانه، نسبت به سایر جاهای دنیا کمتر است و این موضوع، اهمیت رژیم مدیترانه‌ای را در پیشگیری از افسردگی نشان می دهد‌. رژیم مدیترانه ای سرشار از میوه‌ها، انواع مغزها، سبزیجات، حبوبات (مخصوصا عدس) و از همه مهم‌تر، ماهی می باشد.

دکتر سید ضیاءالدین مظهری، متخصص تغذیه و رژیم درمانی، نقش دو عامل “ژنتیک” و “سبک زندگی” را در ابتلا یا تشدید افسردگی بسیار مهم می‌داند. او ضمن اینکه گریز از ژنتیک را غیرممکن می‌داند، می‌گوید: “همه افراد می‌توانند با برقراری تعادل و تنوع غذایی به مبارزه با افسردگی بپردازند؛ مثلا اگر افراد بتوانند سطح سروتونین خون‌شان را (که یک ماده موثر در ایجاد آرامش و شادابی است) افزایش دهند، گام بزرگی در این زمینه برداشته‌اند.”

ماهی بخورید تا افسرده نشوید!

دکتر مظهری، ماهی را یکی از منابع دریافت روی، یُد، پروتئین و ویتامین‌های گروه B می‌داند و می‌افزاید: “مصرف آن دسته از ماهی‌هایی که حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ هستند، حس شادابی بیشتری را القا می‌کند، زیرا امگا ۳ باعث کاهش التهاب و نیز ارتجاعی شدن رگ‌ها می گردد و در نتیجه خون‌رسانی به مغز سریع و آسان‌تر می‌شود و همه این عوامل در کنار هم آرامش را به ارمغان می‌آورند.”

از طرفی، بر اساس نتایج تازه‌ترین تحقیقات، جوامعی که مردمان‌اش حداقل یک بار در هفته‌ ماهی‌های دارای اسید چرب امگا ۳ را در رژیم غذایی خود می‌گنجانند، با روحیه‌تر و فعال‌ترند و کمتر منزوی و گوشه‌گیر می‌شوند.

چای سبز یادتان نرود

تولید و انتشار بیش از حد رادیکال‌های آزاد در بدن یکی از عوامل پیری زودرس و اختلال در کارکرد درونی بدن است. مطالعات نشان می‌دهند که هجوم این رادیکال‌های آزاد به مغز، باعث صدمه دیدن سلول‌ها و به هم خوردن نظم و کارکرد آنها و در نتیجه افسردگی افراد می‌شود. یکی از مهم‌ترین و موثرترین عوامل بازدارنده رادیکال‌های آزاد در بدن، آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که به گفته دکتر مظهری، شما می‌توانید به راحتی و با مصرف انواع میوه‌ها، سبزیجات و نوشیدنی‌هایی مثل چای سبز ، مقادیر فراوانی از آنها را وارد بدن‌تان کنید.

ژاپنی‌ها هم به ‌تازگی تحقیقاتی را روی بیش از ۱۰۵۸ نفر انجام داده‌اند و در طی این تحقیق پی برده‌اند که احتمال ابتلا به افسردگی در افرادی که روزی ۴ فنجان چای سبز می‌نوشیدند، ۴۴ درصد کمتر از سایرین است.

شاید آهن بدن‌تان کم شده باشد…

بنابر اظهارات دکتر مظهری، کم‌خونی ناشی از فقر ‌آهن نیز یکی از عوامل بی‌حوصلگی، افسردگی، عصبانیت و بدخلق بودن افراد است. وی جبران این کمبود را از طریق مصرف انواع منابع پروتئین‌های حیوانی (مثل انواع گوشت‌ قرمز و سفید) میسر می‌داند و می‌گوید: “با تامین نیاز آهن بدن، عملکرد مغز هم بهتر می‌شود و افراد از روحیه بهتری برخوردار خواهند شد.”

گوشت سفید را از قلم نیندازید

مصرف غذاهای حاوی پروتئین و البته با کلسترول پایین (مثل گوشت بوقلمون، شترمرغ و مرغ) باعث افزایش سطح اسیدهای آمینه در بدن می‌شود. با افزایش اسیدهای آمینه در بدن، میزان ترشح سروتونین هم زیاد می‌شود. هورمونی که نقش بسیار مهمی در کاهش اضطراب و ایجاد حس آرامش در بدن به عهده دارد. بنابراین، سعی کنید که هفته‌ای چند مرتبه این گروه از خوراکی‌ها را در رژیم غذایی‌تان بگنجانید.

دکتر مظهری هم معتقد است که وجود کلسترول کم و اسیدهای چرب غیر اشباع در گوشت بوقلمون و شترمرغ ، آنها را به غذایی مناسب برای رفع افسردگی تبدیل کرده است، فقط به شرطی که از سرخ کردن آنها در روغن فراوان بپرهیزید.

خواص ویتامین D

این ویتامین هم از آن دسته ریزمغذی‌هایی است که باعث افزایش سطح سروتونین در مغز می‌شود.

پژوهشگران دانشگاه تورنتو یکی از دلایل افسردگی مردم در فصل زمستان و کشورهای سردسیر را کاهش سطح ویتامین D در بدن در اثر کاهش نور خورشید اعلام کرده‌اند.

آنها می‌گویند که برای جلوگیری از افسردگی در روزهای سرد باید حداقل ۶۰۰ واحد ویتامین D از طریق مصرف غذاهای حاوی این ویتامین به بدن برسد.

غذاهای افسردگی زا

بر اساس تحقیقاتی که به تازگی توسط محققان انگلیسی روی بیش از ۳۵۰۰ نفر صورت گرفته، نتایج جالبی حاصل شده است. در این مطالعه، کلیه افراد دو نوع رژیم غذایی داشتند: یا همه گروه‌های غذایی شامل میوه، سبزیجات، پروتئین، لبنیات و غلات را می‌خوردند یا فقط غذاهای فرآوری‌شده، سرخ کردنی، شیرین و لبنیات پرچرب در فهرست غذایی‌شان جای داشت. بعد از در نظر گرفتن عواملی مثل سن، جنسیت، تحصیلات، فعالیت‌های بدنی و سیگاری بودن یا نبودن، معلوم شد که خطر ابتلا به افسردگی در گروه اول (یعنی آنهایی که از کلیه مواد غذایی استفاده می‌کردند) در مقایسه با گروه دوم، ۲۸ درصد کمتر بود.

دکتر مظهری هم مصرف غذاهای آماده و سرخ کردنی را به علت دارا بودن مقادیر بالایی از اسیدهای چرب اشباع باعث افزایش LDL (چربی بد خون) و کاهش HDL (چربی خوب خون) دانست و افزود: “حرارت دادن روغن در حین سرخ کردن غذا باعث ایجاد مواد سمی و انتقال آنها به درون مواد غذایی و در نهایت به بدن می‌شود. با ورود این مواد مضر، کارکرد سیستم ایمنی و دفاعی بدن با مشکل مواجه می‌شود و همین کاهش کارآیی موجب کاهش استقامت بدن در برابر انواع بیماری‌های عفونی و غیرعفونی و حتی افسردگی می‌شود.”


مهر ۱۷, ۱۳۸۹ 0

درمان سلولیت به طور خلاصه با رژیم غذایی، ورزش کردن و نیز ماساژدادن تعریف می شود.

یک رژیم غذایی با کالری پایین می تواند به کاهش دادن کالری مصرفی کمک کرده و چربی ها را از تشکیل سلولیت بازدارد. البته ذکر این نکته ضروری است که هیچ رژیم غذایی نمی تواند باعث شود چربی تنها از پایین تنه شما دور شود، مطمئنا چربی نواحی دیگر بدن شما نیز کاهش می یابد. ولی رژیم های غذایی منطقی که با کاهش وزن تدریجی همراه باشند معمولا به کاهش حجم چربی بیشتر، در ناحیه ای که بیشترین تراکم چربی را دارد منجر می شوند.

ورزش و فعالیت بدنی نیز کمک می کند تا کالری سوزانده شود و تراکم چربی نیز تغییر کند. البته گفته می شود ورزش های پایین تنه مانند دوچرخه سواری، پیاده روی و ورزش های کششی می توانند ظاهرسلولیت را کمی بهتر کنند.

رژیم غذایی مطلوب در سلولیت:

به عنوان یک اصل کلی، اگر رژیم غذایی خود را کنترل نمایید، سلولیت می تواند کاهش یابد. در این بخش به عنوان بخشی از مبارزه در جهت کاهش سلولیت بر اجزای اصلی یک رژیم غذایی سالم ضد سلولیت متمرکز می شویم. سلولیت عارضه ای نیست که آسیب چندانی را به بدن تان بزند ولی احتمالا از نمایان شدن قسمت های مبتلا به سلولیت احساس شرمندگی خواهید کرد.

یک رژیم غذایی ضد سلولیت با بهبود عملکردهای مرتبط؛ مثل جریان لنف و جریان خون در بدن در کاهش سلولیت مفید است. یک نکته ی مهم برای بهبود سلولیت و نیز برای بهبود روند سلامت کلی شما، تغذیه خوب و سالم و اجتناب از مصرف سموم غذایی و مصرف آب فراوان برای شستشوی سموم بدن تان و پاکسازی بدن تان از سموم است.

قانون اصلی در مورد رژیم غذایی مقابله کننده با سلولیت عبارت است از : محدود کردن مصرف چربی و فست فودها و بر خورداری از فعالیت بدنی مکفی.

در روند اصلاح رژیم غذایی تان می بایست اولا مصرف رژیم غذایی پُر چرب نظیر محصولات لبنی چرب، غذاهای حاضری، غذاهای حاوی نگهدارنده ها، غذاهای روغنی و غذاهای شیرین حاوی شکر و غذاهای تصفیه شده را کاهش دهید. این غذاها کالری اضافه را فراهم کرده و متابولیسم بدن را کند می نمایند که در نتیجه شانس ابتلاء به سلولیت را می افزایند.

میوه ها و سبزیجات را به میزان فراوان مصرف کنید چرا که آن ها غنی از آنتی اکسیدان ها و پاک کننده های طبیعی بدن هستند و به کاهش سموم تجمع یافته و تصفیه بدن تان کمک می نمایند. در واقع مواردی مثل ژله، شکلات ها، همبرگر، چربی گوشت قرمز و… می توانند کالری بالایی در بر داشته باشند و نه تنها شما را در معرض سلولیت قرار می دهند بلکه همچنین شانس ابتلاء به برخی عوارض مهم دیگر مثل افزایش سطوح کلسترول خون و افزایش سطوح هورمون های خون که می توانند منجر به بیماری های قلبی گردند را افزایش دهد.

از طرف دیگر می بایست از مصرف هر نوع الکل و دخانیات و هر ماده ای که بتواند متابولیسم بدن را کاهش دهد یا سطوح آنزیم ها و هورمون های بدن را تغییر دهد و در نهایت منجر به تشدید سلولیت گردد، اجتناب نمود.

میوه ها و سبزیجات تازه حاوی مقادیر فراوانی از ترکیبات فیبر، فیتو کمیکال ها و مواد معدنی ضروری هستند که به بدن در رفع سموم کمک کرده و تمام سیستم های بدن را بهبود می دهد و نهایتا منجر به کاهش چربی هایی که در مناطق مختلف بدن تجمع می یابند می گردد.

میوه و سبزی ها شامل آنتی اکسیدان های طبیعی هستند که به کاهش تخریب بدن توسط رادیکال ها کمک می کنند.

ضمنا برخی از غذاهای خاص به کاهش سلولیت در بدن کمک می کنند از جمله توت ها، پرتقال، رازیانه، گوجه فرنگی، اسفناج، بروکلی، گشنیز، هویج، توت سیاه یا آبی، فلفل سیاه.

همه موارد مذکور بسیار کم کالری ولی حاوی مواد مغذی هستند و به حفظ وزن و همچنین بازسازی سطوح آنزیم ها و هورمون ها در بدن کمک می نمایند.

برخی متخصصین تغذیه نیز طرفدار مصرف روغن زیتون و روغن ماهی(شامل اسیدهای چرب امگا ۳) هستند. مصرف اسیدهای چرب ضروری و مفید به جای چربی های ناسالم مفید است و می بایست مصرف روغن های زیتون، بذر کتان، کانولا و گردو و همچنین روغن ماهی های آب سرد را در رژیم غذایی خود لحاظ فرمایید.

به یاد داشته باشید که رژیم غذایی به تنهایی موثر نیست و شما حتما باید انجام تمرینات بدنی و دیگر روش های درمانی را مدنظر داشته باشید. به عبارت دیگر، مجموعه ای از این تلاش ها به شرط این که کوتاه مدت نباشد و توقع نتیجه گیری خیلی سریع هم نداشته باشید، نتایج خوبی را در بر خواهد داشت. هنگامی که بدن، چربی خود را از دست می دهد، در ابتدا این چربی از شکم و بالا تنه کاسته شده و در آخر از پایین تنه کم می شود. با توجه به این موضوع، ممکن است زنان وضعیت دشوارتری نسبت به مردان داشته باشند و باید برای کاهش چربی پایین تنه خود به دلایلی که ذکر شد نیاز داشته باشند که صبر بیشتری داشته و تلاش جدی و مستمرتری داشته باشند. لذا برای رسیدن به این هدف خود، به یک دوره شش ماهه و ورزش مداوم، فکر کنید و هرگز ناامید نباشید.

سوال: وزن من در محدوده طبیعی قرار دارد آیا رژیمی وجود دارد که من را از این چربی ناحیه ای رها سازد؟

واقعیت آن است که هیچ رژیم غذایی وجود ندارد که باعث از بین رفتن چربی فقط در یک ناحیه ای از بدن گردد. شاید شما آگهی هایی را در این زمینه دیده باشید، ولی مطالعات علمی آن را تایید نمی نماید.

باید پذیرفت که افزایش تجمع بافت چربی به ویژه در ناحیه شکم از معضلات جامعه امروزی است و افراد زیادی هستند که شاید شاخص توده بدنی مناسبی داشته باشند، ولی از چاقی ناحیه شکم رنج می برند. مطالعات متعدد نشان داده است که از بین تجمعات چربی ناحیه ای، چاقی شکمی به مراتب بیش از دیگر نواحی بدن دارای اهمیت است، چراکه حتی با وزن طبیعی می تواند منشا بسیاری از اختلالات متابولیک و نیز بیماری های قلبی و عروقی گردد.

پس برای رهایی این افراد از چاقی شکمی چه باید کرد؟

اگر چه تاثیر همه رژیم های غذایی معمولا از صورت شروع می شود، ولی اگر شما به دنبال رژیم های غذایی معجزه آسا نباشید، که کاهش وزن سریع را در چند روز برای شما ایجاد نمایند، می توانید کاهش بافت چربی را در ناحیه شکم بعد از ۲ تا ۳ هفته مشاهد نمایید.

لذا توصیه به داشتن یک رژیم غذایی منطقی با کاهش وزن نیم تا یک کیلو گرم در هفته نه تنها باعث لاغری بیش از حد صورت شما نخواهد گشت، بلکه می تواند تغییر سایز شما را به همراه داشته باشد.

از طرف دیگر فعالیت بدنی مستمر روزانه که به صورت پیاده روی قابل انجام است در از بین بردن چربی ناحیه شکم به ویژه در افراد با وزن طبیعی روش کاملا موثری است.

بعد از آن استفاده از ورزش های دیگر به ویژه شنا را پس از مشورت با پزشک معالج تان می توانید آغاز نمایید.

در پایان ذکر این نکته نیز مهم می باشد که در صورت داشتن رژیم غذایی صحیح و نیز فعالیت بدنی، استفاده از دستگاه های ماساژ که توسط مراکز مجهز انجام می پذیرد در تغییر سایز این افراد می تواند مفید واقع گردد. وسایل و محصولات و کِرِم های زیادی ادعای درمان سلولیت را دارند اما شواهد علمی کمی وجود دارد که ادعای آن ها را حمایت کند.


مهر ۱۷, ۱۳۸۹ 0

علایم کم کاری تیروئید

در کم کاری تیروئید، سطح ترشح هورمون های تنظیم کننده ی سوخت و ساز ( متابولیسم ) بدن یا به عبارت دیگر، میزان مصرف چربی ها، پروتئین ها و کربوهیدرات ها، ۱۵-۴۰ درصد کاهش می یابد؛ بنابراین برخی علایم بیماری دقیقاً، برعکس علایم ناشی از پرکاری تیروئید است. شایع ترین این علایم عبارت اند از: کاهش ضربان قلب، خستگی، خواب آلودگی مفرط ، افت هوشیاری، اختلال حواس، کاهش حافظه، افزایش وزن بدن بدون افزایش مصرف غذا، یبوست، خشن شدن صدا، افتادگی پلک ها، پف آلود شدن صورت، عدم تحمل سرما، خشک و ضخیم شدن پوست و مو، سردرد و اختلال شدید د رعادات ماهیانه.

درمان

عمده ترین اقدام درمانی ، هورمون درمانی است. علی رغم این که بسیاری ازعلایم ، بعد از چند ماه درمان دارویی برطرف می شوند اما مبتلایان به این بیماری باید تمام عمر تحت نظر پزشک متخصص باشند. حمایت تغذیه ای این بیماران، به ویژه از نظر مواد مغذی که برای ساخته شدن هورمون تیروئید لازم است، همراه با درمان دارویی، بسیار اهمیت دارد.

رژیم غذایی در کم کاری تیروئید:

۱- برخلاف مبتلایان به پرکاری تیروئید، این بیماران باید از مصرف زیاد مواد غذایی گواتروژن پرهیز کنند و سبزی جات را به صورت پخته مصرف نمایند. مواد غذایی گواتروژن شامل انواع کلم، شلغم، روغن گلزا ( کانولا ) ، بادام زمینی، ارزن و سویا است.

۲- سویا می تواند مانع جذب کافی داروهای تیروئید شود. بنابراین باید در مصرف آن احتیاط گردد.

۳- توجه داشته باشید که از نمک در پایان پخت غذا استفاده کنید، زیرا در غیر این صورت ید موجود در نمک هنگام برداشتن درب ظرف غذا، همراه با بخار خارج می شود. در این صورت شما میزان ید کمتری از آن چه که انتظار می رود دریافت خواهید کرد. در ضمن نمک یددار را نباید در شیشه های شفاف و در معرض نور نگهداری کرد.

۴- توجه کنید که زیاده روی در مصرف ید باعث کم کاری تیروئید خواهد شد.

۵- تنظیم کالری دریافتی برای جلوگیری از افزایش وزن ضروری است. برای این منظور مشاوره با کارشناس تغذیه، همراه با استفاده از درمان دارویی توصیه می شود.

۶- اطمینان نسبت به تأمین مقادیرکافی ویتامین های C ، A، E و ویتامین های گروه B به ویژه B2 ، B3 ، B6 که برای تولید هورمون تیروئید ضروری هستند لازم است. لذا مصرف منظم مواد غذایی زیر در برنامه ی غذایی روزانه توصیه می شود:

* منابع مناسب ویتامین C: توت فرنگی، آناناس، هندوانه، موز ، سیب زمینی و هلو .

* منابع مناسب ویتامین A: جگر، تخم مرغ ، ماهی های روغنی، سبزی های سبز رنگ ( به جز گیاهان خانواده ای کلم )، سبزی ها و میوه های زرد و نارنجی رنگ. هر چه این میوه ها و سبزی ها پررنگ تر باشند غلظت ویتامین در آنها بیشتر است.

* منابع مناسب ویتامین E: روغن های گیاهی،مغز دانه ها ( به جز بادام زمینی ) وغلات.

* منابع مناسب ویتامین B: غلات سبوس دار، گوشت گاو، گوشت ماکیان و ماهی .

* استفاده از منابع مناسب غنی از روی، نظیر غذاهای دریایی، گوشت قرمز، گوشت ماکیان و غلات سبوس دار.

* استفاده از مکمل مولتی ویتامین و املاح در کنار منابع غذایی بالا.

*مصرف منظم منابع غنی از فیبر، نظیر سبزی ها، میوه هایی مانند انجیر، آلو، سیب ، مرکبات، همچنین حبوبات و غلات سبوس دار، برای برطرف شدن یبوست.

*نوشیدن آب به مقدارکافی (حداقل ۷ لیوان) بسیار ضروری است.

* پرهیز از مصرف قند های ساده مانند قند و شکر، شیرینی جات و …

* پرهیز از مصرف زیاد نوشیدنی های کافئین دار، میانه روی در مصرف فرآورده های شیری و گندم.

* استفاده از منابع غنی از آهن مانند جگر، گوشت قرمز و غلات غنی شده با آهن، به ویژه در افرادی که دارای کم خونی ناشی از فقر آهن نیز می باشند.

* استفاده از منابع غنی B12 مانند جگر گاو، جگر مرغ، گوشت گاو، ماهی قزل آلا به ویژه در افرادی که دارای کم خونی ناشی از کمبود این ویتامین هستند. عدم توجه به کم خونی با هر منشائی که باشد، در تشدید ضعف و خستگی و بسیاری از علایم دیگر مؤثر خواهد بود.

* استفاده از اسیدهای چرب ضروری به ویژه مکمل امگا – ۳ که منبع غنی آن ماهی های روغنی آب های سرد هستند، می تواند در تخفیف برخی علایم مفید باشد. کمبود اسیدهای چرب ضروری می تواند باعث بر هم خوردن تعادل در عملکرد غده ی تیروئید شود.

با توجه به آن چه که ذکر شد، اصلاح رژیم غذایی با توجه به نوع بیماری تیروئید بسیار مهم است.در ضمن باید در نظر داشته باشید که در پرکاری و کم کاری تیروئید، رژیم غذایی هرگز نمی توان جایگزین درمان دارویی باشد؛ بلکه باید به عنوان یک اقدام تکمیلی بسیار مفید همراه با درمان دراویی در طول زندگی مورد توجه قرار گیرد.


مهر ۱۷, ۱۳۸۹ 0

سندرم روده تحریک پذیر یا IBS در اثر تحریک زیاد پایانه عصب روده ای ایجاد می شود. و موجب انقباضات نامنظم روده می شود. علائم این بیماری شامل : دردهای شکمی،تهوع، نفخ و حرکات غیرطبیعی روده ها( اسهال یا یبوست) است. در این بیماری فرد احساس عدم تخلیه کامل مدفوع را دارد. عوامل استرس زا باعث شروع این سندرم یا بدتر شدن علائم آن می شوند،بنابراین از نظر روان درمانی نیز این بیماران باید تحت نظر باشند.

سندرم روده تحریک پذیربرخلاف بیماری های التهابی روده ،زندگی فرد را تهدید نمی کند. و باعث سوء هضم و سوء جذب مواد مغذی نمی شود.

علاوه بر عوامل ایجاد کننده استرس، عواملی که موجب بدتر شدن علائم این بیماری می شوند شامل موارد زیر است:

۱- مصرف بیش از اندازه ملین ها و مسهل ها

۲- مصرف بیش از اندازه داروها و آنتی بیوتیک ها

۳- مصرف تنباکو و کافئین

۴- خوردن غذاهای سفت

۵- نوشیدن زیاد چای، قهوه و الکل

۶- اختلالات روحی و روانی

۷- بیماری های معدی- روده ای و سابقه قبلی ابتلا به این بیماری ها

۸- خواب نامنظم و عدم مصرف مایعات کافی

سندرم روده تحریک پذیربرخلاف بیماری های التهابی روده ،زندگی فرد را تهدید نمی کند.و باعث سوء هضم و سوء جذب مواد مغذی نمی شود.

توصیه های تغذیه ای مفید برای بیماران مبتلا به سند رم روده تحریک پذیر

* برای افزایش حجم مدفوع، یک رژیم غذایی معمولی و تاکید بر دریافت مواد غذایی پرفیبر توصیه می شود. این رژیم به کاهش فشار و تنظیم حرکات طبیعی روده کمک می کند. دریافت روزانه ۲۰ تا ۳۰ گرم فیبر غذایی توصیه می شود; منابع غذایی فیبر شامل انواع سبزی ، میوه ، حبوبات و غلات سبوس دارمثل نان سنگک یا بربری یا نان سبوس دار می باشد. البته افراط در مصرف گندم سبوس دار می تواند باعث تشدید علائم شود.

مصرف غذاهای کم چرب، انقباضات روده ای بعد از مصرف غذا را کاهش می دهد، یعنی باعث کاهش درد های شکمی می شود.

* بجای سه وعده غذایی پرحجم، ۵ یا ۶ وعده غذایی کوچک ولی با فاصله زمانی کم مصرف کنید.

* آب و مایعات فراوان بنوشید. (۸ تا ۱۰ لیوان در روز)

* از مصرف بیش از اندازه غذاهای چرب، کافئین دار، انواع قند بخصوص فروکتوز و لاکتوز (در افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز) باید پرهیز کرد. کافئین در قهوه، چای و نوشابه های سیاه موجود است. مصرف غذاهای کم چرب، انقباضات روده ای بعد از مصرف غذا را کاهش می دهد، یعنی باعث کاهش درد های شکمی می شود.

* غذاهایی که باعث تولید گاز و نفخ می شوند را مصرف نکنید. این غذاها شامل: انواع کلم، پیاز، پیازچه، فلفل سبز، عدس، نخود، لوبیا و نوشابه های گازدار است.

* آدامس نخورید ، زیرا باعث بلعیدن مقدار زیادی هوا می شوند.

* اگر بعد از مصرف لبنیات دچار اسهال شدید، احتمالاً دچار عدم تحمل لاکتوز هستید.

* مصرف قرص نعناع در بعضی بیماران مفید است. نعناع باعث کاهش انقباضات عضلات روده ای می شود. البته قبل از مصرف قرص نعناع یا هر نوع گیاه دارویی (قرص گیاهی) بایستی با پزشک خود مشورت کنید و تحت نظر ایشان از این مواد استفاده کنید. چون ممکن است باعث تشدید علایم بیماری در شما شود.

* چنانچه این توصیه های غذایی در مهار اسهال موثر واقع نشد، تجویز داروهای آنتی بیوتیک یا داروهای آنتی کولینوژیک یا داروها ی ضد اسهال تحت نظر پزشک متخصص گوارش ممکن است ضروری باشد.

* استراحت کردن و کاهش استرس هم می تواند مفید واقع شود.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

در طی دهه های اخیر، پزشکان برای پیشگیری و یا درمان گاستریت و زخم ها به ایجاد برخی اصلاحات غذایی توصیه کرده اند. پیشنهادهای درمانی رایج شامل اجتناب از مصرف غذاهای پُرادویه، کافئین، الکل و افزایش مصرف رژیم غذایی حاوی مواد غذایی آب پز و شیر و لبنیات بوده است.

هر چند که این توصیه ها به نظر معقول و منطقی می رسند اما برخی افراد در آزمایش های کنترل شده نتوانسته اند نتایج موفقیت آمیزی را کسب کنند. برای مثال هضم شیر معمولا همراه با افزایش تولید اسید می باشد و همچنین مصرف برخی ادویه های خاص مثل فلفل سیاه، پودر چیلی و فلفل قرمز ممکن است سبب هضم نامناسب غذا شود، ولی هنوز شواهد علمی نشان نداده اند که هر یک از آن ها در بروز گاستریت یا زخم های پپتیک نقش داشته باشند.

مطالعات اپیدمیولوژیکی فاکتورهایی به شرح زیر را با کاهش خطر گاستریت و زخم های پپتیک مرتبط دانسته اند:

تغییر و اصلاح الگوی غذایی

مصرف وعده های غذایی کوچک تر و در دفعات بیشتر ممکن است علائم را تخفیف دهند ولی به التیام زخم ها کمک نخواهد کرد.

رژیم پُرفیبر

یک مطالعه ی بزرگ در دانشگاه هاروارد بر روی سلامت جامعه دریافته است که رژیم های غذایی پُرفیبر با کاهش خطر زخم پپتیک همراه بوده اند. پس از یک دوره ۶ ساله افرادی که بیشترین دریافت فیبر را داشتند در مقایسه با افرادی که کمترین دریافت فیبر را داشتند، ۴۵ درصد کمتر در معرض خطر ابتلاء بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف منابع غذایی فیبر محلول (جو، حبوبات، میوه ها و سبزی های خام) به طور ویژه ای خاصیت محافظت کنندگی داشته و مصرف منابع فیبر محلول به میزان ۶۰ درصد منجر به کاهش خطر ابتلاء گشت.

اما از طرف دیگر مطالعات نشان داده اند که استفاده از مکمل های غذایی حاوی فیبر به صورت سبوس گندم هیچ تاثیری را در روند عود زخم نداشت. همچنین به طور مشابهی به نظر می رسد که رژیم های پُرفیبر همچنین هیچ مزایایی را در بهبود سرعت التیام زخم ها در مقایسه با رژیم های کم فیبر نداشتند.

در کل باید اذعان نمود که بر خلاف تصورات قبلی استفاده از مواد حاوی فیبر و سبزیجات به ویژه اگر به طور کامل جویده شوند همراه با تشدید زخم های پپتیک نخواهد بود.

لازم به ذکر است که تجربیات شخصی افراد مبتلا نیز در نوع مواد غذایی مورد استفاده برای کنترل زخم های پپتیک دارای اهمیت ویژه می باشد.

رژیم غذایی غنی از ویتامین A

در برخی مطالعات، افزایش دریافت کلی ویتامین A ( از غذا و مکمل ها) با کاهش خطر ابتلاء به زخم های پپتیک همراه بود و در افرادی که بیشترین دریافت ویتامین A را داشتند در مقایسه با افرادی که کمترین دریافت را داشتند، خطر ابتلاء به میزان ۵۴ درصد کمتر بود.

چای سبز

مطالعات نشان داده اند که مصرف منظم چای سبز با ۴۰ تا ۵۰ درصد کاهش خطر گاستریت همراه است. آزمایش های سلولی پیشنهاد می کنند که کاتچین موجود در چای سبز ممکن است به عنوان یک آنتی اکسیدان و آنتی باکتریال برای سرکوب باکتری هلیکوباکترپیلوری عمل نماید.

اجتناب از مصرف الکل

مطالعات بالینی حاکی از آن است که سوء استفاده و مصرف الکل می تواند موجب تقویت عفونت هلیکوباکترپیلوری گردد و همچنین میزان بهبود زخم های موجود را آهسته نماید. نکته ی مهم آن است که مصرف الکل به همراه مصرف سیگار خطر زخم ها را افزایش می دهد.

اجتناب از مصرف کافئین ها

قهوه در هر دو صورت کافئینه و غیر کافئینه تولید اسید را تحریک می نماید. برخی مطالعات یک همراهی نزدیک بین مصرف قهوه و علائم بیماری را اظهار می نمایند. در هر حال به طور کلی هنوز مشخص نیست که آیا مصرف قهوه خطر عفونت باکتری هلیکوباکترپیلوری را افزایش و یا کاهش می دهد.

پروبیوتیک ها

پروبیوتیک ها برای مثال لاکتوباسیلوس کازئی، ممکن است با رشد باکتری هلیکوباکترپیلوری مداخله نمایند. به علاوه برخی مطالعات نشان داده اند که پروبیوتیک ها همچنین می توانند اثربخشی درمان آنتی بیوتیکی را برای هلیکوباکترپیلوری افزایش دهند و عوارض جانبی درمان را کاهش دهد. قبل از این که بتوان پروبیوتیک ها را برای پیشگیری یا درمان گاستریت ها و یا زخم ها پیشنهاد کرد، انجام مطالعه های بیشتری مورد نیاز می باشند.

بسیاری از افرادی که نشانه های ملایمی از زخم پپتیک را دارا می باشند، برای اولین اقدام، درمان خانگی بدون مراجعه به پزشک را برای یک دوره ی زمانی کوتاه امتحان می کنند، ولی اگر نشانه های زخم پس از گذشت ۱۰ تا ۱۴ روز از شروع درمان خانگی بهبود نیافت و یا علائم دیگری مثل کاهش وزن، حالت تهوع پس از خوردن غذا و یا درد مداوم مشاهده شد، بسیار مهم است که به پزشک مراجعه نمایید تا اطمینان حاصل کنید که به یک زخم مبتلا هستید و به دیگر عارضه های جدی مبتلاء نمی باشید.

اگر در سنین میانسالی و پیری هستید موضوع اهمیت بیشتری می یابد چرا که با افزایش سن خطر پیشرفت سرطان و یا دیگر بیماری هایی که بتوانند سبب ظهور علائمی مشابه زخم پپتیک گردد، افزایش می یابد.

تغییر شیوه زندگی:

برخی از توصیه های مفید پزشکان به شرح ذیل می باشد:

* سیگار نکشید: کشیدن سیگار بر لایه ی محافظت کننده ی معده اثر می گذارد و معده را برای گسترش زخم مستعد می سازد. همچنین سبب افزایش اسید معده می گردد.

* اجتناب از مصرف الکل: مصرف الکل سبب فرسایش لایه ی موکوسی معده و روده ی باریک می گردد که منجر به التهاب و خونریزی می شود.

* اجتناب از داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی: چنان چه شما مرتبا مُسکن مصرف می کنید، از استامینوفن استفاده نمایید.

* ریفلاکس اسیدی را کنترل کنید: چنان چه زخم مری دارید، معمولا با ریفلاکس اسیدی مرتبط است.

برای کنترل ریفلاکس اسیدی اقدامات ذیل را انجام دهید:

اجتناب از غذاهای پُرچرب و پُرادویه،

اجتناب از دراز کشیدن بلافاصله بعد از صرف غذا،

بالا قرار دادن موقعیت سر در هنگام خوابیدن

و کاهش وزن.

همچنین اجتناب از کشیدن سیگار، مصرف الکل و داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی به کنترل ریفلاکس اسیدی کمک خواهند کرد.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

زانودرد از آن بیماری هایی است که با پا گذاشتن توی سن، خودش را نشان می دهد و در بعضی ها آن قدر شدید می شود که امکان حرکت را هم می گیرد. برای زانو درد هم مثل همه بیماری های دیگر، درمان های سنتی و توصیه های تغذیه ای عامیانه ای وجود دارد؛ مثلا می گویند خوردن پاچه گوسفند و آب قلم در کاهش زانو درد موثر است و خیلی ها بیش از اینکه به توصیه پزشکان توجه کنند، به تأثیر شفابخش این غذاها اعتقاد دارند. در این گزارش می خواهیم صحت و سقم تأثیر غذاها را بر این درد شایع بررسی کنیم و ببینیم که آیا می شود به مردم توصیه کرد برای تسکین زانودردشان، مثلا سویا و ماهی بخورند یا نه….

تأثیر تغذیه در درمان بسیاری از بیماری ها را نمی شود، انکار کرد ولی همه می دانیم که تنها تغذیه اصولی می تواند این اثر را داشته باشد.

دکتر تیرنگ نیستانی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی درباره رابطه میان تغذیه و زانو درد می گوید: “این اصطلاح زانو درد که می گوییم از نظر آسیب شناسی می تواند متفاوت باشد و هر نوع از آن، درمان و رژیم غذایی خاص خودش را دارد. بعضی از زانودردها به دلیل آسیب بافت های نرم است؛ مثل آسیب دیدگی تاندون ها در صدمات ورزشی ولی گروه دیگری از زانودردها برمی گردد به آسیب بافت های سخت مثل التهاب مفصلی یا عارضه استخوانی یا ساییدگی مفاصل زانو یا ران. پس بسته به پاتولوژی مساله، درمان زانو درد و رژیم غذایی مربوط به آن متفاوت است.”

درباره یک مکمل شایع: گلوکزآمین

این طور که دکتر نیستانی می گوید، در مورد آسیب بافت نرم (مثل ضربه) در صورتی که یک آسیب خیلی جدی (مانند پارگی تاندون یا نرمی غضروف) رخ نداده باشد، احتیاج به درمان دارویی یا غذایی خاصی نیست و با کمپرس گرم و مسکن های معمولی خوب می شود ولی در مورد دردهای ماندگار زانو که محدود کننده فعالیت و مشکل ساز برای حرکت هستند باید درمان های جدی تری در نظر گرفت: “معمولا برای بیمارانی که غضروف های ناحیه مفصل شان دچار مشکل شده، پزشکان مکمل های غذایی تجویز می کنند که یکی از رایج ترین این مکمل ها گلوکزآمین است. گلوکزآمین یک قندآمین دار است که به صورت طبیعی هم در بدن ساخته می شود. آزمایش های مختلف نشان داده که این قند، در غضروف سازی نقش دارد و حتی شواهد حاکی از آن است که این ماده می تواند خاصیت ضد التهابی داشته باشد، البته درباره میزان تأثیرگذاری این قند روی درمان زانو درد مطالعات مختلف انجام شده است اما قدر مسلم این است که مصرف مکمل گلوکزآمین تقریبا تنها درمان بی خطر بوده و روی بعضی از بیماران هم جواب داده است.”

خوردن پاچه دوای درد زانو است؟!

بعضی غذاها از دیدگاه اکثریت مردم غذاهای موثری در تسکین زانو درد هستند. دکتر نیستانی می گوید: “عده ای فکر می کنند اگر پاچه گوسفند بخورند، زانو درد و پادردشان خوب می شود اما این تصور غلطی است که فکر کنیم هر عضوی از بدن حیوان را که بخوریم، عین به عین و قرینه همان عضو را در بدن ما ترمیم می کند! پس با این حساب، مغز گوسفند را باید افراد کودن بخورند و زبان آن را هم افرادی که مشکل تکلم دارند! ولی نه آن باعث بالا رفتن ضریب هوشی می شود و نه این باعث درمان لکنت. واقعیت این است که پاچه از پروتئینی به نام ژلاتین تشکیل شده که تازه از نظر ترکیبی هم جزو پروتئین های مرغوب نیست و حتی اگر بگوییم پاچه را به خاطر پروتئین آن مصرف می کنند باز هم می توانیم به پروتئین های مفیدتری مانند مرغ و گوشت قرمز اشاره کنیم چون در حقیقت همه این پروتئین هایی که همراه غذا مصرف می کنیم در روده به اسیدآمینه تجزیه می شوند تا بدن پروتئین مورد نیاز خودش را از این ها بسازد و یعنی چه ما گوشت بخوریم یا پاچه، اتفاق یکسانی در روده ها می افتد و ماده یکسانی برای بدن ساخته می شود.

ضمن اینکه پاچه معمولا در یک وعده اصلی مصرف می شود؛ همراه با مقدار زیادی آب که در آن، نان می ریزند و به صورت کالری اضافه وارد بدن می شود و در صورت تکرار می تواند موجب اضافه وزن و در نتیجه فشار بیشتر روی زانوی معیوب شود.”

در زمینه مصرف خوراکی هایی مانند سویا هم نظرات مختلفی وجود دارد اما چیزی که دکتر نیستانی می گوید این است: “فیتواستروژن هایی که در سویا وجود دارد، استروژن گیاهی است و می تواند به درمان بعضی مشکلات زانو کمک کند. مصرف ماهی هم به دلیل داشتن امگا ۳ توصیه می شود چون اسیدهای چرب ویژگی ضدالتهابی دارند و در کاهش درد زانو موثر هستند. میوه ها هم به دلیل داشتن آنتی اکسیدان بسیار مفیدند.” البته دکتر نیستانی تأکید می کند که همه این مواد در صورتی نافع و موثرند که بیمار اضافه وزن نداشته باشد چون در آن صورت هیچ دارو و درمانی فایده نخواهد داشت، البته قبل از کاهش وزن اضافه.

اضافه وزن تان را درمان کنید تا زانودردتان کمتر شود

در مورد بیمارانی که دچار آسیب های بافت سخت هستند، برای مثال، ساییدگی مفصل زانو دارند هیچ رژیم غذایی یا درمان خاصی چندان موثر نیست. به گفته دکتر نیستانی، تنها راهی که این افراد دارند، کاهش وزن است تا حداقل فشاری که به مفصل معیوب وارد می شود پایین بیاید: “باورهای غلطی در این زمینه وجود دارد. برای مثال، اگر کسی که ساییدگی مفصل زانو دارد، روزی ۲ کیلو ماست بخورد که منبع کلسیم قلمداد می شود، هیچ فایده ای نخواهد داشت؛ جز اینکه با دریافت کالری اضافه، چاق تر شده و مشکل زانویش را تشدید می کند و متأسفانه بعضی ها خیال می کنند لبنیات و شیر کالری ندارد و هرقدر بخورند، چاق نمی شوند! بعضی ها در حد افراط سویا می خورند (به خصوص این سویاهای خشک که به عنوان تنقلات در آجیل فروشی ها عرضه می شوند و با آب لیمو، نمک و گلپر خوش خوراک شده اند) در حالی که این مواد اگر به صورت جایگزین تنقلات دیگر مصرف شوند، مفیدند ولی اگر به تنقلات و غذای روزانه اضافه شوند، باز مشکل چاقی را به همراه خواهند داشت.

در مورد این افراد، تنها راه علاج موثر کاهش وزن است و به کمک تغذیه مناسب و متعادل بدون افراط و تفریط می تواند وزن آن ها را متعادل کند.” دکتر نیستانی تأکید می کند که چون زانو درد باعث کم تحرکی این افراد می شود، کمتر کالری می سوزانند و در ضمن چون تحرک شان کم است، حوصله شان سر می رود و میل شان به خوردن بیشتر می شود و درنتیجه باز هم چاق تر می شوند و این سیکل معیوب به این ترتیب ادامه پیدا می کند. او به افرادی که مشکل زانو درد دارند، توصیه می کند که ورزش های مفید و متناسب با وضعیت شان انجام دهند و از این طریق ماهیچه های ران و ساق پای شان را تقویت کنند تا درد زانوی شان کاهش پیدا کند.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

در صورتی که مبتلا به بیماری COPD یا بیماری‌ های التهابی مزمن ریه هستید نیاز به کالری در شما ممکن است بیش از حالت عادی باشد. در این مقاله با ۹ غذای بهتر که سرشار از مواد مغذی و کالری هستند آشنا می شوید.

یک فرد مبتلا به این بیماری ممکن است تا ده برابر یک فرد سالم کالری بسوزاند. بدن ما از غذاها برای تولید انرژی و عملکرد صحیح و مناسب استفاده می ‌کند. از جمله تنفس کردن.

خوردن غذای سالم و پُرکالری مسلما COPD را درمان نمی‌ کند اما سبب می ‌شود که شما وزن تان را حفظ کنید. همچنین این رژیم سبب می‌ شود که احساس بهتری داشته باشید، بهتر تنفس کنید، بدن تان با عفونت مبارزه کند و میزان انرژی ‌تان را افزایش دهید.

برای شروع این نکات را رعایت کنید:

* در طول روز ۴ تا ۶ وعده ی کوچک غذا بخورید. تحمل و خوردن مواد مغذی و دریافت کالری در وعده‌ های کوچک، راحت‌ تر است.

* به غذای تان گازهای کوچک بزنید و به آرامی غذا بخورید تا از خستگی قبل از اتمام غذا جلوگیری شود.

۱- غذاهای لبنی منبع بسیار عالی از کلسیم، پروتئین و سایر مواد مغذی هستند

به تخم‌ مرغ پخته ‌تان، ساندویچ و سوپ خود پنیر اضافه کنید.

ماست به همراه میوه‌ ها میان ‌وعده‌ های بسیار مفیدی هستند.

اگر شیر را به خوبی تحمل می ‌کنید به جای آب شیر بخورید.

۲- پروتئین ‌ها

پروتئین‌ ها می ‌توانند بسیاری از نیازهای غذایی شما را جبران کنند. می ‌توانید پودر شیر بدون چربی، پروتئین یا پروتئین سویا را به غذاهای تان اضافه کنید.

۳- سبزی ‌های حاوی نشاسته

سبزی‌ های نشاسته ‌ای حاوی مقادیر زیادی ویتامین و مواد معدنی و سرشار از کالری هستند. سیب‌ زمینی، ذرت، چغندر، گلابی، هویج، حبوبات از این نوع سبزی‌ ها هستند.

سوپ ‌ها راه خوبی برای لذت بردن از این سبزی ‌ها هستند. می ‌توانید از عدس، مرغ و برنج سوپ خوشمزه و سفیدی تهیه کنید.

۴- میوه‌ های پُرکالری

کمپوت ‌های دارای شربت، میوه‌ های خنک و خشک و یا آبمیوه های ۱۰۰ درصد، خوب است اما هیچ چیز جای میوه های تازه را نمی‌ گیرد چرا که دارای ویتامین‌، مواد معدنی و آنتی ‌اکسیدان‌ های ضد بیماری است.

میوه‌ ها دارای کالری فراوان شامل موز، انبه، میوه‌ های خشک و آبمیوه‌ ها است.

۵- معجون‌ ها

مخلوطی از میوه‌های خشک و سالم، مغزها و سایر شیرینی ‌ها را مصرف کنید. وقت خودتان را با خوردن میان‌ وعده‌های بدون کالری، کلوچه و آب ‌نبات تلف نکنید.

۶- چربی‌ های سالم

چربی ‌های سالم ۲ برابر کربوهیدرات ‌ها و پروتئین‌ ها توسط افراد مبتلا به COPD تحمل می ‌شوند.

زیتون، کانولا، روغن دانه آفتا‌ب ‌گردان و روغن ذرت، مارگارین بدون چربی ‌های ترانس مایونز و آووکادو بهترین چربی‌ های سالم هستند.

۷- دسرهای مغذی

پودینگ ‌های دارای کرم وانیل، تکه ‌های میوه، نان ‌های کوچک، کیک ‌های کوچک توت ‌فرنگی، هم مغذی و هم خوشمزه هستند.

۸- غلات دوستدار قلب

غلات مخصوصا غلات صبحانه سرشار از فیبر هستند. غلات همراه با شیر به جای آب برای دریافت کلسیم بیشتر و افزایش کالری بهتر است.

۹- غذاهای پُرپروتئین

این غذاها را می‌ توانید در هر وعده ی غذایی مصرف کنید. منابع عالی پروتئین شامل کره بادام ‌زمینی، تخم‌ مرغ، گوشت لخم، ماهی، مرغ، حبوبات و مغزها هستند.

کره ی بادام‌ زمینی، به تنهایی یا کره هر مغزی همراه با نان تهیه شده از غلات و کراکرها میان ‌وعده‌ هایی حاوی پروتئین و بسیار مفید هستند.

نکته ی مهم این که نوشیدن آب فراوان را در طول روز فراموش نکنید. مایعات به رقیق شدن ترشحات مسیر هوایی و خروج آن ها کمک می ‌کند. هنگام وعده‌ ی غذایی آب فراوان بنوشید.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

آلزایمر نوعی اختلال و زوال عقلی است. این بیماری با از دست دادن حافظه به خصوص حافظه ی کوتاه‌ مدت و قدرت حفظ اطلاعات در دوران پیری آشکار می ‌شود، به طوری که یاد آوردن خاطرات گذشته و به خاطر سپردن نکات جدید برای فرد مشکل خواهد بود.

با این ‌که نمی ‌توان به طور کلی جلوی این بیماری را گرفت اما با انجام کارهایی مانند فعال نگه داشتن مغز توسط مطالعه، انجام فعالیت‌ های ذهنی و داشتن یک رژیم غذایی سالم شاید بتوان احتمال بروز این بیماری را کاهش داد.

طبق نتایج ارائه شده توسط محققان، رژیم غذایی سرشار از روغن زیتون، آجیل،‌ ماهی، گوشت مرغ و برخی از انواع میوه‌ ها و سبزیجات، می ‌تواند احتمال بروز بیماری آلزایمر را کاهش دهد.

محققان دانشگاه کلمبیا در نیویورک، دریافته ‌اند افرادی که مواد غذایی مفید برای سلامت مغز مصرف می ‌کنند ۴۰ درصد کمتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

شاید رژیم غذایی مناسب، بهترین و ساده ‌ترین راه برای کاهش ریسک احتمال ابتلا به این بیماری باشد.

طبق نظر این محققان از آن جا که درمانی برای این بیماری وجود ندارد، پیشگیری بهترین راه است؛ مخصوصاً زمانی که سن افراد افزایش می ‌یابد. پس اگر رژیم غذایی مناسب را رعایت کنیم، به این معنی خواهد بود که احتمال ابتلا به این بیماری در میان افراد کاهش خواهد یافت.

در حالی که سایر تحقیقات بر تاثیر ماده ‌ای خاص تمرکز داشتند، این افراد روی گروهی از مواد غذایی که به نظر می‌آید با ابتلا به این بیماری مرتبط بوده‌ اند، کار کردند؛ چرا که مواد غذایی هیچ‌ وقت به تنهایی مصرف نمی ‌شوند و تاثیر آن ها در حقیقت به عملکرد آن ها در کنار هم مربوط می‌‌ باشد.

طبق نتایج این تحقیق، مصرف برخی از مواد و پرهیز از بخشی دیگر می ‌تواند در پیشگیری از بیماری آلزایمر مفید واقع شود.

مصرف برخی از مواد غذایی مانند اسیدهای چرب اشباع موجود در گوشت قرمز و کره باید منع شود. اما سایر مواد مانند اسیدهای چرب امگا ۳، امگا ۶، ویتامین E و ویتامین B12 برای سلامت مغز مفید بودند.

برای مطالعه در مورد این مساله، ‌گروه به مدت ۴ سال، اطلاعاتی در مورد رژیم غذایی ۲۱۴۸ فرد سالم بالای ۶۵ سال را جمع ‌آوری کردند.

از میان این افراد ۲۵۳ نفر به این بیماری مبتلا شدند. اما طبق نتایج تحقیق، افرادی که به این بیماری مبتلا نشده‌ بودند، بیش تر، از سالادهای همراه با روغن زیتون، آجیل، ماهی، گوجه فرنگی، گوشت مرغ، سبزیجاتی مانند بروکلی، میوه و سبزیجاتی دارای برگ ‌های سبز تیره مصرف کرده و میزان مصرف گوشت قرمز و مواد لبنی پُر چرب را کاهش داده بودند.

محققان بر این عقیده هستند که رژیم ‌های غذایی به شیوه ‌های مختلفی بر پیشگیری و محافظت در برابر این بیماری عمل می ‌کنند.

بر اساس نظر این محققان، ممکن است این رژیم به دلیل در بر داشتن موادی مانند اسیدهای چرب امگا ۳ و آنتی‌ اکسیدان‌ ها به طور مستقیم بر سلامت مغز و محافظت از آن تاثیر بگذارد.

با این ‌که اثر این نوع رژیم‌ های غذایی قطعی نشده اما حتی اگر این رژیم غذایی تنها احتمالی برای جلوگیری از آلزایمر باشد، می ‌توان با رعایت آن، درصد احتمال ابتلا را کاهش داد.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

دریافت دوزهای بالای روزانه ویتامین های B می ‌تواند شروع بیماری آلزایمر را به تاخیر بیندازد و یا حتی متوقف کند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه یک بررسی جدید نشان می ‌دهد، اضافه کردن مکمل‌ های ویتامین B به رژیم غذایی ممکن است سرعت کوچک شدن مغز در افراد سالمند دارای نشانه‌ های هشداردهنده این بیماری را به نصف برساند.

کوچک شدن مغز، که بخش طبیعی پیری است، در افراد مبتلا به نارسایی خفیف شناختی (Mild Cognitive Impairment (MCI،عارضه‌ ای که مقدمه بروز آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل یا دمانس است،‌ سریع‌ تر رخ می ‌دهد.

گروه دانشمندانی که این تحقیق را انجام داده ‌اند، معتقدند درمان با ویتامین می ‌تواند پیشرفت بیماری را به تاخیر بیندازد یا متوقف کند،‌ اما تاکید کردند که تحقیق بیشتری برای به آزمون گذاشتن این نظریه لازم است.

در این پژوهش که نتایج آن در ژورنال آنلاین “کتابخانه عمومی علوم” One منتشر شده است، تحلیل ‌رفتگی مغز در ۱۶۸ فرد داوطلب بالای ۷۰ سال که تشخیص MCI در آن ها داده شده بود، مورد بررسی قرار گرفت.

در طول دوره دوساله بررسی،‌ نیمی از این افراد روزانه یک قرص حاوی دوزهای بالای ویتامین‌ های B شامل اسید فولیک (فولات)، B6 و B12 مصرف می ‌کردند. بقیه افراد یک قرص دارونما بدون اجزای فعال دریافت می ‌کردند.

این کارآزمایی، که توسط پژوهشگران دانشگاه آکسفورد با همکاری پژوهشگران نروژی انجام شد، نتایج قابل ‌توجهی را به بار آورد.

به طورمیانگین در افرادی که ویتامین‌ های B دریافت می ‌‌کردند، سرعت تحلیل‌ رفتن مغز تا ۳۰ درصد کاهش پیدا کرده بود. در برخی از موارد این کاهش تا حد ۵۳ درصد بود.

دیوید اسمیت، یکی از سرپرستان این تحقیق در بخش داروشناسی دانشگاه آکسفورد گفت: “این نتایج بسیار جالب ‌توجه و تاثیرگذار بود. نتایج بیش از حدی بود که ما انتظار داشتیم.”

“امید ما این است که این درمان ساده و بی‌ خطر بروز بیماری آلزایمر را در بسیاری از افراد مبتلا به مشکلات خفیف حافظه‌ را به تاخیر بیندازد.”

ربکاوود،‌رئیس ارشد سازمان خیریه انگلیسی بنیاد پژوهش آلزایمر که در تامین هزینه این تحقیق شرکت داشت، نیز گفت که نتایج آن “بسیار مهم” است.

او افزود: “این یافته‌ های قوی باید الهام بخش انجام کارآزمایی‌ های گسترده ‌تر برای پیگیری افرادی شود که انتظار می‌ رود مبتلا به آلزایمر شوند و ما امیدواریم که موفقیت بیشتری به دست آوریم.”

بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت تخمین زده می ‌شود که ۳۷ میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل یا دمانس زندگی می ‌کنند، و اکثریت این موارد ناشی از بیماری آلزایمر است.

علائم MCI شامل لغزش‌ های حافظه و مشکلات گفتاری است که آن قدر جدی نیست که بر زندگی روزانه فرد تاثیر بگذارد اما نیمی از افرادی که به این عارضه مبتلا هستند در طول پنج سال به زوال عقل مبتلا می ‌شوند.

افرادی بالای ۶۰ سال غیر مبتلا به MCI به طور طبیعی با میزانی در حدود ۵/۰ درصد در سال دچار کوچک شدن مغز می ‌شوند.

کوچک شدن مغز در افراد مبتلا به MCI با سرعتی دو برابر این مقدار رخ می ‌دهد و افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است در هر سال ۵/۲ درصد حجم مغزشان را از دست بدهند.

به گفته این دانشمندان دوز ویتامین ‌های B در این کارآزمایی بسیار بالاتر از حدی بود که در یک رژیم غذایی طبیعی یا مکمل‌ های معمول ویتامینی وجود دارد.

اسمیت البته هشدار می ‌دهد که مردم نباید عجله کنند و شروع به مصرف دوزهای بالای ویتامین B کنند که اثرات درازمدت آن ها نامعلوم است.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

برخی از والدین فکر می‌کنند که شکم نوزادشان هر روز باید کار کند که این صحیح نیست.

یبوست در نوزادان به این معنی است که مدفوع به حدی سفت باشد که نتواند به راحتی دفع شود، اما کم بودن تعداد دفعات دفع، هیچ ارتباطی به یبوست ندارد. یک نوزاد سالم، یک تا چهار بار در روز مدفوع می کند.

نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند ممکن است یک بار به ازای هر نوبت مصرف شیر، دفع داشته باشند.

با افزایش سن معمولا تعداد دفعات دفع کاهش می‌یابد، ولی به حجم آن اضافه می‌شود.

در حالت طبیعی یک کودک سه چهار ساله، بین ۳ تا ۴ بار در روز تا ۳ بار در هفته اجابت مزاج خواهد داشت.

چه عواملی باعث یبوست در نوزاد می شوند؟

یکی از مهم‌ترین عوامل یبوست ‌زا در شیرخواران، تغییر شیر کودک از شیر مادر به شیر گاو یا شیر خشک است. این تغییر می‌تواند عادات دفع شیرخوار را خصوصا در دو سه هفته ابتدای تولد تغییر دهد.

مصرف شیر گاو نیز یکی از مهم‌ترین عوامل یبوست ‌زا در نوزادان به حساب می‌آید.

برخی نوزادان در زمان اجابت مزاج به خود فشار می‌آورند و صورتشان سرخ می‌شود که این مساله ربطی به یبوست ندارد.

از مهم‌ ترین دلایل یبوست در نوزادان می‌توان به این موارد اشاره کرد:

تغییر عادات و رژیم غذایی نوزاد

مصرف زیاد شیر گاو به خصوص زیر سن ۲ سالگی

عدم مصرف آب و مایعات

تغییر محل زندگی و تغییر توالت ‌ها

مسافرت

ترس از محیط توالت‌ (مثل وجود سوسک)

تب و ناخوشی

کم‌ کاری غده تیروئید

دیابت

کمبود پتاسیم

افزایش کلسیم

مصرف داروهای ضد تشنج

بازیگوشی و عدم توجه به اجابت مزاج

چه کنیم تا یبوست نوزاد برطرف شود؟

* به کودک مقدار کافی آب یا دیگر مایعات را بدهید.

* از غذاهای پُر فیبر مثل انواع لوبیا،‌ نخود سبز ، زردآلو، آلو و هلو استفاده کنید.

* شکم کودک را ماساژ ملایم دهید.

* در صورتی که کودک از شیر خشک تغذیه می‌کند، آب آن را افزایش دهید.

* به کودکان بالای شش ماه، آبمیوه‌هایی مثل آب گلابی یا هلو بدهید.

* به کودک آموزش دهید که هنگام نیاز به اجابت مزاج، حتما به توالت برود و این مساله را به تاخیر نیندازد.

1181414019339249203172210411301051161915153.jpg

مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

گزارشات نشان می ‌دهد که هر ساله 65 تا 76 میلیون نفر در ایالات متحده آمریکا با بیماری‌ هایی که مربوط به نوع مصرف مواد غذایی و رژیم‌ های نادرست است، متولد می‌ شوند که از این تعداد 325 هزار نفر در بیمارستان بستری شده و بین پنج تا 9 هزار نفر هم جان خود را از دست می ‌دهند. دپارتمان بهداشت آمریکا در این گزارش به شش مورد که زنان باردار باید برای سلامت خود در نظر داشته باشند، اشاره کرده است.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

کم‌خونی وضعیتی است که در آن تعداد یا اندازه گلبول‌های قرمز و یا مقدار هموگلوبین موجود در خون کاهش یافته و تبادل اکسیژن و دی‌اکسیدکربن بین خون و سلول‌هادچار اختلال می‌شود. از علل ایجادکننده کم‌خونی می‌توان کمبودهای تغذیه‌ای، خونریزی، ناهنجاری‌های ژنتیکی، بیماری‌های مزمن و یا مسمومیت‌های دارویی را نام برد. منظور از کم‌خونی‌های تغذیه ای کم‌خونی‌هایی است که در اثر دریافت ناکافی مواد مغذی ایجاد می‌شوند.

از مهم‌ترین مواد مغذی جهت خون‌سازی که کمبود آن‌ها موجب بروز کم‌خونی می‌شود می‌توان به آهن،‌ ویتامین ب ۱۲ و اسیدفولیک اشاره کرد. از بین آن‌ها کم‌خونی ناشی از فقر آهن یکی از شایع‌ترین کم‌خونی‌های تغذیه‌ای است.

کم‌خونی ناشی از فقر آهن

فقر آهن یکی از شایع‌ترین اختلالات تغذیه‌ای در کشورهای در حال توسعه و مهم‌ترین علت کم‌خونی تغذیهای در کودکان و زنان در سنین باروری است که با ایجاد گلبول‌های قرمز کوچک و کاهش میزان هموگلوبین مشخص می‌شود که این بیماری سبب اتلاف منابع و مراقبت‌های بهداشتی، کاهش بهره‌وری در اثر افزایش میزان مرگ و میر ابتلا به بیماری در مادران و کودکان و بالاخره کاهش ظرفیت جسمی‌ و روانی در بخش بزرگی از جامعه می‌شود.

میزان نیاز به آهن

میزان نیاز به آهن براساس سن، جنس و وضعیت فیزیولوژیکی افراد متفاوت است. مثلا زنان باردار به علت افزایش حجم خون، رشد جنین و جفت و سایر بافت‌ها به آهن بیشتری نیاز دارند. به همین دلیل بیش از سایرین در معرض خطر کم‌خونی قرار دارند. در شیرخواران در صورت سلامت مادران، میزان آهن موجود در شیر مادر برای ۶ـ۴ ماه اول زندگی کافی است. ولی در مورد نوزادانی که با وزن کم متولد می‌شوند، ذخایر آهن کم بوده و باید از ۳ ماهگی آهن اضافی به صورت قطره خوراکی خورانده شود. همچنین بستن پیش از موقع بند ناف نیز به این دلیل که نوزاد را از یک سوم کل خونش محروم می‌کند، خطر فقر آهن را افزایش می‌دهد.

دلایل فقر آهن

دلایل گوناگونی برای کمبود آهن وجود دارد که از آن جمله می‌توان به علل زیر اشاره کرد

۱ ـ دریافت ناکافی آهن به دلیل رژیم غذایی مورد استفاده که در آن آهن کمی ‌وجود دارد، مانند بعضی از رژیم‌های گیاه خواری.

۲ ـ جذب ناکافی آهن در اثر اسهال، کاهش ترشح اسید معده، مشکلات گوارشی یا تداخلات دارویی و داروهایی مثل کلستیرامین، سایمتیدین، پانکراتین، رانیتیدین و تتراسایکلین).

۳ ـ افزایش نیاز به آهن برای افزایش حجم خون در دوران نوزادی، نوجوانی، بارداری و شیردهی.

۴ ـ خون‌ریزی زیاد در دوران عادت ماهانه و یا در اثر جراحات یا ناشی از همورویید (بواسیر) یا بیماری‌های بدخیم و انگل‌ها. کمبود آهن در مردان بزرگسال معمولا در اثر از دست دادن خون است.

علایم کم‌خونی ناشی از فقر آهن

بعضی از علایم کم‌خونی فقر آهن عبارتند از:

رنگ پریدگی پوست، زبان و مخاط داخل لب و پلک چشم‌ها، خستگی زودرس، سرگیجه و سردرد، خواب رفتن و سوزن سوزن شدن دست و پاها، حالت تهوع و در کم‌خونی شدید گود شدن روی ناخن(ناخن قاشقی).

درمان کم‌خونی ناشی از فقر آهن

برای درمان کم‌خونی از چند روش استفاده می‌شود که بهترین و کم‌خطرترین آن‌ها استفاده از مکمل‌های خوراکی است. درمان با نمک‌های ساده آهن مثل سولفات فروی خوراکی کاملا موثر بوده و به شکل قرص، کپسول یا مایع است و باید مصرف آن‌ها تا چندین ماه ادامه یابد.

چنانکه این قرص‌ها با معده خالی مصرف شوند جذب آن‌ها بهتر و بیشتر صورت می‌گیرد، ولی در این حالت سبب تحریک معده و بروز مشکلات گوارشی می‌شوند. عوارض گوارشی ناشی از مصرف آهن نظیر تهوع، دل پیچه، سوزش قلب، اسهال یا یبوست را می‌توان به حداقل رساند، به شرطی که آهن را با میزان بسیار کم مصرف کرده و به تدریج به میزان آن افزوده تا به حد مورد نیاز بدن برسد. بهتر است قرص آهن در آخر شب قبل از خواب استفاده شود تا عوارض ناشی از آن کاهش یابند.

ویتامینC جذب آهن را افزایش می‌دهد. به همین دلیل معمولا مصرف ویتامین C به همراه آهن پیشنهاد می‌شود. علاوه بر درمان دارویی باید به میزان آهن قابل جذب در غذا نیز توجه کرد. جذب آهن غذا اغلب تحت تاثیر شکل آهن موجود در آن می‌باشد. آهن موجود در پروتئین‌های حیوانی مانند گوشت گاو، ماهی، پرندگان (آهن هم) بیشتر جذب می‌شود، در حالی که جذب آهن پروتئین‌های گیاهی مانند سبزی‌ها و میوه‌ها (آهن غیرهم) کمتر می‌باشد. باید توجه داشت که ویتامینC جذب آهن سبزی‌ها و میوه‌ها (آهن غیرهم) را بیشتر می‌کند. مصرف چای همراه یا بلافاصله بعد از غذا می‌تواند جذب آهن را تاحدصفر تا پنج درصد کاهش دهد.

قهوه، تخم‌مرغ، شیر و لبنیات، نان گندم، حبوبات (حاوی اسید فیتیک) و فیبرهای غذایی جذب آهن را به علت تشکیل کمپلکس‌های نامحلول کاهش می‌دهند. بنابراین فرآورده‌های حاوی آهن، طی یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از مصرف هر یک از این مواد نباید مصرف شود.

منابع غذایی آهن دار

منابع غذایی آهن‌دار عبارتند از جگر، قلوه، گوشت قرمز، ماهی، زرده تخم‌مرغ، سبزی‌های دارای برگ سبز تیره مانند جعفری، اسفناج و حبوبات، مثل عدس و لوبیا همچنین میوه‌های خشک (برگه‌ها) بخصوص برگه زردآلو و دانه‌های روغنی.

عوامل افزایش دهنده جذب آهن و منابع غذایی آن‌ها:

ـ اسید سیتریک و اسید اسکوربیک یا ویتامین ث که در آلو، خربزه، ریواس، انبه، گلابی، طالبی، گل کلم، سبزی‌ها، آب پرتقال، لیمو شیرین، لیمو ترش، سیب و آناناس وجود دارند می‌توانند عوامل افزایش دهنده جذب آهن در بدن باشند.

۲ ـ اسید مالیک و اسید تارتاریک که در هویج، سیب زمینی، چغندر، کدوتنبل، گوجه فرنگی، کلم پیچ و شلغم موجود است نیز سبب افزایش جذب آهن می‌شوند.

۳ ـ محصولات تخمیری مثل سس سویا نیز در این دسته از عوامل گنجانده می‌شود.

توصیه‌های کلی زیر را به کار ببندید:

۱ ـ استفاده از غذاهایی که غنی از آهن می‌باشند.

۲ ـ استفاده از منابع غذایی حاوی ویتامین ث هر وعده غذایی جهت جذب بهتر آهن (مثل پرتقال، گریب‌فروت، گوجه فرنگی، کلم، توت فرنگی، فلفل سبز، لیمو ترش)

۳ ـ گنجاندن گوشت قرمز، ماهی یا مرغ در برنامه غذایی.

۴ ـ پرهیز از مصرف چای یا قهوه همراه یا بلافاصله بعد از غذا.

۵ ـ برطرف کردن مشکلات گوارشی و یبوست.

۶ ـ تصحیح عادات غذایی غلط (مثل مصرف مواد غیر خوراکی مانند خاک، یخ) که خود از علایم کم خونی فقر آهن می باشند.

۷ ـ مشاوره با پزشک و متخصص تغذیه جهت پیشگیری به موقع و یا بهبود کم‌خونی.

۸ ـ استفاده از نانهایی که از خمیر ورآمده تهیه شده‌اند.

۹ ـ استفاده از خشکبار مثل توت خشک، برگه آلو، انجیر خشک و کشمش که منابع خوبی از آهن هستند.

۱۰ ـ استفاده از غلات و حبوبات جوانه زده.

۱۱ ـ شست و شو و ضد عفونی کردن سبزی‌هایی که استفاده می‌کنید.

۱۲ ـ شستن کامل دستها با آب و صابون قبل از تهیه و مصرف غذا و پس از هر بار اجابت مزاج

۱۳ ـ مصرف روزانه یک قرص آهن از پایان ماه چهارم بارداری تا سه ماه پس از زایمان در زنان باردار.

۱۴ ـ مصرف قطره آهن همزمان با شروع تغذیه تکمیلی تا پایان ۲ سالگی در کودکان.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

برای اکثر ما،بدست آوردن تعادل در زندگی یک امر بسیار حیاتی و مهم است و جنبه های مختلف زندگی نظیر فعالیت های درسی،ورزشی،شغلی،اجتماعی و…را در بر می گیرد.ایجاد تعادل در تغذیه نیز به همین ترتیب است.برای اینکه بدن خود را در بهترین وضعیت حفظ کنید لازم است که نوع و زمان مصرف مواد غذایی را به دقت تنظیم نمایید.

یک رژیم غذایی متعادل به معنا مصرف مواد مختلف برای اشخاص مختلف است.یک رژیم غذایی خاص لزوماً برای همه افراد مناسب نیست ولی صرف نظر از سن یا سطح فعالیت برای تغذیه مناسب سه اصل کلی وجود دارد:تعادل ، تنوع و میانه روی

تعادل

بدست آوردن تعادل دو حیطه را در بر می گیرد.نخست آنکه شما باید مابین مقدار کالری دریافتی و میزان کالری که می سوزانید تعادل برقرار کنید به عنوان نمونه یک دختر شانزده ساله ممکن است در فعایلت روزمره تنها نیاز به ۱۸۰۰ کالری داشته باشد اگر این فرد در یک تیم بسکتبال نیز بازی کند ممکن است نیازش تا ۲۴۰۰ کالری در روز افزایش یابد.برای ثابت نگه داشتن وزن این ورزشکار باید به طور متوسط ۲۴۰۰ کالری در روز مصرف نماید.دوم آنکه لازم است دریافت مواد غذایی انرژی زا یعنی کربوهیدراتها،پروتئین و چربی را متعادل سازد.حدود ۵۰ تا۶۰ درصد کالری شما باید از کربوهیدراتها،۱۲ تا ۲۰ درصد از پروتئین و ۲۰ تا ۲۵ درصد از چربی تأمین شود.

تنوع

برای اینکه بدن شما سالم بماند نیاز به مواد غذایی بسیار متفاوتی دارد و بهترین راه برای اینکه اطمینان بیابید تمام مواد غذایی مورد نیازتان تأمین شده،مصرف مواد غذایی متنوع است.هر گروه غذایی تأمین کننده مواد غذایی خاص است و هر غذای خاص ترکیب منحصر به فردی از مواد مغذی دارد. به عنوان مثال:

فراورده های لبنی پروتئین و کلسیم را فراهم می سازد.

فراورده های گوشتی آهن،روی و پروتئین را فراهم میکند.

غلات دارای کربوهیدرات و ویتامین های خانواده B فراوان است.

میوه جات و سبزیجات حاوی ویتامین های C و A و تعدادی از عناتصر معدنیم کم یاب هستند .

اگر یکی از گروه های غذایی را از وعده های غذایی خود حذف کنید در واقع آن دسته از مواد غذایی را که توسط آن گروه تامین می شود از دست داده اید و خطر پیدایش عدم تعادل و عدم کیفایت مواد مغذی وجود دارد. این امر می تواند به کاهش کارآیی و مشکلات احتمالی طو لانی مدت برای سلامتی منجر شود.

در میان گروه های غذایی، هر غذا تا حدودی مواد مغذی متفاوتی دارد سیب و موز غنی از پتاسیم فراوانی هستند.حال آنکه مرکبات و طالبی دارای ویتامین سی هستند رژیم خود را از تمام گروههای غذایی تشکیل دهید و در هرگروه نیز انتخابهای خود را تغییر دهید

میانه روی

اکثر مردم بیش از آنکه از کمبود مواد غذایی رنج ببرند،بیش از حد مورد نیاز از مواد غذایی استفاده می کنند و معمولاً غذای مصرفی آنها دارای کالری زیاد و چربی،کلسترول و سدیم بسیار بالا میباشد.میانه روی در مصرف این قبیل غذاها بخشی از یک رژیم غذایی متعادل است.

بریدن و دور ریختن چربی قابل مشاهده نظیر دنبه گوشت،پوست مرغ و… آسان است.ولی حذف پربی نهفته در غذاها دشوار میباشد.غذاهایی از قبیل پیراشکی،کلوچه،کیک،گوشت سرخ کرده،سیب زمینی سرخ کرده،لازانیا و پیتزا ممکن است مقدار زیادی چربی داشته باشد.

هرم مواد غذایی

باز کردن کلید تغذیه موفقیت آمیز از طریق تعیین نیازهای تغذیه ای فرد بر مبنای سن و میزان فعالیت و و سپس ترجمه این نیازها به انتخاب های غذایی امکان پذیر است . هرم مواد غذایی میتواند به شما کمک کند تا غذاهای را بر گزینید که به تعادل ، تنوع و میانه روی برسید .

در قاعده این هرم غلات و حبوبات نظیر انواع نان ، برنج و ماکارونی قرار دارد . این مواد غذایی دارای مقادیر زیادی کربوهیدرات هستند و باید اساس و زیر مبنای رژیم غذایی شما را تشکیل دهند و بیش از سایر مواد غذایی از آنها استفاده کنید .

میوه جات و سبزی جات لایه بعدی هرم را تشکیل می دهند. اغلب مردم به اندازه کافی از میوه و سبزی استفاده نمی کنند . بدین ترتیب از مواد مغذی موجود در این غذاها محروم می شوند .

فرآورده های گوشتی و لبنی لایه بعدی را تشکیل می دهند . این غذاها اغلب منشاء حیوانی دارند. از آنجا که این مواد غذایی دارای چربی زیادی هستند سعی کنید از انواع کم چرب ( مثل شیر کم چرب ، گوشت لخم و…) استفاده نمایید.

در رأس هرم چربی ها ، شیرینی جات و انواع روغن قرار دارند. غذاهایی نظیر سس سالاد ،پنیر خامه ای،کره،مارگارین،شربت،شیرینی دارای کالری زیادی هستند و ویتامین و مواد معدنی آنها کم است. حتی الامکان کمتر از این غذاها استفاده کنید .


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

زمانی تصور می‌شد که رژیم‌های غذایی نقشی در مرگ‌های ناشی از سرطان ندارند. امروزه محققان ثابت کرده‌اند که رژیم غذایی روزانه افراد نقش مهمی‌‌ در پیشگیری، بروز و درمان انواع سرطان‌ها ایفا می‌کند. با پذیرش این حقیقت که انسان هر روزه ملزم به مصرف غذا می‌باشد و به دلیل تعداد و تنوع سرطان‌هایی که بطور بالقوه با رژیم غذایی در ارتباط هستند، می‌توان گفت که در حدود یک سوم سرطانهایی که در نهایت منجر به مرگ می‌شوند با آنچه که می‌خوریم در ارتباط هستند. تاثیر تحولاتی که امروزه در نوع زندگی و عادات غذایی مردم صورت گرفته است را نمی‌توان در ایجاد چنین بیماری‌هایی نادیده گرفت.

بدون شک استعداد ابتلا به سرطان در افراد مختلف به دلیل تفاوت‌های زمینه‌ای و ذاتی با یکدیگر متفاوت است و علاوه بر ویژگی‌های وراثتی، ‌عوامل بیرونی نیز در ایجاد سرطان‌ها تاثیر بسزایی دارند. با وجود شیوع روزافزون سرطان در سراسر دنیا هر روزه خبرهای امیدوار کننده‌ای درباره این بیماری‌ها می‌شنویم. اگر نمی‌توانیم در عوامل محیطی خود تغییری ایجاد کرده و یا اگر نمی‌توانیم بر محیط زیست و عوامل تهدیدکننده موجود در آن غلبه کنیم، اما می‌توانیم با اصلاح و متعادل ساختن الگوهای غذایی خود در طول زندگی احتمال ابتلا به سرطان را در خود به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش دهیم.

مطالعه جمعیت‌هایی که از یک منطقه به منطقه دیگر مهاجرت می‌کنند و در نتیجه مهاجرت، فرهنگ غذایی خود را نیز تغییر می‌دهند، ‌نشان داده است که این مردم در اثر تغییر الگوی غذایی و پذیرش الگوی جدید، در معرض ابتلا به سرطان‌های شایع در منطقه قرار می‌گیرند.

بین تغذیه و رژیم غذایی با سرطان ارتباطی پیچیده وجود دارد. غذایی که می‌خوریم به طور بالقوه می‌تواند حاوی مواد سرطان‌زا و پیش‌ساز سرطان و یا بالعکس دارای مواد ضدسرطانی باشد.

ماهیت سرطان و ارتباط آن با رژیم غذایی در مناطق مختلف متفاوت است. از این رو نمی‌توان دستورالعمل‌های یکسان را برای تمام مردم پیشنهاد کرد. به طور مثال در کشورهای صنعتی شمال آمریکا و اروپا مشکل بیش‌بود تغذیه‌ای (over nutrition) در بروز سرطان‌ها مطرح می‌باشد و بنظر می‌رسد که رژیم‌های پرچربی و پرکالری رایج در این کشورها با شیوع روزافزون انواع مختلف سرطانها در ارتباط باشد. در مقابل، ماهیت مشکل در کشورهای در حال توسعه اساساً متفاوت است. آنچه که در این کشورها مساله‌ساز می‌باشد کمبودهای تغذیه‌ای (Under Nutrition) و محدودیت تنوع در الگوی غذایی است. در چنین الگویی میزان ویتامین‌ها و مواد مغذی که برای سلامت افراد ضروری هستند ناکافی است. علاوه بر آن مشکلات مربوط به انبار و نگهداری غذا نیز کیفیت غذای مصرفی این مردم را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

تفاوت در ماهیت رابطه سرطان و رژیم غذایی بین ملل مختلف ایجاب می‌کند که دستورالعمل‌های اجرایی برای هر ملتی با توجه به خصوصیات آن جمعیت پیشنهاد شود. در ادامه خلاصه‌ای از دستورالعمل‌های توصیه شده توسط سازمان‌های حمایتی، ‌محققان، آژانس‌های دولتی و ارگان‌های بهداشتی که قابل استفاده برای عموم مردم می‌باشد، آورده شده است.

۱ ـ رژیمی‌متنوع داشته باشید. به خاطر داشته باشید که مواد مغذی مورد نیاز شما تنها از یک یا دو منبع تامین نشود. در رژیم روزانه خود از تمام گروه‌های غذایی: میوه‌ها، سبزیها، غلات، گوشت، محصولات لبنی و… استفاده کنید.

۲ ـ وزن خون را همواره در حد متعادل نگه‌دارید. چاقی عامل اصلی بوجود آورنده بسیاری از بیماری‌ها از قبیل بیماری‌های قلبی، ‌عروقی، فشارخون، دیابت و زمینه‌ساز بعضی از سرطان‌ها است.

۳ ـ مصرف چربی زیاد، ‌غذاهای حاوی چربی اشباع شده و کلسترول را محدود کنید. رژیمی‌که چربی آن بالاست می‌تواند خطر ابتلا به سرطان‌های پستان، ‌پروستات، کولون و رکتوم را افزایش دهد.

۴ ـ میزان غذاهای نشاسته‌ای و فیبری را در رژیم خود افزایش دهید. به آسانی می‌توان مقدار نشاسته و فیبر رژیم را با خوردن میوه‌ها، ‌سبزی‌ها، سیب‌زمینی، دانه‌ها، نان‌ها و غلات کامل افزایش داد. یک رژیم پرفیبر احتمال ابتلا به سرطان کولون و رکتوم را کاهش می‌دهد.

۵ ـ مصرف شیرینی را محدود کنید. الگوهای غذایی حاوی شیرینی و غذاهای شیرین، اغلب پرچرب، با کالری زیاد و تهی از مواد مغذی و معدنی می‌باشند که چنین رژیمی‌زمینه‌ساز بروز بعضی از سرطان‌ها است.

۶ ـ نمک رژیم غذایی خود را تا حد ممکن کاهش دهید.

۷ ـ مصرف نوشابه‌های الکلی را قطع کنید. مصرف الکل می‌تواند منجر به سرطان دهان، حلق، مری و کبد شود. میزان ابتلا به سرطان در الکلی‌هایی که سیگار می‌کشند چندین برابر است.

چه غذاهایی را انتخاب کنیم؟

با انتخاب و گنجاندن غذاهای زیر در الگوی غذایی روزانه خود می‌توانید احتمال ابتلا به سرطان را کاهش دهید.

ـ فیبر غذایی: فیبر قسمتی از ساختمان سلول گیاهی است که دستگاه گوارش انسان قادر به هضم آن نمی‌باشد. فیبر به حرکت غذا در لوله گوارش و دفع ضایعات آن از بدن و در نتیجه حفظ سلامت دستگاه گوارش کمک می‌کند. داشتن رژیمی‌که میزان فیبر آن بالا و چربی آن پایین باشد، احتمال ابتلا به سرطان کولون و رکتوم را می‌کاهد. میزان مصرف فیبر در جوامع امریکایی ۱۱ گرم در روز می‌باشد که به توصیه انستیتو بین‌المللی سرطان NCI این میزان باید به ۳۰ ـ ۲۰ گرم در روز افزایش یابد. NCI مصرف بیش از ۳۵ گرم فیبر در روز را توصیه نمی‌کند زیرا مصرف بیش از این میزان می‌تواند اثرات نامطلوبی به وجود آورد.

برای یافتن فیبر مورد نیاز، به جای مکمل‌های فیبری مصنوعی، از منابع غذایی غنی از فیبر استفاده کنید. به این منظور انواع نان ها، ماکارونی‌ها و غلات تصفیه نشده را در رژیم خود بگنجانید. سعی کنید مصرف محصولاتی که از آردهای تصفیه شده ساخته می‌شوند را کم کنید.

سیب درختی، هلو، گلابی و حتی سیب‌زمینی را با پوست و محصولاتی که از آردهای تصفیه شده ساخته می‌شوند را کم مصرف کنید. لوبیا و نخود پخته منابع بسیار خوبی از فیبر هستند. غذاهای پرفیبر معمولا چربی پایینی دارند.

ـ در رژیم غذایی روزانه خود تا حد امکان از گوشت‌های کم چرب استفاده کنید. قبل از این که گوشت را بپزید تمام چربی‌های قابل رویت آن را جدا کنید و دور بریزید و اگر چربی باقی ماند، قبل از خوردن آن را جدا کنید. مصرف ماهی را افزایش دهید. گوشت سفید را به جای گوشت قرمز استفاده کرده و قبل از پخت، پوست و چربی آن را جدا کنید.

ـ میوه‌ها و سبزی‌ها را جایگزین تنقلات سرخ‌شده و پرچرب کنید.

ـ به جای مواد لبنی پرچرب (شیر کامل، ‌خامه، سرشیر و…) از محصولات لبنی کم‌چربی استفاده کنید. این گروه از مواد غذایی منابع خوبی از پروتئین، ویتامین‌ها و مینرال‌ها (مواد معدنی) به ویژه کلسیم هستند که برای حفظ سلامت فرد مفید می‌باشند.

ـ مصرف غذاهای حاوی ویتامینA ، بتاکاروتن و ویتامینC احتمال ابتلا به سرطان‌ها را کاهش می‌دهند. میوه‌ها و سبزی‌های زیادی وجود دارند که دارای مواد فوق می‌باشند. سعی کنید در رژیم غذایی روزانه خود از سبزی‌های برگی شکل سبز تیره، ‌زرد و نارنجی و میوه‌ها بویژه مرکبات استفاده کنید.

ـ سبزی‌های خانواده کلم اغلب کاهش دهنده احتمال ابتلا به انواع سرطان‌ها هستند. این سبزی‌ها منابع خوبی از فیبر، ویتامین‌ها و مینرال‌ها می‌باشند. از این خانواده می‌توان به کلم چینی، کلم بروکلی، کلم بروکسل، کلم پیچ، گل‌کلم و کلم‌قمری اشاره کرد.

تغییر عادات غذایی

ـ لزومی‌ ندارد که شما برای حفاظت خود در مقابل حمله سرطان، غذاهایی را که دوست دارید کنار بگذارید. به جای آن سعی کنید در اغلب موارد غذاهایی را انتخاب کنید که احتمال ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهند و مصرف غذاهایی را که احتمال بروز سرطان را افزایش می‌دهند محدود کنید.

ـ سعی نکنید که عادات غذایی خود را یک شبه تغییر دهید. میوه‌ها و سبزی‌ها را به تدریج و در طول یک دوره چند هفته‌ای به رژیم خود اضافه کنید.

ـ سعی کنید هر بار که به خرید می‌روید یکی از مواد غذایی پرچرب را با مشابه کم‌چرب آن جایگزین کنید.

ـ به جای مواد غذایی که از آردهای تصفیه شده و غلات فرآینده شده درست شده‌اند مانند نانهای سفید، از محصولاتی با آرد کامل و غلات کامل استفاده کنید.

ـ از روش‌هایی برای پخت غذا استفاده کنید که نیازی به افزودن روغن نداشته باشد. مانند تنوری کردن، بخارپز کردن و آب‌پزکردن.

ـ در روش‌هایی مانند کباب‌کردن و بریان‌کردن از تماس غذا با دود جلوگیری کنید. تماس غذا با دود می‌تواند منجر به تولید مواد سرطان‌زا در غذا شود.

ـ سعی کنید غذا را قبل از کباب یا بریان کردن در فویل بپیچید و آن را از منبع حرارتی دور نگهدارید تا مدت زمان پخت طولانی‌تر شود.

ـ سعی کنید با توجه به برچسب غذاها و میزان چربی، کالری و فیبر در آنها، برای هر روز خود یک برنامه غذایی تنظیم کنید


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

۱ـ چاقی یک بیماری مزمن است و مثل هر بیماری مزمن دیگری درمان آن نیاز به زمان دارد.

۲ـ هرگز در درمان چاقی خود از دارو استفاده نکنید، چرا که دارو غذا نیست و در هر حال دارای عوارضی می‌باشد.

۳ـ در درمان چاقی خود هیچگاه عجله نداشته باشید، یادتان باشد که رژیم غذایی با کاهش وزن تدریجی علاوه بر اینکه قابل تحملتر است، عوارضی نداشته، تقریباً غیر قابل بازگشت می‌باشد.

۴ـ چاقی با بسیاری از بیماریها چه مستقیم و چه غیرمستقیم ارتباط دارد مانند: هیپرتانسیون (افزایش فشار خون)، آترواسکلروز (سخت‌شدن جدار رگها)، بیماریهای کبدی و صفراوی (بیشتر سنگ کیسه صفرا)، آرتریت‌ها از جمله آرتروز (استخوانهای هر شخص برای وزن سلامت او طراحی شده است)، اختلالات تنفسی، نقرس، واریس، نازایی، مسمومیت حاملگی، هیرسوتیسم (پرمویی زنان)، چربی بالای خون، فتق و از همه مهمتر احساس محرومیت اجتماعی و حقارت (البته در چاقیهای شدید)

۵ـ چاقی باعث کاهش عمر می‌شود، بطوریکه شرکت بیمه عمر متروپولیتن آمریکا به ازای هر اینچ (۵/۲سانتیمتر) دور شکم بزرگتر از دور سینه دو سال و به ازاء هر چهار کیلوگرم اضافه وزن یک سال کاهش عمر درنظر می‌گیرد.

۶ـ در درمان برخی از بیماریها قبل از مصرف دارو رژیم غذایی داده می‌شود و چه بسا با رعایت رژیم غذایی نیازی به مصرف دارو نباشد. از جمله این بیماریها می‌توان از: افزایش فشار خون، افزایش قند خون و افزایش چربی خون نام برد.

۷ـ علل چاقی : الف) فشارهای درونی، استرسها و افسردگیها

ب) ثانویه به بیماریهایی ازقبیل : هیپوتیروئیدیسم (کم‌کاری تیروئید)، اختلالات هیپوتالاموس و …

ج) مصرف بعضی داروها مثل داروهای ضد بارداری، ضدافسردگی و ضداضطراب و کورتون‌ها

د) اختلال تغذیه‌ای (دریافت بیشتر انرژی و کمی فعالیت)

ه) ژنتیک: ۳۰% علت چاقیها را شامل می‌شود.

از تمامی این عوامل اختلال تغذیه‌ای و یا اگر بهتر گفته شود عادات بد غذایی از همه مهمتر است، بطوریکه اگر شخصی علاوه بر نیاز روزانه‌اش هر روز یک نان سوخاری (که بسیار کالری کمی دارد) اضافه بخورد، بعد از ۲۰ سال پانزده کیلوگرم اضافه‌وزن پیدا خواهد کرد.

۸ـ درمان‌های چاقی به چهار دسته دارویی، استفاده از وسایل و شیوه‌های مخصوص، جراحی و رژیم‌درمانی تقسیم می‌شوند.

الف) درمان دارویی:

ـ داروهای دیورتیک (ادرارآور): که به سرعت با ازدست رفتن آب بدن شخص دچار کاهش وزن (دقت کنید: کاهش وزن نه لاغرشدن) می‌شوند که از نظر علمی نه تنها صحیح نیست بلکه خطرناک نیز می‌باشد. اکثر مؤسساتی که در تبلیغات خود کاهش وزن سریع را نوید می‌دهند از این روش استفاده می‌کنند.

ـ داروهای هورمونی: مثل داروهایی که باعث پرکاری غده تیروئید می‌شوند. این داروها نیز با افزایش کاتابولیسم (مصرف انرژی یا سوخت) باعث کاهش وزن و همچنین لاغرشدن می‌شوند که این روش نیز به دلیل اینکه در روند طبیعی بدن اختلال ایجاد می‌کند، ازنظر علمی صحیح نبوده خطرناک می‌باشد.

ـ داروهای ملین: این داروها با دفع مواد غذایی بدن و جلوگیری از جذب مواد باعث کاهش وزن می‌شوند که واضح است در درازمدت باعث سوءتغذیه و کمبود بعضی مواد موردنیاز بدن خواهند شد. ضمن اینکه خود نیز عوارضی از قبیل شکم‌درد و … دارند.

این داروها همانگونه که از نامشان پیداست با کاهش دادن اشتهای شخص باعث کم‌خوردن و کاهش دریافت انرژی می‌شوند. عوارض آنها بیشتر سوء‌تغذیه، ریزش مو، ضعف و افسردگی می‌باشد. سرگروه این داروها که در ایران زیاد مصرف میشود فن فلورامین میباشد که از سال ۱۹۹۸ مصرف آن به دلیل ایجاد عوارض روی دریچه های قلب ، در آمریکا ممنوع شده و از فارماکوپه آمریکا حذف شده است .

ـ داروهایی که مانع جذب چربی می‌شوند: این داروها که امروزه موردمصرف زیادی پیدا کرده و تبلیغات زیادی در مورد آن انجام می‌شود با اتصال به چربی مواد غذایی مانع جذب آنها می‌شود و بدینوسیله کالری کمتری به بدن می‌رسد. به دلیل اینکه در رژیم غذایی افراد ایرانی بر خلاف غربیها مواد نشاسته‌ای بیشتر است، مصرف آنها کاملاً مؤثر نبوده همچنین این داروها برخلاف تبلیغات انجام شده روی چربی بافتهای بدن تأثیری ندارد. لذا فقط تا زمان مصرف مؤثر بوده ضمن اینکه به دلیل عدم جذب ویتامینهای محلول در چربی مثل ویتامین K,A,D,E شخص دچار کمبود این ویتامین‌ها شده و همچنین این داروها قیمت بالایی دارند. در حال حاضر تحقیقات روی این داروها انجام می‌شود که دارویی ساخته شود که روی چربی بافت بدن هم مؤثر باشد. اگر چنین دارویی ساخته شود جای تمامی رژیمهای تغذیه‌ای را خواهد گرفت.

ب) استفاده از وسایل و شیوه‌های مخصوص: عبارتند از: سونا، ترموتراپی (استفاده از گرمای موضعی) ماساژ درمانی، کمربند لاغری، طب سوزنی، کرمها، پمادها، ژلها، گوشواره لاغری که همگی اینها از نظر علم پزشکی و تغذیه مورد قبول نمی‌باشند و همگی کمابیش باعث ایجاد عوارض می‌شوند. ضمناً بیشتر این راهها بجای کاهش وزن یا لاغری فقط باعث کاهش سایز می‌شوند.

ج) درمانهای جراحی: در موارد چاقی‌های بسیار شدید انجام می‌شود. شامل برداشتن قسمت‌هایی از روده یا معده، بالون‌گذاری داخل معده برای کاهش حجم آن و برداشتن چربی زیر پوست شکم با ساکشن یا لیزر که همگی اینها به دلیل عوارض شدیدی که دارند زیاد مورد توجه نیستند.

د) رژیم درمانی:

ـ آب درمانی: یکی از روشهای قدیمی است و بعد از پایان دوره به دلیل محرومیت شدید غذایی اختلالات گوارشی بهمراه دارد. علاوه بر عوارض شدید جسمانی فقط برای مدت کوتاهی می‌تواند قابل تحمل باشد.

ـ کاهش وزن از طریق ورزش: ورزش یکی از روشهای بسیار مناسب برای برخورداری از جسم سالم و وزن ایده‌آل است. کاهش وزن فقط از طریق ورزش مشکل و دشوار است چرا که مثلاً برای کاهش یک کیلوگرم وزن باید ۲۰ ساعت پیاده‌روی کرد.

ـ کاهش وزن از طریق رژیم غذایی: حذف یک وعده غذایی مثل صبحانه یا شام از جمله این روشهاست که با حذف صبحانه فرد دچار افت قند خون طی روز و کاهش کارآیی روزانه و پرخاشگری شده و درضمن در وعده‌های بعدی با پرخوری جبران می‌شود. ضمن اینکه سوء‌تغذیه نیز از عوارض آن است. بهترین شیوه در این مورد، رژیم غذایی بر مبنای علمی آن است که در آن تمام مواد مورد نیاز بدن در رژیم غذایی تأمین میشود.

ـ کاهش وزن از طریق رژیم غذایی همراه با ورزش: این روش بهترین و اصولی‌ترین روش برای کاهش وزن و داشتن وزن ایده‌آل است. در این روش از یک رژیم غذایی برنامه‌ریزی شده همراه با ورزش متعادل (مانند پیاده‌روی) استفاده می‌شود. این روش سلامت جسم و روح را به ارمغان می‌آورد و عوارضی مانند ریزش مو و چروکیدگی پوست و … را درپی نخواهد داشت. در طی رژیم باید عادات غذایی گذشته را ترک کنید و به عادات غذایی جدید انس بگیرید که این مهمترین اصل در درمان چاقی است.

با توجه به موارد فوق بهترین و سالمترین راه حل ارائه‌شده در مورد درمان چاقی این موارد می‌باشد:

الف) رژیم غذایی صحیح ب) ورزش مناسب و کافی ج) تغییر رفتار و اصلاح عادات بد غذایی

۹ـ در هر رژیم غذایی صحیح باید این گروههای غذایی وجود داشته باشد: شیر و لبنیات، حبوبات و غلات، میوه و سبزیجات، گوشت

۱۰ـ رژیم غذایی باید:

ـ تأمین کننده انرژی مورد نیاز روزانه باشد.

ـ تأمین کننده ریزمغزیها باشد(موادی که به مقدار بسیار کم باید در غذا وجود داشته باشد)

ـ بر اساس فرهنگ غذایی ایرانی باشد.

ـ تنوع لازم را داشته باشد.

۱۱ـ در یک رژیم غذایی اصولی کاهش وزن تدریجی است. بطوریکه حداکثر یک کیلوگرم در هفته مجاز به کاهش وزن می‌باشیم. به همین دلیل باید حوصله داشته و با دقت برنامه خود را اجرا کنید. ضمناً اگر قبل از رژیم عکسی از خود داشته باشید بهتر خواهد بود. توجه داشته باشید با کاهش وزن (درحقیقت رسیدن به وزن ایده‌آل) جوانتر هم به نظر خواهید رسید


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

۱ـ لاغری یک مکانیسم مزمن است و درمان آن مثل هر پروسه مزمن دیگری نیاز به زمان دارد.

۲ـ هرگز در درمان لاغری خود از دارو استفاده نکنید، چرا که دارو غذا نیست و در هر حال دارای عوارضی می‌باشد. (به استثنای داروهای اشتهاآور و تقویتی که توسط پزشک تجویز می‌شود)

۳ـ در درمان لاغری خود هیچگاه عجله نداشته باشید، یادتان باشد که رژیم غذایی با افزایش وزن تدریجی علاوه بر اینکه قابل تحملتر است، عوارضی نداشته، تقریباً غیر قابل بازگشت می‌باشد.

۴ـ علل لاغری :

الف) فشارهای درونی، استرسها و افسردگیها

ب) ثانویه به بیماریهایی ازقبیل : هیپرتیروئیدیسم (پر‌کاری تیروئید)، دیابت (بیماری قند خون بالا)، بیماری‌های انگلی،

بیماری‌های گوارشی و …

ج) اختلال تغذیه‌ای (دریافت کم کالری و زیادی فعالیت)

د) ژنتیک

۵ـ درمان‌های لاغری به دو دسته دارویی و رژیم‌درمانی تقسیم می‌شوند.

الف) درمان دارویی:

ـ داروهای اشتهاآور: این داروها با افزایش اشتها سبب بیشتر خوردن شده، دریافت انرژی توسط بدن را افزایش می‌دهند. سردسته این داروها که در ایران بسیار استفاده می‌شود، سیپروهپتادین می‌باشد. علاوه بر این داروهای تقویتی مثل ویتامین‌ها همچنین عناصر کمیاب مثل روی نیز کاربرد دارند. تمامی این داروها زمانی مؤثرند که شخص از هر نظر سالم باشد.

ـ داروهایی که با احتباس نمک و بدنبال آن آب باعث افزایش وزن می‌شوند: از این گروه دارو می‌توان از کورتون‌ها نام برد. این داروها با احتباس آب و نمک باعث عوارض زیادی برای بدن شده علاوه بر این عوارض گوارشی، استخوانی و … دیگری نیز دارند.

ـ داروهایی که با کاهش متابولیسم بدن باعث افزایش وزن می‌شوند: این داروها به صورت کاذب کم‌کاری تیرویید ایجاد کرده، با کاهش متابولیسم بدن سبب افزایش وزن می‌شوند. این گروه نیز با توجه به برهم‌زدن نظم طبیعی بدن باعث ایجاد عوارض می‌شوند.

ب) رژیم‌درمانی :

ـ ارائه برنامه کامل و علمی از نظر علم تغذیه: اگر شخص کاملاً از نظر بیماری‌های عامل لاغری بررسی شده و در حال سلامت باشد، با استفاده از یک رژیم استاندارد که تمام مسائل تغذیه‌ای در آن رعایت شده باشد قادر به افزایش وزن خواهد بود.

۶ـ با توجه به موارد فوق بهترین و سالمترین راه حل ارائه‌شده در مورد درمان لاغری این موارد می‌باشد:

الف) رژیم غذایی صحیح

ب) ورزش مناسب و کافی

۷ـ در هر رژیم غذایی صحیح باید این گروههای غذایی وجود داشته باشد:

شیر و لبنیات، حبوبات و غلات، میوه و سبزیجات، گوشت

۱۲ـ رژیم غذایی باید:

ـ تأمین کننده انرژی مورد نیاز روزانه باشد.

ـ تأمین کننده ریزمغزیها باشد (موادی که به مقدار بسیار کم باید در غذا وجود داشته باشد)

ـ بر اساس فرهنگ غذایی ایرانی باشد.

ـ تنوع لازم را داشته باشد.

۱۳ـ در یک رژیم غذایی اصولی افزایش وزن تدریجی است. بطوریکه حداکثر یک کیلوگرم در ماه می‌توانید افزایش وزن داشته باشید. به همین دلیل باید حوصله داشته و با دقت برنامه خود را اجرا کنید. ضمناً اگر قبل از رژیم عکسی از خود داشته باشید بهتر خواهد بود.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

شیر مادر بهترین و کاملترین غذا برای شیرخواران زیر ۶ ماه می‌باشد و در این دوران شیر مادر به تنهایی به علاوه قطره مولتی ویتامین (از ۱۵ روزگی) کلیه نیازهای تغذیه‌ای شیرخوار را تامین می‌کند.

غذای کمکی برای شیرخوار باید پس از ۶ ماهگی شروع شود، زیرا بعد از۶ماهگی نیازهای غذایی شیرخوار به تنهایی با شیر برآورده نمی‌شود و لازم است علاوه بر شیر مادر، تغذیه کودک با غذاهای نیمه جامد نیز شروع شود. تغذیه تکمیلی علاوه بر تامین انرژی، دوران بسیار حساسی برای ایجاد عادات صحیح غذایی و استفاده از غذای سفره خانواده است.

شروع تغذیه تکمیلی قبل از ۶ ماهگی به دلیل آماده نبودن دستگاه گوارش شیرخوار برای پذیرش غذاهای دیگر غیر از شیر، اقدام نادرستی است. چون دستگاه گوارش کودک هنوز تکامل نیافته و با کوچکترین آلودگی به علت عدم رعایت بهداشت امکان ابتلا به عفونت‌ها از جمله اسهال افزایش می‌یابد و باعث کاهش یا توقف رشد شیرخوار می‌شود. از طرف دیگر شروع زودرس تغذیه تکمیلی سبب کاهش مدت زمان مکیدن پستان مادر می‌شود. بعلاوه ممکن است غذای کمکی در مقایسه با شیر مادر، انرژی و مواد مغذی کمتری به کودک برساند که موجب اختلال رشد کودک و در نهایت سوءتغذیه او می‌شود. همچنین زود شروع کردن تغذیه تکمیلی احتمال بروز حساسیت به بعضی از مواد غذایی را در کودک افزایش می‌دهد.

نتیجه‌ این که بهترین سن شروع غذای کمکی بعد از پایان ماه ششم زندگی است. البته‌ این به آن معنی نیست که باید دفعات شیردهی را کم کرد، بلکه باید مادر ترغیب شود هر زمان که کودک تمایل دارد شیر خود را به او بدهد و براساس سن کودک چند نوبت نیز غذای کمکی بعد از شیر مادر به او داده شود. اگر غذای کمکی دیر شروع شود کودک تمایل خود را به خوردن غذاهای دیگر و امتحان کردن مزه و طعم‌های جدید از دست می‌دهد. همچنین تکامل عمل جویدن به تعویق می‌افتد و کودک غذای دیگری جز شیر مادر و یا مایعات را نمی‌خورد که‌ این خود منجر به کم غذایی، اختلال رشد و سوء تغذیه می‌شود

.

اصول کلی که باید در مورد تغذیه تکمیلی رعایت شوند عبارتند از

ـ مواد غذایی باید از نظر مقدار و نوع به تدریج به غذای شیرخوار اضافه شود.

ـ ابتدا از یک نوع غذای ساده شروع و به تدریج مخلوطی از چند نوع غذا داده شود.

ـ از مقدار کم شروع و به تدریج بر مقدار آن افزوده شود.

ـ بین اضافه کردن مواد غذایی مختلف حدود ۷ـ۵ روز فاصله لازم است. زیرا شیرخوار باید به یک نوع غذا عادت کند و بعد غذای جدید اضافه شود. اضافه کردن یک به یک مواد سبب می‌شود اگر کودک ناسازگاری به یک ماده غذایی داشته باشد شناخته شود و بتوان آن را از غذا حذف کرد. همچنین دستگاه گوارش کودک فرصت پیدا کند تا به غذا عادت کند.

ـ ابتدا باید غذا رقیق تهیه شود به طوری که غلظت آن کمی‌بیشتر از شیر مادر باشد. سپس به تدریج بر غلظت آن افزوده شود. سفت کردن تدریجی غذا سبب یاد گرفتن عمل جویدن می‌شود.

ـ اگر در شروع غذای تکمیلی، شیرخوار به غذای خاصی بی‌میل بود، نباید در خوردن آن پافشاری کرد و می‌توان یک تا دو هفته آن غذا را حذف و سپس دوباره به او داد.

برای اطلاعات بیشتر در مورد اهمیت شیر مادر اینجا را کلیک کنید.

تغذیه شیرخوار

کودک در ابتدا در مرحله نوزادی از شیر مادر تغذیه می‌کند. با بزرگ‌تر شدن او مواد خوراکی دیگر نیز به فهرست غذایی او اضافه می‌شود تا زمانی که او هم مانند دیگر افراد خانواده تغذیه کند. برخی مادران به راستی نمی‌دانند چه زمان می‌توان کودک را با موادی غیر از شیر تغذیه کرد و حتی گاهی نوع مواد غذایی و مقدار مصرف آنها را بخوبی نمی‌شناسند. در این مبحث سعی شده است در مورد پخت غذاهای کمکی در سنین معین اطلاعاتی داده شود.

شروع غذای کمکی از ۶ ماه به بعد است که با فرنی آغاز می‌شود و طرز تهیه آن را در طرز تهیه فرنی می‌توانید ببینید. بعد از فرنی، تغذیه کمکی کودک حریره بادام و پوره سیب زمینی و … است. کم کم تا یک سالگی، تنوع غذایی باعث رشد قوه چشایی کودک و کشف رنگها و مزه‌ها و بوهای مختلف توسط او می‌شود. با این کار کودک قدرت انتخاب پیدا می‌کند و این مرحله از رشد، اهمیت بسیار زیادی دارد.

تغذیه شیرخوار در ماه هفتم

دو هفته اول: تغذیه با حریره بادام . حریره بادام نیز مانند فرنی از یک قاشق مرباخوری یک بار در روز شروع می‌شود و تا روز ششم و هفتم به ۱۲ قاشق مرباخوری در روز می‌رسد. فراموش نشود که در این مدت به تدریج مقدار و دفعات تغذیه با حریره بادام افزایش می‌یابد و تغذیه با فرنی کم می‌شود.

دو هفته آخر: ضمن ادامه تغذیه با شیر مادر قبل از هر وعده غذای کمکی، در این دو هفته شیرخوار با غذای جدیدی آشنا شده و سوپ به رژیم غذایی او افزوده می‌شود. به ‌این ترتیب که روز اول، صبح و عصر و شب هر بار از ۳ قاشق مرباخوری فرنی یا حریره بادام استفاده می‌کند و ظهر علاوه بر فرنی یا حریره بادام، یک قاشق مرباخوری به سوپ ظهر و شب اضافه اضافه ولی از فرنی یا حریره بادام کم می‌شود تا بر حسب اشتهای کودک مقدار سوپ به ۳ تا ۶ قاشق مرباخوری در هر وعده برسد. طرز تهیه سوپ

برای سهولت کار و رعایت تنوع در غذای شیرخوار، می‌توان یک روز در میان از فرنی و حریره بادام استفاده کرد.

برای تنوع بخشیدن به غذای کودک باید هر چند روز یک بار مواد تشکیل دهنده سوپ را تغییر داد. هر سه روز یکبار می‌توان جو، بلغور، گندم و رشته فرنگی را که قبلا پخته و نرم شده است به اندازه یک قاشق مرباخوری به سوپ اضافه کرد. بعد از اضافه کردن جو، گندم و … بهتر است به اندازه یک قاشق مرباخوری کره یا روغن مایع به سوپ اضافه نمود. افزودن کره یا روغن مایع به غذای شیرخوار به ویژه شیرخوارانی که رشد کافی ندارند به رشد آنان کمک می‌کند. از سبزی‌های نشاسته‌ای و یا سایر سبزی‌ها می‌توان پوره تهیه کرد و به جای یک وعده فرنی، صبح یا عصر از پوره استفاده نمود.

برنامه غذایی کودک در  ماه هشتم زندگی

صبح: ۳ قاشق مرباخوری فرنی یا حریره + نصف زرده تخم مرغ

ساعت ده صبح: ۳ قاشق مرباخوری فرنی یا حریره و یا پوره

ظهر: ۳ تا ۶ قاشق مرباخوری سوپ + ۲ تا ۴ قاشق مرباخوری ماست

عصر: ۳ قاشق مرباخوری فرنی یا حریره و یا پوره

شب: ۳ تا ۶ قاشق مرباخوری سوپ + ۲ تا ۴ قاشق مرباخوری ماست

تغذیه شیرخواران در دو هفته اول ماه نهم

در این زمان می‌توان حبوبات را نیز به سوپ شیرخوار اضافه کرد. به طور معمول تغذیه حبوبات از عدس و ماش که هضم آسان‌تری دارند شروع می‌شود. در صورت امکان می‌توان جوانه عدس یا ماش را به محتویات سوپ افزود. در مورد سایر حبوبات مثل لوبیا چیتی، لوبیا قرمز و … بهتر است قبلا آنها را خیسانده سپس پوستشان را جدا کرده و بعد از پختن به سوپ افزود. هر سه روز یکبار می‌توان نوع حبوبات را تغییر داد. اگر از آرد حبوبات استفاده می‌شود یک قاشق مرباخوری سرصاف کافی است. اضافه کردن کره یا روغن مایع به سوپ به اندازه یک قاشق مرباخوری برای شیرخوارانی که خوب وزن نمی‌گیرند توصیه می‌شود.

دو هفته دوم ماه نهم

در این دو هفته باید میوه را به صورت آب میوه تازه در منزل تهیه کرد. همچنین باید از میوه‌های فصل باشد. در ابندا و در روز اول، تغذیه شیرخوار را با یک قاشق مرباخوری آب میوه همراه با یک قاشق مرباخوری آب سالم و ساده شروع کرده و کم کم به ۶ قاشق مرباخوری آب میوه خالص در روز‌های بعد رسانید. آب میوه را می‌توان روزانه بعد از فرنی یا حریره در ساعت ۱۰ صبح به شیرخوار داد.

برنامه غذایی شیرخوار در اواخر ماه نهم

صبح: ۳ قاشق مرباخوری فرنی یا حریره + نصف زرده تخم مرغ

ساعت ده صبح: ۳ قاشق مرباخوری فرنی یا حریره یا پوره + ۶ قاشق مرباخوری آب میوه فصل

ظهر: ۳ تا ۶ قاشق مرباخوری سوپ + ۲ تا ۴ قاشق مرباخوری ماست

عصر: ۳ قاشق مرباخوری پوره یا فرنی و یا حریره

شب: ۳ تا ۶ قاشق مرباخوری سوپ + ۲ تا ۴ قاشق مرباخوری ماست

توجه: تا یک سالگی استفاده از کیوی، انواع توت (توت سفید، توت فرنگی و تمشک) خربزه، آلبالو و گیلاس به علت ایجاد حساسیت در شیرخوار توصیه نمی‌شود.

ماه یازدهم و دوازدهم

تنوع غذا در تهیه سوپ، کته، پوره و … رعایت می‌شود. همچنین با توجه به اشتهای کودک می‌توان به مقدار غذای هر وعده او اضافه کرد. توصیه می‌شود که هنوز هم از دادن غذاهای سفره خانواده به علت داشتن نمک و چاشنی اجتناب شود.

توجه: از پایان شش ماهگی و همزمان با شروع غذای کمکی تا پایان ۱۲ ماهگی، غذای اصلی شیرخوار هنوز شیر مادر است. لذا تغذیه با شیر مادر به طور مکرر و برحسب تقاضا و تمایل شیرخوار در تمام مدت شب و روز به ویژه قبل از هر وعده غذای کمکی باید مورد توجه قرار گیرد.

از دادن مواد غذایی زیر تا یک سالگی باید اجتناب کرد، چون گروهی ایجاد حساسیت می‌کنند، برخی باعث خفگی شیرخوار شده و تعدادی نیز مشکلات دیگری به وجود می‌آورند:

ـ مواد غذایی که ممکن است در شیرخوار زیر یک سال ایجاد حساسیت کنند مانند:

شیر گاو (جوشاندن شیر در تهیه فرنی، مقدار ماده آلرژی موجود در شیر را کم می‌کند)، سفیده تخم‌مرغ، انواع توت، کیوی، آلبالو، گیلاس، خربزه و بادام زمینی.

ـ مواد غذایی که در دوره شیرخوارگی مجاز نیست و ممکن است باعث خفگی شیرخوار شود مانند:

دانه کشمش، دانه انگور، ذرت، تکه‌های سوسیس، آجیل، تکه‌های سفت و خام سبزی‌ها مثل هویچ و … و تکه‌های گوشت.

ـ مواد غذایی که ممکن است مشکلات دیگری ایجاد کنند مانند قهوه یا چای پررنگ که سبب بی‌قراری کودک می‌شود. عسل که باعث احتمال مسمومیت می‌شود (بوتولیسم) ‌ولی استفاده از عسل پاستوریزه اشکالی ندارد. به طور کلی تا یک سالگی، عسل غیرپاستوریزه، ‌شیر پاستوریزه، پنیر، سفیده تخم مرغ، شکلات، میگو، فلفل و ادویه‌جات، ترشی‌ها، نمک، نوشابه‌های گازدار، آب میوه‌های صنعتی و از میوه‌ها، خربزه، کیوی، انواع توت (توت سفید، توت فرنگی، تمشک)، آلبالو، گیلاس و یا از حبوبات، لپه و نخود، همچنین از گروه سبزی‌ها، اسفناج و کلم توصیه نمی‌شوند


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

بعد از وضع حمل تمام خانم‌ها تمایل دارند که به وزن قبل از حاملگی خود برگردند و نگران هستند که این مورد چه مدت طول خواهد کشید بلافاصله بعد از زایمان به دنبال تخلیه محتویات رحم و خونریزی طبیعی حدود ۵ تا ۶ کیلوگرم، وزن کاهش می‌‌یابد.

در طول ۶ هفته اول بعد از زایمان ۲ تا ۳ کیلوگرم دیگر وزن کاهش پیدا می‌‌کند که این کاهش وزن به علت از دست دادن مایع از طریق ادرار است. اکثر خانم‌ها در طی ۶ ماه بعد از زایمان به وزن قبل از حاملگی خود می‌‌رسند. از عواملی که بر روند کاهش وزن بعد از زایمان تاثیر دارند: حاملگی اول،‌ شیردهی، برگشت زود هنگام به کار خارج از خانه و … می‌‌باشند.

در طی ۶ هفته اول بعد از زایمان نباید محدودیت انرژی داشته باشید. زیرا بدن نیازمند است تا آنچه در زمان تولد نوزاد ازدست رفته است بازیابد و نیاز کودک تامین شود. در انجام کارهای منزل کمک کرده و احتمالا کار خود را شروع کنید. تغذیه با شیر مادر به طور معجزه‌آسا باعث کاهش وزن نمی‌‌شود ولی به کاهش وزن کمک می‌‌کند.

خانمی که زایمان کرده است در واقع مسئول تغذیه خود و نوزادش می‌‌باشد، پس باید رژیم غذایی خود را با دقت انتخاب کند. رژیم بعد از زایمان باید با دقت دوران بارداری رعایت شود. خوردن همه مواد مانند حبوبات و دانه‌های مغذی، میوه‌های تازه، سبزیجات و غذاهایی که پروتئین و کلسیم و آهن را به فراوانی فراهم می‌‌کنند باید مورد توجه قرارگیرد. متخصصان و کارشناسان در بحث‌های پرستاری مادران توصیه به اضافه کردن انرژی به میزان ۵۰۰ کالری در روز را دارند. به طور متوسط اکثر زنان شیرده روزانه ۲۷۰۰ کالری انرژی نیاز دارند. خوردن کمتر از ۱۸۰۰ کالری در روز منجر به کاهش تولید شیر و ضعف می‌‌شود. در این دوران، شیردهی و آزاد شدن اکسی توسین (هورمون آزاد شده از هیپوفیز) باعث می‌‌شود که مادر احساس تشنگی بیشتری بکند. به همین دلیل مادر در این دوران بیشتر از بقیه مواقع آب می‌‌نوشد و اگر چه که تاثیر زیادی در تامین شیر ندارد ولی دانشکده متخصصین زنان و مامایی آمریکا نوشیدن حداقل ۸ تا ۱۲ لیوان آب در روز را به مادران توصیه می‌‌کند.

مواد غذایی که مادر می‌‌خورد و می‌‌نوشد بر روی شیردهی تاثیر می‌‌گذارد. بنابراین نظارت بر غذای مادر درواقع نظارت بر غذای کودک است. بطوریکه اگر مادر غذای نامناسب مصرف کند، نوزاد در واقع با رفتارش مادر را متوجه می‌‌سازد. مانند گریه‌کردن، خواب کم، بی‌قراری و… همچنین مادر باید در مورد مصرف غذاهای آلرژی‌زا دقت کافی داشته باشد، زیرا نوزاد به یک سری از مواد غذایی که مادر می‌‌خورد حساس بوده و پاسخ آن را به صورت علایم پوستی نشان می‌‌دهد. مصرف بعضی از غذاها توسط مادر باعث قولنج معمولی در نوزاد می‌‌شود. از جمله کلم و شیر گاو.

مادران در این دوران باید همانند دوران بارداری میزان آهن دریافتی را کنترل کنند، هر چند که در دوران بارداری تمام ویتامین‌ها و مواد لازم را به طور کامل دریافت کرده باشند. مادر در این دوران به طور معمول قرص آهن را برای تامین آهن مورد نیاز خود و نوزادش مصرف می‌‌کند. بسیاری از خانم‌ها ذخایر آهن خود را طی زایمان‌های مکرر به میزان قابل توجهی از دست می‌‌دهند. بنابراین مادران باید در این دوران از نظر ذخایر آهن کنترل شوند. البته این نکته قابل توجه است که این مواد کمکی (مانند ویتامین‌ها) نباید جایگزین یک رژیم غذایی خوب شوند.

مادران با رعایت رژیم غذایی متنوع و مناسب سلامت خود و نوزاد خود را تضمین می‌‌کنند. با توجه به این که در این دوران هر هفته در حدود نیم تا یک کیلوگرم وزن مادر کاهش می‌‌یابد، رژیم غذایی کم‌چرب به همراه ورزش‌های مناسب در این روند تاثیر بسزایی دارند. ولی باید توجه داشت که کاهش سریع وزن مادر به عنوان یک خطر برای نوزاد است، زیرا این عمل باعث می‌‌شود سم معمولی که در چربی‌های بدن ذخیره شده است را به جریان خون رها کند و میزان مواد سمی یا آلوده‌کننده در شیر بالا رود.

یکی از راه‌هایی که باعث می‌‌شود وزن مادر به طور منظم کاهش یابد و هیچ گونه خطری هم برای نوزاد ندارد، شیردهی می‌باشد. مادرانی که نوزاد خود را شیر می‌دهند، کالری بیشتر از مادرانی که شیردهی نمی‌‌کنند مصرف می‌‌کنند.

مادران محترم باید توجه داشته باشند که حداقل در ۶ هفته اول بعد از زایمان حتی نباید به فکر کاهش وزن باشند، زیرا محدود کردن آنچه شما در هفته‌های اول زایمان می‌‌خورید باعث کاهش تولید شیر می‌‌شود. مصرف مواد غذایی که پر از فیبر هستند مانند میوه‌ها و سبزی‌ها قسمت اصلی رژیم غذایی این دوران محسوب می‌‌شوند (حتی بیشتر از زمان بارداری). از مزایای این مواد غذایی فیبردار، تامین حرکات دودی روده‌ها است که برای درمان یبوست و هموروئید (بواسیر) مفید می‌‌باشد.

هرگز خیلی زود به فکر بارداری مجدد نباشید. شما باید ذخایر مواد مغذی بدن خود را تقویت کنید تا آغاز پرفروغی برای جنین بعدی شما باشد. بارداری و شیردهی فشار زیادی بر بدن شما وارد می‌‌سازد. بارداری‌های پی‌درپی بر ذخایر مواد مغذی شما نظیر کلسیم و آهن و سطح انرژی، فشار اضافی وارد خواهد آورد به خصوص اگر شیرده نیز باشید.

جهت کاهش وزن خود در بارداری اول محدودیت شدید کالری برای خود ایجاد نکنید، رژیم فوق العاده کم کالری از تامین مواد مغذی مهم در دوره بارداری بخصوص مواد مغذی نظیر کلسیم و آهن ناتوان هستند.

از استعمال دخانیات و داروهای غیر مجاز خودداری کنید و راجع به داروهایی که مصرف می‌‌کنید یا قصد مصرف آن را دارید با پزشک خود مشورت کنید


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

دوره نوجوانی دوره انتقال از کودکی به جوانی است که با جهش رشد جسمی‌و بلوغ توام است. بنابراین تغذیه این دوران از نظر رشد اهمیت زیادی دارد. از آنجایی که یکی از مشکلات عمده تغذیه‌ای در این دوران وجود باورهای غلط غذایی است، لذا اصلاح باورهای غذایی آن‌ها از طریق رسانه‌های گروهی از اهمیت بسزایی برخوردار است. برای دستیابی به جامعه‌ای سالم و خلاق و پویا باید آموزش تغذیه‌ای در همه ابعاد آن صورت گیرد. در موارد فردی باید از طریق مشاوره با متخصصان تغذیه، رژیم‌های غذایی اصلاح شوند و در موارد گروهی توصیه می‌شود که نوجوانان برای پیشگیری از سوءتغذیه از راهنمای غذایی ذیل که تمامی گروه‌های غذایی را دارد، در برنامه غذایی روزانه خود استفاده نمایند

۱ ـ گروه نان و غلات: روزانه ۱۱ـ۹ واحد

یک واحد نان برابر است با ۱ برش نان بربری یا سنگک به اندازه یک کف دست

برابر است با ۴ برش نان لواش به اندازه یک کف دست

یک واحد از برنج و ماکارونی پخته شده برابر است با نصف لیوان

۲ ـ گروه شیر و لبنیات: روزانه ۳ واحد یا بیشتر .

یک واحد از شیر و ماست برابر است با یک لیوان / یک واحد از پنیر برابر است با ۴۵ـ۳۰ گرم / یک واحد از کشک برابر است با یک چهارم لیوان / یک واحد از دوغ برابر است با ۲ لیوان

۳ ـ گروه میوه ها: روزانه ۳ تا ۴ واحد

۱ واحد میوه برابر است با ۱ عدد میوه متوسط / برابر است با یک‌دوم تا سه‌چهارم لیوان آب میوه / برابر است با یک‌چهارم لیوان میوه خشک

۴ ـ گروه سبزی‌ها: روزانه ۴ تا ۵ واحد

یک واحد سبزی برابر است با ۱ لیوان سبزی خام / برابر است با نصف لیوان سبزی پخته / برابر است با یک عدد سیب‌زمینی متوسط

۵ ـ گروه گوشت و جانشین‌های آن: روزانه ۲ تا ۳ واحد

یک واحد گوشت برابر است با ۲ تا ۳ تکه خورشتی (۹۰ـ۶۰ گرم) گوشت قرمز، ماکیان و ماهی پخته شده / ۳۰ گرم گوشت برابر است با یک عدد تخم مرغ یا نصف لیوان حبوبات پخته یا ۲ قاشق غذاخوری از مغزهای پسته و فندق و گردو و …

مشکلات ناشی از تغذیه ناسالم

۱ ـ کم‌وزنی و لاغری که بیش‌تر ناشی از تصور غلط نوجوانان از تناسب اندام است و به دنبال آن بعضی اقدام به رژیم سخت و خودسرانه می‌کنند که سلامت آینده آنان را به خطر می‌اندازد. بویژه در دختران که دوران مهم بارداری و شیردهی را به دنبال دارند، این مسئله ممکن است باعث قاعدگی نامنظم و یا عدم قاعدگی آنها شود. همچنین در تولید مثل و باروری آنها تداخل کند.

۲ ـ اضافه وزن و چاقی که اغلب در اثر کمی‌تحرک و فعالیت بدنی، استفاده مداوم از تلویزیون و رایانه و نیز رژیم‌های غلط غذایی و مصرف زیاد تنقلات، نوشابه‌ها و غیره است.

۳ ـ کم‌خونی(لینک به کم‌خونی) ناشی از فقرآهن که یکی از مشکلات شایع تغذیه‌ای به ویژه در دختران در این سنین است که بر رشد جسمی‌، ذهنی و سیستم ایمنی آنها اثر سوء ‌دارد. کم‌خونی در این دوران در اثر افزایش نیاز (به دلیل رشد)، استفاده از رژیم‌های غذایی فقر غذایی، آلودگی‌های انگلی و آلودگی‌های محیطی (مانند ذرات ریز سرب معلق در هوا) به وجود می‌آید.

۴ ـ بی‌اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی منجر به سوء تغذیه می‌شود و نیاز به اصلاح رفتار خواهد داشت. در کنار آن مشاوره تغذیه‌ای ضروری است.

ـ آکنه (جوش صورت) که مشکل ۸۰% نوجوانان است بیشتر تحت تاثیر عوامل هورمونی، استرس، فازهای قاعدگی و ژنتیک رخ می‌دهد. استفاده از مواد غذایی مانند مغزها در بروز آن تاثیر زیادی ندارند. مطالعات نشان داده است که ارتباطی قوی بین دریافت غذا و بروز آکنه وجود ندارد. اما ارتباط آن با کمبود دریافت مواد مغذی مانند ویتامین ای و روی شناخته شده است.

توصیه‌های تغذیه‌ای

برنامه غذایی نوجوانان باید شامل ترکیبی از غذاهای مختلف در گروه‌های اصلی غذایی باشد.

سه وعده اصلی غذایی با تاکید بر مصرف صبحانه و دو میان وعده توصیه می‌شود. در میان وعده‌ها به جای استفاده از مواد غیرمغذی و بعضا کالری‌زا مثل نوشابه‌ها، چیپس، کیک‌ها

از مواد غذایی مغذی مانند شیر، نان، پنیر، خشکبار، میوه‌ها و مغزها استفاده شود.

جهت پیشگیری از کم وزنی و لاغری از انجام هر گونه رژیم خودسرانه به شدت خودداری شود و تحت نظر متخصصین تغذیه اقدام شود. جهت پیشگیری از اضافه وزن و چاقی ضمن توصیه به فعالیت های روزانه استفاده از یک رژیم غذایی صحیح و متعادل تحت نظر متخصص تغذیه ضروری است.

برای جلوگیری از کم خونی ناشی از فقر آهن مواد ذیل توصیه می‌شود:

۱ ـ استفاده از مواد غذایی صحیح و همچنین غنی از آهن مثل انواع گوشت‌ها،‌ سبزی‌های سبز برگ و حبوبات.

۲ ـ استفاده از مواد غذایی دارای ویتامین

ث انواع سبزی‌های تازه، فلفل سبز، گوجه‌فرنگی کلم، میوه‌های تازه بخصوص پرتقال ، لیمو و سایر مرکبات همراه با غذا که سبب می‌شود آهن بیشتر جذب شود.

۳ ـ عدم استفاده از چای در فاصله ۲ تا ۳ ساعت قبل و بعد از غذا به ویژه غذاهای آهن‌دار.

۴ ـ درمان آلودگی‌های انگلی و محیطی.

۵ ـ از مصرف نوشابه‌های شیرین و گازدار خودداری شود.

۶ ـ مصرف غذاهای آماده و صنعتی محدود شود و بیشتر از غذاهای تازه استفاده گردد.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

با توجه به پیشرفت‌های علم پزشکی و بهداشتی متوسط عمر انسان افزایش یافته و در کشورهای پیشرفته، این میزان افزایش بیش‌تر است. پیرشدن و سالخوردگی با کاهش تدریجی فعالیت‌های فیزیکی و افزایش بیماریهای مزمن همراه می‌شود و به نظر می‌رسد که بهبود تغذیه تا حد زیادی قادر است از این مشکلات پیشگیری کند و یا آن‌ها را تخفیف دهد. به همین دلیل یکی از مسائل مهم سالمندان، مسائل پزشکی و بهداشتی از جمله وضعیت تغذیه آنهاست. با افزایش سن، نیاز آنها به انرژی کاهش یافته و تمایل به مصرف غذا کمتر می‌شود. در این حال اگر انتخاب غذا درست صورت نگیرد، میزان دریافت مواد مغذی ضروری در آن‌ها پایین‌تر از حد مطلوب خواهد بود. در این بحث به بررسی بعضی از مشکلات تغذیه‌ای سالمندان و نیز نیازهای تغذیه آنها خواهیم پرداخت.

عوامل مؤثر در ایجاد مشکلات تغذیه‌ای سالمندان

۱ ـ عوامل جسمانی: مانند کاهش کل انرژی مورد نیاز، بیماریهای مزمن، بی‌اشتهایی، تغییر حس چشایی، خرابی دندان‌ها، بی‌تحرکی، ناتوانی جسمی‌، مشکلات گوارشی، تداخلات دارویی و یا تداخل غذا و داروها

۲ ـ مشکلات روحی و روانی: افسردگی، تنهایی، از دست دادن همسر

۳ ـ مشکلات اقتصادی: درآمد کم، کمبود امکانات برای تهیه و طبخ غذای مناسب و زندگی در آسایشگاه

نیازهای تغذیه‌ای سالمندان

میزان انرژی مورد نیاز :

با افزایش سن میزان نیاز به انرژی کاهش می‌یابد که می‌تواند به دلیل کاهش فعالیت جسمی‌، کاهش توده عضلانی و فعال بدن باشد. در صورت دریافت مازاد بر نیاز انرژی مشکلات و عوارضی مانند چاقی، فشارخون، بیماری‌های قلبی‌ـ‌عروقی برای سالمند ایجاد می‌شود. میزان نیاز به انرژی برای هر سالمند متفاوت بوده و براساس وزن، قد، شرایط فیزیکی و سلامتی وی محاسبه می‌شود.

میزان پروتئین مورد نیاز سالمندان :

با افزایش سن علاوه بر کاهش توده عضلانی، ذخیره پروتئینی بدن نیز کاهش می‌یابد و میزان نیاز به پروتئین با افزایش سن نه تنها کاهش نیافته بلکه ثابت مانده و یا افزایش می‌یابد. بویژه در صورت ابتلا به بیماری‌ها و یا عفونت‌ها که این مسئله بسیار مهم می‌باشد. توصیه می‌شودچهل تا شصت درصد از انرژی دریافتی روزانه سالمندان از پروتئین‌ها به ویژه پروتئین‌های با کیفیت بالا تامین شود.

میزان مایعات مورد نیاز سالمندان:

توجه به دریافت کافی مایعات در سالمندان از مسائل مهم می‌باشد. علایم کمبود آب در بسیاری از سالمندان ممکن است به صورت خشکی لب‌ها، گودافتادن چشم‌ها، تب، یبوست، کاهش حجم ادرار و تهوع باشد که این مسئله در مورد سالمندانی که در مناطق گرم زندگی می‌کنند بیشتر شایع است. استفاده از داروهای ادرارآور نیز از عوامل مؤثر در ایجاد کم‌آبی در سالمندان می‌باشد. بنابراین توجه به مصرف کافی آب و مایعات در این دوران اهمیت ویژه‌ای دارد.

ویتامین‌ها و مواد معدنی:

اغلب سالمندان علاقه زیادی به مصرف مکمل‌های ویتامینی دارند که باید به این مسئله توجه شده و از مصرف بیش از حد نیاز این مکمل‌ها خودداری شود.

در مورد ویتامین‌های محلول در آب، معمولا کمبودی در سالمندان دیده نمی‌شود. مگر در سالمندان الکلی که کمبود ویتامین ب ۱ می‌تواند وجود داشته باشد و یا سالمندانی که دچار سوء‌تغذیه هستند. همچنین ممکن است بعضی از سالمندان به علت مشکلات دندان و یا مشکلات گوارشی از خوردن سبزیجات و میوه‌جات پرهیز کنند درحالیکه این منابع غذایی تامین کننده ویتامین ث هستند و یا مصرف زیاد آنتی بیوتیک‌ها می‌تواند در سالمندان کمبود ویتامین کا ایجاد کند.

کمبود ویتامین D ممکن است در سالمندان به ویژه آنهایی که از نور آفتاب دور هستند بوجود آید. در مورد مواد معدنی باید گفت با رعایت یک برنامه غذایی صحیح می‌توان مواد معدنی مورد نیاز سالمندان را تا حد زیادی تامین کرد. فقط باید به میزان کلسیم دریافتی که معمولا مقدار مصرف آن در سالمندان به میزان توصیه شده نمی‌رسد توجه شود. عوامل متعددی در کمبود کلسیم در سالمندان نقش دارند. از جمله میزان جذب روده‌ای کلسیم، کار کلیه‌ها، متابولیسم استخوان‌ها، اثرات متقابل مواد مغذی بر یکدیگر و بر داروها، کم‌تحرکی و عدم مصرف کافی لبنیات به دلیل عدم تحمل به لاکتوز در صورتی که شیر و لبنیات به مقدار کافی مصرف نشود ممکن است نیاز به مصرف مکمل کلسیم باشد که البته تشخیص آن باید توسط پزشک و متخصص تغذیه صورت گیرد. در مورد سدیم هم باید در سالمندانی که مبتلا به فشارخون،‌ مشکلات قلبی، کلیوی و دیابت هستند محدودیت‌هایی اعمال شود.

به طورکلی سالمندان عزیز باید اصول کلی زیر را مد نظر داشته باشند:

۱ ـ مراجعه به موقع به پزشک و متخصص تغذیه جهت بررسی وضعیت سلامت و تغذیه و پیروی از یک برنامه غذایی صحیح

۲ ـ توجه و رسیدگی مناسب به بهداشت دهان و دندان

۳ ـ مصرف ۶ ـ ۵ لیوان آب در روز

۴ ـ استفاده از تمام گروههای غذایی و ایجاد تنوع غذایی در برنامه روزانه

۵ ـ مصرف مقادیر کافی میوه جات و سبزیجات

۶ ـ استفاده از نان‌های سبوس‌دار

۷ ـ محدود کردن مصرف غذاهای چرب و شیرینی‌ها

۸ ـ مصرف کافی لبنیات مثل شیر و ماست

۹ ـ سالمندانی که دچار بی خوابی هستند از مصرف قهوه و چای در بعدازظهر و شب خودداری کنند و یک فنجان شیر گرم قبل از خواب مصرف کنند.

۱۰ ـ از مصرف چای تا ۲ ساعت بعد از غذا اجتناب کرده و در صورت امکان از لیموترش تازه در کنار غذا جهت جذب بهتر آهن غذا استفاده کنند.

۱۱ ـ قرار گرفتن در معرض نور آفتاب به مدت نیم ساعت در روز و استفاده از لباس‌های رنگ روشن.

۱۲ ـ به کلیه سالمندان محترم توصیه می‌شود با توجه به شرایط بدنی خود، نرمش و تحرک روزانه را هر چند کم آغاز کنند. حتی ۲۰ دقیقه پیاده‌روی سبک در هوای آزاد می‌تواند در ایجاد نشاط و سلامت سالمندان بسیار مؤثر واقع شود و برای انجام فعالیت‌های سنگین هم بهتر است ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

رژیم غذایی یک ورزشکار باید در یک مطلب اساسی با رژیم غذایی فرد عادی تفاوت داشته باشد . ورزشکاران علاوه بر احتیاجات زندگی روزمره ، نیاز به سوخت برای تمرین و مسابقه دارند غذا سوخت لازم برای ورزشکاران را تأمین می کند ولی اغلب ورزشکاران از سوختی که در مخازن خود میریزند غافلند . پروتئین ، چربی و کربو هیدراتها سوخت بدن ( انرژی ) شما هستند . همه غذا ها ترکیب یکسانی از نظر محتوا ندارند . همانگونه که ماشینهای مسابقه نیاز به بنزین با درجه اکتان بالا دارند. ورزشکاران نیز نیاز به مواد غذایی دارای درجه کربوهیدرات بالا دارند .

کالری

یک ورزشکار نوجوان ( به خصوص فردی که در حال رشد است ) نسبت به هر زمان دیگری از زندگی نیاز بیشتری به کالری دارد . انرژی مورد نیاز همچنین به نوع ورزش تخصصی و برنامه تمرین شما بستگی دارد . یک دختر نوجوان با جثه متوسط که دارای فعالیت متوسط و هنوز در حال رشد است به حدود ۲۲۰۰ کالری در روز نیاز دارد ، حال آنکه یک دختر ۱۵ ساله با جثه کوچک که رشدش کامل شده به حدود ۱۸۰۰ کالری یا کمتر نیاز دارد . پسران نوجوان بالاخص نیاز بسیاری به کالری دارند . یک پسر نوجوان در حداکثر رشد ممکن است به ۴۰۰۰ کالری در روز احتیاج داشته باشد . میزان کالری که در ورزش نیز می سوزد متفاوت است تمرین پیش از یک فصل در یک تیم فوتبال ممکن است در روز ۵۰۰ کالری یا بیشتر بسوزاند.

کربوهیدراتها

کربوهیدراتها بهترین سوخت برای ورزشکاران هستند.چرا که در مقایسه با چربی و پروتئین برای سوختن نیاز به اکسیژن کمتری دارند.در صورتی که به اندازه کافی از کربوهیدراتها استفاده کنید قادر خواهد بود شدیدتر ورزش کنید.(چه در هنگام ورزش و چه در مسابقه)

یک رژیم پر کربوهیدرات به شما اجازه میدهد که به خاطر بازسازی ذخایر کربوهیدراتی و کاهش زمان بازگشت به حالت اولیه سخت تر تمرین نمایید.رژیم غذایی در زمان تمرین به ویژه حائز اهمیت است.چرا که اگر شما قادر به تمرین شدیدتر باشید،در طی مسابقه نیز به سطوح بالاتری از کارایی می رسید.هر بادی۶۰-۵۰ در صد کالری مصرفی خود را از کربوهیدراتها تأمین کند.به عنوان یک ورزشکار شما حتی به مقادیر بیشتری در حد ۷۰-۶۰ در صد کالری مصرفی ۱۰-۶ گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن نیاز خواهد داشت.در صورتی که یک ورزشکار استقامتی هستید،نیاز شما به کربوهیدرات میتواند تا ۹۰-۷۰ در صداز کالری مورد نیاز روزانه شما افزایش یابد.

غذاهای کم محتوا ذخایر کربوهیدرات بدن شما را کاهش خواهد داد و انرژی شما را تحلیل خواهند برد.به نحو مشابه،در صورتی که به جای کربوهیدراتها از غذاهای پرچرب و پر پروتئین استفاده کنید،نخواهید توانست انرژی مناسب برای تمرین و مسابقه مطلوب را تأمین نماید.

پروتئین

زمانیکه به عنوان منبعmaintenance انرژی بکار رود پروتئین در رشد،نگه داری و ترمیم بافتهای بدن دخالت دارد.بر خلاف کربوهیدراتها یک سوخت گرانبها و کم بازده به شمار می آید.از آن جهت گرانبها محسوب می شود که به خاطر مصرف شدن به عنوان سوخت، پروتئین نخست باید به کربوهیدرات یا چربی تبدیل شود که مستلزم صرف انرژی و تولید سموم است.شما برای دفع سموم آب را از دست می دهید که میتواند به کم آبی(دهیدراسیون) منجر شود که خطری برای ورزشکاران است.از آن جهت کم بازده است که استفاده از پروتئین به منظور تأمین انرژی با نقش اولیه پروتئین یعنی رشد،نگهداری و ترمیم بدن سازگار نیست.

از آنجا که بدن ورزشکاران کمی بیشتر در معرض آسیب و جراحت می باشد،نیاز ورزشکار به پروتئین کمی بیشتر از یک فرد غیر ورزشکار است.در صورتی که ورزشکار به برنامه های پرورش اندام و افزایش حجم عضله می پردازد،نیاز به پروتئین بیشتری دارد.برای ورزشکاران استقامتی پروتئین نقش یک باک سوختی ذخیره و به عنوان پشتیبانی کربوهیدراتها سوخت اصلی را ایفا می کند.در کتب،توصیه میشود که یک ورزشکار در حال رشد حدود۵/۱ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مصرف کند.استفاده از یک رژیم متعادل نیاز پروتئینی ورزشکار را تأمین میکند و نیازی به مکمل های پروتئینی وجود ندارد.مصرف زیاد پروتئین میتواند با افزایش ازت،اوره و آمونیوم موجب ضعف شدید گردد.در ورزشکارانی که فراورده های گوشتی و لبنی را مصرف نمی کنند یا رژیم های خاص گیاهخواری دارند ممکن است نیاز به پروتئین تأمین نشود.

به هر حال همیشه باید این ۸ نکته را مد نظر قرار داد که رشد عضلانی با خوردن غذاهای پر پروتئین افزایش نمی یابد بلکه ورزش است که باعث بزرگی عضلات میگردد.

چربی

با وجود آنکه اغلب ورزشکاران تلقی نامناسبی از چربی دارند،شما باید بدانید که چربی یک ماده مغذی ضروری است و نقشهای حیاتی زیادی را ایفا می کند.

چربی پوست و بدن را تشکیل می دهد.

از طریق ساخت هورمونها بدنتان را تنظیم میکند.

به حالت عایق و محافظ برای احشای داخلی عمل میکند.

به ترمیم بافتهای آسیب دیده و جنگ با عفونت ها کمک میکند.

منبعی برای انرژی است.

چربیها راهی برای ذخیره انرژی در بدن هستند.چربیها را به عنوان یک باک ذخبره در نظر بگیرید.شما دوست دارید که سوخت ذخیره کافی داشته باشید ولی یک باک سنگین به قیمت از دست رفتن سرعت و قدرت شما تمام می شود.

ورزشکارای تقریبأ به همان اندازه افراد غیر ورزشکار به چربی نیاز دارند.ولی از آنجا که ورزشکاران به کالریهای بیشتری نیازمندند و باید نیاز مضاعف خود به کالری را از کربوهیدرتها تأمین کنند،درصد توصیه شده کالری از چربی کمتر است(۲۵-۲۰ درصد برای ورزشکارران در مقابل ۳۰-۲۰درصد برای غیرورزشکار)

به عنوان مثال یک غیر ورزشکار و یک ورزشکار ممکن است هر دو ۶۰۰ کالری از چربی بدست آورند،ولی در فرد غیرورزشکار ۲۰۰۰ کالری و در فرد ورزشکار۳۰۰۰ کالری است.کربوهیدراتها و پروتئین باید ۱۰۰۰ کالری اضافی مورد نیاز ورزشکار را تأمین کنند.

مایعات و الکترولیتها

ورزشکاران به نوشیدن مایعات و الکترولیتهای اضافی نیاز دارند تا بدنشان را سرد نگه دارند.یک فرد بزرگسال متوسط باید در روز۱۰- ۸ لیوان مایعات مصرف نماید.نیاز شما به مایعات ممکن است در زمان بیش از یک ساعت فعالیت در گرما به دو یا حتی سه برابر افزایش بیابد حتی در روزهای خنک و فعالیت های کوتاه مدت شما باید بیشتر از یک فرد غیر ورزشکار بنوشید.

ویتامین و املاح

زمانی که انرژی بیشتری مصزف کنید،افزایش می یابد.نیاز شما به بسیاری از ویتامین های خانوادهB که به بدن در سوختن کربوهیدراتها کمک میکنند در غلات و حبوبات یافت میشود.ویتامین های B و آنهایی که به پردازش پروتئینی ها یاری میرسانند در فراورده های گوشتی و لبنی وجود دارند،بنابراین شما می توانید از طریق خوردن بیشتر این غذا با یک تیر دو نشان بزنید و افزایش نیاز خود به انرژی را رفع کنید.

ورزش و مکملهای غذایی

بیشتر متخصصین تغذیه معتقدند که غذا بهترین منبع مواد مغذی است.در صورتی که غذاهای متنوعی از غلات،سبزیجات،میوه جات،لبنیات و گوشت مصرف کنید،به قرص های ویتامین و مواد معدنی نیاز پیدا نمی کنید.با این وجود در صورتی که نوعی بیماری یا نیازهای تغذیه ای خاصی دارید که با منابع معمول غذایی قابل رفع نیست یا اینکه اصولاً از یک نوع مواد غذایی خاص استفاده نمی کنید(مثلاً از شیر تا سایر محصولات لبنی مصرف نمی کنید). ممکن است مکمل برای شما سودمند باشد.

شزایط زیر احتمالاً نیاز به مکمل دارد:

کمبود لاکتات:افراد مبتلا به کمبود لاکتات قادر به هضم شیر و برخی فرآورده های شیر نیستند در صورتی که این افراد به اندازه کافی از سایر مواد غذایی محتوی کلسیم فراوان (نظیر اسفناج،کلم و باقلا)استفاده نکنند،مصرف یک مکمل کلسیمی مفید خواهد بود.به طور مشابه افرادی که آلرژی به شیر دارند یا از شیر و محصولات آن خوششان نمی آید نیز احتمالاً از مکمل کلسیمی سود خواهند برد.رژیم گیاهخواری،ویتامین B12،آهن،روی و مکمل های کلسیمی ممکن است مورد نیاز باشند.

کمبود ویتامین یا مواد معدنی:

در صورت تشخیص کمبود ویتامین یا یک ماده معدنی بخصوص،استفاده از مکمل در درمان این کمبود کمک کننده می باشد.

اما چگونه میتوانید بفهمید که نیازهای خاص دارید یا اینکه رژیم غذایی شما فاقد مواد مغذی کلیدی است؟

به عنوان یک ورزشکار شما از ارزیابی تغذیه ای برای بررسی عادات غذایی اخیرتان،تشخیص مواردی که به طور مناسب رعایت می کنید،برای نشان دادن راههای بهبود و شناسایی نیاز خود به مکمل ها سود خواهید برد.تجربه نشان میدهد ورزشکاران از مکملهایی استفاده میکنند که رژیم غذایی آنها بطور کامل این نیازها را تأمین نموده و در مورد مواد مغذی که کمبود دارند از مکمل مناسب استفاده نمی نمایند یک ارزیابی تغذیه ای میتواند خلاءهای تغذیه ای شما را پرکند.

بسیاری از ورزشکاران حرفه ای ادعا می کنند که از مصرف مکملها سود برده اند مع الوصف در مورد ادعای این ورزشکاران دو نکته را باید به خاطر داشت:نخست آنکه بسیاری از این ورزشکاران حرفه ای از طریق انجام فعالیت های بسیار شدید و طاقت فرسا به بدنشان فشار می آورند.ممکن است در برخی مراحل تمرین خود به مواد مغذی اضاقی نیاز داشته باشند.بسیاری از تبلیغاتی که رای مکمل ها میشوند،اغواکننده و فریبنده هستند و فوایدی برای آنها ذکر میشود شاید مصرف یک قرص از اینکه در روز سه لیوان شیر بنوشید و یک ظرف لوبیا بخورید،ساده تر به نظر برسد ولی مصرف مکملها یک راه حل ساده نیست.قسمت دشوار در ارزیابی دعوی سازندگان مکمل این است که بر خلاف داروها و مواد غذایی لازم نیست که سازندگان مکمل به طور قانونی بی خطر بودن یا موثر بودن مصرف آنها را اثبات نمایند.این بدان معنی است که شما به عنوان یک مصرف کننده باید در اینکه از مکمل استفاده کنید یا خیر،بسیار محتاط باشید قبل از مصرف یک مکمل غذایی،به سوالات زیر پاسخ دهید:

آیا مصرف مکملها قانونی است؟

بسیاری از مواد موجود در مکملهای غذایی برای ورزشکاران شرکت کننده در مسابقات ممنوع بوده و جزو موارد دوپینگ محسوب میشوند.بنابراین مراقب باشید که اشتباهاً از مکملی استفاده نکنید که باعث محرومیت شما از ورزش شود و برچسب روی مکمل را با دقت مطالعه کنید تا بدانید واقعاً چه چیزی در این مکمل وجود دارد.

آیا مصرف مکملهای غذایی بی خطر است؟

بعضی مکملهای غذایی(حتی مواد مغذی آلی)در صورتی که بیش از حد توصیه شده دریافت شوند،دارای عوارض سمی خواهند بود.سایر مواد نیز ممکن است باعث عدم تعادل و کمبود شوند که به چگونگی تداخل عمل آنها با سایر مواد مغذی در بدن بستگی دارد.بر خلاف داروها،مکملهای غذایی قبل از اقدام به فروش تحت آزمونهای امنیتی وسیع قرارنمی گیرند لذا احتمال بروز عوارض پیش بینی نشده در آنها وجود دارد .

یک نمونه از مکمل گیاهی وجود دارد که میتوانند عوارضی جانبی خطرناکی داشته باشد و ۲۰ مورد مرگ در اثر مصرف آن گزارش شده است.

آیا مصرف مکملهای غذایی موثر است؟

به منظور تعیین اثربخشی یک ماده غذایی،مطالعات کیفی زیادی مورد نیاز هستند.یک مطالعه منفرد روی تعداد کمی از افراد کافی نیست. لذا بدرستی به این سوال نمی توان پاسخ داد .

آیا مصرف مکمل برای ورزشکاران ضروری است ؟

با وجودی که مکمل ممکن است قانونی،بی خطر و موثر باشد(به عنوان بهبود دهنده کارآیی)لازم است تعیین کنید که آیا واقعاً به آن نیاز دارید.به عنوان مثال در بسیاری از دوندگان مسافتهای طولانی زن ذخایر آهن پایین است و میتوانند از مکمل آهن بهره ببرند،ولی در صورتی که ذخایر شما طبیعی باشند،این مکمل برای شما ضروری نمیباشد.کراتین ممکن است برای ورزشکاران درگیر در ورزشهای قدرتی تا حدی ارزشمند باشد ولی در صورتی که یک ورزشکار استقامتی هستید نیاز به آن ندارید و عوارض جانبی احتمالی آن توجیه پذیر نیست.این مطلب را همیشه در نظر داشته باشید که هیچ رژیم غذایی وجود ندارد که موجب قهرمانی یک ورزشکار عادی گردد.فقط رژیم غذایی صحیح و منطقی،شرایط را برای حداکثر آمادگی جسمانی و انجام مطلوبی فعالیت مهیا میکند.

نقش آب در ورزشکاران

نقش آب در بدن

شما بدون غذا چند هفته،بدون آب چند روز و بدون اکسیژن چند دقیقه میتوانید زنده بمانید،به عبارت دیگر بجز اکسیژن آب مهمترین عنصریست که در بدنمان داریم.

بدن شما از۷۰-۵۵ درصد آب تشکیل شده و تقریباً ۹۰-۸۰ درصد خون را آب تشکیل می دهد.آب تقریباً در تمام روندهای حیاتی بدن دخیل است.کمبود آب میتواند به تغییرات ذهنی و فیزیکی منجر شود.آب نقش های زیر را ایفا میکند:

با شستن سمومی که در طی زندگی عادی تولید میشود،بدن را پاک میکند.

زندگی مفاصل را تأمین میکند.

پوست را از خشکی محافظت می نماید.

هیدراسیون احشاء داخلی را حفظ میکند.

دمای بدن را کنترل مینماید.

وقتی بدن گرم میشود،آب به شکل عرق از پوست دفع میگردد.این مساله خوب است چرا که عرق از پوست شما تبخیر میشود و بدن شما سرد میشود.در واقع یک Air-Conditioner در بدن شما وجود دارد ولی برای اینکه این سیستم به کار خود ادامه دهد،نیاز به جبران آب از دست رفته بدن دارید.اگر به اندازه کافی و در حد جبران عرق از دست رفته آب ننوشید،خون غلیظ شده و جریان خون کند میشود این امر باعث میگردد که فشار بروی قلب وارد شود.در صورتی که کمبود مایع زیاد باشد،بدن شما به اندازه کافی آب برای تولید عرق ندارد.در این نقطه درجه حرارت بدن میتواند تا حد خطرناکی بالا برود.

وجود اینکه یک فرد بزرگسال با چثه متوسط در روز حدود۲ لیتر آب از دست میدهد،یک ورزشکار ممکن است در ظرف یک ساعت ورزش شدید قریب به ۳ لیتر آب از دست بدهد.در صورتی که این مایعات از دست رفته جایگزین نشوند،ممکن است دهیدراسیون عارض گردد.

کم آبی یا دهیدراسیون یک اثر منفی و شدید روی کارایی ورزشی دارد.در واقع حتی هیدراسیون خفیف تا حد یک درصد کاهش وزن بدن می تواند با ایجاد سرگیجه،سردرد و زمان عکس العمل کندتر باشد و میتواند بر خطر گرمازدگی بیافزاید.

در صورت عدم درمان،دهیدراسیون بدتر میشود و میتواند کشنده باشد.مراقب علایم زودرس هشداردهنده در خودتان و هم تیمی ها باشیدتا از دهیدراسیون اجتناب شود.در صورتی که هر یک از این علائم را مشاهده کردید،به مربی خود اطلاع دهید یا مراقبت طبی فوری طلب کنید.

تشنگی

سوال اینست که آیا احساس تشنگی همیشه با آغار کم آبی همراه است؟پاسخ اینست،نه همیشه.در بسیاری موارد ورزش واقعاً واکنش تشنگی را مختل میکند.به هنگام ورزش شما مقدار زیادی آب را قبل از احساس تشنگی از دست می دهید و قبل از اینکه بطور کامل کم آبی شما جبران شود احساس تشنگی از بین میرود.بنابراین برای تأمین نیازتان به آب نمی توانید به حس تشنگی اکتفا کنید.به عنوان یک ورزشکار،لازم است که بطور آگاهانه بیش از آنچه که دوست دارید آب بنوشید،مصرف کنید،بویژه زمانی که در گرما ورزش میکنید.

میزان مصرف مایعات در ورزشکاران

بنا به همه دلایل فوق،ورزشکاران لازم است که آب یا سایر نوشابه ها را قبل،در طی و بعد از ورزش مصرف کنند.

قبل از ورزش:یک یا دو لیوان مایعات را دو ساعت قبل از مسابقه یا تمرین بیاشامید تا اطمینان حاصل کنید که بخوبی هیدراته شده اید.پانزده دقیقه قبل از شروع ورزش یک لیوان دیگر نیز بنوشید.

در طی ورزش:در طی ورزش برای جایگزینی مایعات از دست رفته و اجتناب از گرمای بیش از حد هر۲۰- ۱۵ دقیقه ،۱۸۰-۱۲۰ سی سی مایعات بنوشید،مایعات سرد بهتر است چرا که به سرعت جذب می شوند و حرارت مرکزی بدن را سریعتر پایین می آورند.

پس از ورزش:این نکته که پس از انجام ورزش به مصرف مایعات ادامه دهید حائز اهمیت است که جبران کم آبی بدن زمان میکیرد.برای اطمینان از اینکه به اندازه کافی آشامیده اید،خودتان را قبل و بعد ورزش توزین کنید.به ازای هر ۵/۰ کیلوگرم کاهش وزن حداقل ۵۰۰ سی سی آب مصرف نمایید.این اشتباه را نکنید که وزن کاهش یافته در ورزش مربوط به چربی است،چرا که چربی بتدریج از دست میرود و در مقیاس چند روز،مشخص نخواهد شد.تقریباً تمام کاهش وزن طی ورزش از منشاً آب می باشد.

علائم و خطرات کم آبی در ورزشکاران

دهیدراسیون می تواند نسبتاً سریع عارض شود.ملی همچنین ممکن است ظرف چندین روز ورزش بدون نوشیدن مایعات کافی پدید آید.ورزشکارانی که هر روز یا دوبار در روز و بویژه در آب و هوای گرم و مرطوب بشدت ورزش میکنند ممکن است بازای ها ۵/۰ کیلوگرم وزنی که از دست می دهند آب نیاز داشته باشند تا تعادل آب آنها مجدداً اعاده شود.به طور معمول نباید در روز وزن شما کاهش یابد،حتی ۲درصد کاهش وزن می تواند به کاهش کارآیی منجر شود و معرف دهیدراسیون خفیف باشد.

علاوه بر آب،برخی از ورزشکاران نیاز به جایگزینی الکترولیتهای سدیم و پتاسیم که در عرق از دست می روند،دارند.این امر بویژه در ورزشی که بیش از یک ساعت به طول انجامد صدق میکند.بسیاری از نوشابه های ورزشی حاوی غلظتهایی از الکترولیتها و کربوهیدراتها هستند که جذب آب را تشریع می نمایند.به علاوه الکترولیتهای موجود در نوشابه های ورزشی تشنگی را تحریک میکند،که باعث تحریک فرد به نوشیدن و جبران کم آبی میشود. نوشابه های ورزشی در ورزشکاران استقامتی و نیز افرادی که تا حد توان به طور روزانه تمرین می کنند،یا در چند مسابقه در یک روز شرکت میکنند یا دو جلسه تمرین در روز دارند بیشترین فایده را دارند.

در صورتی که ذائقه و بیزاری مانع نوشیدن مایعات مورد نیاز شماست،نوشابه را بر طریق سلیقه خود برگزینید.(انواع آبمیوه، آب ساده، آب معدنی،نوشابه های ورزشی،لیموناد)شما همچنین میتوانید از غذاهایی که آب زیادی دارند(مثل هندوانه،گوجه فرنگی،کاهو،سوپ)بیشتر استفاده کنید.با این حال آگاه باشید که نوشیدنیهای حاوی کافئین،نظیر قهوه و چای اثر متضادی دارند.کافئین نیاز بدن به ادرار کردن را افزایش میدهد و بنابراین باید در زمان اعاده مایعات از دست رفته،از مصرف آنها اجتناب نمود.به همین ترتیب مشروبات الکلی دارای اثر کاهنده آب بدن هستند.

چرا ورزشکاران همیشه در صدد کاهش وزن خود هستند؟

با تأکید امروزی بر لاغر شدن تا حد امکان،بسیاری از ورزشکاران به طور مستمر برای کاهش وزن تلاش میکنند با این حال کاهش وزن همیشه عاملی برای بهبود کارآیی ورزشی نیست.در واقع بسیاری از متخصصین تغذیه ورزشی معتقدند که به وزن بدن بیش از تأثیر واقعی آن بر کارآیی ورزشکاران اهمیت داده شده است.ورزشکاران معمولاً در پی کاهش وزن بدن به یکی از سه دلیل زیر هستند:

حضور در ورزشهای زیبا(مثل ژیمناستیک،شیرجه،اسکیت)

افزایش سرعت(مثلاً در دو،دوچرخه سواری)

رسیدن به یک رده وزنی خاص(مثل کشتی،بدنسازی)

آیا همیشه با کاهش وزن می توان بر کارآیی ورزشی افزود؟

گاهی اوقات ورزشکاران از اهداف رقابت ورزشی غافل می شوند و سعی میکنند به وزنی برسد که برای سلامت و کارآیی آنها مضر است.قبل از بحث پیرامون چگونگی کاهش بی خطر وزن،این امر حائز اهمیت است که رسیدن به وزن پایین تر همیشه بهترین راه برای بهبود کارآیی نیست.

برخی ورزشکاران این تعبیر را دارند که حداقل وزن،مطلوبترین وزن بدن است.ولی وزن بدن مطلوب در واقع وزنی است که هم سلامت و کارآیی خوب را باعث میگردد و هم بدست آوردن و حفظ آن عقلانی است.به عبارت دیگر،شما باید به وزن مطلوب خود و نه حداقل وزن برسید.

در صورتی که شما هرگز قادر به رسیدن به وزن مورد هدف نیستید،پس هدف شما احتمالاً واقعگرایانه نبوده است و باید در آن تجدید نظر شود.تقلا برای رسیدن به یک وزن هدف غیر واقعی میتواند باعث بروز مقادیر زیادی استرس هیجانی و فیزیکی شده و حواس شما را از برنامه تمرینی خودتان پرت کند و باعث شود که به خاطر عادات غذایی نامتعادل به کارآیی شما لطمه بخورد.

حداقل میزان چربی بدن در ورزشکاران مرد و زن تا چه اندازه میباشد؟

اینچنین توصیه میشود که در ورزشکاران مرد نباید درصد چربی بدن زیر ۷- ۵ درصد و در ورزشکاران زن زیر۱۴ درصد وزن بدن برسد.

پیش از تصمیم به انجام یک برنامه کاهش وزن کمی زمان صرف کنید که چرا میخواهید وزن خود را کاهش دهید و از راهنمایی یک متخصص کار آزموده بهره مند شوید.

میزان مطلوب کاهش وزن در هر هفته چه میزان است؟

یک فرمول ساده برای کاهش وزن وجود دارد،شما لازم است که کالری بیشتری از کالری مصرفی خود بسوزانید.اگر یک برنامه ورزشی منظم دارید،باید قادر باشید از طریق کاهش ملایم در دریافت کالری خود ۱-۵/۰ کیلوگرم را در هفته کاهش دهید(این میزان کاهش نباید از۵۰۰ کالری در روز تجاوز نماید).

بهترین زمان کاهش وزن توسط ورزشکاران چه زمانی است؟

اما این مطلب را مد نظر داشته باشید که حتی کاهش جزیی در کالری دریافتی در طی دوره های تمرین سنگینی بدن شما را از مواد مغذی که برای ساخت عضله و کارآیی مطلوب شما لازم است،محروم میسازد.به همین جهت توصیه می شود که ورزشکاران وزن خود را در زمان تعطیلی مسابقات کاهش دهند تا از اثرات مضر محدودیت غذایی در طی فصل رقابت اجتناب گردد.

نقش آهن در بدن و میزان مورد نیاز آن در ورزشکاران زن و مرد چقدر است ؟

آهن چند نقش مهم در بدن شما ایفا میکند.سلولهای قرمز خون را میسازد،که حمل اکسیژن در تمام بدن را به عهده دارد،در تبدیل غذا به انرژی کمک میکند و به مبارزه با عفونتها کمک مینماید.نقش آهن در حمل اکسیژن بویژه در طی ورزش حائز اهمیت است.بدون آهن،بدن شما قادر به ساخت گلبولهای قرمز سالم و رساندن اکسیژن کافی به عضلات،مغز و سایر احشاء نمی باشد.افت محسوس در ذخایر آهن،آنمی کمبود آهن نامیده میشود. در کل زنان نسبت به مردان نیاز به آهن بیشتری دارند تا آهن از دست رفته در طی قاعدگی را جبران نمایند ولی ورزشکاران احتمالاً نیاز به آهن خیلی بیشتری نسبت به غیرورزشکاران ندارند.هرچند ابهاماتی در این مورد در تحقیقات پزشکی وجود دارد.آهن کافی را میتوان از رژیم غذایی بدست آورد. البته این امر مستلزم عادات خوب تغذیه ای است.

بزرگترین مشکل در رابطه با آهن آن است که خیلی فراوان نیست.هر ۱۰۰۰ کالری بطور متوسط حاوی ۶ میلی گرم آهن است و زنان نیاز به ۱۵ میلی گرم در روز دارند(مردان به ۱۰ میلی گرم در روز نیاز دارند).در زنانی که رژیم کم کالری دارند در اغلب موارد نیاز به آهن تأمین نمیشود(از آنجا که مردان دریافت کالری بیشتر و نیاز کمتری دارند،برای آنها کمبود آهن کمتر اتفاق می افتد) تأکید بر مصرف رژیم پرکربوهیدرات و کم چربی توسط ورزشکاران در دریافت آهن پایین نقش دارد.گوشت قرم که معمولاً در ورزشکاران از مصرف آن اجتناب میشود،یکی از غنی ترین منابع آهن است.غذاهای غیرگوشتی پر کربوهیدرات محتوی آهن کمتری هستند بسیاری از ورزشکاران دانش آموز و دانشجو درصد بالایی از کالری خود را از غذاهای کم محتوا تأمین میکنند که خود بر شدت مشکل می افزاید.

علاوه بر دسترسی محدود به آهن جذب آن نیز کم است و بسته به منبع غذایی از ۲ تا۴۰درصد متغیر است.حول و حوش ۳۵- ۲۵ درصد آهن موجود در گوشت جذب می شود،حال آنکه تنها ۲۰-۲ درصد آهن موجود در منابع گیاهی جذب میگردد.

همانگونه که ملاحظه می کنید پاسخ به این سوال که آیا ورزشکاران زن نیاز به آهن بیشتری دارند واضح و قطعی نیست.با این وجود از آنجا که آهن یک ماده مغذی مهم برای کارآیی است،در یک ورزشکار زن در صورتی که از رژیم گیاهی استفاده میکند یا سعی در کاهش وزن دارد،احتمالاً عاقلانه این است که از یک مکمل آهن برای رفع نقص رژیم غذایی خود بهره مند شوند.

نقش کلسیم در بدن و میزان مورد نیاز آن در ورزشکاران زن و مرد چقدر است ؟

کلسیم به استخوانهای شما کمک میکند تا برای ایستادگی در مقابل استرس وزن توانایی کافی داشته باشند.در افراد سالم،در استخوانها در پاسخ به ورزش کلسیم بیشتری ذخیره میگردد و در نواحی استرس تراکم بیشتری می یابد.ورزشکاران ممکن است دچار شکستگیهای تلشی(ترک های کوچک در استخوان که اکثر اوقات در قسمت پایین ساق پاها رخ میدهند.)در اثر استرس مضاعف و یا ضعف استخوانها شوند.دریافت کلسیم ناکافی میتواند استخوانها را ضعیف سازد و باعث شود که حساسیت بیشتری به شکستگیهای تلشی پیدا کنند.در زنان ورزشکار وقتی که یک دختر به سن بلوغ میرسد و قاعدگی وی آغاز میشود،تولید استرژن در بدن او نیز نقشی در تراکم استخوانی او ایفا می کند.استروژن تولید شده به عنوان بخشی از سیکل قاعدگی ماهیانه باعث افزایش برداشت کلسیم خوراکی توسط استخوانها میشود و بدن ترتیب اثر مثبتی بر روی قدرت استخوان داشته باشد.

گاهی در زنان ورزشکار که چربی بدنی پایینی داشته و تمرینات شدیدی را انجام میدهند،قاعدگی قطع می شود یا اینکه دوره های قاعدگی بسیار بی نظم است.به این وضعیت آمنوره گفته می شود و میتواند آثار قابل ملاحظه ای بر روی تراکم استخوانی زنان برجا بگذارد.از آنجا که توقف سیکل قاعدگی همچنین به معنای کاهش تولید استروژن در بدن است،این امر می تواند باعث رسوب کلسیم کمتری در استخوانها شود.

کمبود کلسیم دارای دو اثر کوتاه مدت و دراز مدت است،اولین مشکل اینست که تراکم استخوانی پایین میتواند به شکستگی های تلشی منجر شود.آثار دراز مدت شامل پیدایش پوکی استخوان یا استئوپوروز(استخوانهای ترد و شکننده)در سالهای بعدی عمر هستند.

نیاز به کلسیم در مردان و زنان،ورزشکاران و غیرورزشکاران مشابه و به اندازه۱۲۰۰ میلی گرم در روز است.در صورتی که ورزشکاران کالری مورد نیاز خود را دریافت کنند،براحتی میتوانند نیاز خود را به کلسیم تأمین کنند.شیر بسیار بهتر از مکملهای کلسیم است،چرا که علاوه بر کلسیم،پروتئین،کربوهیدراتها،منیزیم،فسفر،بور و ریبوفلاوین را تأمین میکند.

در بعضی وضعیتها لازم است که ورزشکاران جایگزینی برای شیر پیدا کنند.زمانی که ورزشکاران عدم تحکل لاکتوز داشته باشند،جایگزینی آنزیمی توصیه می شود و در صورتی که موثر نبودند،غذاهای پر کلسیم نظیر اسفناج،کلم و گل کلم توصیه میگردند.در مجموع تأکید بیشتر بر روی مواد غذایی است و مکمل ها به عنوان آخرین حربه استفاده میشوند.

غذاهای قبل از مسابقه چه تأثیری بر کارآیی ورزشکار دارد؟

هیچ ماده غذایی وجود ندارد که بتوان در روز یا ساعات قبل از مسابقه مصرف نمود و بدین ترتیب عادت غذایی غلط در زمان تمرین را جبران کرد.همانگونه که رسیدن به بالاترین میزان آمادگی جسمانی ماهها زمان میبرد،رسیدن بدن به وضعیت مطلوب تغذیه ای نیز ماهها طول میکشد.تغذیه مناسب در طول زمان تمرین به شما کمک خواهد کرد که سخت تر تمرین کنید.حجم عضلات را افزایش دهید و ذخایر انرژی مورد نیاز برای بهترین کارآیی در رقابت را اندوخته نمایید.به غذای قبل از مسابقه به عنوان آخرین مرحله از رژیم غذایی زمان تمرین نگاه کنید و به یک حب جادویی که کارآیی شما را از متوسط به عالی افزایش میدهد.

آیا تغذیه قبل از مسابقات برای همه ورزشکاران یکسان است؟

اگر چه ممکن است خواهان این باشید که دقیقاً بدانید چه زمان،چه چیز و چه مقدار بخورید،ولی هیچ توصیه اختصاصی برای جمیع ورزشکاران وجود ندارد.هیچ رویه یکسانی نیست که برای همه افراد مناسب باشد.شما لازم است که خودتان پیدا کنید چه غذایی برای شما مطلوبتر است.به عنوان مثال برخی از دونده ها میتوانند ظرف یک ساعت قبل از یک مسابقه بزرگ غذا بخورند.حال آنکه سایریندر صورتی که نزدیک به فعالیت شدید غذا بخورند مبتلا به کرامپهای معده می شوند.برخی از ورزشکاران دوست دارند غذای کم حجمی بخورند تا معده و اعصاب خود را آرام کنند.تعدادی دیگر احساس ضعف و بدحالی در آنها می شود.تجربیاتی را در طی ماهها تمرین خود بدست آورید تا به بهترین برنامه و نوع غذا برای خود پی ببرید.البته این امر نیاز به آزمون و خطا دارد.بنابراین اجازه ندهید تا آخرین روزهای قبل از یک مسابقه بزرگ این تجربیات وقت شما را بگیرد.

مصرف غذای پیش از مسابقه چه زمانی صورت میگیرد؟

زمان مصرف غذای بیش از مسابقه به حجم آن و زمانی از روز که مسابقه برگزار میشود،بستگی دارد.پروتئین و چربی کندتر جذب میشوند.بنابراین غذاهای محتوی پروتئین و چربی باید زودتر از غذاهای پر کربوهیدرات مصرف گردند.هضم غذاهای پر حجم زمان زیادی طول می کشد،حال آنکه غذاهای کم حجم و مایع سریعتر هضم می شوند.

غذای قبل از مسابقه ترجیحاً باید محتوی چه موادی باشد؟

برای آنکه بهترین کارآیی را داشته باشید همچنین لازم است که بخوبی مایعات دریافت کنید.تمام وعده های غذایی قبل از مسابقه باید محتوی میزان زیادی نوشیدنی(آبمیوه،آب و نوشابه ورزشی)باشند.

بهترین برنامه غذایی مناسب برای ورزشهای صبح و عصربرای هر ورزشکار چیست؟

مسابقاتی که صبح برگزار میشوند:به هنگام آماده شدن برای یک مسابقه در صبح،شب قبل از مسابقه غذای کاملی را که سرشار از کربوهیدراتهاست مصرف نمایید.با خوردن یک میان وعده پر کربوهیدرات به هنگام خواب غذای شب را تکمیل نمایید.صبحها به قدری زود بیدار شوید تا بتوانید یک صبحانه یا میان وعده سبک مصرف کنید.بسته به زمانی که قبل از مسابقه فرصت دارید،می توانید مقداری پروتئین و چربی در غذای خود بگنجانید.به عنوان مثال دونده ای برای مسابقه ۱۰ صبح آماده میشود می تواند یک کاسه محتوی غلات،یک لیوان آبمیوه و موز(که حدوداً ۴۰۰-۳۰۰ کالری را تأمین میکند)را در ساعت ۳۰/۷ یا ۸ صبح بخورد.

مسابقاتی که بعد از ظهر برگزار میشوند:یک صبحانه مفصل بخورید(به عنوان مثال کلوچه،میوه،شیر یا ماست که حدوداً۷۰۰ کالری دارد.)بسته به زمان مسابقه ناهار ممکن است عبارت از یک میان وعده سبک حاوی ۳۰۰ کالری(به عنوان مثال یک قطعه نان و یک تکه میوه و یا یک غذای با حجم متوسط شامل پروتئین و چربی و به میزان۷۰۰-۵۰۰ کالری باشد(مثال یک ساندویچ،میوه و چوب شور)

مسابقاتی که عصر برگزار میشوند:قبل از مسابقه عصر،یک صبحانه و ناهار مفصل سپس یک میان وعده پر کربوهیدرات سبک دو ساعت قبل از رقابت مصرف کنید.خوردن شام را به پایان مسابقه موکول نمایید


مهر ۱۶, ۱۳۸۹ 0

• اهمیت کاهش وزن

• هر شخص باید به چه میزان وزن خود را کاهش دهد؟

• برای کاهش وزن چه باید کرد؟

۱٫ کاهش میزان مصرف غذا

۲٫ مصرف کمتر شیرینی جات

۳٫ کاهش مصرف چربی

۴٫ خوردن منظم وعده های غذایی

۵٫ فعالتر باشید

»اهمیت کاهش وزن

اگر شما نیز اضافه وزن دارید باید بدانید که کاهش حتی چند کیلوگرم از وزن فعلی تأثیرات بسیار مثبتی در پایین آوردن قند چربی خون و نیز احتمال ابتلا به بیماریهای قلبی دارد. شما بر اساس قد وزن و میزان فعالیتی که انجام می دهید به مقدار معینی (کالری) نیاز دارید. اگر بدن شما بیشتر از نیاز خود کالری دریافت کند آن را به صورت چربی ذخیره خواهد کرد. بنابراین یکی از اقدامات اساسی در کاهش وزن، کم کردن کالری مصرفی روزانه است. البته انجام فعالیت ورزشی نیز کمک زیادی به آن می کند.

کاهش وزن در بعضی مواقع به تنهایی موجب درمان دیابت نوع ۲ می گردد، ولی حتی اگر احتیاج به درمان دارویی نیز پیدا شود، رعایت رژیم غذایی و کاهش وزن تأثیر این داروها را بیشتر خواهد کرد.همچنین کاهش کالری روزانه حتی اگر موجب کاهش وزن نیز نشود، با کاهش دادن مقاومت بدن نسبت به انسولین و پایین آوردن قند خون بسیار مؤثر است.

» هر شخص باید به چه میزان وزن خود را کاهش دهد؟

میزان اضافه وزن هر شخص با دیگری متفاوت است و هر یک باید به میزان معینی وزن خود را کاهش دهد. با این حال به هر میزان که بخواهید وزن خود را کاهش دهید نباید آن را ناگهانی کاهش داده و یک رژیم سخت بگیرید. اگر به میزان کم ولی به طور منظم وزنتان را کاهش دهید، احتمال باقی ماندن در این حالت بیشتر خواهد بود. برای شروع، ۲-۱ کیلوگرم در ماه وزنتان را کاهش دهید. تحقیقات نشان داده اند که کاهش تنها میزان کمی از وزن در کاهش دادن میزان قند خون موثر خواهد بود.

شما می توانید با همکاری پزشکتان یک برنامه بلند مدت کاهش وزن و یک برنامه تعییر عادات غذایی تنظیم کنید تا از این طریق بتوانید وزن خود را به میزان دلخواه کاهش دهید.

»برای کاهش وزن چه باید کرد؟

راه های زیادی برای کاهش وزن وجود دارد.شما باید از یکی که بیشتر با وضعیت شما همخوانی دارد استفاده کنید.این روش ها عبارتند از:

۱٫ کاهش میزان مصرف غذا

۲٫ مصرف کمتر شیرینی جات

۳٫ کاهش مصرف چربی

۴٫ مصرف منظم وعده های غذا

۵٫ فعالتر باشید

شما همچنین می توانید از مشاور تغذیه خود برای طراحی یک برنامه خاص کاهش وزن کمک بگیرید. این برنامه باید براساس غذاهای مورد علاقه شما، تعداد وعده ها و میان وعده هایی که معمولاً مصرف می کنید، میزان فعالیت بدنی و برنامه کاری شما تنظیم شود.

یکی از این روش ها را انتخاب کرده و به آن عمل کنید. در صورتی که این روش برای شما مفید نبود روش دیگری را امتحان کنید. بهترین روش آن است که شما را در رسیدن به وزن ایده آلتان یاری رساند.

» کاهش میزان مصرف غذا

غذایی که می خورید حاوی کالری است و هنگامی که شما بیشتر از میزان مورد نیاز تان غذا مصرف می کنید، بدنتان آن را به صورت چربی ذخیره می کند. بنابراین کالری بیشتر مساوی با اضافه وزن می باشد. در صورتی که کمتر غذا مصرف کنید، کالری کمتری دریافت کرده و در نتیجه وزنتان کاهش پیدا می کند. اگر هر روز فقط ۲۵۰ کالری کمتر مصرف کنید، حدود ۰٫۵ کیلوگرم در هفته و ۱۱٫۳۵ کیلوگرم در سال وزن کم خواهید کرد. یک راه برای کاهش میزان مصرف غذا، مصرف کمتر غذاهاست. برای مثال اگر هر روز دوبرش نان تست مصرف می کنید، آنرا به ۱ برش یا ۵/۱ برش کاهش دهید.اگر معمولاً هنگام ناهار ۲ ساندویچ مصرف می کنید آنرا به ۱ یا ۵/۱ کاهش دهید.

هر روز یکی از وعده های غذا را انتخاب کرده و سعی کنید در آن وعده میزان کمتری غذا مصرف کنید. سپس این کار را در وعده های دیگر و میان وعده ها نیز اجرا کنید. اگر میزان مصرف مواد غذایی را کاهش دهید، قادر خواهید بود وزنتان را نیز کاهش دهید.

راه های دیگری که به شما در کاهش میزان مصرف غذا کمک می کند، عبارتند از:

• به جای خوردن غذا در یک ظرف بزرگ، از یک ظرف کوچکتر استفاده کنید.

• در کنار غذا از آب یا نوشابه های کم کالری مصرف کنید.

• فقط در زمان وعده های غذایی، غذا مصرف کنید. در صورتی که بین وعده های غذا احساس گرسنگی کردید، از نوشیدنی های بدون کالری مثل چای یا قهوه بدون شکر مصرف کنید.

• اگر هنوز احساس گرسنگی می کنید می توانید از غذاهای بدون کالری مثل خیار و سبزیجات استفاده کنید.

• در هنگام پخت غذا از دیگران بخواهید تا به جای شما مزه غذا را امتحان کنند.

• سعی کنید آرامتر غذا بخورید و آخرین کسی باشید که میز غذا را ترک می کند.

• همیشه دریخچال مقداری غذاهای کم کالری داشته باشید تا در صورت احساس گرسنگی از آنها مصرف کنید.

• اگر هر روز ناهارتان را از رستوران تهیه می کنید، از این به بعد سعی کنید غذایتان را در خانه تهیه و همراه خود بیاورید.از این طریق می توانید در تهیه غذا به جای مواد پر کالری موجود در غذاهای رستوران از مواد کم کالری استفاده کنید.

• اگر بیشتر مواقع احساس گرسنگی می کنید، با مشاور تغذیه خود در رابطه با این موضوع صحبت کنید تا در صورت لزوم برنامه غذایی شما را تغییر دهد.

اگر شما راههای دیگری سراغ دارید، می توانید آنها را نیز امتحان کنید. اگر میزان غذای مصرفی خود را کاهش دهید، قادر به کاهش وزنتان و در نتیجه کاهش قند خونتان خواهید بود.

» مصرف کمتر شیرینی جات

راهی دیگر برای کاهش وزن، مصرف کمتر شیرینی جات می باشد. غذاهایی مثل شکلات، انواع کیک و شیرینی و نوشابه ها حاوی شکر هستند و به همین دلیل قند خون شما را افزایش می دهند.علاوه بر این این غذا معمولاً حاوی میزان زیادی کالری هستند. یک تکه پای سیب یا یک عدد بستنی تقریباً ۴۰۰ کالری و یک برش کیک تقریباً۳۰۰- ۲۵۰ کالری دارند و مصرف ۲۰۰ کالری اضافی در روز منجر به افزایش وزن به میزان ۱۰ کیلو در سال می شود.

میوه جات نیز جزو مواد شیرین به حساب می آیند، با این تفاوت که مواد مغذی آنها بیشتر و کالری آنها کمتر است. اگر به شیرینی جات علاقه دارید، سعی کنید به جای خوردن یک برش کیک، از یک عدد میوه استفاده کنید. با این کار در هر هفته ۱ کیلو وزن کم می کنید. به خاطر داشته باشید که عبارت “بدون قند” به معنای پایین بودن یا نداشتن کالری نیست.

غذاهای بسیار شیرین :

کیک ها، شیرینی ها، شکلات و آبنبات

مربا، ژله، عسل، شکر، نوشابه

غذاهای کم شیرین :

میوه های تازه: طالبی، انواع توت، سیب، پرتقال

مواد غذایی بدون قند: مربا، ژله، نوشابه

ماست ساده

راههای دیگر برای مصرف کمتر شیرینی جات عبارتند از:

• در هنگام خرید از خرید شیرینی جات خودداری کنید

• به جای یک برش بزرگ کیک، یک برش کوچک بخورید یا آن را با دوستتان تقسیم کنید

• شیرینی جات را دور از دسترس نگه دارید

• به جای نوشابه های معمولی از نوشابه های بدون قند مصرف کنید

• چای یا قهوه را شیرین نکنید یا به جای شکر معمولی از شیرین کننده های مصنوعی استفاده کنید

» کاهش مصرف چربی

غذاهای پرچرب معمولاً کالری بالایی نیز دارند و کالری بیشتر نیز به معنای افزایش وزن خواهد بود. غذاهای پرچرب معمولاً چربی خون را نیز بالا برده و باعث بوجود آمدن مشکلات قلب وعروق می شود. بدن شما به میزان اندکی چربی نیاز دارد، با این حال یکی از راههای کاهش وزن، کاهش مصرف چربی هاست.

غذاهای سرخ شده، گوشتها، سس ها، کره و … حاوی میزان زیادی چربی هستند. مصرف انواع کم چرب این مواد به شما در کاهش مصرف چربی کمک می کند. علاوه بر این غذاهای رستوران، خصوصاً فست فود به میزان زیادی چربی دارند. شیر معمولی نیز به نسبت شیر کم چرب، چربی و کالری بیشتری دارد: ۱ لیوان شیر کم چرب تنها به میزان ۹۰ گرم چربی دارد.

سرخ کردن مواد غذایی نیز باعث بالا رفتن میزان چربی آنها می شود. برای مثال یک عددسیب زمینی پخته ۷۰ کالری دارد، در صورتی که اگر آن را با یک قاشق مارگارین سرخ کنید، این میزان به ۲۰۵ کالری افزایش خواهد یافت( یعنی تقریباً ۱۳۵ کالری به علت اضافه کردن مارگارین ). یکی از راههای کاهش مصرف چربی، آب پز کردن و کبابی کردن موادغذایی می باشد.

اگر که شما از روغن استفاده نکرده یا به میزان کمی استفاده می کنید، پس باید مصرف غذاهای پرچرب را کاهش دهید.

غذاهای پرچرب :

چیپس، دونات

غذاهای سرخ شده،سیب زمینی سرخ کرده، انواع سس

شیر معمولی، کره، مارگارین، انواع روغن، خامه، پنیر خامه ای

غذاهای کم چرب :

پاپ کورن معمولی

سبزیجات و گوشت پخته یا کبابی شده

شیر کم چرب، پنیر کم چرب، سس های کم چرب

راههای دیگر برای کاهش مصرف چربی عبارتند از:

• غذاهایی را انتخاب کنید که چربی کمتری دارند

• از انواع کم چرب مواد غذایی استفاده کنید

• به جای سس های معمولی از سس های کم چرب استفاده کنید

• در ساندویچ به جای مایونز از سس خردل استفاده کنید

• چربی گوشت را قبل از پخت، تا حد امکان حذف کنید.در واقع هر گونه چربی که به چشم می آید( از جمله پوست مرغ ) را قبل از پخت، از گوشت جدا نمایید و دور بیاندازید

• در صورت استفاده از کره در صبحانه یا وعده های غذای دیگر، مقدار آن را به نصف همیشه کاهش دهید

• از شیر و ماست کم چرب در وعده های غذایی خود استفاده کنید

اگر شما به تدریج مقدار چربی را که مصرف می کنید را کم نمایید، به طعم غذا نیز عادت خواهید کرد و دلتان نیز زیاد برای چربی تنگ نخواهد شد!

به عنوان مثال، بجای استفاده از سیب زمینی سرخ کرده در خورشت قیمه از خلال سیب زمینی آب پز، بجای سس مایونز در سالاد ، از ماست کم چرب و بجای گوشت قرمز از ماهی تازه استفاده نمایید. سعی کنید راهی را برای کاهش چربی غذای خود انتخاب کنید که از هر جهت مناسب شماست و با سبد غذایی خانواده شما هماهنگی دارد. با کاستن از چربی غذای روزانه، شما نه تنها وزن و در نتیجه قند خونتان را پایین می آورید، بلکه قادر خواهید بود تا چربی خونتان را نیز به نحو موثری کاهش دهید.

» خوردن منظم وعده های غذایی

مصرف منظم وعده های غذایی در کاهش وزن بسیار موثر است. حذف یکی از وعده های غذایی ممکن است راه حل خوبی برای کاهش وزن به نظر برسد ولی این کار معمولاً باعث می شود تا شما در وعده های غذایی بعدی خیلی بیشتر از معمول غذا بخورید و این خود می تواند باعث افزایش وزن شود. از طرفی دیگر هر چقدر که شما غذای بیشتری در وعده های غذا بخورید، به همان اندازه به انسولین بیشتری نیز برای گوارش و کنترل قند خون بعد از بعد از غذای خود نیاز دارید. ولی همانطور که می دانید لوزالمعده افراد دیابتی نمی تواند به اندازه کافی انسولین تولید کند پس خوردن غذای زیاد در یک وعده غذایی قند خون بعد از غذا را در افراد دیابتی بالاتر خواهد برد. بنابراین گرسنه بودن در یک روز و مصرف غذای زیاد در روز بعد نوسانات قند خون شما را بیشتر خواهد کرد و رسیدن به مقادیر هدف قند خون نیز بسیار مشکل خواهد بود.

مصرف منظم وعده های غذایی به معنای خوردن مقدار ثابتی غذا در ساعات مشخصی از روز می باشد. بهترین حالت ممکن، مصرف سه وعده غذای اصلی( صبحانه، ناهار، شام ) و دو میان وعده در صبح و بعد ازظهر خواهد بود.

منظور از مقدار ثابت غذا این است که به عنوان مثال همیشه در صبحانه دو واحد، در ناهار سه واحد و در شام دو واحد نان و غلات مصرف گردد. سعی کنید همیشه با داشتن یک برنامه غذایی مشخص از قبل در مورد مقدار غذایی که قرار است در یک وعده بخورید آگاهی داشته باشید.

» فعالتر باشید

وقتی شما فعال هستید و ورزش می کنید انرژی بیشتری هم می سوزانید. ورزش در کنار رژیم غذایی به شما کمک می کند تا وزن خود را کاهش دهید. از طرف دیگر فعالیت باعث می شود ما از لحاظ روحی نیز احساس شادی و نشاط بیشتری داشته باشید.

اگر شما از قبل فعال بوده و ورزش می کرده اید می توانید با انجام همان ورزشهای قبلی به مدت ۴۵ دقیقه یک روز درمیان به اهداف مورد نظر دست یابید، ولی اگر تا کنون ورزش نمی کردید می توانید بر اساس اصول زیر فعالیت خود را شروع کنید:

• از ورزشهای آسان شروع کنید مانند انجام ورزشهای کششی دست و پا در حالت نشسته روی صندلی. یعنی دست های خود را در حالت کشیده به بالای سر برده و یا پاهای خود را بعد از دراز کردن به نوبت بالا و پایین ببرید

• پیاده روی روزانه را فراموش نکنید. بهترین زمان ۲-۱ ساعت بعد از غذا است. پیاده روی با یک دوست می تواند بسیار مفید و دوست داشتنی تر باشد

• وقتی به محل کار خود می روید و یا قصد خرید دارید، ماشین خود را کمی جلوتر از مقصد پارک کنید و بقیه راه را پیاده بروید

• برای شروع می توانید به مدت ۱۰ دقیقه یک روز درمیان پیاده روی و یا نرمشهای کششی بپردازید


مهر ۱۵, ۱۳۸۹ 0

برای بسیاری از مردم رژیم به معنای کاهش وزن است. در حقیقت تعداد اندکی از مردم اهمیت رژیم را درک می کنند. رژیم درواقع شامل هر چیزی که یک فرد می خورد می شود. حال چه کم باشد چه زیاد، چه خوب باشد چه بد. رژیم به معنای غذاست که نقش بسیار مهمی در مبارزه انسان با بیماری و نا توانی بازی می کند.

به وضوح مشخص شده است که یک رژیم متعادل برای داشتن سلامتی خوب لازم است. همزمان با آن ، هر فردی باید اهمیت یک رژیم مناسب را در شرایط بیماری بداند. یک رژیم مناسب به بدن بیمار کمک می کند تا در مسیر بهبودی سریعتر حرکت کند. در هر نوعی از بیماری یا اختلال فیزیولوژیک ، رژیم غذای معمول به یک رژیم درمانی خاص تغییر داده می شود تا فشار روی ارگان بیمار کاهش یابد و علائم و دیگر تظاهرات بیماری رفع شود. رژیم های درمانی در پزشکی مدرن نقش مهمی دارند. بسیاری از بیماران به میزان کافی آموزش داده نمی شوند و در نتیجه نمی توانند از دیگر اشکال درمانی استفاده کامل ببرند. پزشکان ندرتا دستور العمل های کافی درمورد رژیم ارائه می کنند. برای مثال یک بیمار با زخم معده یا حصبه باید یک رژیم ملایم ، ساده و سبک دریافت کند. چنانچه بر عهده بیمار گذاشته شود که خود به جزئیات رژیم غذایی اش بپردازد ، در نهایت تنها از ادویه جات پرهیز می کند. اگر رژیم درمانی ناقص باشد ، علائم به طور کامل بر طرف نشده و دوباره عود می کنند.

در مورد مشابه ، یک متخصص رژیم غذایی باید به طور مفصل در مورد غذاهایی که از نظر حرارت زایی مکانیکی و شیمیایی ملایم هستند برای بیمار توضیح دهد. این راهنمایی های رژیمی به بهبود سریع زخم معده یا حصبه و بر طرف شدن خود بخودی علائم کمک می کند.

تقریبا همه بیماریها با رژیم غذایی ارتباط دارند. برخی بیماریها به وسیله رژیم نامناسب ایجاد می شوند و برخی نیازمند اصلاح رژیم به عنوان قسمتی از درمان می باشند.

فقر غذایی یا تغذیه ای به کمبود انواع مواد مغذی منجر می شود که آنمی ( کم خونی ) شایع ترین اختلال ناشی از این کمبود است. ریزش مو و بیماریهای پوستی نیز مربوط به کمبود ویتامینهای خاصی در رژیم غذایی می باشد. بدیهی است که برای رفع این مشکلات هر فردی باید رژیم غذایی خود را اصلاح کند.

برخی مردم به اشتباه فکر می کنند که سلامتی به کمیت غذای مصرفی بستگی دارد. در حقیقت تغذیه بیش از حد به چاقی می انجامد. کمی بیش از ۱۰۰ کالری اضافه در روز ، که می تواند یک موز یا یک مشت بادام زمینی باشد ، طی ۴ تا ۵ هفته باعث kg 5/. افزایش وزن شود. این به معنی kg 6-5 افزایش وزن در سال است.

چاقی عوارض دیگری از قبیل بیماریهای قلبی ، درد مفاصل و مشکلات تنفسی را همراه خود می آورد.برای مقابله با همه این مشکلات یک رژیم غذایی مناسب لازم است که در این مورد رژیم کاهش وزن مناسب است.

مشکلات فیزیولوژیک ، مانند تب ناشی از حصبه، سل و غیره، اختلالات کبدی و کلیوی و دیگر مشکلات مربوط به سیستم های بدن نیاز به اصلاح رژیم غذایی دارند. این اصلاحات به نحوی انجام می گیرد که ارگان های آسیب دیده بتوانند استراحت کنند و در نتیجه درمان موثرتر واقع می شود.

تغییرات رژیم غذایی در زمان استرسهای فیزیولوژیکی مانند حاملگی و شیر دهی نیز لازم است. احتیاجات تغذیه ای نیز همچنانکه خود ما بزرگ می شویم ، تغییر می کنند. رژیم غذایی برای نوزادان ، کودکان ، جوانان، بالغین بالای ۴۰ سال و سالمندان متفاوت است. برای اینکه در طول سال سرحال و پر انرژی باشیم ، باید همراه با تغییرات فصلی ، رژیم غذایی خود را هم تغییر بدهیم.

پس می بینیم که رژیم غذایی جزء بزرگ و فراگیری از زندگی هر فرد است و در نهایت :    ( بشر تحت تاثیر چیزی است که می خورد)


مهر ۱۵, ۱۳۸۹ 0

اگر از شکل بدن خود، به‌خصوص در ناحیه شکم ناراضی هستید، باید بدانید که تنها پرداختن به ورزش‌هائی که بر روی یک ناحیه از بدن متمرکز می‌شود کافی نیست و فایده چندانی هم ندارد. بلکه این ورزش برای تأثیر واضح و آشکار باید در کنار ورزش‌هائی برای تمام بدن انجام شود زیرا بدن نمی‌تواند چربی را تنها در یک ناحیه از بین ببرد و شما نمی‌توانید تنها با ورزش دادن یک نقطه از بدن خود و رها کردن باقی بدن به نتایج دلخواه دست یابید.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از دانش ورزش ، به این ترتیب اگر از داشتن شکمی بزرگ یا شل و افتاده رنج می‌برید، قبل از این‌که مخارج سنگینی برای خرید وسائل ورزشی دراز و نشست و ابزارهای مخصوص کوچک‌کننده شکم بپردازید، کار تناسب اندام را با ساده‌ترین شکل ورزش که رایگان هم هست، شروع کنید: راه رفتن و دویدن!

البته فراموش نکنید که این ورزش‌ها کل بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهند و بعدها برای شکم هم باید حرکات مخصوصی انجام دهید. اگر شکم شما شل‌تر و برآمده‌تر از چیزی است که می‌خواهید، به احتمال زیاد در بدن شما نواحی دیگری هم وجود دارند که باید ورزیده و محکم شوند. برای دستیابی به شکمی صاف، تمام بدن شما باید لاغرتر شود.

● تمام بدن باید لاغر شود!

کار را با انجام دادن ورزش‌های سریعی که تعداد ضربان قلب را افزایش داده و سوخت‌وسوز بدن را بهبود می‌بخشند، آغاز کنید، سه مرتبه پیاده‌روی سریع در هفته راه‌حل مناسبی برای دستیابی به این هدف است. این کار نه تنها کالری می‌سوزاند بلکه برای قلب هم بسیار مفید است.

یک نکته مهم این‌که به یاد داشته باشید انجام دادن تمرین‌های ورزشی و داشتن رژیم غذائی موجب نمی‌شود که در مدت بسیار کوتاهی لاغر شده یا شکمی صاف پیدا کنید. همان‌طور که در مدت بسیار کوتاهی لاغر شده یا شکمی صاف پیدا کنید. همان‌طور که شما یک شبه این شکم را پیدا نکرده‌اید، نمی‌توانید آن را یک شبه از بین ببرید. پس بردبار باشید و به تمرین ادامه دهید. اگر قصد دارید به منظور خاصی ـ ازدواج، شرکت در مراسمی مهم و … ـ از وزن خود بکاهید، برای به‌دست آوردن نتیجه مطلوب، لااقل سه تا شش ماه قبل از این مراسم کار را شروع کنید چون بدون شک یک هفته کافی نخواهد بود!

● چند نکته

۱) خوردن و ورزش کردن:

ورزش پرس شکم همراه با رژیمی کم چربی، برای تناسب عضلات شکم بسیار خوب است. اما عده بسیاری تصور می‌کنند که می‌توانند در طول روز هرچه می‌خواهند بخورند و هنگام عصر ۱۰۰ پرس شکم انجام داده و تمام غذاهای چربی که در طول روز مصرف کرده‌اند را بسوزانند. اگر شما مصرف چربی خود را کاهش ندهید، هرچه ورزش کنید فایده‌ای نخواهد داشت و شما نه تنها هیچ نتیجه مثبتی نخواهید گرفت، بلکه ممکن است شکم بزرگ‌تری هم پیدا کنید. چرا؟ چون به این ترتیب در حال شکل‌دهی و محکم کردن چربی‌های روی عضلات خود خواهید بود.

۲) لاغری موضعی:

واقعیت این است لاغری موضعی تقریباً موجب خارجی ندارد. شما نمی‌توانید از بدن خود انتظار داشته باشید که در اثر غذا خوردن صحیح و انجام حرکات ورزشی تنها در بعضی مواضع لاغر شود. بالا رفتن سوخت‌وساز بدن، چربی‌های ذخیره شده در کل بدن را مصرف می‌کد و اشخاصی که تصور می‌کنند با داشتن رژیم غذائی تنها صورتشان لاغر می‌شود یا تنها کمرشان گود می‌شود، باید بدانند که چربی در تمام بدن آنها رو به کاهش است، اما این کاهش در بعضی مواضع سریع‌تر و در بعضی مواضع که چربی بیشتری داشته و متراکم‌تر است، دیرتر آشکار می‌شود. اما خبر خوب این‌که شما می‌توانید با انجام دادن حرکات ورزشی صحیح این سوختن در مواضع مذکور را سرعت بخشیده و زودتر به تناسب اندام دست یابید.

این تمرین ساده برای افزایش سوخت‌وساز بدن و افزایش سریع متابولیسم که به سوزاندن کالری بیشتر و عملکرد منظم‌تر منجر می‌شود، را انجام دهید.

۱) ۳۰ ثانیه یک حرکت ورزشی سریع ـ مانند دو درجا یا طناب زدن ـ انجام دهید.

۲) یک دقیقه به انجام حرکتی متوسط ـ مانند دوی آهسته یا قد‌م‌رو سریع حتی درجا ـ بپردازید.

۳) این مراحل را ده مرتبه تکرار کنید (مجموعاً حدود ۱۵ دقیقه)

۴) به مدت ۳ تا ۵ دقیقه با انجام حرکات کششی آرام، بدن را خنک کنید.

به یاد داشته باشید که افزایش سوخت‌وساز یا متابولیسم، کالری‌های اضافه در کل بدن را از بین می‌برد و در کنار رژیم غذائی صحیح تمام بدن، از جمله شکم را متناسب خواهد کرد.

اگر علم دروغ نگفته باشند، چاقی وضعیتی ناسالم، پرخرج و به سرعت در حال رشد است. طبق تحقیقی که توسط بررسی‌های سلامت عمومی و آزمایشات غذائی انجام گرفت، مشخص شد که ۶۵ درصد از آمریکائی‌ها دچار اضافه‌وزن و چاقی هستند. با بالا رفتن این آمار، مشکلات سلامتی مرتبط با آن و هزینه‌های پزشکی نیز بالاتر می‌رود که برآورد می‌شود در ایالات متحده سالانه چیزی در حدود ۱۵۰ بیلیون دلار باشد. با وجود ۱۵ درصد بچه‌های آمریکائی که دچار چاقی هستند، گمان نمی‌رود که این مشکل به زودی برطرف شود. بگذارید ابتدا کمی در مورد معنا و مفهوم اضافه‌وزن و چاقی صحبت کنیم.

هر فرد یک محدوده وزن سلامتی دارد و اگر از این محدوده فراتر رود، عوارض و عواقب جسمی قابل توجهی برای او به دنبال خواهد داشت.

درجه‌ای که از این محدوده بیرون بروید تعیین می‌کند که دچار اضافه‌وزن هستید یا چاق به شمار می‌روید. متخصصین سلامتی عقیده دارند که اگر وزنتان ۲۰ درصد بالاتر از این محدوده باشد، فردی چاق به حساب خواهید آمد اما آنها که اضافه‌وزن دارند، وزنشان کمتر از ۲۰ درصد بالاتر از این محدوده است. با این‌که چاقی مشکلات بسیار بیشتری را به دنبال خواهد داشت، اما آنها که مبتلا به اضافه‌وزن هستند نیز چندان از این خطرات دور نیستند.

حال که مفهوم اضافه‌وزن برایتان مشخص شد، بهتر است به بررسی مشکلات و خطرات خاص مربوط به این افراد بپردازیم.

● اضافه‌وزن موجب ابتلا به بیماری‌های قلبی می‌شود

هرچه اضافه‌وزنتان بیشتر باشد، خطر مرگ‌های زودرس نیز در شما افزایش خواهد یافت. حملات قلبی اولین عامل مرگ در میان مردان آمریکائی مشخص شده است. رابطه بین اضافه‌وزن و بالا رفتن احتمال حملات قلبی به این بستگی دارد که بدن چه‌طور به این افزایش مصرف چربی واکنش نشان می‌دهد. به‌طور طبیعی، بدن میزان ثابتی آب، کربوهیدرات، چربی و پروتئین به همراه ویتامین‌ها و مواد معدنی در خود نگه می‌دارد. بالا بودن غلظت چربی کلی بدن، سطح سدیم، کلسترول و چربی تری‌گلیسیرید را در جریان خون بالا می‌برد. یکی از کاهنده‌های خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، با کلسترول بد و ناسالم جایگزین می‌شود. نتیجه آن می‌تواند بیماری قلبی کرونری باشد که می‌تواند منجر به حملات قلبی شود.

اضافه‌وزن هم‌چنین فشار خون را نیز بالا می‌برد و باعث می‌شود قلبتان سخت‌تر کار کرده و احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی در شما افزایش یابد. یکی دیگر از عواقب خطرناک اضافه‌وزن بالا رفتن احتمال دردهای سینه مربوط به آنژین (گلودرد) و مرگ‌های ناگهانی ناشی از حملات قلبی (که بدون نشانه‌های قبلی اتفاق می‌افتد) باشد.

● اضافه‌وزن موجب ابتلا به سرطان می‌شود

هورمون‌ها کلید رابطه بین اضافه‌وزن و خطر ابتلا به سرطان هستند. تحقیقی که در ژورنال پزشکی نیوانگلند چاپ شده بود، این‌طور نتیجه‌گیری می‌کرد که همه انواع سرطان‌ها در افرادی‌که حجم بدنشان بیشتر است، شایع‌تر می‌باشد. حجم بدن فقط با نرخ رهائی از سرطان در ارتباط نیست که در افراد چاق و سنگین‌تر پائین‌تر است. برای محکم کردن این بحث، ژورنال پزشکی نیوانگلند خاطر نشان می‌کند که ۱۵% از مرگ‌های ناشی از سرطان، با داشتن اضافه‌وزن در ارتباط بوده است.

● اضافه‌وزن موجب ابتلا به سنگ صفرا می‌شود

رابطه دقیق بین وزن بدن و سنگ صفرا کاملاً قطعی نیست اما سنگ صفرا در افرادی‌که اضافه‌وزن دارند بیشتر ایجاد می‌شود و ریسک ابتلا به سنگ صفرا در این افراد هفت مرتبه بالاتر از افرادی است که وزن عادی دارند. سنگ صفرا ذرات سختی در کیسه صفرا است که باعث درد در ناحیه شکم و حالت تهوع می‌شود. گرچه این بیماری به اندازه بیماری‌های قلبی و سرطان مشکل‌ساز نیست، اما هنوز هم برای درمان آن نیاز به عمل جراحی است که برداشتن کل کیسه صفرا معمولاً بهترین و کارآمدترینروش است.

اطلاعاتی که سنگ صفرا را با وزن بدن ارتباط می‌دهد برپایه ساخت و ترکیب این سنگ‌ها بنا شده است که از رنگدانه‌های صفرا و کلسترول تشکیل شده است.

ترکیب کلسترول از کلسترول اضافی که بدن به آن نیاز ندارد ساخته شده است. تحقیقات و مطالعات مقایسه‌ای بین رژیم‌های غذائی نشان می‌دهد که در رژیم‌هائی که در آن بیشتر از چربی‌های حیوانی و قند استفاده می‌شود و مقدار فیبر و سبزیجات مصرفی در آن کم است، سنگ صفرا بیشتر اتفاق می‌افتد. واکنش خودکار به ترس از سنگ صفرا اصلاح رژیم غذائی سات اما یادتان باشد پائین آوردن سریع وزن هم می‌تواند احتمال ایجاد سنگ صفرا را افزایش دهد. بهترین روش، کاهش تدریجی وزن، ورزش و فعالیت جسمانی بیشتر و افزایش مصرف ویتامین C در رژیم غذائیتان می‌باشد.

● اضافه‌وزن موجب ابتلا به دیابت می‌شود

با بالا رفتن تعداد افرادی‌که اضافه‌وزن دارند، آمار ابتلا به دیابت نیز بالا می‌رود. در حال حاضر، بیش از ۷۵ میلیون آمریکائی به دیابت مبتلا هستند. از آن‌جا که داشتن اضافه‌وزن می‌تواند با ابتلا به دیابت نوع Iو II، مشکلات دیگری نیز برای افراد ایجاد کند، می‌توان آن را عامل مستقیم در ابتلا به دیابت نوع II دانست.

دیابت نوع II با مقاومت انسولین مشخص می‌شود و احتمال ایجاد این بیماری در شما بر عوامل خطرزائی مثل این‌که چه‌قدر اضافه‌وزن داشته باشید، چه مدت دچار اضافه‌وزن هستید و چربی‌های اضافی در کدام قسمت از بدنتان انباشته شده است، می‌باشد.

وزن بدن و شروع دیابت نوع II برپایه رابطه سلول‌های چربی و انسولین با یکدیگر در ارتباط هستند. سلول‌های بدن شما برای آوردن گلوکز به انسولین نیاز دارند اما سول‌های چربی مقاومت بیشتری در مقابل انسولین دارند و میزان بالائی از گلوکز غیرلازم را در جریان خون می‌گذارند و انرژی کافی و مورد نیاز برای سلول‌ها را فراهم نمی‌کنند.

خوشبختانه، انجمن دیابت در آمریکا، اظهار می‌دارد که ۱۵۰ دقیقه ورزش در هفته و کاهش ۷ـ۵ درصد از وزن بدن می‌تواند خطر ابتلا به دیابت را در شما تا ۵۸ درصد پائین بیاورد. این خبری بسیار دلگرم‌کننده است اما رابطه بین اضافه وزن و دیابت نوع II را نباید به هیچ‌عنوان نادیده انگاشت.

● اضافه‌وزن موجب ابتلا به سکته می‌شود

سکته جزء ۵ عامل اول مرگ است. زمانی‌که بین ذخیره خون مغز وقفه ایجاد شود، خطر فوری برای فرد به دنبال خواهد داشت. گرچه عوامل خطرزای دیگری نیز وجود دارند، اما سکته نیز مستقیماً با چاقی و اضافه‌وزن در ارتباط است. ژرونال اینترنال‌مدیسین تحقیقی را منتشر می‌کند که نشان می‌دهد افرادی‌که ۲۰ درصد اضافه‌وزن دارند، تا ۵۰ درصد احتمال ابتلا به سکته در آن بیشتر است. این تحقیق هم‌چنین توضیح می‌دهد که اضافه‌وزن بالای ۲۰ درصد این خطر را دوچندان می‌کند.

با توجه به این آمار، دانستن رابطه بین وزن و سکته اهمیت زیادی پیدا می‌کند. مهم‌ترین تأثیر آن این است که اضافه‌وزن با نازک کردن شریان‌های خونی بر آنها تأثیر می‌گذارد. رگ‌های خونی زمانی‌که نازک‌تر می‌شوند، ایجاد لخته در آنها ساده‌تر شده که می‌تواند بعدها منجر به ایجاد سکته شود.

نازک شدن رگ‌های خونی می‌تواند با بالا رفتن فشار خون، پائین بودن فعالیت بدنی و رژیم‌های غذائی که حاوی مقدار زیادی کلسترول هستند، در ارتباط باشد. متأسفانه، برخی از افرادی که اضافه‌وزن دارند به‌طور منظم ورزش نمی‌کنند و به طرز قابل توجهی احتمال ایجاد سکته را در آنها بالا می‌برد. اصلاح رژیم غذائی و ورزش می‌تواند بعدها خطر ایجاد سکته را در این افراد پائین بیاورد.


مهر ۱۵, ۱۳۸۹ 0

علل چاقی

چاقی به مقدار بیش از حد متوسط ذخیره چربی در بدن اطلاق می شود که خود به نوع و کل تعداد سلولها ی چربی وابسته است و اضافه وزن به عنوان وزنی از بدن که با توجه به قد و اندازه بدنی یک شخص، بیشتر از وزن طبیعی و استاندارد باشد، اطلاق می شود. امروزه چاقی و اضافه وزن به عنوان یکی از بزرگترین معضلات سلامتی گریبانگیر تعداد زیادی از مردم است. دلایل اضافه وزن در فرهنگ زندگی قرن ۲۱، ناشی از فقر حرکتی بر اثر مدرنیزه شدن و شهرنشینی (پشت میز نشینی، پله های برقی، آسانسور، ابزارهای کنترل از راه دور استفاده از کامپیوتر، تماشای مدت طولانی تلویزیون و …) مصرف غذاهای چرب و غیر مفید مانند ساندویچ، دریافت زیاده از حد انرژی، بد غذایی، فشارهای درونی، استرسها، نگرانی ها، کم کاری غدد تیروئید ، اختلال در عملکرد غده هیپوفیز و هیپوتالاموس، اختلال در عملکرد سیستم کنترل اشتها (کمبود پروتئین و لپتین موجب پر اشتهایی کاذب در کودکان می شود) تغییرات هورمونی بعد از سن بلوغ و یائسگی است.

بدین ترتیب رشد اقتصادی، مدرنیزه، شهرنشینی، جهانی شدن بازار مواد غذایی و تبلیغات، چاقی و اضافه وزن را روز به روز افزایش داده اند.

کم تحرکی، دسترسی آسان به غذا، آن هم غذاهای سرشار از چربی از عوامل مؤثر چاقی هستند. به طوری که افزایش چاقی و اضافه وزن در کشورهای فقیر نیز نگران کننده است. زیرا علاوه بر نبود بهداشت در این کشورها، افراد بیش از حد پای تلویزیون می نشینند و غذاهای کم پروتئین (نان برنج) جای خود را به چربی ها و چربی های اشباع شده و قندها داده اند. به طور مثال فقط تماشای تلویزیون هر دو ساعت احتمال به چاقی را ۲۳ درصد و ابتلا به دیابت نوع ۲ را در زنان ۱۴ درصد افزایش می دهد.

از آنجا که اکثر غذاهای آماده سرشار از کالری است به گونه ای که خوردن تنها مقدار کمی از آنها کالری بدن را به شدت بالا می برد. پژوهشگران دریافته اند غذاهای پرکالری می تواند مردم را به خوردن مقدار بیشتری از آن ترغیب کند. یک وعده غذای آماده در مقایسه با سایر غذاهای حاوی مقدار زیادی انرژی است. میزان کالری این نوع غذا یک برابر و نیم بیش از یک وعده غذای سنتی است. این اتکا به غذاهای آماده در رژیم غذایی همراه با بی تحرکی، خطر افزایش چاقی را بالا می برد.

محققان عقیده دارند افراد باید تنها نیمی از غذای آماده یک وعده را بخورند تا از مصرف انرژی و چربی زائد پرهیز شود.

افرادی که از رژیم های غذایی بی ارزش اما پر کالری استفاده می کنند، ۴۰ درصد بیش از افرادی که از رژیم های غذایی حاوی سبزیجات، میوه ها، شیر و مواد غذایی کم چرب و حاوی فیبر فراوانی استفاده می کنند، در معرض اضافه وزن قرار دارند.

عوارض چاقی و اضافه وزن

چاقی و اضافه وزن از جمله بیماری های غیر واگیر است که بیماری های متعدد دیگری را نیز به دنبال دارد. چاقی و اضافه وزن موجب بیماری های فشارخون بالا، دیابت نوع دو، افسردگی، بیماری های قلبی – عروقی، سرطان های کولون، کلیه، مری، معده، رحم، پستان، سخت شدن جدارهای رگها، بیماری های کبدی، صفراوی، سنگ کیسه صفرا، آرتروز، اختلالات تنفسی، نقرس، واریس، نازایی، پر مویی زنان، فتق، آسیب عضلات اسکلتی، مشکلات پوستی، کوتاه شدن عمر و فقر اجتماعی و محرومیت از آن می شود.

از بیماری های شایع در ایران که دلیل آن چاقی است، دیابت نوع دو و پر فشار خون است. به طوری که تقریباً ۸۵ درصد از افراد دیابتی از نوع دو هستند و ۹۰ درصد آنها اضافه وزن دارند.

روشهای مرسوم کاهش وزن در افراد چاق

اکثر افرادی که چاق هستند و اضافه وزن دارند، با نارضایتی از وضعیت خود، برای کاهش وزن به روشهای متفاوتی که گاه عوارض جانبی خطرناکی دارند، روی می آورند، روشهایی که متخصصان هیچ کدام از آنها را توصیه نمی کنند. دکتر ارسلان دمیرچی، رئیس دانشگاه تربیت بدنی استان گیلان در این باره می گوید: «افراد به روشهایی چون تک غذایی، استفاده از داروهای ملین، مدر (ادرارآور)، آب درمانی، رژیمهای غذایی سخت و استفاده از ابزار روی می آورند که هیچ کدام سودمند نیستند.»

تک غذایی، یعنی حذف یکی از وعده های غذایی مانند ناهار یا شام، رایج ترین نوع روش رفع چاقی در افراد است. پژوهشگران با بررسی های انجام شده دریافته اند حذف یک وعده غذایی در طول روز موجب کمبود ویتامینها و مواد معدنی ضروری در بدن می شود و سلامت را به خطر می اندازد. در این رژیم، هنوز ثابت نشده مصرف یک ماده غذایی می تواند در سوزندان چربی کمک کند و سوزاندن چربی ها فقط زمانی اتفاق می افتد که یا انرژی دریافتی کاهش یابد یا فعالیت بدنی برای سوختن چربی و مصرف انرژی افزایش یابد. از آنجایی که این امر هیچ تأثیری در سوزاندن چربیها ندارد، تبلیغات یک ماده غذایی سوزانده چربی را نوعی تقلب و کلاهبرداری می داند.

برنامه های تک غذایی بسیار کم انرژی و کم کالری هستند و بخصوص در دراز مدت اثرات مخربی بر سیستم عصبی می گذارد، چون مواد نشاسته ای کمی به بدن می رسد.

استفاده از داروهای کاهش وزن در کوتاه مدت موجب سوءهاضمه، کاهش قدرت شنوایی، بینایی و تفکر و در بلند مدت در سنین کهولت موجب تأثیر سوء در قدرت فکری، جنسی و غدد داخلی می شود و در جوانان نیز اختلال در رشد، توارث و معلولیتهای جسمی را در پی خواهد داشت.

در داروهای ادرارآور(مدر) بدن به سرعت آب خود را از دست می دهد که این لاغر شدن نیست. داروهای ملین (اسهال آور) مواد غذایی بدن را دفع می کند و با کاهش وزن بدن در دراز مدت فرد دچار سوء تغذیه، کمبود بعضی از مواد غذایی می شود و عوارضی چون شکم درد، کاهش اشتهای شخص، سوء تغذیه، ریزش مو، ضعف و افسردگی در پی دارد.

داروهای هورمونی مانند پرکاری غده تیروئید موجب افزایش کاتابولیسم بدن می شود و روند طبیعی بدن را مختل می کند.

داروهایی که مانع جذب چربی در بدن می شود نیز کالری کمتری به بدن می رسانند و چون مواد غذایی مصرفی ایرانی ها حاوی نشاسته است، از جذب چربی جلوگیری می کند. این دارو ویتامین های محلول در چربی مانند K, D, E, A را نیز حذف می کند و فرد دچار کمبود ویتامینهای محلول در چربی می شود.

آب درمانی به دلیل محرومیت شدید غذایی اختلالاتی در گوارش به وجود می آورد. در این بین، استفاده از وسایل کاهش وزن بیشتر در بین خانمها مرسوم است.

دکتر دمیرچی می گوید: «استفاده از ابزارهایی چون دستگاههای لرزاننده، ماساژ دهنده، کمربندهای کش دار، ترموتراپی، ماساژ درمانی، طب سوزنی، کرم ها، پمادها، ژلها، سونا و گوشواره های لاغری فقط سایز افراد را کاهش می دهد و هیچ تأثیری در سوختن چربیها ندارد.

وی می افزاید: کمربندهایی که تبلیغ می شود، فقط به دلیل فشرده کردن بافتها، فرد را لاغر نشان می دهد که این موقتی است و بعد از مدتی بدن به حالت طبیعی بر می گردد. دستگاههای لرزاننده موجب دفع چربی نمی شوند .

انتخاب پوشش پلاستیکی ضخیم نیز موجب تعریق می شود و فقط باعث از دست رفتن آب بدن می شود و بعد از نوشیدن مایعات وزن از دست رفته جایگزین می شود.»

عده ای دیگر از افراد چاق به رژیمهای سخت غذایی مانند روزه های طولانی مدت روی می آورند. رژیمهای سخت که موجب می شوند بدن با محرومیتهای مقادیر زیادی از منابع غذایی که مغز وابسته به آنها است، روبرو شود، بیشترین تأثیر سوء را بر بدن می گذارند. بنابراین رژیم نامناسب و ناآگاهانه می تواند شوک های جدی بر بدن بخصوص مغز وارد کند.

روش کاهش وزن، تغذیه صحیح و ورزش است                      

برای کاهش وزن بخصوص در افرادی که چاقی آنها ژنتیکی نیست و بیشتر اضافه وزنی است، تغییر وضعیت غذا خوردن، رژیم صحیح غذایی و ورزش توصیه می شود.

رئیس دانشگاه تربیت بدنی گیلان می گوید: برای تغییر وضعیت غذا خوردن و رژیم صحیح غذایی فرد باید به کارشناس تغذیه مراجعه کند و با برقراری تعادل غذایی ۵۸ درصد کالری از کربوهیدراتها (برنج – گندم) ۳۰ درصد چربی و ۱۲ درصد پروتئین به بدن برساند.

دکتر میرچی استاد و کارشناس تربیت بدنی اعتقاد دارد: ورزش در کنار تغییر روش غذا خوردن و روش تغذیه صحیح مؤثرترین راه حل در رفع چاقی است و هرکدام از این روشها به تنهایی کارایی ندارد.

ورزش گزینه ای است که مانع چاقی و اضافه وزن می شود و اضافه وزن را به راحتی کاهش می دهد.

برای کاهش وزن در کنار روش صحیح تغذیه، باید تمرینات ورزشی را به طور منظم و پیگیر انجام داد. ورزش زمانی می تواند از وزن بکاهد که در مدت زمان طولانی، بسیار جدی وسخت و به دفعات ۳ یا ۵ بار در هفته و حداقل مدت زمان آن ۲۰ یا ۳۰ دقیقه باید باشد.

هر ورزشی برای کاهش وزن مناسب نیست. ورزشهایی که توصیه می شود، ورزشهای هوازی است. دکتر دمیرچی می گوید: «ورزشهای هوازی، وزشهایی است که در خشکی انجام می شود و شامل طناب زدن، دویدن، تنیس، دوچرخه سواری، اسکیت می شود که حضور اکسیژن موجب تجزیه قندها (کربوهیدراتها) و چربیها (اسیدهای چرب) می شود.»

بدن با انجام عملیات ورزشی در محیط خشک به وسیله هوا احاطه می شود و مدت انجام آن با شدت آن رابطه معکوس دارد. هر چه تمرین شدیدتر باشد، مدت اجرای آن کمتر خواهد بود و هر چه تمرین ملایمتر باشد، مدت آن نیز باید بیشتر باشد. کارشناسان تربیت بدنی توصیه می کنند تمرینات ورزشی هوازی باید یک روز در میان باشد.

هوا به عنوان یک انتقال دهنده، باعث می شود دمای بدن تا ساعتها پس از ورزش کردن( ۱۸ ساعت) بالا بماند و این بالا بودن دمای بدن باعث افزایش میزان متابولیسم و در نتیجه مصرف بیشتر انرژی و کاهش وزن می شود و سطح کلسترول خون را پایین می آورد و بعد از ۱۸ ساعت درجه حرارت بدن به حالت عادی بر می گردد و انرژی بدن را می سوزاند و وزن بدن را کاهش می دهد.

چربیها در بدن نقش برجسته ای دارند و سوخت اصلی هستند و از قندها پیشی می گیرند. در حال استراحت چربیها سوخت بدن هستند، ولی چون حرکت و فعالیتهای بدنی کم است، چربی کمتری مصرف می شود.

افرادی که فقط به ورزش روی می آورند، برای کاهش یک کیلو از وزن خود باید ۲۰ ساعت پیاده روی کنند، بنابراین ایده آل روش تغذیه صحیح همراه ورزش مدام است.

کارشناسان تغذیه و تربیت بدنی معتقدند برای درمان چاقی و کاهش وزن باید صبر و حوصله به خرج داد و اسیر تبلیغات نشد تا توانست بدون عجله به کاهش وزن دلخواه دست یافت.


مهر ۱۵, ۱۳۸۹ 0

کودک چاق، خصوصاً در فرهنگ ایرانی، دوست داشتنی و زیبا تلقی می شود . مادران باردار با دیدن عکس کودکان چاق آرزو می کنند چنین کودکی داشته باشند. اما آیا این باور درست است؟ حقیقت این است که خطرات زیادی سلامتی کودکان چاق را تهدید می کند…

افزایش آمار چاقی در کودکان یکی از مشکلات بهداشتی دنیا شناخته شده است. از سال ۱۹۸۶ تا کنون ، آمار کودکان چاق دو برابر افزایش را نشان می دهد . بیشتر کودکانی که درسنین کم، خصوصاً زیر ۷ سال مبتلا به چاقی می شوند، در نوجوانی و بزرگسالی افرادی چاق خواهند بود.

دلیل افزایش چشمگیر چاقی کودکان ، غذا خوردن بیشتر نیست. تحقیقات نشان داده است ، میزان انرژی مصرفی کودکان طی ۲۰ سال گذشته ، تغییر چندانی نداشته و دلیل افزایش چاقی کودکان ، تحرک کمتر آنهاست .

زندگی در خانه های آپارتمانی و کوچک ، مجال دویدن و بازی کردن را ازکودکان گرفته است. آنها زمان فعالیتشان را پای تلویزیون یا کامپیوترمی گذرانند. از این رو یا خیلی کم اشتها و کم خوراک می شوند، یا پرخور و چاق . تبلیغات تلویزیونی ، در دسترس بودن شیرینی و تنقلات فراون و علاقه شدید به خوردن نوشیدنی های گازدار و پر کالری ، دلایل مهمی برای چاقی کودکان است.

از عواقب چاقی دوران کودکی، افزایش آمار بیماری های دوران کودکی مرتبط با تغذیه است . فشار خون، چربی بالا، میزان قند خون بالاتر از حد نرمال همه از عوارض چاقی در سنین کم و ادامه این مشکلات تا سنین بالاتر است . در ۲۰ سال اخیر آمار کودکانی که به دلیل مشکلات ناشی از چاقی در بیمارستان ها بستری شده اند، به صورتی بوده که آمار کودکان دیابتی بستری دو برابر، سنگ های صفراوی سه برابر و خفگی در حین خواب ۵ برابر افزایش داشته است.

ازعواقب دیگر، گوشه گیر شدن کودک است. او احساس می کند با دیگران فرق دارد و تصویر نادرستی از وضعیتش در ذهن دارد. کودکان دیگر نیز بعضاً او را در جمعشان راه نمی دهند که در نهایت مشکلات ویژه ای به دنبال خواهد داشت.

راه درمان چاقی کودکان چیست؟

درمان این عارضه را از چند جنبه مورد بررسی قرار می دهیم :

۱) تغییر عادت و رفتار

رفتار والدین و عادت خانوادگی ، از عوامل تعیین کننده تمایل کودک به غذا خوردن است . کودکان آنچه می بینند اجرا می کنند ، پس اگر به فکر سلامت کودکمان هستیم ابتدا باید از خود شروع کنیم . و عملاً به او بیاموزیم که راه سالم زیستن چیست ، کدام غذاها مفید تر است و باید بیشتر خورده شود . این که غذا خوردن زمان خاصی دارد و خوردن زیاد شکلات و شیرینی مضر است و غیره…

۲) تأمین نیازهای غذایی کودک و رژیم درمانی

سنین کودکی ، زمان رشد است و تأمین نیازهای غذایی کودک به رشد متناسب و سلامتی کامل بدن می انجامد . نیاز کودک با افزایش سن تغییر می کند. یک کودک پیش دبستانی رشد کـُند و آرامی دارد و نیاز او نسبت به دوران بلوغ بسیار کمتر است

میانه روی و رعایت تنوع غذایی ، اصول تغذیه کودکان است. او باید از همه گروه های غذایی و در هر گروه از مواد غذایی مختلف تغذیه کند.

برای رژیم درمانی کودکان چاق در صورتی که کمتر از ۷ سال داشته باشند ، نیاز به اجرای یک رژیم غذایی لاغری نیست، بلکه باید سعی کنیم وزن کودک را برای مدت طولانی ثابت نگه داریم، چرا که با افزایش قد، خود به خود وزن کودک نرمال خواهد شد. ولی در صورتی که کودک بیش از هفت سال داشت نیاز به یک رژیم لاغری دارد .

در رژیم غذایی کودکان قندهای ساده ، چربی و کربوهیدرات بیش از اندازه ، محدود می شود. بهترین سرعت کاهش وزن در کودکان ، هر ماه ۴۵۰ گرم است که در این صورت رشد او هیچ لطمه ای نمی بیند، ازرژیم فعلی کودک چیزی حذف نمی شود ، زیرا محدودیت شدید ، موجب تمایل بیشتر کودک به خوردن خواهد شد. برای رژیم درمانی کودک ابتدا سن ، قد و وزن او تعیین شده و سپس برنامه غذایی مناسب او مشخص می شود.

۳) فعالیت

سعی در کاهش کارهای نشستنی و تشویق کودک به فعالیت بیشتر و بازی با همسالانش به سوخت انرژی در بدن او کمک خواهد کرد . تماشای زیاد تلویزیون و کامپیوتر ، متابولیسم بدن کودک را کاهش داده ، و کودک راحت تر چاق می شود. لذا بهتر است او را به پارک ببریم ، تشویق به دوچرخه سواری و توپ بازی کنیم و زمینه های فعالیت را برایش فراهم آوریم.

۴) رفع مشکلات روحی

والدین با توجیه کودک و فراهم کردن شرایط مناسب روحی برای او ، به بهبود روند درمان کمک خواهند کرد.

طبق جدیدترین آمار ، از هر ۵ کودک آمریکایی ۱ کودک اضافه وزن دارد و از هر ۱۰ کودک یکی چاق است. که آمار فوق اهمیت توجه به این مسئله را نشان می دهد.

نگذاریم کودکان چاق شوند

* اشتهای کودک را در نظر بگیریم ؛ لازم نیست حتماً غذایش را تا آخر بخورد پس به اجبار به او چیزی نخورانیم.

* سعی کنیم خوراکی ها و شیرینی های پر کالری را برایش فراهم نکنیم.

* چربی غذای کودک باید در حد طبیعی ، یعنی۳۰ درصد کالری مصرفی یا کمتر باشد . او را به خوردن شیرینی ها و خوراکی های پر چربی عادت ندهیم.

* سبزیجات تازه و میوه ها را در اختیار او قرار دهیم و دقت کنیم که حداقلی را که نیاز دارد ، مصرف کند .

* با او بازی کنیم ، راه برویم و بدویم تا از بودن در کنار خانواده و فعالیت کردن لذت ببرد ، همچنین او را به شرکت در بازی های کودکانه و فعالیت های گروهی تشویق کنیم.

* به عنوان جایزه ، شکلات و شیرینی به او ندهیم.


مهر ۱۵, ۱۳۸۹ 0

چاقی در زنان شایع تر از مردان است که معمولاً روند آن از دوران بلوغ آغاز شده وپس از ازدواج و بارداری افزایش می یابد .گاهی اوقات این نوع چاقی پس از یائسگی ایجاد می شود.

چنین به نظر می رسد که نقش هورمون های زنانه(استروژن و پروژسترون)در ایجاد چاقی خانم ها بیشتر از نوع پایین تنه (شکم ران ها وباسن)است اما بعد از یائسگی که سطح هورمون های زنانه کاهش می یابد چاقی بالا تنه بیشتر دیده می شود.

اختلالات هورمونی

اختلالات و بیماری های هورمونی نیز می توانند منجر به بروز چاقی شوند که از مهم ترین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

-کم کاری تیروئید:در این بیماری به علت پایین بودن سطح هورمون های غده تیرویید متابولسیم بدن کاهش یافته و تمایل بدن به ذخیره انرژی و چاقی بیشتر می شود.از طرف دیگر کمبود هورمون های تیروییدی منجر به حبس آب در بدن و ادم می شود و در نهایت به دنبال تجمع چربی و آب وزن بدن افزایش می یابد.

اختلالات غده هیپوفیز:پاره ای از اختلالات غده هیپوفیز منجر به افزایش ترشح هورمون های استروییدی و چاقی می شود.

اختلال در عملکرد غده فوق کلیوی:اختلال در عملکرد غده فوق کلیوی موجب بروز سندرم کوشینگ و چاقی می شود.

بیماری سندرم کوشینگ:در این حالت میزان هورمون های استروییدی در خون افزایش می یابد.هورمون های استروییدی موجب تجمع و ذخیره چربی در ناحیه شکم ران ها باسن و چاقی مرکزی می شود.

چاقی در این بیماری در حد متوسط می باشد.

بیماری تخمدان پلی کیستیک:در این بیماری تخمدان دارای کیست های متعدد است.نیمی از این بیماران چاق هستند.

انسولینوما:بیماری نادری است که با افزایش بیش از حد ترشح انسولین و چاقی همراه است.

اختلالات هیپوتالاموس:گاهی اوقات در جریان التهاب، ضربه یا تومور ناحیه هیپوتالاموس اشتهای فرد زیاد شده و بدنبال آن پرخوری و چاقی بروز می کند.

مشکلات روحی – عصبی

به طور کلی اضطراب و استرس و داشتن روحیه ای عصبی می تواند به افزایش وزن منجر شود.واضح است که در دنیای کنونی به دلایل مختلف استرس در افراد زیاد است و اکثر انسان ها از آرامش کافی برخوردار نیستند (لازم به ذکر است که اضطراب و استرس در افراد مستعد چاقی موجب چاقی می شود.)

اضطراب از طریق زیر می تواند منجر به افزایش وزن شود:

۱-ترشح اسید معده را افزایش داده و باعث احساس گرسنگی زود هنگام می شود .به این ترتیب شخص مضطرب زود به زود غذا می خورد.در نتیجه به مرور چاق می شود.

۲-بعضی افراد برای تخفیف استرس به غذا خوردن روی می آورند و حتی در مواقعی که گرسنه نیستند غذا می خورند یا خورده خواری می کنند.به نظر می رسد غذا خوردن موجب آرامش آنها می شود.

توصیه می شود این افراد وقتی عصبی یا مضطرب می شوند قبل از اینکه چیزی بخورند آیا برای تخریب استرس حتماً باید چیزی بخورند؟!آیا کار دیگری نمی توانند انجام دهند؟!به عنوان مثال چرا در این مواقع تلویزیون نگاه نمی کنند موسیقی گوش نمی دهند مطالعه نمی کنند و یا هرکاری دیگری که می تواند به آنها آرامش بدهد مانند پیاده روی انجام نمی دهند؟!

حداقل بهتر است در این شرایط از مواد سالم و مفید استفاده شود مانند آب میوه های طبیعی و میوه جات.

۳-دیده شده است که اضطراب حتی اگر با پرخوری و خرده خواری همراه نباشد با ایجاد تغییراتی در نظم هورمونی بدن استعداد و تمایل به چاقی را افزایش می دهد.بدین ترتیب که هیجانات و اضطراب موجب افزایش ترشح انسولین می شود.

انسولین به دو طریق وزن بدن را افزایش می دهد:

الف-موجب حبس آب و نمک در بدن و ادم می شود (بدن پف می کند.)

ب-موجب افزایش ذخیره چربی در بدن می شود .(چاقی عارض می شود.)افسردگی نیز در پاره ای موارد باعث پرخوری و کم تحرکی شخص افسرده شده و ایجاد چاقی می کند.بعضی از این موارد عارضه پرخوری عصبی است که به نظر می رسد شخص مبتلا در خوردن وسواس دارد و به هیچ عنوان نمی تواند غذا خوردن خود را کنترل کند.

سؤال :آیا کسی که از اختلالات هورمونی و یا مشکلات روحی-روانی رنج می برد می تواند با رژیم غذایی لاغر شود؟

-پاسخ مثبت است اما لازم است برای بهتر لاغر شدن علاوه بر داشتن رژیم غذایی ،بیماری فرد نیز درمان شود تا نتیجه بهتری حاصل شود.به علاوه این بیماری ها علاوه بر چاقی مشکلات دیگری نیز برای فرد بیمار ایجاد می کنند

نیاز به رسیدگی و درمان دارد.برای درمان اختلالات هورمونی مراجعه به متخصص بیماری های غدد و برای درمان مشکلات عصبی-روحی مراجعه به مشاور خانواده و روانشناس لازم است.

داروها:

مصرف بعضی داروها به صورت خوراکی و تزریقی در ایجاد چاقی موثر است.این داروها عبارتند از:

الف-برخی داروهای اعصاب

ب-داروهای هورمونی نظیر کورتونی و…وهورمون های جنسی زنانه(ترکیبات حاوی استروژن و پروژسترون داروهای ضدبارداری و…)

ج-داروهای مسکن

د-سایر داروها نظیر انسولین و بعضی از ویتامین ها

آیا کسی که دچار چاقی شده است باید مصرف دارو را قطع کند؟

پاسخ منفی است.از آنجا که این داروها برای بیماری خاصی تجویز شده اند قطع مصرف داروها ممکن است اشتباه و حتی خطرناک باشد.در اینگونه موارد لازم است بیمار با پزشک معالج خود مشورت کند و چنانچه پزشک صلاح بداند دارو را قطع یا تعویض کرده و یا مصرف آن را کاهش دهد.

بیماری ها و مشکلات ناشی از چاقی و اضافه وزن

چاقی و اضافه وزن خطرات جدی برای سلامت بدن ایجاد می کنند.چاقی موجب بروز بعضی بیماری ها شده وشیوع برخی بیماری ها را افزایش می دهد و در کل عمر انسان را کاهش می دهد.به طوری که به طور متوسط به ازای هر دو کیلوگرم اضافه وزن یک ساعت از طول عمر فرد کاسته می شود(کسی که بیست کیلوگرم اضافه وزن دارد حدود ده سال کمتر از حد طبیعی عمر می کند.)

بعضی از مشکلات و بیماری های ناشی از چاقی و اضافه وزن عبارتند از:

الف-بیماری ها و مشکلات ظاهری

-خستگی زودرس و تنگی نفس

-افزایش بروز آرتروز کمردرد و بیماری های ستون مهره(فتق دیسک مهره ای و بیماری سیاتیک و…)

هرچه وزن وزن بیشتر شود خطر بروز آرتروز بیشتر می شود به طوری که با ده کیلوگرم افزایش وزن احتمال بروز آرتروز دو برابر و با بیست کیلوگرم اضافه وزن سه برابر می شود و…

-مشکلات پوستی نظیر ترک خوردن پوست و…

-رشد موهای زاید و پر موشدن بدن بخصوص در خانم های چاق

-عدم تناسب اندام و بد حالت بدن و چهره و….

ب-بیماری ها ومشکلات داخلی

-افزایش ابتلا به بیماری های قلب و عروق

حملات قلبی در افراد دارای اضافه وزن دو برابرو در افراد چاق سه برابر بیشتر از افراد نرمال است و چاقی شدید منجر به نارسایی قلبی می شود.

-افزایش ابتلا به سرطان های مختلف

ابتلا به سرطان کیسه صفرا، پستان ،رحم و تخمدان ها و کلیه ها در خانم های چاق و ابتلا به سرطان پروستات و روده بزرگ در مردان چاق بیش از سایرین است.

-بروز سنگ کلیه کیسه صفرا تا ۷ برابر میزان طبیعی.

-افزایش میزان کلسترول و تری گلیسرید خون که خطر بیماری های قلبی را افزایش می دهد.

-افزایش بروز سکته مغزی و فشار خون بالا تا۳ برابر افراد عادی.

افزایش ابتلا به دیابت تا ۴ برابر میزان طبیعی.

نکته:

وقتی انسان چاق می شود به همان صورت که چربی در ناحیه شکم و ران ها توجه می کند.به عنوان مثال لایه ای از چربی قلب را پوشانده و درون رگ های قلب نیز پلاک های چربی به وجود می آید

و آنها را تنگ و مسدود می کند.در این حالت کار قلب دشوار و تغذیه آن با مشکل مواجه می شود.این مساله می تواند به نارسایی و سکته قلبی و سرانجام مرگ منجر می شود.

-افزایش بروز بیماری های زنان نظیر اختلال در سیکل ماهیانه و افزایش احتمال نازایی

-افزایش مشکلات بارداری و زایمان برای مادر و نوزاد نظیر فشار خون و مسمومیت حاملگی سزارین های اضطراری مرگ های مادر زادی نوزادان و افزایش خطر مرگ مادر و جنین.متخصصان بیماری های زنان همواره اصرار دارند خانم ها قبل از بارداری وزن اضافه خود را کاهش دهند.چاقی برای خانم های حامله خطرناک است و می تواند یک بارداری آسان را به یک فاجعه تبدیل کند.

-مشکلات تنفسی نظیر خرخر شبانه و وقفه تنفس هنگام خواب که می تواند سبب بی نظمی ضربان قلب شود.

-افزایش ابتلا به بیماری نقرس و واریس و…

ج-پیامدهای روحی – عصبی

سرانجام در نتیجه عدم تناسب اندام و مشکلات ظاهری و یا ابتلا به بیماری های مختلف روحیه و اعتماد به نفس انسان کاهش یافته و این مساله می تواند به اضطراب و افسردگی منجر شود و موجب انزوا و گوشه گیری فرد چاق شود.این مشکل به خصوص در کودکان و سنین مدرسه دیده می شود و اثر نامطلوبی بر رشد روحی – روانی کودک می گذارد.

نکته امید بخش آن است که وقتی با دریافت رژیم غذایی صحیح و فعالیت بدنی مناسب وزن کاهش یافته و چاقی اصلاح می شود این بیماری ها یا از بین رفته یا بهبود چشمگیری پیدا می کنند.به اعتقاد متخصصان کاهش وزن خطرات ناشی چاقی را به میزان زیادی کاهش می دهد.روش ها موقت و نا کارآمد درمان چاقی دانستیم که چاقی مشکلات بسیاری برای سلامت روحی و جسمی انسان ایجاد می کند و لازم است برای درمان این بیماری ها دست یابی به تندرستی و تناسب و طول عمر چاقی را درمان نمود.گرچه امروزه اغلب افراد می دانند که درمان منطقی و اصولی چاقی تنها با رژیم غذایی صحیح و فعالیت بدنی مناسب امکان پذیر است اما روش های دیگری نیز برای درمان چاقی پیشنهاد می شود که درواقع غیر علمی سودجویانه کم اثر و گاه خطرناک است.قبل از آنکه به بررسی این روشها و مشکلات و عوارض ناشی از آنها بپردازیم لازم است تعریفی از لاغری و کاهش وزن ارایه دهیم.آیا کاهش وزن همان لاغری است ؟هرچند در وهله اول به نظر می رسد این دو دارای معنی یکسانی باشند اما همیشه این طور نیست


مهر ۱۴, ۱۳۸۹ 0

همه آنهایی که اضافه وزن دارند و به سلامت خودشان اهمیت می‌دهند؛ احتمالا با یک قصه پرغصه دست به ‌گریبان‌اند: رژیمی برای کاهش وزن! اگر این قصه، غصه شما هم هست؛ بد نیست با این مطلب، همراه شوید و سری بزنید به گوشه و کنار دنیا تا ببینید در کشورهای ۱۰گانه‌ای که در این مقاله به آنها اشاره شده، استفاده از چه روش‌هایی برای کاهش وزن، شایع‌تر است….

آفریقایی‌ها                                                                                                      

چای و دم‌کرده گیاهان را می‌نوشند اهالی آفریقای جنوبی علاقه فراوانی به نوشیدن چای، چای سبز، دم‌کرده انواع گیاهان و نوعی چای به نام روی‌باس دارند. آنها این نوشیدنی‌ها را معمولا بدون شیرین‌کننده‌های مصنوعی می‌نوشند و با این کار کمترین کالری را نسبت به نوشیدن قهوه شیرین یا چای همراه با قند و شکر دریافت می‌کنند. آفریقای‌ها به خوبی می‌دانند که در مواجهه با استرس باید یک دم‌کرده گیاهی بخورند، نه مقدار زیادی خوراکی پرکالری. آنها همچنین همیشه به پیام گرسنگی مغزشان توجه نمی‌کنند و اعتقاد دارند که اکثر اوقات پیام گرسنگی در اثر کمبود آب بدن از سوی مغز صادر می‌شود؛ بنابراین به جای غذا خوردن، یک لیوان چای یا دم‌کرده گیاهان را می‌نوشند.

فرانسوی‌ها                                                                                                   

پشت میز شام می‌نشینند و با هم گپ می‌زنندفرانسوی‌ها به دور هم بودن اعضای خانواده برای صرف شام، اهمیت زیادی می‌دهند. ۹۲ درصد از خانواده‌های فرانسوی در کنار هم شام می‌خورند و این آمار، در مقابل ۲۸ درصد خانواده‌های آمریکایی که هنگام صرف غذا دور هم جمع می‌شوند، بسیار چشم‌گیر است. فرد پسکاتور، متخصص تغذیه می‌گوید: «دور هم غذا خوردن یکی از مهم‌ترین اتفاق‌های روزانه در فرانسه است که سبب می‌شود افراد هنگام صرف غذا حوادثی را که طی روز برای‌شان رخ داده تعریف کنند و منحرف شدن ذهن از غذا خوردن باعث ایجاد وقفه در صرف غذا شده و آهسته‌تر غذا خوردن سبب کاهش حجم غذا و زودتر سیر شدن می‌شود.»

مکزیکی‌ها                                                                                                   

یک عصرانه مفصل‌ می‌خورند و یک شام سبک معمولا در همه جای دنیا، سه وعده اصلی غذا شامل صبحانه، ناهار و شام است اما مکزیکی‌ها به جای شام، یک عصرانه مفصل حدود ساعت ۴ بعدازظهر می‌خورند. آنها اعتقاد دارند که خوردن عصرانه کامل باعث اجتناب آنها از صرف وعده شام می‌شود یا شام آنها را بسیار سبک می‌کند و در نتیجه، گرسنگی هنگام صبح به سراغ‌شان می‌آید و آنها را مجبور به خوردن یک صبحانه کامل و مغذی می‌کند. مکزیکی‌ها می‌گویند کالری روزانه کسب شده از طریق صبحانه، ناهار و عصرانه تا شب هنگام و وقت خواب می‌سوزد و این طوری آنها دیگر با مشکلات چاقی و اضافه وزن روبه‌رو نمی‌شوند.

سوئیسی‌ها                                                                                                     

روزانه یک ظرف میوزلی می‌خورند میوزلی ترکیبی از جوی دوسر بوداده و یک نوع میوه (معمولا سیب) است، به علاوه کمی از انواع مغزها و کشمش. سوییسی‌ها یک ظرف از این معجون را هر روز به عنوان صبحانه صرف می‌کنند تا به سالم‌تر ماندن و کنترل وزن‌شان کمک کنند. فیبر موجود در میوزلی باعث می‌شود که این غذا به آهستگی در بدن هضم شود و در نتیجه فرد برای مدت طولانی‌تری سیر بماند. اگر قصد دارید که شما هم این صبحانه مغذی و خوش‌مزه را در منزل تهیه و صرف کنید، هرگز بیشتر از ۱۴ گرم شکر به آن اضافه نکنید.

آلمانی‌ها                                                                                                        

صبحانه را جدی می‌گیرند ۷۵ درصد از آلمانی‌ها بدون خوردن صبحانه از خانه خارج نمی‌شوند. این طور هم نیست که هر روز تخم‌مرغ سرخ شده بخورند و کلی چربی و کالری به درون رگ‌های‌شان بفرستند. آنها کمی زودتر از خواب برمی‌خیزند. یک لیوان آب میوه طبیعی و تازه می‌گیرند و به همراه مقداری نان سبوس‌دار آن را میل می‌کنند. شاید تصور خیلی از افراد باشد که با حذف یک وعده غذایی مانند صبحانه می‌توانند سریع‌تر و راحت‌تر لاغر شوند اما اعتقاد پژوهشگران انگلیسی این است که نخوردن صبحانه و گرسنه ماندن سبب تحریک افراد نسبت به خوردن خوراکی‌های پرکالری قبل از وعده ناهار می‌شود. حذف این وعده غذایی مساوی است با نخوردن مواد غذایی مفید و مصرف خوراکی‌های پرکالری و چاق‌کننده.

لهستانی‌ها                                                                                                    

غذاهای خانگی را جایگزین غذاهای رستورانی می‌کنندتنها ۵ درصد از لهستانی‌ها وقت خود را صرف غذا خوردن در بیرون از منزل می‌کنند. مردم لهستان به خوبی دریافته‌اند که مصرف نکردن غذاهای خانگی یعنی خوردن هر چه کمتر از مواد غذایی سالم و استفاده هر چه بیشتر از غذاهای چرب و پرکالری رستوران‌ها و در نتیجه، چاقی‌های بیش از اندازه. اعتقاد لهستانی‌ها این است که با تهیه غذاهای خانگی علاوه بر سلامت، می‌توان پول بیشتری هم ذخیره کرد.

تایلندی‌ها                                                                                                         

غذاهای تند و پرادویه می‌خورندغذاهای تایلندی مانند غذاهای هندی از جمله تندترین و پرادویه‌ترین غذاهای دنیا هستند و همین موضوع را می‌توان علتی برای چاق نشدن مردم تایلند دانست. فلفل باعث افزایش سوخت و ساز در بدن می‌شود و غذاهای پرادویه سبب می‌شوند تا فرد آهسته‌تر غذا بخورد و در نتیجه زودتر احساس سیری کند، بنابراین درست کردن غذاهای پرادویه می‌تواند راهکار مناسبی برای لاغر شدن به حساب آید.

برزیلی‌ها                                                                                                        

نان و حبوبات می‌خورندیکی از عادات مردم برزیل این است که به همراه تمام وعده‌های غذایی‌شان مقداری نان میل کنند. نان جزو منابع غذایی کربوهیدرات‌ها بوده و به علت دیر هضم شدن سبب می‌شود که فرد به مدت طولانی‌تری سیر بماند. همچنین مصرف مقدار کمی از این ماده غذایی سبب زودتر سیر شدن افراد هم می‌شود و تحقیقات جدید هم ثابت کرده‌اند که ۱۴ درصد از افرادی که همراه غذای‌شان مقداری نان یا حبوبات می‌خورند در مقایسه با سایرین کمتر به چاقی و اضافه وزن مبتلا می‌شوند.

انگلیسی‌ها                                                                                                     

ساندویچ‌های کوچک می‌خورندیکی از رازهای لاغر بودن اغلب انگلیسی‌ها این است که آنها همیشه وقتی به رستوران می‌روند، کوچک‌ترین و کم‌کالری‌ترین ساندویچ را سفارش می‌دهند. ساندویچ‌های چندلایه به همراه پنیر و سس اضافه، جایی در فهرست خوراکی اغلب انگلیسی‌ها ندارد.

نروژی‌ها                                                                                                         

در تعطیلات ورزش می‌کننداین یک سنت ریشه‌دار و عادت قدیمی در بین نروژی‌هاست که تمام روزهای تعطیل کل اعضای خانواده از پیر و جوان در کنار یکدیگر جمع می‌شوند و با هم از خانه بیرون می‌زنند و تمام روزشان را با فعالیت‌های ورزشی مختلف از پیاده‌روی گرفته تا فوتبال، هاکی و اسکی پر می‌کنند. درست برعکس آمریکایی‌ها که ترجیح می‌دهند روزهای تعطیل جلوی تلویزیون لم بدهند و فوتبال تماشا کنند و هله‌هوله بخورند

منبع: ریدرزدایجست

ترجمه: ندا احمدلو


مهر ۱۱, ۱۳۸۹ 0

۱٫ همواره در محدود وزن سلامت بمانید و هرگز نباید اضافه وزن داشته باشید

۲٫ کاهش وزن بیش از ۱ کیلوگرم در هفته برای شما

مطلوب نیست زیرا موجب افزایش چربی خون

می شود واز طرف دیگر در مایعات بدن تغییرات

نا مطلوب حاصل می شود

۳٫ همواره یک پیاده روی ۲۰ دقیقه ای در روز داشته باشید

۴٫ چربی رژیم غذایی خود را کم کنید و طبق رژیم غذایی

که پزشک به شما توصیه می کند عمل کنید و بهتر است از روغن زیتون یا روغن نباتی مایع استفاده کنید.

۵٫ تا حد امکان از سر شیر و کره استفاده نکنید.

۶٫ مصرف لبنیات کم چرب روزانه توصیه می شود ( ماست ، شیر ، کشک ، دوغ و … )

۷٫ از زیتون و روغن زیتون به میزان توصیه پزشک مصرف کنید.

۸٫ مصرف سرخ کردنی ها را محدود کنید و بیشتر از حالت کبابی و آب پز استفاده کنید، در صورت سرخ کردن غذا از روغن مایع مخصوص سرخ کردن یا روغن زیتون و یا روغن نباتی نیمه جامد یا مارگارین استفاده نمایید.

۹٫ از خوردن کله پاچه و سایر امعا و احشا حیوانی بپرهیزید.

۱۰٫ گوشت قرمز را محدود کرده و گوشت چرخ کرده مصرفی خود را با سویا مخلوط کنید.

۱۱٫ حد اقل هفته ای ۳ بار از گوشت ماهی به صورت کبابی یا آب پز استفاده کنید.

۱۲٫ هر هفته ۲ عدد تخم مرغ کامل میتوانید مصرف کنید.

۱۳٫ فشار خون خود را کنترل کنید و اگر دارو مصرف میکنید تحت نظر پزشک خود باشید.

۱۴٫ از مصرف غذاهای شور و پر نمک بپرهیزید ( فراورده های گوشتی ، تن ماهی ، چیپس ، پفک ، انواع کنسرو های غذایی ، غذاهای حاوی جوش شیرین , ماهی دودی و شور ، پنیر های شور ، انواع شورجات و ترشیجات و سس های آماده ).

۱۵٫ از سیر به جای نمک به عنوان طمع دهنده غذا استفاده کنید. مصرف روزانه چند حبه سیر میتواند به کاهش چربی خون کمک کند.

۱۶٫ مصرف قند های ساده ( قند و شکر ) را به دلیل افزایش وزن بسیار محدود کنید. ( حداکثر ۷ حبه )

۱۷٫ مصرف قهوه و نوشابه های کافئین دار و سایر نوشابه ها و شربت ها را به حداکثر یک لیوان در روز محدود کنید. می توانید دوغ بدون نمک بنوشید.

۱۸٫ مصرف چای سبز می تواند در کاهش کلسترول بدن مفید باشد.

۱۹٫ مصرف زیاد چای و قهوه به دلیل تحریک افزایش ضربان قلب توصیه نمی شود.

۲۰٫ مصرف انواع نوشابه ها و آ جیل و غذاهای پر چرب و سرخ شده ممنوع می باشد.

۲۱٫ حتما در برنامه روزانه غذایی خود از سبزیجات برگ سبز ، مرکبات ، غلات ، حبوبات ، و سیب استفاده کنید. ( حتی الامکان از میوه با پوست استفاده کنید).

۲۲٫ در رژیم غذایی خود حتما از سبزیجات تازه و سالاد استفاده کنید ، هیچ محدودیتی برای مصرف سبزی ندارید حتی اگر از رژیم کاهش وزن استفاده کنید.

۲۳٫ در مصرف میوه جات افراط نکنید ، شما می توانید به اندازه ای که در دستور غذایی به شما توصیه شده است میوه مصرف کنید.

۲۴٫ از وعده های غذایی کم حجم با تعداد بیشتر ( ۵ بار در روز ) استفاده کنید.

۲۵٫ با ترک سیگار مهمترین عامل خطر بیماری های قلب و عروق را مهار کنید.


مهر ۱۱, ۱۳۸۹ 0

۱٫ همواره در محدوده وزن سلامت باشید.

۲٫ به طور مرتب فشار خون و سلامت کلیه ها و میزان اسید اوریک خود را تحت نظر پزشک کنترل کنید.

۳٫ به منظور تنظیم چربی خون خود از مصرف چربی های حیوانی و روغن های جامد به میزان زیاد خودداری کنید.

۴٫ مواد ذیل حاوی پورین به میزان زیاد میباشد و موجب افزایش اسید اوریک خون شما می شود بنابراین آنها را به میزان کم مصرف کنید:

عصاره گوشت قرمز ، آب گوشت ، جگر ، دل ، قلوه ، مغز ، گوشت غاز و مخمر.

۵٫ گوشت ماهی ، مرغ ، گوشت قرمز ، لوبیا ، عدس ، نخود ، اسفناج و قارچ به میزان متوسط پورین دارند. در مصرف آنها زیاده روی نکنید.

۶٫ مواد زیر حاوی مواد پورین به میزان کم هستند یا اصلا ندارند ؛ آنهارا به میزان توصیه شده و متعادل مصرف نمایید :

نان ، کره ، غلات ، ذرت ، پنیر ، شیر ، تخم مرغ ، بستنی ، انواع میوه و سبزی ، برنج ، ماکارونی ، زیتون ، جوانه ها ، مغز ها ، قهوه ، ترشی.

۷٫ سعی کنید طولانی مدت گرسنه نمانید.

۸٫ سعی کنید از گوشت قرمز بیش از ۳ وعده در هفته مصرف نکنید ( بسته به میزان وزنتان و به طور متوسط به اندازه یک قوطی کبریت )

تذکر :

الکل به دلیل عوارض جسمی متعدد از قبیل تخریب کبد ، ایجاد چاقی ، اختلالات چربی خون و … یک ماده غذایی غلط و مضر برای آدمی میباشد , آن را مصرف نکنید.


مهر ۱۱, ۱۳۸۹ 0

۱٫ همواره در محدوده وزن سلامت باشید.

۲٫ مصرف زرده تخم مرغ را به ۲ عدد در هفته کاهش دهید.

۳٫ روغن مصرفی شما بهتر است از روغن مایع سویا و زیتون و روغن نیمه جامد نباتی باشد. روغن مایع آفتابگردان و ذرت به شرط اینکه حرارت نبینند مناسب است.

۴٫ هفته ای یک بار از ماهی مصرف کنید.

۵٫ سعی کنید تا آنجایی که می توانید از سرخ کردنی استفاده نکنید ، کبابی و آب پز بهتر است.

۶٫ از گوشت های کم چرب و بدون چربی استفاده کنید و پوست مرغ را جدا کنید.

۷٫ اگر تمایل دارید همراه وعده های خود پیاز مصرف کنید.

۸٫ مصرف دانه کامل غلات ( گندم و جو ) در غذا ها و یا جوانه گندم در سوپ و سالاد بسیار مناسب است.

۹٫ از سبزیجات خام یا پخته زیاد استفاده کنید.

۱۰٫ اگر از گوشت چرخ کرده استفاده میکنید آن را با سویا مخلوط کنید.

۱۱٫ از مصرف دل ، جگر ، قلوه ، کله پاچه و …. حتی الامکان خود داری کنید.

۱۲٫ مصرف خامه ، شیرینی ، نوشابه ، چیپس و ته دیگ را محدود کنید.

۱۳٫ اگر پر خوری دارید آن را کنترل کنید.

۱۴٫ ورزش منظم ، ملایم و مداوم از پایه های کنترل چربی خون است ؛ آن را فراموش نکنید.


مهر ۱۱, ۱۳۸۹ 0

۱٫ همواره در محدوده وزن سلامت باشید

۲٫ همیشه یک فعالیت مستمر و منظم مانند پیاده روی (۱۰ تا ۲۰ دقیقه در روز) داشته باشید

۳٫ در صبحانه خود( به اندازه ای که پزشک به شما توصیه می کند) از کره های گیاهی ( مارگارین) یا کره های گیاهی طعم دار می توانید استفاده کنید. (شایان ذکر است کره ی گیاهی بعلت دارا بودن اسید چرب ترانس توصیه نمیشود)

۴٫ از پنیر های کم چرب یا پاستوریزه به جای پنیر های محلی و پر چرب استفاده کنید.

۵٫ مصرف زرده تخم مرغ را به حداکثر ۲ عدد در هفته ( نیمرو یا مخلوط در غذا ها) برسانید. مصرف سفیده تخم مرغ محدودیتی ندارد ( زیاده روی نشود)

۶٫ در صورت تمایل ، مناسب است همراه غذای خود از پیاز خام یا سیر یا شوید استفاده کنید.

۷٫ مصرف روغن را به حداقل برسانید( مصرف روغن زیتون و ذرت و سویا به شرط اینکه زیاد حرارت نبینند مناسب است) ضمن کاهش مصرف سرخ کردنی، برای سرخ کردن از روغن مایع مخصوص سرخ کردن استفاده کنید

۸٫ گریپ فروت و سایر مرکبات را در زمستان در رژیم غذایی خود جای دهید

۹٫ در سوپ ، اش و سایر غذاهای خود از دانه کامل غلات ( گندم و جو) یا از جوانه آنها حتما استفاده نمایید

۱۰٫ حداقل یک بار در هفته از ماهی به صورت کبابی یا در فرد یا ابپز استفاده کنید

۱۱٫ مصرف گوشت قرمز پرچرب را محدود کنید

۱۲٫ اگر از گوشت چرخ کرده استفاده می کنید با سویا ان را مخلوط کنید

۱۳٫ از مصرف دل، جگر، قلوه، کله پاچه حتی الامکان خودداری کنید

۱۴٫ به جای مصرف یک الی دو وعده سنگین غذایی تعداد و عده ها را افزایش داده حجم هر وعده غذایی را کم کنید

۱۵٫ پوست مرغ، ماهی و چربی گوشت را جدا کنید


مهر ۱۱, ۱۳۸۹ 0

دیابت ملیتوس دارای انواع مختلفی بوده که تمام ان ها به افزایش قند خون ناشتا و هم چنین قند خون بعد از خوردن مقداری گلوکز مشخص می شود.

دیابت نوع I یا دیابت وابسته به انسولین (IDDM) در اثر کمبود انسولین ایجاد می شود و باید با انسولین درمان شود. دیابت نوع II یا دیابت غیر وابسته به انسواین (NIDDM) بر اثر اختلال در ذخیره مواد مغذی ومقاومت انسولینی ایجاد می شود و با اضافه وزن ارتباط تنگاتنگی دارد.

خوراک سالم برای یک فرد دیابتی با خوراک سالم یک شخص غیر دیابتی چندان تفاوتی ندارد. تفاوت تنها در گستر دگی تنوع مواد غذایی و مصرف مقدار قند ساده، کربوهیدرات، پروتین و چربی است.

توصیه ها:

۱٫ در نظر داشته باشید شما باید همیشه در محدوده وزن سلامت باشید

۲٫ همواره یک رژیم غذایی متعادل و متنوع و یکسان از نظر انرژی داشته باشید

۳٫ مصرف غذای روزانه را در سه وعده غذایی با فاصله زمانی مناسب و سه میان وعده قرار دهید

۴٫ در صورت مصرف مرتب دارو هایتان به همرا ورزش و رژیم غذایی مناسب و علمی ، سلامتی خود را تا حدود زیادی به دست خواهید اورد

۵٫ همواره فشار خون خود را در کنترل داشته باشید

۶٫ مصرف غذاها ی حاوی کلسترول ( جگر، تخم مرغ، روغن های حیوانی ، کله پاچه، زبان و سیرابی) را محدود نمایید

۷٫ در مصرف نمک زیاده روی نکنید.

۸٫ مصرف فیبرهای غذایی را که در غذاهایی چون میوجات، حبوبات، پوسته گندم، سیب زمینی، دانه کامل غلات مثل گندم و جو یافت می شود را افزایش دهید

۹٫ از مصرف غذاهای انرژی زا بیش از میزانی که در رژیم غذایی شما توصیه می شود بپرهیزید

۱۰٫ مصرف قند های ساده مثل قند , شکر، عسل، مرباو زولبیا ، بامیه را محدود نمایید

۱۱٫ سعی کنید از مربا و نوشابه های رژیمی به جای نوع معمولی ان استفاده کنید ( به شرط سالم بودن نوع قند ان)

۱۲٫ حذف نان و برنج کمکی به سلامتی شما نمی کند همانگونه که ورزشهای سنگین ومقطعی کمکی به کنترل قند خون و پیشگیری از عوارض دیابت در دراز مدت نمی کند

۱۳٫ شما می توانید ۲ عدد تخم مرغ در هفته ( به صورت نیمرو، اب پز، یا مخلوط در غذا ها ) میل نمایید

۱۴٫ لازم است قند ساده را به طریق زیر جایگزی کنید:

۱حبه قند = ۴ دانه کشمش

۲ حبه قند= یک عدد خرما

۱ حبه قند = ۳ دانه توت خشک

۴ حبه قند= ۱ عدد اب نبات سخت

مثال: اگر شما در برنامه تان ۷ حبه قند دارید و می خواهید با توت جایگزین کنید باید۳*۷ یعنی ۲۱ عدد توت خشک در ان روز مصرف کنید

848vegetables.jpg

مهر ۱۱, ۱۳۸۹ 0

1. نباید هرگز احساس کنید که شما باید به جای دو نفر غذا بخورید بلکه باید نیازهای خود و جنین خود را بشناسید. 2. از خوردن غذاهای شور و نمک سود شده مانند سوسیس ، کالباس ، تن ماهی ، پنیر های شور و محلی ، شیرینیهای صنعتی ، زیتون خام و غذاهای کنسرو شده بپر


مهر ۱۱, ۱۳۸۹ 0

۱٫ برای افزایش مصرف غذای بایستی از مقدار کم شروع و به تدریج بر حجم غذای مصرفی خود بیافزاید. در این مسیر استفاده از دسر های پر انرژی بعد از غذا مفید فایده است.

۲٫ یک پیاده روی منظم و آرام یا نرمش های آرام در عملکرد بهینه رژیم غذایی در شما کمک بسیاری می کند بخصوص قبل از صبحانه.

۳٫ هرگز به جهت لاغری خود را دچار واهمه و فشار های روانی نشوید زیرا ناراحتی های روانی اثر سو در روند وزن گیری شما خواهد داشت بدانید در هر صورت چاقی و اضافه وزن بسیار خطرناکتر از کمبود وزن است.

۴٫ معده افرادی که کمبود وزن و همزمان کاهش اشتها دارند جمع شدگی دارد. فلذا برای باز شدن معده و برگشت به وضع نر مال ، زمان و مداومت لازم است. افزایش تدریجی غذا بهترین راه حل است.

۵٫ اضافه کردن وزن خیلی مشکل تر از کم کردن وزن می باشد . در حالی که برای افراد چاق ماهیانه کاهش ۲ تا ۴ کیلو گرم توصیه می شود گفته می شود افرادی که کمبود وزن دارند در صورتی که ماهیانه یک کیلو گرم اضافه وزن پیدا کنند روند مناسبی را آغاز نموده اند.

۶٫ اگر عادت به صرف صبحانه ندارید تاکید می نمایم حتما صبحانه را میل نمایید در غیر این صورت به کاهش اشتهای خود کمک نموده اید

۷٫ در مورد مصرف مغز ها و دانه های روغنی جهت سهولت کار می توانید از آسیاب شده مخلوط مغز ها استفاده کنید ، یعنی مقداری از مغز های مختلف را بکوبید و با عسل یا شکر مخلوط نمایید و هر روز ۴_۳ قاشق میل نمایید.

۸٫ مصرف گیاهان برگ سبز( مثل سبزی خوردن) و انواع سالاد فصلی را حتما داشته باشید بد نیست در کنار میوه ها از ابمیوه ها ی تازه نیز استفاده کنید. البته مطمئنا مصرف بستنی از چیپس برای سلامتی شما بهتر است

۹٫ هیچ گاه موقع عصبانیت ، عجله یا اضطراب سر سفره ننشینید.

۱۰٫ مصرف مولتی ویتامین و دارو های اشتها اور در صورتی که تحت نظر و صلاحدید پزشک باشد می تواند به روند بهبودی شما کمک موثری نماید.


مهر ۱۰, ۱۳۸۹ 0
تغذیه و دوران شیردهی

دریافت ویتامینها و املاح در دوران شیردهی گرچه برروی شیر مادر تاثیر نمی‌گذارد امّا دریافت کافی ویتامین و املاح از تخلیه ذخایر بدن مادر جلوگیری به عمل می‌آورد .

موارد نیازمند مراقبت ویژه در تغذیه و دوران شیردهی:

ـ سن کمتراز ۱۷ سال

ـ محرومیت اقتصادی

ـ‌رژیم محدود یا نا متعادل از نظر مواد مغذی

ـ استعمال دخانیات

ـ پیروی از رژیم خاص غذایی به دلیل ابتلا به یک بیماری

ـ‌وزن کمتر از ۸۵ درصد وزن ایده‌ال

ـ‌بارداریهای متعدد یا با فاصله کمتر از ۲ سال

ـ‌افزایش وزن ناکافی در دوران بارداری

ـ کاهش وزن سریع طی دوران شیردهی

ـ باردار شدن در دوران شیردهی

مواردی که تغذیه با شیر مادر توصیه نمی‌شود

ـ زنان تحت شیمی درمانی

ـ شیرخواران دچار گالاکتوزومی

ـ ابتلا مادر به سل

ـ‌زنان تحت داروهای وریدی و زنان معتاد

ـ زنان آلوده بهHIV

 

مواد غذایی غیر مجاز (تغذیه و دوران شیردهی):

-دم کرده‌های گیاهی: دم کرده‌های گیاهی (مانند:‌چای نعناع و گل گاوزبان) که اغلب جایگزین نوشیدنیهای کافئین‌دار می‌شوند. گاهی اثرات جانبی دارند. (مانند: حالت تهوع و استفراغ) بنابراین، باید در دوران شیردهی با احتیاط مصرف شوند. این مواد می‌توانند وارد شیر مادر شده. اثرات جانبی مشابهی در نوزادان به وجود آورند.

-کافئین: کافئین وارد شیر مادر شده، سبب تحریک پذیری نوزاد می‌شود. بنابراین، توصیه می‌شود که نوشیدنیهای کافئین دار برای زنان شیرده به ۲ لیوان داشتن «تئوبرومید» که مثل کافئین، محرک است، باید در رژیم مادران شیرده محدود شوند.

-شکلات و کاکائو حاوی موادی مشابه کافئین ( تئوبرومید ) هستند که محرک است. از اینرو در رژیم مادران شیرده باید محدود گردد.

-جانشینهای قند (قند مصنوعی): از آنجا که تأثیر جانشینهای قند بر شیر مادر و سلامت نوزادان نامشخص است، باید در رژیم دوران شیردهی در حد اعتدال مصرف شوند. در مصرف مواد غذایی حاوی این گونه قندها، نوشابه‌رژیمی یا محصولات مشابه نیز باید حد اعتدال رعایت شود.

-مقادیر زیاد ادویه و چاشینهای غذایی (مانند: فلفل، سیر، پیاز و زیره) ممکن است طعم شیر مادر را تغییر دهند. گاهی در شیرخواران حساس، واکنش‌هایی در برابر غذایی که مادر مصرف کرده مشاهده می‌شود.

-استعمال زیاد دخانیات در دوران شیردهی باعث کوتاه شدن دوره شیردهی می‌گردد.

-اغلب مواد وارد شده در بدن مادر داخل شیر ترشح می‌گردد. بنابراین مصرف داروها والکل و مواد مخدر باید محدود گردد.

-از مصرف سیر و پیاز نیز به خاطر ایجاد طعم در شیر مادر باید خودداری گردد.

 

مشخصات رژیم غذایی (تغذیه و دوران شیردهی):

-این رژیم، یک رژیم معمولی است که مقدار انرژی، پروتئین، ویتامین‌ها و املاح آن به صورتی که در جدول ارائه شده است.

نکاتی در مورد کنترل انرژی دریافتی:

درموارد زیر کالری بیشتری مورد نیاز است:

– مادران نوجوان شیرده.

– مادرانی که بیش از یک نوزاد شیر می‌دهند.

– مادرانی که در زمان شیر دهی حامله شوند.

– زنان با وزن قبل از بارداری مساوی یا کمتر از زن ایده‌آل و با افزایش وزن کمتر از حد مطلوب در دوران بارداری.

-مادرانی که وزنشان به سرعت کاهش می‌یابد یا در دوران شیردهی وزن کمتر از وزن ایده‌آل دارند. لازم است سرشار از مواد مغذی از بروز کمبود این مواد مغذی پیشگیری کنند.

-مادرانی که در طی شیردهی در کاهش وزن شکل دارند. باید ضمن کنترل انرژی دریافتنی با مصرف غذاهای سرشار از مواد مغذی از بروز کمبود این مواد مغذی پیشگیری کنند.

-در دوران شیر دهی به دلیل کاهش تولید شیر رژیم کم کالری غذائی توصیه نمی‌شود.

-زنان چاق باید غذاهای پر کالری مانند: مواد غذائی شیرین، شیرینیها، مواد غذائی چرب از غذاهای خود خذف و غذاهای غنی از مواد مغذی در رژیم خود بگنجانند.

-سرعت کاهش وزن در طول مدت شیردهی نباید بیش از ۱- ۵/۰ کیلوگرم در هفته باشد.

-ورزشهای بسیار سخت و سنگین به خاطر ترش کردن شیر مادر همچنین از دست رفتن ذخائر چربی مادر توصیه نمی‌شود.

-مایعات باید مطابق احساس تشنگی فرد مصرف شود.از بی‌آبی زیاد بیشتری بنوشند. مصرف حدود ۸ تا ۱۲ لیوان آب در روز توصیه می‌شود.

-مادران نوجوان می‌توانند به اندازه مادران بزرگسال در شیر دهی موفق باشند، ولی برای تأمین رشد دوران نوجوانی و همچنین حفظ کیفیت شیر، نیاز آنها به انرژی، پروتئین، ویتامینها و املاح، بیشتر است.

راهنمای میزان انرژی و مواد مغذی مورد نیاز در دوران شیردهی (تغذیه و دوران شیردهی)

انرژی و مواد مغذی مرحله شیردهی علت نیاز

شش ماه اول شش ماه دوم

انرژی ۵۰۰ کیلوکالری در روز بیش از نیاز معمول ۵۰۰-۸۰۰کیلوکالری در روزبیش‌ازنیازمعمول معمولاً در دوران بارداری ۳ کیلو گرم چربی ذخیره می‌شود که طی سه ماه اول شیردهی این چربی ۳۰-۲۰۰ کیلوکالری در روز انرژی تولید می‌کند. بنابراین میزان نیاز به انرژی در سه ماه اول ۵۰۰+ کیلوکالری و در سه ماه دوم تا ۸۰۰+ برآورد شده است. میزان انرژی دریافتنی در دوران شیردهی هیچ‌گاه نباید کمتر از ۱۵۰۰ کیلوکالری باشد.

در موارد زیر کالری بیشتری مورد نیاز است: ۱٫ مادران نوجوان و شیرده ۲٫ مادرانی که بیش از یک نوزاد را شیر می‌دهند. ۳٫ وزن کمتر ازIBW یا افزایش وزن کمتر از مطلوب در دوران بارداری ۴٫ بارداری در زمان شیردهی

پروتئین حداقل ۶۵ گرم در روز حداقل۶۲گرم در روز میزان نیاز به مقدار شیر تولید شدت بستگی دارد.

برای مادرانی که بیش از یک نوزاد را شیر می‌دهند،پروتئین بیشتری مورد نیاز است

کلسیم ۱۰۰۰ میلی گرم در روز (بزرگسالان) همان ۱۳۰۰ میلی گرم در روز (۱۸≤ سال) جایگزینی کلسیم مصرف شده در تولید شیر

آهن ۱۵ میلی گرم در روز ۱۵ میلی گرم در روز تأمین نیازهای مادر و جنین جایگزینی آهن از دست رفته در زایمان.

فولات ۵۰۰ میکروگرم در روز ۵۰۰ میکروگرم در روز جایگزینی فولات ترشح شده در شیر مادر.

سایر ویتامین‌‌ها واملاح طبق مقادیر توصیه شده در جدول RDA و DRI برای این گروه. حفظ ذخایر بدن مادر.

راهنمای برنامه غذای روزانه زنان شیرده

نکته: باید دانست که تغذیه مادر بر روی کمیت شیر تأثیر می‌گذارد ولی بر کیفیت آن مؤثر نیست.

-مادران شیرده بالای ۱۸ سال باید روزانه ۴ لیوان شیر یا جانشین‌های آن مانند: ماست ویا دوغ استفاده کنند.

-مادران شیرده ۱۸ – ۱۱ سال روزانه ۶ – ۵ لیوان شیر و یا از جایگزین‌های آن مانند: ماست ویا دوغ استفاده نمائید.

-مادرانی که بیش از یک نوزاد را شیر می‌دهند ممکن است به ۶ لیوان شیر یا بیشتر نیاز داشته باشند.

-مادران شیرده باید روزانه حداقل ۱۲۰ – ۱۸۰ گرم گوشت قرمز، ماکیان ویا ماهی استفاده کرده و یا از جایگزین‌های آن مانند: حبوبات مصرف نمائید.

-زنان شیرده باید روزانه از میوه و سبزی استفاده کرده که حداقل نیمی از آن منبع غنی از ویتامینC،ویتامینA باشد.

-مادران شیرده باید روزانه حداقل ۶ واحد نان و غلات که ترجیحاً سبوس‌دار بوده و یا از دانه‌های کامل باشند استفاده نمائید.

-نوشیدن مایعات زیاد برخلاف تصورات قبلی سبب تولید شیر بیشتر نمی‌شود. ولی توصیه می‌شود. جهت جلوگیری از کم آبی بدن زورانه ۸ -۶ لیوان مایعات ( شیر ـ آب میوه ـ آب ) در طول روز مصرف نمایید.

-یک توصیه خوب نوشیدن مایعات در هنگام شیردادن برای جایگزین آب از دست رفته است بنابراین باید از بی آبی زیاد یا افراط در نوشیدن جلوگیری شود.

-مصرف مکمل‌های غذائی و قرص به غیر از شرایط غیر معمول رایج نیست.

-بعد از زایمان تا ۲ ماه از مکمل آهن استفاده نمائید. در صورت نیاز برای تشکیل مجدد ذخایر به هنگام بارداری و زایمان از دست رفته با تجویز پزشک از سایر مکمل‌های ویتامین استفاده نمائید.

ـ ورزش‌های سبک مانند:‌پیاده روی در هوای آزاد معمولآ جریان شیردهی را تسریع می‌کند.اگر ورزشهای سنگین‌تر مانند: بدنسازی انجام می‌دهید. قبل از ورزش بچه را شیر دهید. زیرا فعالیت شدید عضلانی باعث طعم ترش در شیر می‌شود. ( تولید اسید لاکتیک )

ـ پس از ورزش دوش بگیرید تا بوی عرق ناشی از ورزش کودک را در هنگام شیر خوردن باعث آزار کودک نشود.

 

نمونه یک رژیم غذایی برای زنان شیرده (تغذیه و دوران شیردهی):

این رژیم حاوی ۲۷۲۵ کیلوکالری، ۳۴۴ گرم کربوهیدرات، ۹۷ گرم پروتئین و ۸۸ گرم چربی است.

صبحانه نان سبوس دار۳ برش، پنیر۳۰گرم، کره۲ قاشق مرباخوری، عسل یا مربا۲قاشق مرباخوری،شیرکم چرب ۱ لیوان

میان وعده میوه۱ عدد کیک ساده یا نان سوخاری ۲ برش

ناهار لوبیاپلو با سالادشیرازی:گوشت۱۲۰ گرم، کته تا۱۶قاشق غذاخوری لوبیا سبزپخته نصف لیوان روغن مایع ۲ قاشق مرباخوری، ماست کم چرب۱لیوان، خیار۱عدد، گوجه فرنگی۱عدد، پیازنصف عدد،روغن زیتون۱قاشق مرباخوری،آبلیمو به مقدار دلخواه

عصرانه میوه۲ عدد، نان۲برش، پنیر۳۰گرم،گردویک چهارم لیوان

شام کوکو سبزی با ماست:تخم مرغ۱عدد،سبزی خام۲ لیوان،نان۲برش، روغن مایع۲ قاشق غذاخوری، ماست کم چربی۱ لیوان

پیش از خواب شیرکم چربی۱ لیوان،عسل۱ قاشق مرباخوری

 

چند تذکر مهم (تغذیه و دوران شیردهی):

-مادرانی که طی شیردهی مایل به کاهش وزن باشند، باید ضمن کنترل انرژی دریافتی، غذاهای سرشار از مواد مغذی دریافت کنند. تا از بروز کمبود این مواد مغذی پیشگیری شود. کاهش وزن بای تدریجی و به میزان ۵/۰ تا ۱ کیلوگرم در هفته باشد، تا بر کیفیت شیر تأثیر نگذارد. مادرانی که وزنشان بسرعت کاهش می‌یابد یا در دوران شیردهی، وزنی کمتر از وزن ایده‌آل دارند، لازم است. انرژی خود را افزایش دهند.

-به طور کلی در دوران شیردهی به دلیل احتمال کاهش تولید شیر، رژیم کم کالری توصیه نمی‌شود. مادران چاق با حذف غذاهای پرکالری می‌توانند انرژی مصرفی خود را کنترل کنند. باید در تنطیم رژیم غذایی، غذاهای غنی از مواد مغذی گنجانده شوند.

تغذیه و دوران شیردهی


مهر ۱۰, ۱۳۸۹ 0
تغذیه و تعیین جنسیت

به دلیل تنوع و تفاوت عادت های غذایی در کشورهای مختلف، رژیم غذایی استانداردی برای تعیین جنسیت جنین وجود ندارد. اما طبق تحقیقات می توان از تعادل یون های منیزیم، سدیم، پتاسیم و کلسیم در بدن استفاده کرد(تغذیه و تعیین جنسیت).

زمان شروع برنامه غذایی

برای شروع رژیم، حداقل دو پریود ماهانه قبل از تاریخ پیش بینی شده برای بارداری، مورد نیاز است، یعنی حداقل ۲ ماه قبل از بارداری.

رژیم باید تا زمانی که بارداری با انجام تست های آزمایشگاهی دقیقاً مشخص شود، ادامه داشته باشد.

اجرای این رژیم های غذایی در چه مواردی ممنوع است؟

ابتدا باید مطمئن شوید که ممنوعیتی برای اجرای رژیم نداشته باشید.

مثلاً رعایت رژیم غذایی برای پسردار شدن در موارد: فشار خون بالا، ناراحتی های قلبی و نارسایی های کلیوی ممنوع است.

رعایت رژیم غذایی برای دختردار شدن در موارد: اختلالات عصبی، بالا بودن کلسیم خون و نارسایی های کلیوی ممنوع است.

برای پسردار شدن چه باید خورد؟

برای پسردار شدن باید از مواد غذایی حاوی سدیم و پتاسیم بالا استفاده کرد و مصرف کلسیم محدود گردد. مواد غذایی زیر توصیه می شود:

مرکبات- زردآلو- آناناس- موز- هلو- گلابی- سیب- گوجه سبز- آلو- خیار- خرما- گیلاس- تمشک- توت فرنگی- انجیر- خربزه- آب میوه و سبزی- حبوبات- کنگرفرنگی- گوجه فرنگی- پیاز- چغندر قرمز- زیتون- قارچ- کلم- ذرت- نخودسبز- سیب زمینی- سبوس- گندم- شاه بلوط- تره شاهی- کنسرو ماهی- ژامبون- کره- ماء الشعیر- کلوچه- نوشابه گازدار- نقل- قهوه- چای- مایونز.

برای دختر دار شدن چه باید خورد؟

برای دختر دار شدن باید از مواد غذایی حاوی کلسیم بالا استفاده شود و مصرف سدیم و پتاسیم محدود گردد. مواد غذایی زیر توصیه می شود :

پنیر سفید- ماست – شیر – تخم مرغ – بادام و بادام زمینی بدون نمک – گردو – لوبیا سبز – مارچوبه – کاهو سبز – ماکارونی – گوشت ۱۰۰ گرم در روز – ماهی که با بخار پخته شده باشد و آبش کاملاً گرفته شده باشد.

نکاتی که باید در تغذیه و تعیین جنسیت نظر داشت:

اگر چه اصول کار ساده است، ولی روش اجرای آن آسان نیست و دقت دراجرای آن شدیدا لازم است و بایستی تحت نظر یک متخصص تغذیه یا پزشک صورت پذیرد.

هر گونه انحراف از رژیم توصیه شده، شانس موفقیت را کم می کند.

این رژیم بایستی توسط زن رعایت شود و نوع تغذیه ی مرد به طور مطلق تاثیری در مکانیسم این عمل ندارد، ولی مصرف آن توسط زوجین موجب آسانی اجرای آن می شود. در ضمن ترکیب یونی داروهایی که زن در طول مدت اجرای رژیم دریافت می کند، موثر است، به ویژه قرص هایی که به شدت غنی از سدیم هستند.

توصیه می شود مصرف تمام قرص های ضد بارداری در دوران اجرای رژیم متوقف شود. بنابراین برای پیشگیری از بارداری از سایر روش ها همراه با روش نزدیکی منقطع استفاده گردد.

البته بایستی تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود، چون ممکن است در مواردی پاسخ ندهد.

دکتر سید علی کشاورز – متخصص تغذیه

(تغذیه و تعیین جنسیت)

 تغذیه و تعیین جنسیت


مهر ۱۰, ۱۳۸۹ 0

غذاها با کالری منفی به آن دسته از مواد غذایی اطلاق می شود که دارای کالری و میزان انرژی بسیار پایینی می باشند و بدن همان میزان انرژی را که به واسطه ی مصرف آنها جذب می کند، باید صرف هضم و جذب آنها کند. این نوع مواد غذایی میتوانند به کسانیکه در پی کاهش وزن هستند کمک کنند چرا که کالری کمی را در بردارند و بدن مجبور می شود تا از انرژی های ذخیره شده خود نیز در کنار آنها استفاده کند.

جدولی که در پایین مشاهده می کنید، لیستی از غذاهایی را ارائه می دهد که به نظر می رسد دارای کالری منفی هستند. نکته ی بسیار مهمی که در این میان باید همیشه به خاطر داشته باشید این است که بدن برای اینکه بتواند سالم باقی مانده و به فعالیت های روزانه خود ادامه دهد، نیازمند میزان خاصی کالری است. مصرف بیش از اندازه ی میوه ها، سبزیجات و یا گیاهانی که دارای کالری منفی هستند می توانند به شما کمک کنند تا وزنتان را کاهش دهید، اما باید تنها بخشی از رژیم غذایی روزانه شما را تشکیل دهند. بهره گیری از یک رژیم غذایی متعادل را هیچ گاه فراموش نکنید.

لیستی از سبزیجاتی که دارای کالری منفی هستند:

مارچوبه- بادمجان* – بروکلی – کلم* – هویج – گل کلم – کرفس* – کاسنی* – شاهی* – خیار* – رازیانه* – کدو* – تره فرنگی – کاهو* – ترب* – فلفل – تربچه* – اسفناج – گوجه فرنگی* – شلغم

میوه هایی که دارای کالری منفی هستند:

زردآلو – شاه توت* – توت سیاه – نارنج – گوجه سبز – گریپ فروت – گلابی* – گرمک – لیمو- پرتقال – طالبی* – هلو – آلو – تمشک* – ریواس** – توت فرنگی- نارنگی – هندوانه

با آمیختن غذاهایی که دارای کالری منفی هستند به همراه یک منبع خوب پروتئین، نه تنها قادر خواهید بود تا اشتهای خود را کنترل کنید، بلکه سوخت و ساز بدن خود را نیز افزایش می دهید. در این وضعیت بدن با ذخیره ی آمینو اسید های لازم می تواند از افت میزان ماهیچه ها نیز جلوگیری بعمل آورد.

* نشان دهنده ی غداهایی با کالری منفی خوب هستند

** نشان دهنده ی غذاهایی هستند که کالری منفی آنها عالی است، اما باید با میزان کمی شکر جوشانده شوند.


مهر ۱۰, ۱۳۸۹ 0

آب، همیشه آب

خوب، این اولین مورد فهرست، چندان “غذا” نیست اما آب یکی از بهترین مواد طبیعی برای کاهش اشتها است یکی از اجزا مهم هر رژیم خوب غذایی است. دانستن اینکه ۸۰ درصد خون و مغز از آب تشکیل شده، حیاتی بودن این ماده بر شما آشکار میشود.

تحقیقات نشان داده اند که نوشیدن آب روند سوخت و ساز را سرعت میبخشد.با توجه به اینکه تشنگی، معمولا به اشتباه به گرسنگی تعبیر میشود، سیراب نگهداشتن بدن از پرخوری جلوگیری میکند.

چای سبز

همانطور که اکثر افراد میدانند، کافئین میتواند سرعت سوخت و ساز بدن را افزایش دهد، اما این ماده اثرات جانبی سوئی هم دارد. نوشیدن یک فنجان قهوه در روز مشکلی ایجاد نمیکند، اما اگر به نوشیدن مایعی داغ علاقه دارید، چای سبز را امتحان کنید. این نوشیدنی عالی نه تنها سرعت گوارش را بالا میبرد بلکه حاوی مواد ضد سرطان هم هست و از بروز مشکلات قلبی جلوگیری میکند.

سالاد

این بار که به رستوران رفتید، به یاد داشته باشید که اگر ابتدا یک سالاد بزرگ، پر از سبزیجات ترد و سالم سفارش دهید، در طول صرف غذا چقدر راحت میتوانید اشتهای خود را کنترل کنید یا حتا غذای اصلی بسیار مختصری سفارش دهید.

عادت کنید که قبل از هر غذا سالاد میل کنید. به این ترتیب برای غذای اصلی جای چندانی نخواهید داشت و در ضمن بدون هیچ دردسری فیبر بیشتری مصرف کرده، کالری دریافتی بدن را کاهش میدهید و در نهایت بدون احساس گرسنگی، وزن کم میکنید.

لبنیات

اگر قصد کاهش وزن دارید، بد نیست که ذخیره لبنیات خانه را افزایش دهید. کلسیم یکی از عناصر مهمی است که باید در رژیمهای کاهش وزن گنجانده شود و مصرف مواد لبنی حاوی کلسیم نیز بسیار مفید است. البته توجه داشته باشید که از شیر، ماست و پنیر کم چربی یا بدون چربی استفاده کنید و تا حد امکان از شیر تازه استفاده کنید نه شیرهایی که مدت دار هستند.

حتا اگر به شیر یا سایر مواد لبنی حساسیت دارید میتوانید از شیر سویا (که سرشار از کلسیم و ویتامین D است) استفاده کنید. هنگام تهیه شیر سویا توجه کنید که شکر موجود در آن کم یا صفر باشد.

سوپ

سوپ نه تنها در وعده غذای شبانه، بلکه در هر ساعت روز میتواند یک میان وعده مناسب باشد. بنا به جدیدترین تحقیقات که در دانشگاه پنسیلوانیا صورت گرفته است، کسانی که در رژیم خود، سوپ را به عنوان خوراکی میان وعده صبح و ظهر انتخاب کرده اند، به طور متوسط ۱۰۰ کالری کمتر از دیگران مصرف کرده اند.

سوپ هم، مانند سالاد عمل میکند و با نیمه سیر کردن شما، اشتهای زیادی برای پرداختن به غذاهای دیگر باقی نمیگذارد. البته راز موفقیت در مصرف سوپ این است که از سوپهایی میل کنید که فاقد خامه و چربی باشند و با سبزیجات، آب گوجه فرنگی و آب مرغ یا گوشت بدون چربی تهیه شده باشند.

دانه کامل

افزودن غلات کامل (با سبوس) به برنامه روزانه بسیار اهمیت دارد. استفاده از نانهای گندم یا جوی کامل، سرشار از فیبر است و به سرعت موجب سیری میشود. نانهای سفید موجب بهم خوردن تعادل قند خون میشوند در حالی که غلات کامل (چه به صورت نان، برشتوک یا پخته شده در آش و سوپ) به خاطر دیر هضم بودن، سرعت هضم غذا را کاهش داده و موجب میشوند که مدت بیشتری احساس سیری کنید.

بوقلمون

پروتئین هم یکی از اجزا مهم یک رژیم غذایی صحیح است و موجب ساخته شدن بافت ماهیچه ای و سوخته شدن چربی است. گوشت بدون چربی سینه بوقلمون، غذای مورد علاقه ورزشکاران و بدن سازان است زیرا هر ۸۵ گرم آن تنها ۱۲۰ کالری دارد و حاوی ۲۶ گرم پروتئین سیر کننده، ۱ گرم چربی بوده و به هیچ وجه چربی اشباع شده ندارد.

جو دوسر

جو دوسر پرک شده پخته شده در شیر بدون چربی، بهترین غذا برای صبحانه است. این غذا که در فهرست کربوهیدراتهای مفید قرار دارد، منبع مواد ضد کلسترول و فیبرهای حلال چربی است و شما را در طول روز سیر و پر انرژی نگه میدارد. توجه کنید که از انواع آماده آن استفاده نکنید زیرا فاقد ویتامین، مواد معدنی و فیبر کافی هستند.

میوه و سبزیجات تازه

شما حتما منتظر دیدن این دو ماده غذایی بودید. طبیعی است که شما نمیتوانید بدون وجود این مواد یک رژیم موفق و سالم داشته باشید. فیبرهای حلال چربی و فیبرهای ساده موجود در میوه و سبزی به علاوه آب موجود در آنها، این مواد را به غذاهایی چربی سوز تبدیل کرده است. هرچه میل دارید سبزی تازه و میوه میل کنید و با کاستن از کالری دریافتی بدن، وزن خود را کاهش دهید.

گریپ فروت

استفاده از این میوه پر خاصیت بسیار مفید است. گریپ فروت سرشار از ویتامین C است و در کاهش مقدار انسولین معجزه میکند و موجب کاهش وزن میشود. توجه کنید: اگر دارویی خاص مصرف میکنید یا تحت نظر پزشک هستید، قبل از مصرف گریپ فروت حتما با پزشک خود مشورت کنید.

New Page 1

 مرکز مشاوره تغذیه و رژیم درمانی دی دایت جهت مشاوره چاقی و لاغری در خدمت شماست.
تغییرات اندک در شیوه زندگی می تواند تحولی بزرگ در سلامت کلی ایجاد کند.

عادات غذایی اشتباه و کم تحرکی به همراه استرس از عوامل خطرزا برای ابتلا به انواع بیماریهای مزمن و خطرناک از جمله : چاقی، سرطان، دیابت، فشارخون بالا و بیماریهای قلبی هستند.

از آنجاییکه تغییر شیوه زندگی و عادات غذا خوردن نقش موثری در پیشگیری و کنترل این بیماریها دارد، برآن شدیم با ایجاد مرکز مشاوره تغذیه و رژیم درمانی دی دایت با بهره گیری از خدمات نوین ، به شما دوستان در داشتن زندگی سالم و شاداب تر کمک نمائیم

این مرکز بصورت یا استفاده از نیروهای متخصص راهگشای بسیاری از مشکلات شما در زمینه کاهش یا افزایش وزن میباشد.